Zadowolony
Sok brzozowy to narodowy napój, duma narodu rosyjskiego. Od niepamiętnych czasów ten leczniczy, naturalny eliksir pomagał i ratował przed wieloma dolegliwościami, zwłaszcza w trudnym okresie wiosennym, kiedy wszystkie zimowe zapasy dobiegają końca, a świeżych zielonych witamin nie ma jeszcze. Aby zachować korzystne właściwości soku brzozowego, przygotowano z niego różne napoje: kwas chlebowy, miód, wino, szampan, braga. Przepis na kwas chlebowy z soku brzozowego na jęczmieniu zachował się do dziś jako jeden z najpopularniejszych wśród Rosjan. Napój ten, o dość ostrym smaku i gęstym, bogatym aromacie, przede wszystkim przypomina tradycyjny kwas chlebowy. Być może to jest główny sekret jego popularności.
Sok brzozowy sam w sobie jest napojem orzeźwiającym, wzmacniającym i bardzo przyjemnym w smaku, z lekką nutą słodyczy. Cała jego bogata kompozycja jest w pełni zachowana i przeniesiona do domowego kwasu chlebowego. Oprócz bogatego zestawu witamin i wielu przydatnych minerałów (potas, wapń, żelazo, magnez), domowy kwas brzozowy zawiera kwasy organiczne i garbniki, cukier owocowy i hormony roślinne, enzymy i fitoncydy.
Zawartość cukru w naturalnym soku brzozowym może wahać się od 0,5 do 3%, w zależności od lokalizacji i warunków drzewa. Najczęściej wystarcza to do przygotowania smacznego i zdrowego napoju, ponieważ tradycyjnie granulowany cukier nie jest dodawany do kwasu brzozowego na jęczmieniu.
Cała ta bogata treść stanowi nieodzowną pomoc w leczeniu wielu dolegliwości.
Ewentualne przeciwwskazania do zażywania tego napoju mogą wystąpić tylko w przypadku wykrycia indywidualnej nietolerancji na sok brzozowy lub uczulenia na pyłek brzozy. Należy zadbać o stosowanie kwasu brzozowego na jęczmień dla tych, którzy cierpią na obecność kamieni nerkowych oraz wrzodów żołądka i dwunastnicy.
Sam proces wytwarzania kwasu chlebowego z soku brzozowego z dodatkiem jęczmienia wcale nie jest trudny, każdy, nawet początkująca gospodyni, może sobie z tym poradzić w razie potrzeby. Najtrudniejszą rzeczą, zwłaszcza w dużym mieście, jest zdobycie odpowiednich składników.
Sok brzozowy najlepiej wytwarzać samodzielnie. Tylko wtedy możesz być w 100% pewien jakości wydobytego produktu. Tak, a sam spacer po wiosennym lesie na pewno zainspiruje, doda sił i wyleczy z ewentualnej zimowej chandry. Odbywa się to zwykle wczesną wiosną, w zależności od regionu, w marcu lub kwietniu.
Ziarna jęczmienia nie są łatwe do znalezienia w przeciętnym sklepie spożywczym. Zwykle można je znaleźć w placówkach handlowych specjalizujących się w zdrowej żywności.
Niektóre przepisy wykorzystują słód jęczmienny zamiast samych ziaren. W razie potrzeby można go również znaleźć w sprzedaży lub łatwo go wykonać samodzielnie. Ponieważ słód to właśnie kiełkujące ziarna, w których rozpoczął się proces fermentacji, odpowiedzialne za dalszą fermentację produktu.
Jak już wspomniano, w klasycznym przepisie na wytwarzanie kwasu brzozowego z jęczmieniem zwykle nie ma cukru granulowanego. Dzięki temu napój jest jak najbardziej naturalny, niskokaloryczny i zdrowy. To prawda, że jest nieco szorstki w smaku i bardziej spodoba się dorosłym niż dzieciom. Ze szczególnym pragnieniem cukier można dodać do już przygotowanego napoju, aby nie prowokować jego dalszej fermentacji. Ilość dodawanego jęczmienia również może być różna. W zależności od użytych proporcji napój smakuje mniej lub bardziej zbożowo.
Przed użyciem ziarna jęczmienia są zwykle smażone na suchej patelni. Ta technika pozwala nie tylko nadać kwasowi niepowtarzalny smak zbożowy, ale także nadaje gotowemu napojowi bogaty brązowy kolor. Dlatego czas prażenia bezpośrednio determinuje zarówno smak kwasu chlebowego, jak i jego nasycenie koloru. Jeśli ziarno jęczmienia praży się tylko do lekko złotego koloru, to smak napoju okaże się dość delikatny, a kolor będzie jasnobrązowy, złoty.
Jeśli trzymasz ziarna na patelni dłużej, możesz otrzymać ciemnobrązowy napój o bogatym, a nawet ostrym smaku z lekką goryczką.
Smak kwasu brzozowego na jęczmieniu zależy również od czasu, w którym jest podawany w upale. Wraz ze wzrostem tego okresu smak kwasu chlebowego staje się ostrzejszy i gęstszy.
Aby zwiększyć zdrowotność napoju, czasami dodaje się do niego różne owoce i zioła lecznicze: dziką różę, głóg, kminek, kwiaty lipy, tymianek, rumianek, igły sosny i inne.
Aby przygotować kwas brzozowy na jęczmieniu według klasycznej receptury, będziesz potrzebować:
Produkcja:
Ponieważ proces fermentacji będzie trwał nawet po zakorkowaniu, tylko ze znacznie mniejszą intensywnością nawet w stosunkowo zimnym miejscu, butelek nie należy napełniać po szyję podczas butelkowania. W ich górnej części należy pozostawić 5-7 cm wolnej przestrzeni.
Naturalny kwas brzozowy na jęczmieniu jest idealny do robienia tradycyjnej rosyjskiej okroshki.
Średnio w zapobieganiu i leczeniu różnych chorób stosuje się następujący schemat: codzienne stosowanie 200 ml kwasu chlebowego pół godziny przed posiłkiem, do 3 razy dziennie. Wystarczy przeprowadzić taki kurs przez 2 lub 3 tygodnie, aby odczuć znaczną ulgę i przypływ sił.
Aby kwas chlebowy z soku brzozowego i jęczmiennego mógł być przechowywany przez długi czas (do sześciu miesięcy), należy go szczelnie zamknąć i przechowywać w chłodnym lub nawet zimnym pomieszczeniu bez światła. Przygotowując małe ilości kwasu chlebowego, lodówka jest idealna do tych celów.
Wśród wielu podobnych preparatów przepis na kwas chlebowy z soku brzozowego na jęczmieniu jest jednym z najbardziej naturalnych i zdrowych. Rzeczywiście, nie zawiera nawet cukru, jednak napój może zachować swoje dobroczynne właściwości nawet przez 6 miesięcy.