Pręcik pręcikowy (pręcik bez pręcika, z włosiem): zdjęcie i opis
Zadowolony
| Nazwa: | Zgnilizna pręcików |
| Nazwa łacińska: | Marasmius androsaceus |
| Typ: | Niejadalny |
| Synonimy: | Pręcik w kształcie pręcika, Gymnopus_androsaceus, Setulipes androsaceus, Setulipes androsaceus |
| Dane techniczne: |
|
| Systematyka: |
|
Zgnilizna pręcików to niejadalny grzyb należący do rodziny Negniyuchnikov i rodzaju o tej samej nazwie. Inne nazwy - czosnek najeżony, w kształcie pręcika.
Jak wygląda zgnilizna pręcików
Czosnek z włosiem - mały grzyb na cienkiej łodydze.
Opis czapki
Średnica kapelusza - od 0,4 do 1 cm, maksymalna - do 1,5 cm. Początkowo wypukły, półkulisty lub w kształcie stożka rozwartego. Stopniowo staje się spłaszczony, przygnębiony pośrodku. Powierzchnia pokryta promienistymi rowkami, bardziej widocznymi przy krawędziach.
Młody zgnilizna pręcików ma białawy kapelusz. W miarę dojrzewania nabiera koloru szarokremowego, żółtobrązowego, różowawego lub szarobrązowego. W środku jest ciemniejszy - czekoladowo-brązowy lub ciemnoróżowo-brązowy.
Płytki są rzadkie, wąskie, przylegają do łodygi, czasami przeplatają się. Nie tworzą pierścienia wokół łodygi, ale schodzą wzdłuż niej, podczas gdy u innych nierakowatych tworzą tzw. collarium i przylegają do niego. Talerze w tym samym kolorze co czapka - różowożółty lub różowobrązowy.
Proszek z zarodnikami w zgniliznie pręcików - biały.
Zarodniki mają kształt migdałów, elipsoidy lub łzy.
Miąższ cienki, kolor kapelusza. Według niektórych doniesień zapach jest niewyrażony - nieprzyjemny.
Opis nogi
Wysokość - od 2 do 5 cm, średnica - do 1 mm. Noga cienka, nitkowata, błyszcząca, twarda. Jego powierzchnia pokryta jest łuskami. Kolor czerwonawo brązowy do czarnego, białawy w górnej części.
Gdzie i jak rośnie
Hodowca zgnilizny pręcików rośnie w dużych koloniach, składających się z ogromnej liczby okazów. Osadza się głównie na powalonych małych gałęziach drzew iglastych (preferuje świerk, jodła, sosna, modrzew). Rośnie na suchych liściach dębu i brzozy, szczątkach krzewów (borżyna, wrzos), niektórych roślin zielnych (Linnea Północna, wełnianka). Znaleziony na pustkowiach, wydmach. Występuje na starym drewnie, głównie iglastym. Czasami pojawia się na żywych roślinach, owijając je splotami nici grzybowych - ryzomorfami.
Tworzy grube i gęste sploty strzępek. Zajmują wolne podłoże, dzięki czemu nadają się do zamieszkania dla innych roślin.
Po ciepłych ulewnych deszczach w miejscach całkowicie pokrytych starymi igłami pojawiają się imponujące kolonie pręcika czosnku.
Czas owocowania grzybów - od czerwca do września. W Rosji rozprowadzany w całej strefie leśnej.
Czy grzyb jest jadalny, czy nie?
Zgnilizna pręcików jest uważana za niejadalny grzyb. Brak informacji o jego toksyczności, możliwe, że nie zawiera toksyn.
Bliźniaki i ich różnice
Zgniły nosiciel pręcika jest podobny do micromphale shcherbata. Główne różnice między tymi ostatnimi to ostry nieprzyjemny zapach zgniłej kapusty i filcowa struktura nogi.
Innym podobnym gatunkiem jest niezgniły w kształcie koła. Uważany za niejadalny, prawdopodobnie nie trujący. Jest mały, ale dość duży. Kapelusz - od 0,5 do 1,5 cm średnicy, bardzo cienka łodyga o wysokości 8 cm. Ma podobny kształt kapelusza (najpierw w formie półkuli, potem prostaty). W młodym wieku jest całkowicie biała, w dojrzałym wieku żółtawo-szara. Płytki przylegają, ale nie do łodygi, ale do małego pierścienia wokół niej - collarium. Miąższ ma ostry zapach. Występuje na obszarach o dużej wilgotności, rośnie w dużych grupach. Osiada na ściółce z igieł i liści, na zwalonych drzewach.
Pręciki czosnku można pomylić z Gymnopus quercophilus. Główną różnicą jest miejsce wzrostu. Gymnopus można znaleźć wyłącznie na liściach gatunków szerokolistnych, takich jak kasztan, dąb, klon, buk. Grzybnia tego grzyba sprawia, że kolor podłoża, na którym rośnie, jest bladożółty.
Wniosek
Zgnilizna w kształcie pręcika jest dość powszechnym, bardzo małym i cienkim grzybem, który nie ma wartości odżywczych. Uważa się, że ma właściwości lecznicze. W Chinach uprawiana jest sztucznie i stosowana jako środek przeciwbólowy, antygentorologiczny i ogólny. Stosowany jest ekstrakt i suszone okazy. Do przygotowania preparatów wykorzystuje się ryzomorfy - długie sploty strzępek (nitki grzybowe).
