Kozy mleczne to najlepsze rasy

Rosja od ponad roku hoduje kozy w celu pozyskania mleka. Powszechnie wiadomo, że mleko kozie daje dużo bardziej użyteczne niż mleko krowie. Takie produkty mleczne mają bogatszy skład i wyższą zawartość białka. Hodowla takich zwierząt domowych dla rolników kosztuje minimalne koszty pracy i finansów. Jednocześnie zwrot jest dość wysoki – przynajmniej tona zdrowych produktów mlecznych w 365 dni. Jedynym warunkiem jest właściwie dobrana koza mleczna.

Rasy kóz mlecznych

Współczesny rynek to kilkunastu przedstawicieli mleczarstwa, których nazwiska często wywodzą się od miejsc ich pochodzenia. Produkt, który daje koza mleczna, jest bez wątpienia przydatny, ale często odpycha specyficznym zapachem i smakiem.

Hodowcy krajowi wyhodowali rasy mleczne kóz, których liczba obecnie wynosi co najmniej 200 gatunków, różniących się cechami zewnętrznymi. Wśród tych ras są zwykli przedstawiciele i wyjątkowe osobniki, które wyglądają jak kucyki. Pomimo obfitości, większość ras mięsnych i mięsnych i mlecznych, gatunek Orlovsky można uznać za przykład. Ich zakup nie jest najlepszym wyborem, ponieważ wskaźnik dojenia jest niski, mleko jest odtłuszczone. Przedstawiciele ci są liczni, ponieważ jedząc dużo, zawierają więcej puchu i mięsa.

Rasy kóz mlecznych

Do doju mleka w dużych ilościach warto stosować specjalne rasy mleczne. Zwierzęta do tych celów są niewielkich rozmiarów, mają duże wymiona, długie sutki i elastyczny charakter. Jeśli porównamy ilość zjedzonej paszy i dojenia, rasy takie wykazują wysoką opłacalność i wysoką wydajność mleczną.

Należy zauważyć! Ras, których głównym zadaniem jest dawanie dobrych plonów mlecznych, na całym świecie jest nie więcej niż kilkadziesiąt. Jednocześnie nie wszystkie z nich nadają się do warunków klimatycznych i żywności w Rosji. Dlatego słuszne będzie wybranie kóz mlecznych najlepszych ras, które z powodzeniem uprawiane są na terytoriach rosyjskich.

Należą do nich koza:

• Rosyjski;
• Alpejski;
• Zaanenskaja;
• Kamerun;
• Gorkowska;
• Toggenburgskaja.

Nie można powiedzieć, że rasy te są światowymi liderami w dojeniu, ale ich wydajność jest znacznie wyższa niż przeciętna. Ponadto koszt ich nabycia jest publicznie dostępny. Na przykład koszt poszczególnych przedstawicieli na Berkat może osiągnąć 100 tys. ruble.

Toggenburgskaja

Charakterystyka porównawcza

Ważny! Przed zakupem zwierząt do użytku domowego musisz zapoznać się z opisem ras, które lubisz. W ten sposób można uniknąć rozczarowania. Musisz dokładnie zrozumieć, który wskaźnik musi być obecny, a co jest drugorzędne.

Aby wybrać niezbędne rasy, należy wziąć pod uwagę następujące cechy zwierząt:

• wiek;
• obecność szczególnych cech charakterystycznych dla rasy;
• budowa ciała;
• obecność oznak mleczności;
• obecność charakterystycznych znaków od rodziców;
• zdrowie fizyczne.

Stada hodowlane w gospodarstwach domowych należy kupować tylko młode osobniki o proporcjonalnej, dobrze rozwiniętej budowie. Zdrowe, żywotne okazy charakteryzują się obecnością:

• mocne, proste nogi;
• długi korpus w kształcie beczki;
• szeroka klatka piersiowa;
• potężny kręgosłup;
• elastyczne wymię;
• zdrowa, błyszcząca sierść, bez łysiny.

Ważny! Pierwsze oznaki, na które należy zwrócić uwagę przy wyborze rasy mlecznej, to kształt i stan wymienia. Prawidłowy kształt ma kształt gruszki, obecność w pełni rozwiniętych sutków jest obowiązkowa, średniej długości. Zbyt długie strzyki utrudniają dój. Osłabione wymię, które w dotyku przypomina ciasto, wskazuje na niezgodność z wymaganiami dla przedstawicieli mleczarni.

Obecność żył i studzienek mlecznych wskazuje na produktywność kóz. Oglądając wymię widać żyły prowadzące do części brzusznej, gdzie znajdują się dołki. Szeroka i wyraźna studnia jest dokładnym znakiem wysokiej wydajności mlecznej zwierzęcia. Wybierając kozę, która już produkuje nabiał, warto zrobić dojenie próbne. Możesz więc nie tylko ocenić uzyskany produkt mleczny i wydajność, ale także łatwo dowiedzieć się, czy koza ma specyficzny zapach. Po procesie doju muszą odpaść, w innych przypadkach takiego zwierzęcia nie należy kupować. W próbkach udojowych wymię jest elastyczne w dotyku, bez zastojów i uszczelnień.

Ponadto, dbając o stado bydła mlecznego, należy wziąć pod uwagę, że na 50 samic przypada 1 koza. Należy zwrócić uwagę na rodowód męskiego producenta, gdyż od niego zależy zdrowie przyszłych pokoleń i bezpośrednio wydajność dojenia. Najlepiej, jeśli koza nie jest sama, wtedy istnieje duże prawdopodobieństwo uniknięcia blisko spokrewnionych więzów. W tym samym celu co 3 lata zmienia się kozę.

Ważny! Konieczne jest, aby koza była czystorasowa i zdrowa.

Popularne dziś rasy, uprawiane na terenie rosyjskich regionów, różnią się nie tylko wyglądem. Kozy mleczne wyróżniają się wskaźnikami udoju, wartością odżywczą powstałego produktu, a nawet okresem laktacji. Biorąc pod uwagę wszystkie te cechy, uzyskane dane można podsumować w poniższej tabeli.

Charakterystyka ras kóz

Warto pamiętać! Studiując takie cechy, musisz dokładnie zrozumieć, która rasa da ile i kto jest bardziej opłacalny w gospodarstwie domowym. Na podstawie porównania możemy stwierdzić, że rasy selekcji zagranicznych uważane są za najlepsze dla hodowców krajowych. Najczęściej są używane do krzyżowania z przedstawicielami krajowymi w celu zwiększenia produktywności ich ulubionych ras.

Która rasa da więcej mleka

Wśród liderów w produkcji wyrobów mlecznych można wyróżnić kilka ras. Te rasy obejmują:

• Czeski brąz - należą do dużych ras domowych. Wzrost osobników mlecznych wynosi 75 cm, przy wadze 55-60 kg. Kozy mogą ważyć do 80 kg. Minimalna ilość mleka, jaką można uzyskać od przedstawicieli rasy to 4 l/dzień. Doju nie można zatrzymać przez 11 miesięcy. Popularność hodowli tego gatunku polega na jego dobrej adaptacji do wszelkich warunków klimatycznych i bezpretensjonalności w utrzymaniu;

Czeski brąz

• Saanen - uważana za najstarszą ze wszystkich kóz. Pojawił się w wyniku selekcji szwajcarskich naukowców około 500 lat temu. Nazwa pochodzi od miejsca hodowli - Doliny Saanen. Waga matek mlecznych może osiągnąć 80 kg, dla kozy waga 110 kg jest uważana za normalną. Minimalna roczna wydajność - 950 litrów mleka. Właściwa i staranna pielęgnacja znacznie zwiększa ten wskaźnik;

NotatkaDow! Jedyną wadą rasy jest bolesność spowodowana nietolerancją niskich temperatur, co uniemożliwia rozmnażanie gatunku w zimnych regionach kraju.

• Nubian – według wskaźnika zewnętrznego przypomina poprzedni widok. Od pierwszej laktacji macicę można doić nawet do 4,5 l/dobę. Stopniowo poziom produktywności będzie rósł. Laktacja może trwać co najmniej 10 miesięcy przy rocznej produkcji co najmniej 1000 litrów. Produkt mleczny zwierzęcia jest dość tłusty - w zależności od diety zawartość tłuszczu może osiągnąć 8%. Wadą jest wysoki koszt zakupu, ponieważ rasa nie była jeszcze hodowana na terytorium krajowym;
• Lamancha - wybór gatunku szwajcarskiego i nubijskiego, wyhodowany na terenie państwa hiszpańskiego. Średnia waga - 70 kg. Średnio można doić do 5 litrów mleka dziennie, ze szczególną starannością i starannością rolnikom udało się doić do 8 litrów. Średnia roczna ilość wynosi 1000 litrów, ale w tym samym okresie znany jest rekord udoju wynoszący 2047 litrów;
• Alpine - rasa szwajcarskiej hodowli. Gatunek wyhodowany w górach alpejskich, stąd nazwa. Macica może urosnąć do 75 cm wysokości, dla mężczyzn normalna liczba to 85 cm. Średnio koza waży 63 kg, koza 79 kg. Jest uważany za gatunek wysoce produktywny, ponieważ daje co najmniej 900 litrów mleka rocznie o zawartości tłuszczu co najmniej 3,5%. Często hodowany na ziemiach Północnego Kaukazu i Południa, znany ze swojej odporności na niskie temperatury.

Alpejski

Mleko bez smaku

Ciekawy! Coroczne starania hodowców pomogły wyhodować specjalne rasy bezwonnych kóz mlecznych, dla koneserów zdrowego nabiału i pysznego delikatnego mięsa. Wielu ominęło produkty tych zwierząt właśnie z powodu takiego braku. Przedstawiciele hodowli bez specyficznych zapachów pozwalają nie tylko cieszyć się samodzielnym użytkowaniem, ale także korzyściami finansowymi, ponieważ produkty mają ciekawy smak i są bardzo poszukiwane.

Specjalnie hodowane rasy, które nie mają odstraszającego zapachu, to:

• Zaanenskaya - rekordzista pod względem wydajności mleka;
• Toggenburg jasnobrązowy;
• anglo-nubijski;
• rosyjski biały;
• Alpejski;
• Kamerun karłowaty;
• Megrelian arystokratyczny.

Nie wszystkie z tych ras są wysokowydajnymi gatunkami, ale są popularne wśród ras mięsnych i mlecznych ze względu na smaczne mięso bez szczególnie przerażającego zapachu. W każdym przypadku przy wyborze zwierząt do hodowli stadnej należy zwrócić uwagę na czynniki omówione powyżej. Przede wszystkim przy zakupie zwierzęta są kontrolowane i selekcjonowane na podstawie obszaru, na którym planowana jest hodowla rasy. Należy wziąć pod uwagę, że każdy gatunek bydła mlecznego może inaczej reagować na środowisko, warunki żywieniowe i pogodowe, a wydajność dojenia zależy od tych czynników.