Podwójne utrzymanie pszczół

W regionach, w których lata są krótkie i zimne, powrót z pasieki może być znacznie mniejszy niż możliwy. Aby zwiększyć produktywność, potrzebujesz dużej liczby silnych rodzin, a do tego metoda trzymania pszczół z dwiema matkami jest doskonała.

Hodowla pszczół podwójna matka: istota metody

Obecnie istnieją dwa sposoby wdrożenia techniki. Jeden z nich nazywa się „podwójnym” tylko warunkowo. Jest stosowany w ulach wielokadłubowych, tworząc warstwy nad głównymi rodzinami. Inne nazwy tej techniki: według Farrara lub według Gand. W rzeczywistości istnieje dziś kilkanaście metod (według Ozerov, Polyakov, Gasanov itp.). D.). Większość z nich polega na podzieleniu gniazda siatką, która zapobiegnie spotykaniu się wrogich królowych.

Podwójna królowa pszczelarstwa?

Prawdziwe pszczelarstwo podwójne królowej bywa nazywane metodą Welsa, który odkrył ją przez przypadek.

Ciekawy! Metoda opiera się na zbiorowych cechach pszczół – mogą one współpracować i być produktywne w ramach tej samej rodziny.

Jeśli są dwie królowe, nie ma rodziny drugorzędnej i głównej, są one równoważne i przez główny okres zbioru miodu stają się pełnoprawną jedną rodziną.

Zaczął od umieszczenia dodatkowej macicy za siatkowym ekranem jako zapasu. Przez przypadek jednej z tych królowych udało się wyrosnąć na wysokiej jakości kolonię, pszczoły robotnice postrzegały się nawzajem jako własne, ponieważ miały ten sam zapach. Pracowały bez konfliktów we wspólnej przestrzeni na gnieździe w ciepłym sezonie. W tym samym czasie macica nie miała okazji się spotkać. Wyniki zadziwiły Welsa, dostał 158 funtów z dwumatkowego gniazda zamiast 41 funtów, co dawało standardowe jednomatkowe gniazdo. Wels opublikował swoją metodologię w 1892 r.

Ciekawy! Wzrost produktywności nie jest 2 razy, ale 4-5 razy, co potwierdzili inni badacze.

Plusy:

• Oszczędności na paszy w okresie zimowym.
• Uproszczone utrzymanie niezbędnego ciepła na wiosnę.
• Więcej czerwiu przy niższych kosztach.
• Wysoka aktywność matek.
• Silniejsza, wytrzymalsza, bardziej produktywna kolonia, żywotne pszczoły, wysoki procent latających pszczół.

Minusy:

• Ule są trudniejsze w utrzymaniu.
• Ule zajmują więcej miejsca, są bardziej masywne, a ich konstrukcja jest dość skomplikowana, ponieważ pszczoły muszą mieć możliwość swobodnego migrowania do obu matek.
• Należy dokładnie wyregulować kontakt między macicą.
• Zwiększa się ryzyko rojenia, bardzo trudno jest prześledzić początek roju.
• Objętość skrzynek z czerwiem jest niewielka, co niekorzystnie wpływa na wymianę powietrza w ulu.

Ale te trudności zostały częściowo ominięte przez wielu praktykujących pszczelarzy, którzy zaproponowali własne projekty.

Do trzymania pszczół z dwoma matecznikami stosuje się pionowe ule wielołuskowe i poziome łóżka (na 16 ramek z ramą perforowaną na dwie sekcje). Optymalna konstrukcja - połączony ul, który pozwala zmieniać ilość miejsca wraz z rozwojem rodziny.

Podwójna matka trzyma pszczół w łóżkach?

Podwójna matka trzyma pszczół w łóżkach?

Częściej niż w przypadku innych opcji trzymanie podwójnej matki pszczół odbywa się właśnie w leżakach, na których w głównym okresie zbioru miodu umieszczony jest wspólny budynek, w którym mogą kontaktować się pszczoły dwóch rodzin. Metodę i konstrukcję opracowaną przez Yusufa Hasanowa opisano poniżej:

• Ul podzielony jest na 2 sekcje (po 30 ramek-gniazd o wymiarach 43,5*30 cm).
• Dla rodzin z królowymi w dolnej części przydzielane są dwa przedziały po 8 ramek. Znajdują się na krawędziach. Czternaście pozostałych ramek w środku jest używanych przez główną rodzinę.
• W górnej części nie ma przegród.
• Dach jest zdejmowany, posiada dwa skosy.
• Hodowla rozpoczyna się od zasiedlenia dolnej środkowej części (14 ramek).
• Gdy tylko zostanie całkowicie zajęty przez pszczoły, dzieli się go na dwie części, z których każda jest umieszczana w przegrodach wzdłuż krawędzi.
• Ul obraca się o 180 stopni, dzięki czemu latające pszczoły są równomiernie rozmieszczone na dwóch sekcjach.
• W pustej kolonii, bez matki pszczelej, umieszcza się dojrzały ług macierzysty. Ten sektor jest oznaczony, aby wiedzieć, gdzie jest młodsza macica.
• Ramki z odsłoniętym czerwiem usuwa się stamtąd, aby pszczoły nie zakładały własnych mateczników. Zamiast tego umieszcza się czerw domowy z sekcji, w której znajduje się już matka.
• Po 1,5 tygodnia w środkowej części musisz stworzyć młodą rodzinę. Ramki z otwartym czerwiem z dwóch sekcji bocznych przesunięte na środek. Zabierają trzy sztuki - w centrum znajduje się łącznie 6 ramek. Macica jest pobierana z zaznaczonego oddziału (młodsza). Zamiast tego w skrajnym sektorze umieszczana jest kolejna macica płodu (możesz też wziąć dojrzały likier dla matki).
• Potomstwo jest równomiernie rozmieszczone w trzech przedziałach, tak aby rodziny rozwijały się równomiernie.
• Gdy tylko nadejdzie czas na główną łapówkę, sufit jest całkowicie zdejmowany z komory środkowej, a dwie boczne są zakrywane siatką. Na ulu montowany jest górny, dodatkowy korpus. W ciągu dnia pszczoły mogą wymieniać się zapachami.
• Następnego dnia w nowo zainstalowanym korpusie umieszcza się ramki z czerwiem z trzech już zatkanych sekcji.
• Puste miejsca w dolnej części ula wypełniają woskowane ramki z pokarmem.
• Sekcje boczne z królowymi zamiast siatki pokryte sklejką z otworami.
• Suche ramy są instalowane w drugim budynku.

Tak więc trzy królowe aktywnie rozmnażają się podczas głównego przepływu, pszczoły karmią larwy, pojawia się ogromna liczba pracujących osobników, które wypełniają ramki w górnej części ciała miodem. Gdy tylko są gotowe, wymieniane są na świeże.

Ważny! Okresowo należy wzmacniać rodzinę główną, zastępując tam ramki dojrzałym czerwiem.

Podwójna hodowla pszczół w ulach Dadan

Uniwersalne ule Dadana-Blatta

Ule Universal Dadan-Blatt świetnie nadają się do hodowli pszczół z dwoma matkami. To właśnie w takich ulach V. Starobogatov, dla nich opracowano jego metodologię. Takie ule mają 12 ramek, dno, korpus, 2-3 nadstawki, deski wsadowe, podsufitkę i sam dach. Mogą być stosowane w dwóch modyfikacjach: jako jednokadłubowe i wielokadłubowe. W podwójnym kadłubie dwa przedłużenia zastąpiono drugim kadłubem. Nie różnią się od głównego, pozostałe szczegóły są takie same.

Starobogatov pracował z ulami Dadana-Blatta z 16 ramkami. Osobliwością metody Starobogatowa jest to, że rodziny łączyły się jesienią, przed zimowaniem. Było to konieczne, aby pozostawić rojowi silniejszą królową. Potem pszczelarz wymyślił schemat: wspólna rodzina tylko na okres łapówki (od 15 maja do 15 lipca), innym razem, w tym zimą, rodziny są rozdzielone i praktycznie niezależne, oddziela je tylko przepona.

Podwójna hodowla pszczół w ulu wielołubowym

To doświadczenie jest dobrze rozwinięte. Tegart, który przez 10 lat zajmował się podwójną hodowlą pszczół w ulach składających się z kilku budynków. Pod jego opieką przebywało około 1,5 tys. rodziny. Każda ma dwa łona. Rodziny wychowywane co roku w workach.

Ciekawy! Produkcja Tegarty znajdowała się w Kanadzie, na obszarze o dość krótkim i chłodnym okresie letnim. To określiło specyfikę pracy z matkami pszczelimi: pomimo tego, że główne zbiory przypadły na początku sierpnia, możliwość rozpoczęcia hodowli pojawiła się dopiero na początku czerwca.

Przesadzenie dodatkowych matek we wcześniejszym okresie nie przyniosło pożądanego efektu. Korzyść ekonomiczna była oczywista: podwójny ul matek dawał około 113 kg (średnia wartość z 10 lat), a pojedynczy ul matek - 79 kg.

Szczegółowo system Tegart wyglądał tak:

• Ule - z kilku budynków, z 10 ramkami, każda z 2 skrzynkami na czerwie, trzema kratkami oddzielającymi sekcje, jednym podajnikiem dolnym i jednym ramką, 5 nadstawek.
• Do rozwodów użyto worków bezkomórkowych, każdy z jedną królową. Zostały zakupione osobno, na początku kwietnia.
• Pakiety posadzono w 1 szt. do ula.
• 3 ramki zostały usunięte ze środka skrzynek z czerwiem. Była pszczoła.
• 1 tydzień później sprawdź. Jeśli gdzieś występuje nadmierne nagromadzenie pszczół, są one przenoszone, w rodzinach bezmatecznych - sadzi się matkę.
• Obowiązkowy top dressing z syropem.
• Od 5 maja do połowy miesiąca ule przenoszone są na stałe miejsca na okres łapówki głównej, instalowane są drugie budynki.
• W pierwszych dziesięciu dniach czerwca wymienia się miejscami ciała z czerwiem, umieszcza się siatkę rozdzielającą. A także umieść pierwsze rozszerzenie. W dolnym wrębie karmnik do ramek jest zastąpiony dodatkową ramką z czerwiem.
• Nowa matka zostaje dodana w pierwszej połowie czerwca do nowej budki z czerwiem. W tym samym czasie stara przesuwa się do dolnej obudowy, umieszcza się na niej rozdzielacz i dwie przedłużki. Umieszcza się drugie ciało i umieszcza w nim nową macicę.

Technologia podwójnej królowej pszczelarstwa

Szczegóły techniczne zależą od systemu stworzonego przez pszczelarza. Do tej pory są dziesiątki. Poniżej rozważymy metodologię opracowaną przez Starobogatowa w ulach Dadan ze zjednoczeniem rodzin tylko na okres głównej letniej łapówki:

Technologia podwójnej królowej pszczelarstwa

• Przed rozpoczęciem miodów (do 15 maja) usuwa się matkę słabszą, niezdolną do życia wraz z czerwiem (2 ramki), aby w przyszłości możliwe było odtworzenie matki podwójnej. Przegroda zostaje usunięta, ul składający się z 2 rodzin zamienia się w jednorodzinny. W miejsce usuniętych ramek wstawia się trzy woskowane ramki.
• Ula jest wykonana według schematu Dadana-Blatta. Ilość ramek - 17 szt.
• W okresie łapówki dodaje się 1-2 przedłużenia z półramkami.
• Usunięte matki z czerwiem umieszcza się w zwykłych ulach z 4 przedziałami do dalszego wylęgu matek. Skorobogatov zastosował taką technikę, aby nie wyczerpać siły głównych rodzin. Oczywiście pożądane jest hodowanie królowych w pełnoprawnych, a nie miniaturowych rodzinach.
• Po zakończeniu zbioru miodów najsilniej wybierane są z „szkółki matek”, sadzone z powrotem do ula dwumacicznego.
• W połowie sierpnia ule karmione są syropem, izolowane. To kończy pracę.

System pszczelarstwa podwójnej królowej?

System pszczelarstwa podwójnej królowej jest omówiony w literaturze w taki sposób, że można odnieść wrażenie ogromu metod. W istocie różnią się tylko niuansami. „Ameryka została odkryta” dawno temu, a liczne praktyki dodają jedynie szczegółów do głównej idei. W Rosji książka Welsa o utrzymaniu uli z dwiema królowymi została opublikowana już w 1910 roku.

Jednak dla wielu pszczelarzy system podwójnej matki jest egzotyczną nowością. Istnieje na to wytłumaczenie: rodziny dwumaciczne są trudne do utrzymania. W warunkach naturalnych między matkami panuje intensywna konkurencja. Wdają się w bójkę i jeden z nich zabija drugiego. Zadanie utrzymania dwóch matek pod jednym dachem sprowadza się do optymalnej organizacji przestrzeni tak, aby królowe nie miały kontaktu, ale rój pszczół jest jeden.

Ciekawy! Argumentów przemawiających za wyborem projektu jest kilka: ule pionowe czy leżaki. Zalety pierwszego są uzasadnione X. h. Morela. W rzeczywistości jest to metoda warstwowa, jedyną różnicą jest to, że warstwy są tworzone pod tym samym dachem z główną rodziną. W ulach pionowych nakładanie warstw rozwija się szybciej, wykorzystując ciepło głównej rodziny.

Eksperymenty przeprowadzone w 1940 r. w Palestynie na stacji doświadczalnej potwierdziły, że najbardziej opłacalny jest pionowy trójkadłubowy ul Ruta: 54,6 kg uzyskano przy trzymaniu dwóch matek w takim ulu (38,8 kg zebrano w łóżkach z dwiema matkami, w pojedynczych - ule maciczne - 27 kg miodu).

Ostatecznie projekt dobierany jest indywidualnie. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby pszczelarz, w oparciu o jeden z istniejących systemów, opracował własne schematy, dokładnie dopasowane do jego możliwości. Główną trudnością z podwójną królową jest organizacja przestrzeni życiowej dla pszczół. Królowe nie powinny się kontaktować, ale rój powinien pozostać jednym.