Grzebień jeżowy: zdjęcie i opis, właściwości lecznicze, jak gotować, przepisy kulinarne
Zadowolony
| Nazwa: | Hericium erinaceus |
| Nazwa łacińska: | Hericium erinaceus |
| Typ: | Jadalny |
| Synonimy: | Grzebień Hericium, Grzebień Hericium, Makaron Grzybowy, Broda Dziadka, Clavaria erinaceus, Hericium echinus |
| Dane techniczne: |
|
| Systematyka: | tematyka:
|
Hericium erinaceus to piękny, rozpoznawalny i raczej rzadki grzyb o wielu korzystnych właściwościach. Aby docenić cenne cechy czesanego jeżowca, musisz przestudiować jego opis i cechy.
Opis urwisa grzebieniowego
Jeżowiec grzebieniowy, który jest również nazywany hericium grzebieniowym, „makaronem grzybowym” i „brodą dziadka”, ma bardzo rozpoznawalną strukturę zewnętrzną.
Korpus owocu składa się głównie z dużego kapelusza - w kształcie okrągły lub gruszkowaty, wydłużony, lekko ściśnięty po bokach. Wymiary owocnika mogą sięgać 20 cm, a waga czasami dochodzi do 1,5 kg. Kolor grzyba waha się od jasnobeżowego do kremowego, czasami pojawiają się żółte lub jasnobrązowe owocniki, grzyby zwykle ciemnieją już w wieku dorosłym.
Grzywy lwa prawie nie da się pomylić z innym grzybem
Jeż czubaty zawdzięcza swoją nazwę niezwykłemu hymenoforowi, który sprawia, że wygląda jak jeż. Owoc grzyba jest gęsto pokryty długimi zwisającymi igłami, mają kształt cylindryczny, mogą osiągnąć 5 cm długości. Odcień igieł jest również jasnokremowy lub beżowy.
W przerwie miąższ jeżyny czesanej ma białawy kolor, ma mięsistą strukturę. Od kontaktu z powietrzem miąższ nie zmienia koloru, ale po wysuszeniu żółknie i twardnieje.
Gdzie i jak rośnie
Na terenie Rosji hericium grzebieniowe można znaleźć głównie na terytorium Chabarowska, w Primorye, na Krymie i na Kaukazie, w zachodniej Syberii oraz w regionie Amur. Na całym świecie grzyb występuje w Ameryce i Europie, w krajach azjatyckich.
Jeżowiec osadza się na pniach drzew - zarówno martwych, jak i żywych. Zasadniczo do wzrostu grzyb wybiera brzozy, dęby i buki, a masowe owocowanie obserwuje się od połowy lata do początku października.
Ważny! Chociaż jeżozwierz jest terytorialnie rozmieszczony w całej Rosji, w praktyce można go spotkać dość rzadko, gatunek ten jest wymieniony w Czerwonej Księdze i należy do gatunków zagrożonych.
Grzebień Hericium należy do bardzo rzadkich grzybów Czerwonej Księgi
Bliźniaki i ich różnice
Wygląd hericium grzebieniowego jest bardzo rozpoznawalny i prawie niemożliwe jest pomylenie go z innymi grzybami. Grzyb ma jednak pewne podobieństwa z kilkoma pokrewnymi gatunkami.
Jeż antenowy
Podobieństwo między gatunkami polega na podobnej budowie hymenoforu. Kapelusz jeżyny wąsonogów pokryty jest również długimi, grubymi kolcami zwisającymi z ostrymi końcami. Gatunki są podobne w kolorze. Zarówno jeż czubaty, jak i wąsonogi mają jasnobeżowy lub kremowy kolor kapelusza i kolców.
Ale w przeciwieństwie do grzebienia, gatunek antenowy zwykle rośnie w kolejności kafelkowej, kilka kapeluszy znajduje się jeden nad drugim. Są one mniejsze niż te z hericium grzebieniowego, każdy z nich zwykle nie przekracza 12 cm średnicy.
Jeżowiec należy do grzybów jadalnych i nadaje się do spożycia. Ale można go jeść dopiero w młodym wieku, z wiekiem miąższ staje się zbyt twardy i nieprzyjemny w smaku.
urwis koralowy
Innym podobnym gatunkiem jest jeż koralowy, który strukturą i kolorem przypomina nieco hericium grzebienia. Owocniki obu gatunków rosną na drzewach, mają jasny odcień i niestandardowe kształty. Ale bardzo łatwo je odróżnić - w koralopodobnym jeżowcu igły nie są skierowane w dół, ale we wszystkich kierunkach i na pierwszy rzut oka przypominają krzak koralowy, a nie wiszący makaron.
Hericium koralowe nadaje się również do użytku spożywczego. Możesz go używać, podobnie jak inne jeże, w młodym wieku, podczas gdy miąższ grzyba nie zdążył jeszcze wyschnąć.
Czy grzyb jest jadalny, czy nie?
Hericium grzebieniowe należy do kategorii grzybów jadalnych, ale z jednym zastrzeżeniem. Można jeść tylko młode owocniki, których miąższ jest dość delikatny. Grzyb uważany jest za przysmak - jego smak jest słodkawy, bardzo wyrafinowany i przypomina owoce morza.
Koszt dziko rosnących jeżowców czubatych może osiągnąć 5 tysięcy dolarów, pod tym względem owocniki na sprzedaż są uprawiane głównie sztucznie.
Jak przygotowywane są czesane jeżowce
Pomimo swojej absolutnej jadalności, hericium grzebieniowe wymaga starannej obróbki przed gotowaniem. Polega na usunięciu z owocnika wszystkich uszkodzonych, pociemniałych, zdeformowanych lub zgniłych kłosów.
Następnie grzyb zanurza się w garnku z wrzącą wodą i pozostawia na 5 minut, a następnie łapie łyżką cedzakową i pozostawia do ostygnięcia. Jeża poddanego obróbce termicznej można dalej gotować według kilku podstawowych przepisów.
Przed ugotowaniem jeża musisz usunąć z niego wszystkie zaciemnione ciernie
Wrzenie
Najczęściej jeża używa się do gotowania w postaci gotowanej. Dodawany jest do sałatek, zup i dań głównych. Jeśli grzyb musi być ugotowany, to podczas wstępnego przetwarzania nie jest wyjmowany z patelni po 5 minutach, ale gotuje się przez 15-20 minut, w zależności od wielkości owocnika.
W trakcie gotowania do pulpy grzybowej i kurczaka dodaje się marchew, cebulę i ziemniaki, dzięki czemu powstaje bardzo smaczna i zdrowa zupa.
Marynowanie
Innym popularnym przepisem kulinarnym jest marynowanie, które pozwala zachować cenne właściwości grzyba przez całą zimę. Hericium jest wstępnie ugotowane, w tym samym czasie przygotowuje się sos - wymieszaj 2 duże łyżki soli z 1 łyżką cukru, 4 łyżkami octu i 3 posiekanymi ząbkami czosnku.
Sos doprowadza się do wrzenia i prawie natychmiast wyłącza, a ugotowany grzyb kroi się na małe kawałki i umieszcza w szklanym słoiku. Do jeżyny dodajemy do smaku pieprz, goździki i liście laurowe, składniki zalewamy gorącą marynatą i zwijamy słoiki. Po schłodzeniu należy przechowywać przedmiot w ciemności i chłodzie, a marynowane hericium można użyć 3-4 tygodnie po ugotowaniu.
Marynowany jeż można przechowywać przez całą zimę
smażenie
Smażone hericium uważane jest za jedno z najsmaczniejszych. Przepis wygląda tak:
- wstępnie obrobiony grzyb pokrojony na małe kawałki;
- rozgrzać olej na patelni, pokroić cebulę na półpierścienie i smażyć do przeźroczystości;
- następnie dodać kawałki jeżyny i smażyć, aż cebula nabierze złotego odcienia.
Następnie patelnię wyjmuje się z pieca, grzyby pozostawia się do ostygnięcia i przed podaniem dodaje się do nich trochę posiekanego czosnku. Smażone jeżowce dobrze komponują się z ziemniakami, płatkami zbożowymi, makaronami i pieczonymi mięsami.
Właściwości lecznicze jeży czesanych
Jedzenie hericium grzebieniowego jest nie tylko smaczne, ale także dobre dla zdrowia organizmu. Niezwykły grzyb ma liczne właściwości lecznicze, co dodatkowo podnosi jego wartość.
W Chinach grzebień hericium jest uważany za naturalny lek, który promuje zdrowe funkcjonowanie mózgu i układu nerwowego. W medycynie ludowej zaleca się stosowanie owocników:
- z zapaleniem żołądka i wrzodami żołądka;
- z chorobami wątroby i trzustki;
- z dolegliwościami narządów oddechowych;
- z osłabioną odpornością i chronicznym zmęczeniem;
- ze skłonnością do depresji i zwiększonym lękiem.
Na szczególną uwagę zasługują przeciwnowotworowe właściwości jeżowców czesanych. Uważa się, że grzyb ma korzystny wpływ na organizm w białaczce i raku przełyku, raku trzustki, mięśniakach i mięśniakach, cystach, raku wątroby, guzach piersi. Stosowanie hericium grzebieniowego podczas chemioterapii może zmniejszyć negatywny wpływ leczenia na organizm.
Ponadto czesany urwis jest dobry dla funkcjonowania mózgu. Badania wykazały, że grzyb przywraca funkcje komórek mózgowych i zapobiega rozwojowi miażdżycy, a także może być stosowany w leczeniu choroby Alzheimera.
Hericium grzebieniowe jest wysoko cenione w medycynie
Czy w kraju można hodować czesane jeże?
Ponieważ w naturze owocniki hericium są bardzo rzadkie, a ponadto najczęściej są zabronione do zbierania, często w kraju uprawia się jeżowiec czesany. Grzybnię grzybową można zamówić w wyspecjalizowanych sklepach lub przez Internet, a jeż jest hodowany zgodnie z następującymi zasadami:
- Aby wyhodować grzyba, świeżą kłodę liściastą moczy się przez kilka dni, a następnie pozostawia na tydzień w ciepłym pomieszczeniu z dobrą wentylacją.
- Następnie w kłodzie wykonuje się małe zagłębienia w szachownicę o głębokości nie większej niż 4 cm i średnicy 1 cm. Odstęp między nimi powinien wynosić około 10 cm.
- Zakupiona grzybnia jest starannie umieszczana w tych otworach, a następnie kłody są owijane polietylenem z wykonanymi otworami powietrznymi i pozostawiane w cieniu i cieple.
- Raz na 4 dni kłody zwilża się, aby nie wyschły, a gdy pojawiają się pierwsze białe nitki grzybni, moczy się je w zimnej wodzie przez jeden dzień.
Następnie kłody układa się pionowo i pozostawia w ciepłym i zacienionym miejscu. Na zimę sadzenie czesanego jeża należy usunąć do stodoły lub piwnicy. Pierwszy zbiór można zebrać po około 9 miesiącach, owocniki najlepiej ciąć młode i świeże. Po pierwszym zbiorze grzybów przez 2-3 tygodnie kłody z jeżyną przestają podlewać, a następnie wznawiają podlewanie. W przyszłości rzadki grzyb owocuje falami, a owocniki są zbierane tak, jak się pojawiają, za każdym razem nie czekając, aż w końcu dojrzeją i wyschną.
W swoim letnim domku możesz wyhodować rzadkiego grzyba
Ważne i ciekawe fakty o czesanych jeżowcach
Herb hericium jest jednym z najrzadszych rodzajów grzybów i jest oficjalnie wymieniony w Czerwonej Księdze. Zwykle nie da się go zebrać nawet tam, gdzie występuje w lesie w warunkach naturalnych.
Wiele krajów przewiduje surowe kary za zbieranie grzybów. Tak więc w Wielkiej Brytanii zbieranie czesaków jest karane grzywnami pieniężnymi o nieograniczonych rozmiarach i pozbawieniem wolności do sześciu miesięcy.
W Chinach herb hericium jest uznanym lekarstwem na zaburzenia żołądka i osłabiony układ odpornościowy. Ekstrakt z grzybów wchodzi w skład wielu leków o działaniu tonizującym i krwiotwórczym.
Hericium grzebieniowe ma właściwości przeciwpasożytnicze. Grzyb polecany jest do stosowania przy robakach pasożytniczych, ponieważ pomaga w szybkim usuwaniu pasożytów z jelit.
Pod koniec lat 90., podczas badań w Niemczech, z jeżowca wyizolowano substancję erinacyna E, związek stymulujący wzrost komórek nerwowych. W ten sposób jeż nabrał wielkiego znaczenia medycznego. Grzyb ma ogromny potencjał – naukowcy uważają, że w przyszłości będzie mógł pomóc w leczeniu wielu schorzeń ośrodkowego układu nerwowego, które wcześniej uważano za nieuleczalne.
W niektórych krajach zbieranie jeży jest karane ogromnymi grzywnami
Wniosek
Hericium erinaceus to niezwykły, piękny i bardzo użyteczny grzyb, wymieniony w Czerwonej Księdze. Chociaż w większości regionów nie można go zebrać w lesie, całkiem możliwe jest wyhodowanie jeża z zarodników we własnym letnim domku. Wartość grzyba tkwi nie tylko w jego wyśmienitym smaku, ale także w jego właściwościach leczniczych.
