Mentol miętowy: zdjęcie i opis, recenzje, zdjęcia, użyteczne właściwości, zastosowanie

Wszystkie odmiany mięty zawierają w swoim składzie znaczną ilość substancji aromatycznych. Wśród nich są prawdziwi mistrzowie. Jednym z nich jest mięta mentolowa, która, jak sama nazwa wskazuje, ma wysoką zawartość mentolu.

Opis mięty

Mięta mentolowa jest uważana za podgatunek mięty pieprzowej, szeroko rozpowszechnionej rośliny uprawianej do celów przemysłowych. Jego główne cechy:

Na zdjęciu poniżej - mięta mentolowa:

Jaki jest smak mięty

Charakterystyczną cechą mięty mentolowej jest zwiększona zawartość w niej aromatycznych związków eterowych, przede wszystkim mentolu. Nadaje mu to mocny i trwały zapach świeżości.

Jaka jest różnica między mentolem a miętą?

W przeciwieństwie do mięty, która jest rośliną, mentol jest krystalicznym związkiem organicznym otrzymywanym z liści roślin z rodziny Lamiaceae (Lamiaceae). Substancja ta znajduje szerokie zastosowanie w kosmetologii i farmakologii, a także w przemyśle spożywczym.

Mentol pozyskiwany z ekstraktu z mięty działa miejscowo znieczulająco, w kontakcie ze skórą i błonami śluzowymi jego działanie objawia się podrażnieniem receptorów zimna. To wyjaśnia charakterystyczne działanie odświeżające tej substancji.

Film na ten temat można obejrzeć pod linkiem:

Co to jest przydatna mięta mentolowa

Substancje aromatyczne wchodzące w skład mięty mentolowej pozytywnie wpływają na wiele funkcji organizmu. Wpływają korzystnie na narządy przewodu pokarmowego i układ nerwowy, ułatwiają przebieg przeziębień. Używam również naparów i wywarów z mięty mentolowej zewnętrznie jako środek antyseptyczny i oczyszczający.

Zastosowania mięty

Mięta mentolowa ma wiele przydatnych właściwości, ale ma też przeciwwskazania. Znajduje zastosowanie w kuchni, kosmetologii i medycynie, a także w produkcji farmaceutyków.

W medycynie ludowej

W medycynie ludowej mięta zawsze była używana jako środek uspokajający. Jej wywar był przyjmowany na zaburzenia nerwowe, drażliwość, a także jako tabletka nasenna. Wyciąg z niej jest dobrym środkiem żółciopędnym, normalizuje pracę przewodu pokarmowego. Mięta pieprzowa obniża ciśnienie krwi, a także ma łagodne działanie przeciwbólowe. Inhalacje z wywaru lub nalewki z tej rośliny można wykonać w celu złagodzenia kaszlu, łagodzenia podrażnień gardła podczas przeziębień. Stosowanie wywaru z mięty jest przydatne dla kobiet w celu zmniejszenia bólu menstruacyjnego, a także menopauzy.

W kosmetologii i perfumerii

Wywar z mięty mentolowej jest szeroko stosowany w kosmetyce. Ma właściwości antyseptyczne i może być stosowany do gojenia drobnych ran, wcierania w twarz w celu oczyszczenia oraz do leczenia i zapobiegania wysypkom. Dobrze jest używać go do płukania jamy ustnej, jest nie tylko orzeźwiający, ale także doskonale zapobiega chorobom dziąseł. Odwar z mięty doskonale wzmacnia włosy, poprawia ich strukturę, a jednocześnie zmniejsza swędzenie skóry głowy.

Wśród perfum jest sporo takich, które zawierają mentol – ekstrakt z liści mięty. Są to różne płyny, maści, kremy. Mentol jest szeroko stosowany w produkcji past do zębów, płynów do płukania ust.

W farmakologii

Istnieje wiele leków zawierających mentol. Są to różne nalewki ziołowe o działaniu uspokajającym i rozszerzającym naczynia krwionośne, krople, mikstury do inhalacji, a także środki miejscowo znieczulające. Najbardziej znane preparaty farmakologiczne otrzymywane z mięty mentolowej: Boromentol, Valocormide, Zelenin Drops, Menovazin, Pectusin, Strepsils, Faringopils, Evamenol.

w gotowaniu

Mięta o smaku mentolowym jest szeroko stosowana w kuchni. W takiej czy innej formie występuje w wielu potrawach, jako składnik lub jako część przypraw, znajduje się w przepisach wielu kuchni świata. Zielone liście służą do dekoracji i podawania potraw, jako składnik sałatek, do przygotowania sosów do mięs i ryb, a także wchodzą w skład napojów alkoholowych i koktajli.

Miętę używa się do konserwowania przekąsek warzywnych, owoców i jagód, do robienia kompotów i napojów bezalkoholowych, a najpopularniejszym kierunkiem jej uprawy jest dodawanie liści do herbaty podczas zaparzania.

Ograniczenia i przeciwwskazania

Oprócz właściwości leczniczych mięta mentolowa ma również przeciwwskazania do stosowania. Na przykład nie zaleca się stosowania go w przypadku osób, których praca wiąże się ze zwiększoną uwagą. Ponadto mięta może mieć negatywny wpływ na męskie libido, zmniejszając popęd seksualny. Nie powinny go stosować osoby z niskim ciśnieniem krwi, a także te, które mają reakcje alergiczne na mentol lub inne substancje zawarte w tej roślinie.

Przeciwwskazaniem do stosowania mięty mentolowej są żylaki. Kobiety cierpiące na niepłodność lub mające trudności z zajściem w ciążę powinny również odmówić spożywania potraw zawierających składniki tej rośliny.

Jak rozmnaża się mięta

Istnieje wiele sposobów na rozmnażanie mięty mentolowej do sadzenia na osobistej działce. Oto najważniejsze.

1. Nasienny. Najbardziej optymalna metoda sadzenia, jeśli ta roślina jest sadzona na miejscu po raz pierwszy. Nasiona mięty pieprzowej można kupić w sklepach ogrodniczych lub w Internecie. Najlepiej sadzić go w sadzonkach. Aby to zrobić, nasiona mięty mentolowej kiełkują w domu, a następnie, po pojawieniu się odpowiednich warunków pogodowych, wyhodowane rośliny sadzi się w stałym miejscu.
   
2. sadzonki. Tę metodę rozmnażania można zastosować, jeśli na stronie znajdują się już krzewy mięty. W przypadku sadzonek należy odciąć górną część rośliny o długości 10-15 cm i włożyć ją do wody. Po około 2 tygodniach w miejscu cięcia rozpocznie się tworzenie własnego systemu korzeniowego sadzonki. Gdy korzenie osiągną długość 2-3 cm, młode sadzonki można sadzić na otwartym terenie lub w doniczce.
   
3. sadzonki korzeniowe. Powierzchowne korzenie mięty przypominają długie baty. Mają dużą liczbę uśpionych pąków. W celu rozmnażania część korzenia o długości 10-12 cm odcina się i sadzi w wilgotnej żyznej glebie.
4. Warstwy powietrza. Aby je uzyskać, pęd boczny krzewu mięty przygina się do ziemi i posypuje ziemią. Dość szybko w międzywęźlach zacznie tworzyć się własny system korzeniowy, a na całej długości zakopanego pędu pojawi się łańcuch pędów. W przyszłości należy je odciąć od krzaka macierzystego i posadzić w stałym miejscu.
   
5. Podział buszu. Roślinę można wykopać z ziemi i pokroić na kilka części, tak aby każda zawierała wystarczającą liczbę korzeni i łodygę z pąkami. W ten sposób możesz podzielić dorosły krzak mięty na kilka małych i posadzić je wokół miejsca.

Zasady lądowania

Do uprawy mięty mentolowej najlepiej nadaje się otwarty, słoneczny obszar z luźną, żyzną glebą. Jeśli nie ma wystarczającej ilości składników odżywczych, należy dodać dodatkowe nawozy azotowe i fosforowe, a także humus. Sadzonki sadzi się na otwartym terenie w maju, kiedy ziemia się nagrzewa, a nocna temperatura przestaje spadać poniżej + 5 ° C. Miętową miętę sadzi się w rzędach, zachowując odległość 25-30 cm między sąsiednimi roślinami.

Cechy uprawy mięty mentolowej

Po posadzeniu młode rośliny są regularnie podlewane. Po ukorzenieniu siewek i rozpoczęciu rozwoju zieleni należy zmniejszyć częstotliwość i objętość podlewania. Mięta mentolowa uwielbia glebę przepuszczającą powietrze, dlatego po podlaniu wierzchnią warstwę gleby należy dokładnie rozluźnić, zapewniając dostęp powietrza do powierzchniowych korzeni krzewu. Chwasty należy usuwać w odpowiednim czasie, aby uprawy mięty nie konkurowały z nimi o światło i składniki odżywcze.

Karmienie mięty mentolowej powinno odbywać się bardzo ostrożnie. Nadmiar azotu, a także nadmierna ilość świeżej materii organicznej (obornik lub obornik) korzystnie wpływa na wzrost masy zielonej, jednak wzrasta również stężenie mentolu w liściach, co negatywnie wpływa na ich smak . Po prostu stają się gorzkie. Ponadto zwiększona zawartość azotu w glebie jest czynnikiem ryzyka pojawienia się tak groźnej choroby grzybowej jak rdza.

Na zimę w ziemi pozostawia się krzaki mięty mentolowej. Ta wieloletnia roślina ma dobrą mrozoodporność i dość rzadko zamarza, z wyjątkiem najcięższych mrozów. Jesienią krzewy należy przyciąć, pozostawiając małe pnie o wysokości 5-7 cm, a następnie wyrzucić je opadłymi liśćmi lub suchą trawą, a wraz z nadejściem zimy dodatkowo przykryć warstwą śniegu.

Inną cechą uprawy mięty mentolowej jest jej wzrost. Jeśli nie zostaną podjęte żadne środki w celu ograniczenia jego rozprzestrzeniania się, pełzające korzenie roślin zawładną coraz to nowymi terytoriami. Z tego powodu z biegiem czasu mięta może zamienić się w złośliwy chwast. W celu sztucznego ograniczenia wzrostu systemu korzeniowego wokół łóżka wykopuje się ogrodzenie z mięty na głębokość 0,2-0,25 m z blachy lub łupka. Możesz uniknąć tego problemu, sadząc miętę w specjalnych doniczkach lub pojemnikach wykopanych na tym samym poziomie co grządki.

Szkodniki i choroby

W niesprzyjających warunkach pogodowych lub przy naruszeniach pielęgnacji mięta mentolowa może być podatna na różne choroby, głównie grzybicze. Należą do nich:

1. Rdza
   
2. Antrakoza
   
3. Septoria
   
4. mączniak
   
5. Verticillosis
   

Chore krzewy mięty muszą być w odpowiednim czasie identyfikowane i niszczone. Nie ma sensu spryskiwać reszty nasadzeń różnymi preparatami, w przeciwnym razie ich zjedzenie będzie niebezpieczne.

Zapobieganie pojawianiu się chorób grzybiczych mięty mentolowej to wysokiej jakości pielenie, terminowe usuwanie odpadów roślinnych, głęboka jesienna orka przed sadzeniem.

Na mięcie mogą pojawić się również szkodniki, mimo że jej zielenina zawiera dużą ilość związków aromatycznych i ma specyficzny smak. Następujące szkodniki owadzie stanowią zagrożenie dla tej rośliny:

1. Żołędziowiec
   
2. pchła miętowa
   
3. roztocza mięty
   
4. mszyca
   
5. wireworm.
   
6. Medvedka
   

Zwalczanie szkodników odbywa się na różne sposoby, od potrząsania roślinami i ręcznego zbierania owadów po traktowanie nasadzeń różnymi środkami. Stosowanie chemikaliów do mięty mentolowej w tym przypadku nie zawsze jest uzasadnione, dlatego do opryskiwania częściej stosuje się różne środki ludowe, na przykład napar z glistnika.

Kiedy i jak zbierać miętę mentolową

Najlepszy czas na zbieranie liści mięty mentolowej to połowa lipca. W tym okresie zaczyna się jego kwitnienie. Stężenie olejków eterycznych w zieleni roślin osiąga maksimum. Nie można zacząć zbierać wczesnym rankiem, krzaki muszą mieć czas na wyschnięcie od rosy. Zbierz miętę mentolową jako osobne liście i gałązki, wiążąc je w pęczki.

Jak wysuszyć miętę mentolową

Sucha mięta mentolowa na otwartej przestrzeni lub w pomieszczeniach o dobrej wymianie powietrza: na strychach, tarasach, w altankach lub pod baldachimem. Jednocześnie bezpośrednie światło słoneczne nie powinno padać na zielenie. Pęczki mięty mentolowej zwykle wiesza się do wyschnięcia, a liście układa się cienką warstwą na czystym papierze lub kartonie, przykrywając na wierzchu gazą przeciw owadom.

Suszone warzywa stają się kruche i szeleszczą w dotyku. Jest kruszony i przechowywany w szklanych lub ceramicznych słoikach z ciasno dopasowanymi pokrywkami. W tej formie mięta mentolowa może być przechowywana do sześciu miesięcy.

Innym sposobem przechowywania świeżej mięty jest jej głębokie zamrożenie. W takim przypadku świeże liście są myte, suszone i umieszczane bez ubijania w małym, szczelnie zamkniętym pojemniku. Następnie pojemniki z liśćmi umieszcza się w zamrażarce i przechowuje w temperaturze -18°C. W takiej formie mogą pozostać bez utraty właściwości nawet do 7-9 miesięcy.

Wniosek

Mięta mentolowa to dość łatwa w uprawie roślina, która nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Posiada wiele przydatnych właściwości i może być stosowany zarówno do celów kulinarnych, jak i higienicznych czy medycznych. Nie zapominaj jednak, że z czasem roślina może silnie rosnąć i dosłownie zalewać cały obszar.

Recenzje

Artykuły na ten temat "Mentol miętowy: zdjęcie i opis, recenzje, zdjęcia, użyteczne właściwości, zastosowanie"

Mięta bagienna (pchła, ombalo, pchła): zdjęcie i opis, użyteczne właściwości i przeciwwskazania

Mięta jabłkowa: opis, recenzje, zdjęcia, przydatne właściwości i przeciwwskazania

Mięta bagienna (pchła, ombalo, pchła): zdjęcie i opis, użyteczne właściwości i przeciwwskazania

Mięta jabłkowa: opis, recenzje, zdjęcia, przydatne właściwości i przeciwwskazania