Zadowolony
Kalina kalina została sprowadzona do Europy w XIX wieku. z kontynentu amerykańskiego. W naturze roślina występuje wzdłuż brzegów rzek iw lasach mieszanych. Pęcherzyk Purpurea to jeden z gatunków krzewów liściastych popularnych wśród ogrodników ze względu na swoją bezpretensjonalność i wysokie walory dekoracyjne.
Botanicy klasyfikują pęcherzyk jako członka rodziny Rosaceae. Purpurea to jeden z półtora tuzina gatunków tego pięknego krzewu.
Krzewy pęcherzyka kaliny rozciągają się. Opadające ułożenie gałęzi w Purpurea sprawia, że korona ma kształt kuli, osiągając średnicę od półtora do dwóch metrów. Ten rodzaj pęcherzyka ma swoją nazwę od czerwonawego koloru liści. Fioletowy kolor liści, składający się z trzech lub pięciu płatków, nie zmienia się przez całe lato i jesień.
Stosunkowo niski (do 2 m) krzew kwitnie w maju-czerwcu. Małe, proste, białe lub jasnoróżowe kwiaty z wieloma pręcikami są zbierane w kwiatostany - owady łuskowe.
Nasiona Purpurea są nie mniej dekoracyjne. Spuchnięte czerwonawe listki nie opadają z gałązek aż do późnej jesieni.
Szybko rosnący krzew Purpurrea o niezwykle pięknym ubarwieniu liści jest wykorzystywany w architekturze krajobrazu do tworzenia żywopłotów.
Aby stworzyć kontrast, sadzi się różne rodzaje pęcherzyków. Połączenie kolorów czerwonego, zielonego i czerwonego pozwala na tworzenie efektownych nasadzeń. Pęcherzyk Purpurea wygląda nietypowo w nasadzeniach grupowych krzewów i drzew o różnej wysokości, kształcie i kolorze.
Niski, jasny krzew służy jako granica do podziału na strefy w ogrodzie. Bezpretensjonalna roślina dobrze nadaje się do strzyżenia, co pozwala nadać kulturze niesamowite kształty.
Wybierając miejsce do sadzenia pęcherzyka Purpurea należy zauważyć, że w cieniu liście krzewu bledną i stają się zielone z domieszką fioletu. Krzew nie jest zbyt wybredny w stosunku do gleby. Walory dekoracyjne krzewu będą w pełni widoczne na dobrze nawożonej glinie.
Lepiej jest posadzić pęcherzyk Purpurea jesienią. Jeśli jednak zakupiona sadzonka jest z zamkniętym systemem korzeniowym, to w dowolnym momencie można ją sadzić w stałym miejscu.
Doły do sadzenia pęcherzyka muszą być przygotowane wcześniej. Ważne jest, aby szyjka korzeniowa rośliny znajdowała się na poziomie gruntu. Około 2 tygodnie przed planowanym posadzeniem krzewu doły należy wypełnić mieszanką torfu i darni. Należy do nich dodać piasek rzeczny i kompost. Drenaż gruboziarnisty należy ułożyć na dnie wykopu. Jeśli gleba jest kwaśna, należy dodać wapno. Pęcherzyk dobrze rośnie na neutralnej glebie. Do czasu posadzenia pęcherzyka gleba w dole opadnie, co pozwoli poprawnie obliczyć głębokość instalacji sadzonki
W przygotowanym otworze sadzonkę należy umieścić razem z glinianą grudą. Przestrzeń należy wypełnić przygotowaną mieszanką gleby i zwilżyć. Na wierzchu torfem, kompostem lub specjalną szmatką.
Odległość między roślinami powinna wynosić około 2 m. Jeśli planujesz zainstalować krawężnik lub żywopłot, doły należy przygotować w odległości około pół metra. Przy podejściu dwuliniowym między rzędami należy pozostawić 45 - 50 cm.
Gleba w kręgu przy pniu musi być wilgotna, dopóki krzew nie zakorzeni się. W przyszłości podlewanie powinno odbywać się podczas wysychania. Bubblewort Purpurea nie toleruje suszy. Latem zaleca się podlewanie co najmniej 2 razy w tygodniu. Dorosła roślina potrzebuje do 40 litrów wody.
Podczas podlewania należy uważać, aby wilgoć nie dostała się na liście, kwiaty i owoce. W jasnym świetle słonecznym kropelki wody mogą powodować oparzenia. Pęcherzyk należy podlewać wieczorem lub wcześnie rano.
Opatrunek górny przeprowadza się wiosną podczas obrzęku nerek i wczesną jesienią. W kwietniu można zastosować pożywkę składającą się z dziewanny i mocznika lub saletry amonowej. W przypadku dorosłej rośliny wystarczy półtora wiadra pożywki, którą przygotowuje się w ilości 10 litrów wody, 0,5 litra świeżego obornika krowiego i 20 g nawozu azotowego.
Do jesiennego opatrunku górnego zaleca się stosowanie nitroammofoski w proporcji 50 g na 10 litrów wody. Ta ilość wystarczy do zapłodnienia dwóch krzaków pęcherzykowych.
Formowanie krzewu odbywa się po zakończeniu kwitnienia. W takim przypadku nadmiar pędów należy usunąć na wysokości pół metra.
Wiosną konieczne jest wykonanie sanitarnej fryzury pęcherzyka. W tym celu zaleca się usunięcie wszystkich odmrożonych lub chorych gałęzi za pomocą sekatorów lub ostrego noża.
Im starsza roślina, tym częściej wymagane jest przycinanie przeciwstarzeniowe. Aby to zrobić, musisz całkowicie usunąć stare pędy. A resztę odetnij na boczną gałąź.
Strzyżenie na żywopłoty Purpurea należy wykonywać co najmniej 2 razy w miesiącu. Pierwsze można zrobić przed pęcznieniem pąków około początku kwietnia.
Pęcherzyk Purpurea dobrze znosi zimowe mrozy. Ale młode gałęzie mogą cierpieć bez schronienia. Dlatego ważne jest odpowiednie przygotowanie sadzonek krzewów do hibernacji.
Przede wszystkim konieczne jest zaizolowanie kręgu przy pniu. Aby to zrobić, jesienią wokół krzewu kładzie się grubą warstwę ściółki z dojrzałego kompostu lub torfu: powinna wynosić około 10 cm. Sekwencjonowanie:
Młode sadzonki Purpurea można pokryć gałązkami świerka sosnowego, po ich związaniu wraz z dorosłymi krzewami.
Aby rozmnożyć pęcherzyk w ogrodzie, możesz kiełkować dojrzałe nasiona. Ten proces jest dość skomplikowany. Do kiełkowania konieczne jest przeprowadzenie stratyfikacji (leczenie na zimno). Ale ta metoda ma znaczną wadę. Pęcherzyk Purpurea po zastosowaniu rzadko zachowuje kolor liści, przez co jest cenny.
Doświadczeni ogrodnicy powinni wegetatywnie rozmnażać krzewy ozdobne.
Sadzonki zbiera się przed kwitnieniem krzewu. Odetnij świeże pędy, upewniając się, że każdy ma do trzech międzywęźli. Wysokość rączki może wynosić 15 - 25 cm. Należy usunąć wszystkie dolne liście i skrócić górną połowę.
W celu najszybszego ukorzenienia konieczne jest wytrzymanie przygotowanego materiału do sadzenia w roztworze formującym korzenie (Kornevin lub podobny).
Aby uzyskać zdrowe sadzonki, sadzonki sadzi się w mieszance piasku i torfu na cały sezon. Wskazane jest korzystanie z małych wiat filmowych. Przez całe lato ukorzenione sadzonki muszą być wentylowane i monitorować wilgotność gleby.
Na zimę młode krzewy pokrywają. A roślinę należy sadzić na stałe wiosną przyszłego roku.
Metoda rozmnażania przez nakładanie warstw jest odpowiednia nawet dla początkujących. Ważne jest, aby oczyścić zdrową młodą gałązkę pęcherzyka z liści, pozostawiając tylko najwyższe liście. Następnie potrzebujesz:
Latem należy regularnie podlewać teren wykopaną gałązką. Jesienią pojawią się młode pędy pęcherzyka Purpurea, jak pokazano na zdjęciu. Można je oddzielić od plastra miodu części macierzystej i umieścić na swoim miejscu. Na zimę młode sadzonki muszą być przykryte.
Pęcherzyk Purpurea można rozmnażać, oddzielając część korzenia wraz z pędami ostrą szpatułką lub nożem. Jednocześnie bardzo ważne jest wykonanie zabiegu w krótkim czasie. Jeśli system korzeniowy nowej sadzonki wyschnie, roślina może umrzeć. Krzew można podzielić zarówno wiosną, jak i jesienią.
Pęcherzykowa Purpurea jest prawie odporna na choroby. Przy niewłaściwej pielęgnacji i braku pierwiastków śladowych może cierpieć na chlorozę. Ale ten problem jest łatwy do rozwiązania. Jeśli liście zaczęły zmieniać kolor, pojawiły się na nich jasne plamy, wystarczy nakarmić krzew preparatami zawierającymi żelazo.
Do przetworzenia krzewu wystarczy łyżeczka chelatu żelaza na 5 litrów roztworu. Lek można spryskać krzewami na liściach lub wykonać opatrunek korzeniowy.
Pęcherz Purpurea zasłużenie cieszy się miłością ogrodników. Jasne liście, delikatne kwiaty zmieniające kolor w trakcie sezonu, ciekawe owoce pozwalają na wykorzystanie krzewu do tworzenia pięknych kompozycji ogrodowych.