Kolumny kratowe: opis i zdjęcie, jadalność
Zadowolony
| Nazwa: | Kratowy kolumnowy |
| Nazwa łacińska: | Clathrus columnatus |
| Typ: | Niejadalny |
| Synonimy: | Laternea columnata , Linderia columnata , Colonnaria columnata , Linderiella columnata , Clathrus colonnarius , Clathrus brasiliensis , Clathrus trilobatus |
| Systematyka: |
|
Krata kolumnowa stała się bardzo nietypowym i pięknym okazem, który jest dość rzadki. Należy do rodziny Waselkowów. Powszechnie przyjmuje się, że gatunek ten został wprowadzony do Ameryki Północnej, ponieważ tam najczęściej występuje na terenach krajobrazowych i innych miejscach, gdzie sadzi się rośliny egzotyczne.
Gdzie rosną kraty kolumnowe
Najczęściej krata kolumnowa występuje w Ameryce Północnej i Południowej, Chinach, Nowej Zelandii, Australii, Hawajach, Nowej Gwinei i Oceanii. Ponieważ gatunek ten żywi się martwą i rozkładającą się materią organiczną, rośnie w siedliskach z dużymi nagromadzeniem wiórów drzewnych, ściółki i innych materiałów bogatych w celulozę. Słupowe kraty można znaleźć w parkach, ogrodach, na polanach i wokół nich.
Jak wyglądają kraty kolumnowe?
W postaci niedojrzałej owocnik jest jajowaty, który jest częściowo zanurzony w podłożu. Przy pionowym nacięciu widać cienkie perydium, zagęszczone do podstawy, a za nim galaretowatą warstwę, której przybliżona grubość wynosi około 8 mm.
Kiedy skorupka jaja pęka, pojawia się owocnik w postaci kilku łączących się łuków. Z reguły jest od 2 do 6 ostrzy. Od wewnątrz pokryte są śluzem zawierającym zarodniki, który wydziela specyficzny zapach, który przyciąga muchy. To właśnie te owady są głównymi dystrybutorami zarodników tego gatunku grzyba, a także całego rodzaju Veselkovs. Owocnik jest żółty lub różowy do pomarańczowo-czerwonawego. Sam miąższ jest delikatny i gąbczasty. Z reguły górna część owocnika przybiera jaśniejszy odcień, a spód jest blady. Wysokość ostrzy może sięgać nawet 15 cm, a grubość ok. 2 cm.
Zarodniki są cylindryczne z zaokrąglonymi końcami, 3,5-5 x 2-2,5 µm. Kolumnowa krata nie ma nóg ani żadnej innej podstawy na łukach, wyrasta wyłącznie z pękniętego jaja, które pozostaje poniżej. W przekroju każdy łuk jest elipsą z podłużnym rowkiem umieszczonym po zewnętrznej stronie.
Czy można jeść kraty kolumnowe?
Pomimo faktu, że nie ma zbyt wielu informacji o kratownicy kolumnowej, wszystkie źródła twierdzą, że grzyb ten jest oznaczony jako niejadalny. Przypadki użycia tej instancji również nie są rejestrowane.
Jak odróżnić kraty kolumnowe
Najbardziej podobnym wariantem jest kwiatogon jawajski. Ma 3-4 płaty wyrastające ze wspólnej łodygi, która może być krótka i przez to ledwo widoczna.
Powłoka ogonka kwiatowego, tzw. narzuta, ma odcień szarawy lub szarobrązowy. Możesz odróżnić kolumnową kratę od tego okazu w następujący sposób: odetnij skorupkę owocnika i usuń zawartość. Jeśli jest mały pień, to jest podwójny, ponieważ kolumnowa krata ma łuki, które nie są ze sobą połączone.
Innym przedstawicielem rodzaju Vaselkov jest czerwona krata, która ma podobieństwa z okazem kolumnowym. Jednak nadal istnieją różnice. Po pierwsze, bliźniak ma bardziej zaokrąglony kształt i bogaty pomarańczowy lub czerwony kolor, a po drugie jest jedynym przedstawicielem rodziny kratownicowej, który występuje w Rosji, zwłaszcza w południowej części. Ponadto jest jednym z trujących grzybów.
Jeśli chodzi o ćmę kratownicową kolumnową, obiekt ten nie został jeszcze odnotowany na terytorium Rosji.
Wniosek
Niewątpliwie krata kolumnowa może zainteresować każdego grzybiarza swoim niezwykłym wyglądem. Jednak nie jest tak łatwo go spotkać, ponieważ ten okaz jest rzadki.
