Rasy mięsne i jajeczne kurcząt - do hodowli w domu
Zadowolony
Ptaki takie jak kurczaki są znane człowiekowi od bardzo dawna. Zapewniają doskonałe mięso o wyjątkowych właściwościach oraz bardzo zdrowe jajka. Hodowcy drobiu zawsze starali się zwiększyć produktywność kurcząt. W tym celu przeprowadzono eksperymenty na krzyżowaniu różnych ras.
W wyniku tych eksperymentów zidentyfikowano dwa kierunki w hodowli kurcząt. Jest to kierunek mięsny, gdy ptaki mają dużą masę ciała i kierunek składania jaj, gdy kurczęta obficie pędzą, dając do 300 jaj rocznie. Jednak najbardziej atrakcyjny dla hodowców i hodowców drobiu był uniwersalny kierunek na mięso i jajka.
Korzystaj z treści
Hodowla kur uważana jest za bardzo dochodowy i dochodowy biznes. Każdy ptak produkuje produkty, na które jest duże zapotrzebowanie:
- mięso;
- jajka;
- śmieci;
- pióro.
Rasy kur mięsnych i jajecznych są uniwersalne pod względem ekonomicznym, dlatego zawsze cieszą się popularnością wśród rolników.
Ostatnie dwa punkty mogą wydawać się nieistotne, ale przy masowej hodowli ptaków produkty te mogą również przynosić realny dochód. Możesz hodować kurczaki mięsne. Rasy takie nie wymagają wybiegów, gdyż aktywność ptaków ograniczana jest za pomocą klatek w celu uzyskania masy. Kurczaki nie potrzebują dużo miejsca i nadają się do trzymania w klatkach. Wręcz przeciwnie, kury nioski potrzebują wolnej przestrzeni, ponieważ ich produkcja jaj wiąże się z aktywnym trybem życia.
Do hodowli w małych prywatnych gospodarstwach najlepiej nadają się uniwersalne rasy mięsa i jaj. Przy kompetentnym sformułowaniu sprawy 100% rentowności można osiągnąć w 9-12 miesięcy.
Rasy mięsne i jajeczne są bezpretensjonalne i nadają się do hodowli w całej Rosji.
Charakterystyka kierunku
Kurczaki o kierunku mięsno-jajowym uzyskuje się poprzez krzyżowanie zdrowych i silnych przedstawicieli ras mięsno-jajecznych. Wieloletnia praca selekcyjna umożliwiła wyhodowanie szeregu ras, które łączą dużą masę ciała i wysoką nieśność. Tak wszechstronne kurczaki świetnie nadają się do małego kurnika, który można zorganizować na osobistej działce. Niektórzy miłośnicy urządzają klatki dla ptaków na balkonach i loggiach miejskich mieszkań. Kurczaki tych ras są bezpretensjonalne w stosunku do warunków trzymania i karmienia. Nie ma problemów z karmami, które można kupić gotowe lub zrobić to samemu.
Mieszańce ras mięsnych i jajowych łączą w sobie najlepsze cechy ptaków, które zostały wyselekcjonowane do pracy hodowlanej. Takie hybrydy nazywane są krzyżami. Większość przedstawicieli tego kierunku ma spokojny i zrównoważony charakter oraz obniżony poziom agresji. Ptaki mają silną odporność i są odporne na różne choroby.
Przy zachowaniu podstawowych zasad higieny cała populacja kurczaków będzie się dobrze rozwijać.
Popularni przedstawiciele
Istnieje wiele ras kurczaków, które należą do kierunku mięsa i jaj. Pomimo wysokich wskaźników produktywności masa ciała i produkcja jaj nadal pozostają w tyle za najlepszymi przedstawicielami ras mięsnych i jajecznych. Jednak niektóre mieszańce osiągają bardzo wysokie wyniki i są uważane za najlepsze do hodowli domowej.
Adlerskaja
Kurczaki mięsne i jajeczne Adlera to domowa hybryda wyhodowana w połowie XX wieku. Za podstawę przyjęto pięć różnych ras i dopiero po sześciu pokoleniach uzyskano prawie doskonały wynik. Kurczaki te wyróżniają się wysokimi wskaźnikami, zarówno pod względem masy ciała, jak i produkcji jaj. Jednoroczne koguciki w ciągu 12 miesięcy przybierają na wadze do 4 kg, a kury do 3,5 kg. Kury nioski znoszą w ciągu roku do 180 jaj, a czas ich składania trwa do 4 lat, czyli znacznie dłużej niż w przypadku innych mieszańców. Jeśli ograniczysz dietę kur niosek, mogą one przywieźć ponad 200 jaj rocznie.
Ptak tej rasy dobrze przybiera na wadze, jest bezpretensjonalny w jedzeniu i doskonale znosi upalne, suche lato, typowe dla wielu regionów naszego kraju.
Kurczaki Adler łatwo przystosowują się do zimnego klimatu centralnej Rosji. Szybko przyzwyczajają się do zmiany środowiska i diety, więc ich utrzymanie i hodowla to prosta sprawa.
Ptaki prawie nie mają instynktu inkubacyjnego, a jeśli planujesz hodować kurczęta Adler dla potomstwa, będziesz musiał zainstalować inkubator.
Orpington
Kurczaki Orpington hodowano w Wielkiej Brytanii pod koniec XIX wieku. To piękna i duża różnorodność kurczaków mięsnych i jajecznych. W ciągu roku koguciki osiągają wagę 5 kg, a kurczaki dorastają do 4 kg. Kura nioska w ciągu roku może przywieźć do 170 małych jaj. Ich waga waha się od 50 do 60 gramów. W drugim roku produkcja jaj nieznacznie spada. Kurczaki potrzebują dość przestronnego i jasnego kurnika. Podłoga powinna być wyłożona trocinami lub torfem. Kurczaki Orpington uwielbiają ciepło, dlatego dom musi być wyposażony w lampy do ogrzewania i oświetlenia. Ta rasa ma wiele wad:
- niska produkcja jaj;
- powolny wzrost kur;
- zwiększony apetyt (obżarstwo);
- możliwe przypadki otyłości.
Nazwę rasy Orpington nadało małe angielskie miasteczko w hrabstwie Kent, gdzie pracował hodowca William Cook.
Kury Orpington nie są rasą szybko dojrzewającą, a pisklęta potrzebują dużo czasu i paszy, aby aktywnie rosnąć.
Grzywacz rosyjski
Grzywacz rosyjski jest idealny do hodowli we wszystkich regionach Rosji. Bez problemu znosi mroźne zimy i łatwo przystosowuje się do gorących lat południowych regionów kraju. Nazwa kojarzy się z obecnością wspaniałego grzebienia na głowie osobników, z powodu którego niespecjalistom trudno jest odróżnić koguta od kurczaka. Jako producenci mięsa zwykle wykorzystuje się koguciki, które mają dużą masę ciała. Kury produkują 160-180 niezbyt dużych jaj rocznie. Szczyt produkcji jaj w pierwszym roku. W przyszłości maleje, a sam okres produkcyjny trwa 3-4 lata.
Jeśli szukasz rasy kurczaków, które dobrze zniosą niskie temperatury, potrzebujesz kurczaków hodowanych w zimnej Rosji.
Ptaki są odporne i niewymagające opieki. Nie potrzebują izolowanego kurnika, ponieważ łatwo tolerują wszelkie warunki klimatyczne. Kurczaki są również obojętne na oświetlenie. Najważniejsze, że dom ma wentylację, grzędy i ściółkę na podłodze.
Często grzebień zamyka oczy ptakom, a one nie widzą karmników, tak wielu hodowców drobiu przycina swoje kury. Jeśli ptaki hoduje się w celach dekoracyjnych, kępki można związać.
Amroks
Kurczaki tej rasy zostały wyhodowane w Ameryce i sprowadzone do Europy w połowie XX wieku. Osoby nie są zbyt duże. Masa kogutów rzadko przekracza 4 kg, a kury dorastają do 2,5-3,0 kg. Ptaki Amrox są energiczne i temperamentne, ale mimo to dobrze dogadują się z przedstawicielami innych ras. Kolor wszystkich osobników jest prawie taki sam. Na piórach mają biało-czarne paski. Ten kolor nazywa się kukułką. Kury nioski Amrox mają wysoką produkcję jaj. W pierwszym roku jedna osoba może przynieść 220-230 jaj o wadze powyżej 60 gram. Kurczaki rozwijają się i rosną bardzo szybko, dlatego Amrox jest często używany do hodowli mięsa.
Amrox jest szczególnie ceniony przez hodowców drobiu ze względu na jego wartość handlową i materiał genetyczny, który pozwala produkować nowe gatunki z wysokimi zyskami.
Amrox jest zalecany dla początkujących hodowców drobiu, ponieważ osobniki są dobrze przystosowane do wszelkich warunków przetrzymywania i karmienia. Wskaźnik przeżywalności młodych jest bardzo wysoki, ponieważ kurczęta są zdrowe, szybko upierzą się i nie zamarzną.
Kurczaki Amrox uwielbiają kopać dziury w ziemi. To samo dotyczy pościeli, więc jej warstwa powinna być wystarczająco gruba. W trocinach lub słomie należy dodać preparaty owadobójcze z pasożytów.
Welzumer
Wszechstronna rasa Welzumer ma holenderskie pochodzenie. Osobniki mają gęste i gęste upierzenie z warstwą ciepłego puchu. To „opakowanie” pozwala im bez problemu przetrwać mroźne zimy, nawet bez izolowanego kurnika. W hodowli drobiu domowego niezwykle ważne jest, aby kurczęta znosiły jaja zimą. Kury nioski znoszą do 170 jaj rocznie, każde o wadze około 60 gram. Jeśli planujesz hodować kurczaki na mięso, wystarczy zwiększyć porcje i dodać mieszankę paszową, z której osobniki szybko przybierają na wadze. Kurczaki i samce nie mają silnej odporności, dlatego wymagają profilaktyki przeciw pasożytom i infekcjom.
Welzumer należy do jednej z najstarszych europejskich ras mięsnych i jajecznych.
Ptaki potrzebują grzędy i miejsca do chodzenia, w przeciwnym razie produkcja jaj może wyraźnie spaść. Ptaki powinny chodzić na świeżym powietrzu nawet zimą.
Kurczaki welzumerskie nie tolerują zbyt dobrze wilgoci, która jest przyczyną pleśni. Grzyb pleśniowy wpływa na układ oddechowy kur i może zabić wszystkie młode zwierzęta.
Livenskaja
Rasa kurczaków z żywym perkalem była uprawiana w prowincji Oryol pod koniec XIX i na początku XX wieku. Osobniki miały barwny kolor, przypominający tkaniny perkalowe. Obecnie kurczęta Livensky nie są zbyt powszechne i są hodowane głównie w centralnym regionie Rosji. Żywe kurczęta to osobniki późno dojrzewające, które w pełni dojrzewają do 8 miesiąca, chociaż zdarzają się wyjątki. W ciągu roku kura nioska przynosi ponad 150 jaj. Gatunek ten ma charakter sezonowy, kiedy szczyt produkcji jaj przypada na miesiące wiosenne. Produkcja jaj zimą jest możliwa, jeśli w kurniku zainstalowany jest grzejnik.
Doskonałe wyniki domowej hodowli drobiu są wyraźnie widoczne w hodowli kurcząt rasy Liven calico.
Ptaki nie są zbyt aktywne, więc dobrze i spokojnie siedzą na swoich jajach. Przy dobrej i zbilansowanej diecie, z dodatkiem witamin i pierwiastków śladowych, waga jednego jajka może osiągnąć 100 gramów, a całkowita liczba jaj rocznie może osiągnąć 200 sztuk.
Latem lepiej nie przekarmiać kurczaków, ponieważ będą się gorzej śpieszyć. Dodaj wapń do swojej diety. Może to być kreda lub pokruszone skorupki jaj.
Golarka
Kury nioski golarki pochodzą z Holandii, skąd rozprzestrzeniły się po całej Europie. Kurczaki dzielą się na trzy rodzaje w zależności od koloru upierzenia. Kolory to biały, czarny i brązowy. Kury nioski są niewielkich rozmiarów, ale wyjątkowo wysoka nieśność. Jeśli kurczęta są odpowiednio utrzymywane i karmione, jeden osobnik może złożyć do 350 jaj o wadze około 60 gramów. Golarka to skomplikowany krzyż, którego nie da się stworzyć w domu.
Poprzez selektywne krzyżowanie możliwe było uzyskanie wysokowydajnej hybrydy, czyli krzyżówki. Brązowe krzyże mają nie tylko posłuszny charakter, ale także nie wymagają szczególnej opieki i warunków przetrzymywania.
Kurczaki tej krzyżówki hoduje się w specjalnych ośrodkach hodowlanych, których w kraju nie ma zbyt wiele, więc koszty transportu zwiększają koszt młodych zwierząt. Po 2-2,5 roku użytkowania należy wymienić całe stado golarek.
Kur Shaver nie może być krzyżowany z innymi rasami, ponieważ niszczy to gen odpowiedzialny za wysoką produkcję jaj.
barbezier
Barbezier to stara francuska rasa, która z powodu złych warunków opieki prawie zniknęła i została przywrócona w XIX wieku. Są to ptaki duże i silne, posiadające według wzorca rasy jednolitą czarną barwę. Masa ciała kogucików sięga 4,5 kg, a kur tylko nieznacznie mniej. Kury nioski produkują co najmniej 200 jaj rocznie o wadze od 70 gramów. Proces składania jaj trwa trzy sezony. Jajka mają duże żółtko, którego kolor można poprawić dodając do kur niosek dynię i marchew.
Rasa kurczaków Barbezier jest uważana za największą ze wszystkich przedstawicieli francuskich odmian kurczaków.
Kurczaki Barbezier są bardzo ciepłolubne, a na zimę konieczne jest zbudowanie dla nich ciepłego kurnika. Osobniki nie lubią tłoczenia, dlatego nie zaleca się umieszczania więcej niż trzech ptaków na jednym metrze kwadratowym. Pisklęta można trzymać w ciaśniejszych warunkach.
Koguciki mają wysokie grzebienie, więc przy temperaturach poniżej -50C, należy je nasmarować wazeliną w celu ochrony przed odmrożeniami.
Faverolle
Rasa ognistych kul ma długą historię. Został wyhodowany we Francji w XVIII wieku, a następnie udoskonalony przez niemieckich hodowców. Teraz jest szeroko rozpowszechniony w Europie, USA i Rosji. Faverolle mają gęste i bujne upierzenie, dzięki czemu bez problemu znoszą mroźne zimy. Ta rasa jest dobrze wyhodowana i uprawiana we wszystkich regionach Rosji.
Jakość mięsa poprawia się również ze względu na brak owłosienia skóry: tusze kurczaków ognistych kul nie wymagają dodatkowej obróbki.
Młode ptaki szybko rosną i przybierają na wadze. Wydajność ognistych kul jest dość wysoka, ale kury i koguty są podatne na otyłość, dlatego właściciel kurnika powinien uważnie monitorować dietę. Ze względu na duże rozmiary osobniki te nie nadają się do hodowli klatkowej i wymagają obszernego wybiegu.
Nie zaleca się krzyżowania przedstawicieli rasy Faverolle z innymi osobnikami. Może to prowadzić do całkowitej utraty właściwości produkcyjnych.
Specyfika brojlerów
Wielu początkujących hodowców drobiu planuje hodować brojlery w domu. Najważniejsze jest zapewnienie młodym zwierzętom kompletnego pożywienia. Kurczętom na samym początku hodowli należy podawać karmę startową, do której warto dodać drobno posiekane jajo kurze. Wodę należy wlewać do specjalnych poideł, aby kurczaki przypadkowo się nie zamoczyły. U młodych zwierząt karmę w karmnikach należy stale, ale należy ją regularnie zmieniać, unikając zakwaszania.
Brojlery nie prowokują do bójek, a mimo swoich dużych rozmiarów i sporej siły często cierpią z powodu ataków krewnych mniejszych ras, które charakteryzują się bardziej agresywnym zachowaniem.
Stopniowo można wprowadzać do diety mączkę kostną, kredę lub pokruszone skorupki jajek. Pamiętaj, aby dodać świeże wiosenne zielenie. Na początku uprawy temperatura powinna wynosić co najmniej +350C, która jest stopniowo obniżana o około 2 stopnie dziennie.
Wideo
Film pokazuje wygląd kurczaków mięsnych i jajecznych Foxy Chick (pisklęta lisa).
wnioski
- Rosnące kurczaki w domu - niezbyt trudny, ale opłacalny zawód.
- Do hodowli domowej lepiej kupić kurczaki mrozoodporne.
- Lepiej kupować kurczaki w solidnej fermie, niż eksperymentować z hodowlą inkubacyjną młodych zwierząt.
