Tatiana z czerwonej porzeczki

Przy każdym domku letniskowym jest miejsce do sadzenia porzeczek. Istnieje wiele rodzajów i odmian tej kultury na każdy gust. Ale bardzo ważne jest, aby wybrać właściwy. Odmiana porzeczki czerwonej Tatiana została wyhodowana nie tak dawno temu, ale wielu ogrodników już zakochało się w niej za jej wyjątkowy smak i dobre plony.

Historia stworzenia

Odmiana została wyhodowana w 2006 r., już w 2007 r. została wpisana do państwowych rejestrów roślin uprawnych w Rosji. Odmiana została w większym stopniu wyhodowana dla regionów, w których występują częste zmiany temperatur, zwłaszcza w strefie północnej. Aby uzyskać nową porzeczkę, skrzyżowali Victoria red (odmiana) i Kandalaksha (hybryda).

Czerwona porzeczka Tatiana: opis odmiany

Pod względem dojrzewania ta odmiana porzeczki należy do połowy sezonu. Pomimo tego, że krzew jest żywotny, rośnie dość zwarto w porównaniu z innymi.

Pędy odmiany są średniej długości, ale grube, lekko owłosione. Kolor kory brązowy. Liście są dość duże, w górnej części zielone, od dołu jasnozielone.

Dojrzewa czerwona porzeczka Tatiana

Nerki mają kształt jajowaty, wielkość jest niewielka, podobnie jak tułów, są lekko owłosione. Na każdym liściu można zaobserwować białawe pokwitanie, które występuje zarówno u młodych liści, jak iu dorosłych. Każdy liść podzielony jest na trzy blaszki, przypominające nieco liście winogron. Wszystkie siedzą na długich, różowawych ogonkach.

Kwiaty powstają na krzaku niepozorne (wyblakłe kolory), dzięki czemu są duże w odmianie. Kwiaty są zbierane w 10-15 kawałkach w jednym kwiatostanie - pędzlu. Najczęściej przywiązuje się do niego właśnie taką liczbę jagód, bardzo rzadko, gdy kwiaty opadają bez jajnika.

Po dojrzeniu jagody mają masę od 0,5 do 0,8 grama, jasnoczerwony kolor, zaokrąglony kształt. Na powierzchni skóry widoczne jest lekkie omszenie o jasnym kolorze. Pod względem smakowym porzeczka ta otrzymała ocenę - 4,5 pkt. Posiada przyjemny i delikatny aromat i smak z lekką kwasowością. Każda jagoda ma cienką brązową łodygę. Średnio z jednego krzewu porzeczki zbiera się 5-6 kilogramów.

Dodatkowe informacje. Krzew porzeczki praktycznie nie jest atakowany i uszkadzany przez szkodniki i choroby. Zapylanie kwiatów odbywa się niezależnie. W porównaniu z innymi gatunkami i odmianami jagody nie kruszą się po pełnym dojrzeniu. Odmiana nadaje się do uprawy zarówno do ogrodu prywatnego, jak i do ogrodów przemysłowych.

Warunki naturalne, biorąc pod uwagę, że wyhodowano odmianę rosyjską, są dość niestabilne. Bardzo gwałtowne spadki temperatury na wiosnę lub roztopy w środku zimnego okresu mają opłakany wpływ na kondycję roślin, które giną z powodu takich niestabilności. Tatiana nie boi się tak nagłych zmian temperatury. Jest również odporny na długotrwałe opady zarówno zimą, jak i jesienią i wiosną. Silne wiatry w okresie międzysezonowym nie wpływają znacząco na kondycję krzewu, a w okresie pylenia nie zakłócają naturalnego procesu.

Ważny! Dużym plusem jest to, że Tatiana jest samopłodnym krzewem odmianowym. Pozwala to uniknąć strat plonów, ponieważ w złych warunkach porzeczki mogą stracić nawet połowę przyszłej uprawy.Dotyczy to zwłaszcza regionów północnych.

W procesie selekcji wzięto również pod uwagę fakt, że roślina jest podatna na wiele chorób grzybowych. Dlatego naukowcy pracowali nad odpornością odmiany, aby ją zwiększyć, czyniąc ją odporną na choroby i szkodniki. Jednocześnie poprawił się nie tylko ogólny stan krzewów, ale także zdolność owocowania w niekorzystnych warunkach środowiskowych.

Kwitnienie, tworzenie jajników i owocowanie

W większości Tatiana należy do odmiany w połowie sezonu, ale w niektórych (północnych) regionach kwitnie odpowiednio znacznie później, a także przynosi owoce.

Czerwona porzeczka Tatiana

Główne masowe kwitnienie ma miejsce w maju (w przybliżeniu od 10. dnia do końca miesiąca), na obszarze o trudniejszych warunkach pogodowych porzeczki mogą kwitnąć w czerwcu. Kilka tygodni po rozpoczęciu masowego kwitnienia zaczynają się formować jajniki.

W zależności od tego, kiedy rozpoczęło się kwitnienie, owocowanie następuje tak szybko, jak i odpowiednio do zbiorów (od końca lipca do końca sierpnia).

Wady i zalety odmiany

Pomimo tego, że w porównaniu z innymi odmianami Tatiana ma bardzo wiele pozytywnych cech, wciąż ma wiele wad.

Pozytywne aspekty uprawy roślin:

• wysoki wskaźnik smaku;
• odporność na większość szkodników i chorób;
• spontaniczne zapylenie;
• odporność na nagłe i długotrwałe zmiany temperatury, a także długotrwałe opady;
• niska strata plonu (praktycznie nie kruszy się po dojrzeniu).

Negatywna strona uprawy porzeczki:

• małe owoce;
• niska wydajność w regionach północnych.

Dodatkowe informacje. Wartość jagód polega na tym, że zawiera dużą ilość cukrów (5-5,5%), żelazo, kwasy, potas, kumarynę, furokumarynę. Te ostatnie przeciwdziałają powstawaniu guzów.

Zaleca się, aby nie nadużywać jagód u pacjentów, których choroby związane są z przewodem pokarmowym, zapaleniem wątroby, niską krzepliwością krwi.

Wymagania agrotechniczne

Owoce czerwonej porzeczki Tatiana

Przed posadzeniem rośliny należy wybrać dobre sadzonki. Od wyboru zależy, jak szybko zacznie przynosić owoce. Młody krzew powinien mieć dobrze uformowane kłącze - od 15 cm.

Przygotowanie do lądowania

Przed sadzeniem system korzeniowy jest przetwarzany zacierem glinianym. Zapobiega to infekcji korzeni chorobami i ewentualnym gniciem. Również ta procedura pomoże chronić korzenie przed wysychaniem.

Część powietrzna musi być wolna od wysuszonych i uszkodzonych pędów. Wysokość rośliny powinna wynosić od 30 do 35 cm. Każdy czerwonawy pęd powinien mieć co najmniej 2-3 pąki.

Wybór lokalizacji i gleby

Porzeczki najlepiej sadzone na niewielkim wzniesieniu i dobrze oświetlonym miejscu. Krzew preferuje glebę raczej luźną, gliniastą lub piaszczystą. Pod względem składników odżywczych kultura nie jest szczególnie wymagająca, ale jeśli niedobór jest bardzo duży, może odrzucić część owoców.

Czas i wzór lądowania

Sadzenie porzeczek

Krzewy można sadzić wiosną i jesienią. Jeśli wegetacja roślin rozpoczęła się bardzo wcześnie, lepiej odłożyć sadzenie do końca, aby nie zakłócić rozwoju porzeczek.

Dwa lub trzy tygodnie przed sadzeniem wykopuje się dołek w kształcie kwadratu 60 * 60 cm, o głębokości 40 centymetrów. Humus wprowadzany jest na samo dno - 1,5-2 wiadra. Bezpośrednio przed sadzeniem miesza się go z glebą, dodaje nawozy mineralne. Krzew umieszcza się w dołku i przykrywa glebą, po czym podlewa.

Pielęgnacja lądowania

Regularne podlewanie i rozluźnianie to obowiązkowe wymagania. Po zaowocowaniu rośliny poddaje się oględzinom, a pędy ścina się pozostawiając 25-30 centymetrów nad ziemią, powinno być co najmniej 2-3, a najlepiej 4-5 pąków na łodydze.

W procesie uprawy konieczne jest monitorowanie stanu wilgoci w glebie, aby ziemia nie wysychała. Najlepiej mulczować teren wokół krzewów, to „zablokuje” wilgoć w glebie. Jako ściółkę można użyć siana lub słomy, suchego torfu.

górny opatrunek

Struktura krzewu porzeczki

Na początku sezonu wegetacyjnego w drugim roku po posadzeniu stosuje się kompleksowy nawóz z mikronawozami. Najlepiej wybierać te, które zawierają wyższy procent azotu. To on aktywuje wzrost krzewu i tworzenie nowych pędów.

Można karmić nawet zwykłą saletrą amonową w dawce 1,5-2 centy na hektar.

Latem warto karmić kompozycją pierwiastków śladowych: kwas borowy (2 gramy na 10 litrów) + siarczan cynku (ta sama ilość) + mangan (5 gramów na wiadro). Wystarczy spryskać strefę korzeniową tym roztworem (orientacyjne zużycie 0,5-0,7 litra na krzew).

W procesie przygotowania roślin do okresu spoczynku (jesienią) należy je karmić potasem i kwaśnym nawozem fosforowym. Szacunkowe zużycie nawozów - 2-2,5 centa na hektar (fosfor), potas (1-1,5 centa na hektar).

Tatiana - jedna z najlepszych odmian czerwonej porzeczki. Pod względem popytu jest podobny do gatunku czarnego, ale jest uprawiany nie na nizinach, ale na wzgórzach. Tatiana nie potrzebuje wielu zabiegów przeciw chorobom, jak inne odmiany. W domu wystarczy regularnie sprawdzać roślinę i profilaktycznie posypać krzewy popiołem lub spryskać wodą z mydłem.