Zadowolony
Miłośnicy spacerów po lesie często natrafiają na przerośnięte grzyby, które rosną w grupach wraz z młodymi osobnikami. Wielu początkujących grzybiarzy nie wie, czy można je zbierać i jakie potrawy przygotowuje się z zarośli.
Grzyby jesienne to pieczarki rosnące w lasach iglastych i liściastych. Występują w dużych ilościach, z jednego pnia można zebrać cały kosz. Swoją nazwę zawdzięczają układowi pierścieni wokół szczątków drzew. W jednym miejscu można znaleźć zarówno młode osobniki, jak i przerośnięte grzyby.
Aby nauczyć się rozpoznawać zarośnięte jesienią grzyby, musisz znać wygląd młodych grzybów. Kapelusz młodego grzybka jest półkulisty o średnicy 2-7 mm, różowy, beżowy lub brązowy. U góry czapka pokryta łuskami o ciemniejszym odcieniu. Talerze są białawe, miąższ biały, delikatny i elastyczny. Noga długa, cienka, o długości 10-15 cm. Obecność spódnicy na nodze młodych owocników odróżnia je od fałszywych.
Z wiekiem kapelusz zarośniętych owoców prostuje się, przybiera formę parasola, zaokrąglonego na brzegach. Łuski znikają, a kolor czapki ciemnieje. Staje się gładka, traci wilgotną tłustość. Nogi wydłużają się, charakterystyczna spódniczka jest ledwo zauważalna lub znika. Miąższ przerostów brązowieje, staje się twardszy i bardziej włóknisty. Zapach zanika. Zdjęcie pokazuje, że przerośnięte grzyby znacznie różnią się od młodych.
W przerostach zarodniki często opuszczają pojemnik i opadają na kapelusze sąsiednich grzybów.
Mimo utraty atrakcyjności stare jesienne grzyby są dość jadalne. Owocniki szybko rosną, zachowując użyteczne i smakowe walory młodych grzybów.
Nie wszystkie egzemplarze należy zbierać. Część zarostu robi się czarna, pokryta pleśnią. Warstwa blaszkowata miejscami kruszy się, nogi stają się cienkie, przerośnięty grzyb przybiera zgniły wygląd. Takich owoców nie należy zbierać, nie można ich zatruć, ale po zjedzeniu pozostaje gorzki posmak.
Porośnięte silnym owocnikiem bez śladów uszkodzeń i robakowatości nadają się do zbioru. Czyste przerośnięte grzyby można bezpiecznie zbierać, są nie mniej smaczne niż młode grzyby.
W starych jesiennych grzybach używa się tylko czapek. Nogi stają się sztywne, włókniste. Lepiej pozbyć się ich w lesie, aby nie nosić dodatkowej wagi do domu.
Miejsce zbiórki powinno być usunięte z autostrad i obszarów produkcyjnych ze względu na specyfikę pulpy grzybowej do pochłaniania szkodliwych oparów metali ciężkich.
Przerośnięte grzyby można suszyć, gotować, soloć, smażyć, marynować. Nie bój się używać przerośniętych grzybów. Dania z nimi nie ustępują pod względem smaku i wartości odżywczych.
Przerośnięte grzyby należy odpowiednio wyczyścić. Kapelusze są sprawdzane pod kątem robaków, ciemne obszary i płytki zawierające zarodniki są usuwane. Obrane owocniki moczy się przez 1 godzinę w słonej zimnej wodzie (1 łyżka stołowa).ja. na litr płynu). Woda zmieniana trzykrotnie, zarośnięta może być trochę gorzka. Prawidłowo przetworzone przerośnięte grzyby można bezpiecznie jeść.
Grzyby miodowe są produktem łatwo psującym się. Maksymalny czas przed przetwarzaniem to około jednego dnia. Wskazane jest wykonanie tego zaraz po powrocie z lasu. Zarośnięte posortowane, uwolnione od gruzu, dokładnie umyte. Duże czapki są cięte na cztery części. Zarośnięte grzyby gotuje się w następujący sposób:
Grzyby miodowe można zamrozić. W tej formie zachowują konsystencję, smak, aromat i korzystne właściwości.
Przed zapakowaniem zarośnięty blansz:
Schłodzone, suszone owocniki umieszcza się w plastikowych pojemnikach lub małych torebkach.
Smażone przerośnięte grzyby - najpopularniejszy przepis. Możliwe jest smażenie owocników zarówno przy wstępnym gotowaniu, jak i bez niego. W takim przypadku zarośla są dokładnie myte pod bieżącą wodą i duszone na patelni, aż wilgoć całkowicie wyparuje.
Zamrożone pieczarki układa się na dobrze rozgrzanej patelni z olejem bez wcześniejszego rozmrożenia.
Składniki:
Kolejność gotowania:
Składniki:
Kolejność gotowania:
Okres zbiorów trwa od końca sierpnia do początku października. Jesień to dogodny czas na zbiór przerośniętych grzybów na zimę. Mogą być suszone, solone, marynowane, można zrobić kawior grzybowy.
Składniki:
Kolejność gotowania:
Do przygotowania kawioru grzybowego nadają się niskiej jakości zarośla: złamane, stare, z nogami. Niektórzy grzybiarze robią kawior z samych nóg.
Składniki:
Kolejność gotowania:
Przekąskę można przechowywać w lodówce przez 5-6 miesięcy. Kawior można zamrozić, rozsmarowując go w plastikowych torebkach. Podczas przechowywania w piwnicy słoiki powinny być zamknięte metalowymi pokrywkami.
Przepisy na solenie na zimę starych grzybów miodowych na ciepło i zimno są bardzo proste. W pierwszym przypadku przystawka będzie gotowa za 1-2 tygodnie, metodą marynowania na zimno, gotowość następuje za 1-2 miesiące.
Tylko mocne, nienaruszone owocniki nadają się do tej metody konserwacji.
Składniki:
Kolejność gotowania:
Składniki:
Kolejność gotowania:
Piwnica o temperaturze +6-+8˚С nadaje się do przechowywania marynat, w takich warunkach półfabrykaty można przechowywać od 6 miesięcy do roku (przygotowane metodą gorącą). W temperaturze powyżej +10˚С grzyby kwaśnieją, tracą smak.
Wybierając się na grzyby trzeba wybrać las mieszany, w którym jest dużo parawanów, powalonych drzew. Grzyby miodowe często rosną na polanach, na polanach.
Główna zasada grzybiarza: podczas spotkania z podejrzanym grzybem lepiej go ominąć.
Okres żniw został przedłużony. Będąc w lesie po mrozie nie należy zbierać zarośniętych przez mróz zarośli. W domu zamieniają się w papkę.
Moczenie w słonej wodzie pomoże:
Kiedy trzeba szybko usunąć dużą ilość grzybów, ta metoda przyspieszy przetwarzanie.
Wyrośnięte grzyby, zwarte ułożone wokół pniaków, są smacznymi i zdrowymi grzybami. Służą do przygotowania różnorodnych potraw, preparatów na zimę. Doświadczony grzybiarz nie ominie ich, znajdzie miejsce w swoim koszyku.