Rosa maria theresia (maria teresa): zdjęcie i opis, opinie
Zadowolony
Róża Maria Teresa - jedno z najnowszych osiągnięć hodowców. Stosunkowo nowa odmiana o ulepszonych właściwościach może stać się głównym elementem kwietnika. Roślina jest piękna, bujna, nadaje miejscu delikatny i delikatny akcent. Zasługuje na wiele pozytywnych opinii i jest bardzo popularny wśród ogrodników i projektantów krajobrazu.
Historia wyboru
Róża "Maria Theresia" (Maria Theresia) należy do grupy Floribunda, wyhodowanej przez niemieckich naukowców w Niemczech w 2003 roku przez skrzyżowanie gatunku herbaty hybrydowej i polyanthus. Początkowo odmiana była rozprowadzana w Azji i Europie. Pojawił się w Rosji 13 lat temu.
„Maria Teresa” jest piękna w nasadzeniach grupowych, w połączeniu ze zbożami, kładzie nacisk na działkę ogrodową
Opis i charakterystyka odmiany róży Maria Teresa
„Maria Teresa” to róża charakteryzująca się długim okresem pączkowania. Zaczyna się od pierwszych dni lata i trwa do połowy jesieni (początek października). Przez cały ten czas jej bujne pąki piwonii są prawie stale wymieniane, otwarte kwiaty opadają przez 10 dni. Krzewy „Maria Teresa” są rozgałęzione, mają nostalgiczny kształt, z pąkami złożonymi w delikatnym różowym odcieniu i jaśniejszymi paskami na brzegach. Deklarowana wysokość róży to 80-100 cm, ale według ogrodników często może osiągnąć 130 cm, wymaga regularnego przycinania. Rozszerza się do pół metra szerokości. Liście „Maryi” błyszczące, ciemnozielone. Kwiaty są ćwiartowane, zaokrąglone, lekko spiczaste, podzielone na cztery części. Z wyglądu pąki przypominają piwonie, tylko ich średnica jest nieco mniejsza - 8 cm. Kwiaty pojawiają się na gęstych gronach, 4-5 sztuk na kwiatostan, otwierają się stopniowo, wydzielają dyskretny przyjemny aromat. Każdy pączek składa się z dużej liczby płatków, których może dochodzić nawet do 70. Na młodych krzewach, ze względu na ciężar własnego ciężaru, mogą opaść na ziemię, aby tak się nie stało, na szczotkach należy pozostawić 2-3 szypułki. Po pocięciu bukiet "Marii Teresy" wygląda elegancko i elegancko, może stać w wodzie nawet 10 dni.
Charakterystyczna cecha róży - zwiększona odporność na deszcz
Ten rodzaj róży to roślina wieloletnia, która może rosnąć w jednym klombie bez przesadzania przez 3 lata. Preferuje dobrze oświetlone, wysokie obszary, bez stojących wód gruntowych z glebą obojętną lub lekko kwaśną. Nie wolno sadzić uprawy w przeciągu, ale jednocześnie miejsce sadzenia musi być wentylowane. Roślina nie boi się tak powszechnych chorób jak czarna plamistość i mączniak prawdziwy, ale może być narażona na atak niektórych szkodników.
"Maria Teresa" - róża żaroodporna, jednak przy silnym upale pąki mogą zmieniać kształt, a mrozoodporna spokojnie wytrzymuje temperatury do -23,3 0С. Najlepiej nadaje się do uprawy w strefach klimatycznych 6 i 9. W regionach Rosji odmiana jest hodowana w regionach południowych. Na środkowym pasie i na Syberii „Maria Teresa” może rosnąć tylko z dobrym schronieniem zimowym. Aby przygotować różę na mróz, trzeba zacząć w temperaturze -7 stopni i niższej. Najpierw pożądane jest ściółkowanie krzewu (trocinami, torfem), a następnie spud, posyp ziemią lub przykryj świerkowymi gałęziami. Schronisko powinno być co najmniej 20 cm wyższe od krzaka. Najlepiej to naprawić za pomocą drutu.
Zalety i wady róży Marii Teresy
Rosa "Maria Theresa" floribunda jest bardzo popularna ze względu na szereg zalet:
- kwitnienie długie i obfite;
- dobra odporność na mróz i upał;
- wysoka odporność na infekcje grzybicze;
- odporność na nadmierną wilgoć i deszczową pogodę.
Z niedociągnięć odmiany najczęściej wyróżnia się:
- zbyt wysokie krzewy (do 130 cm);
- zdeformowane gałęzie;
- długie osypywanie pąków po kwitnieniu.
Metody reprodukcji
Róża "Maria Teresa" rozmnaża się w tradycyjny sposób - sadzonki. Najczęściej odbywa się to wiosną lub latem, ale w razie potrzeby sadzonki można wyciąć jesienią. Aby to zrobić, wybierz zielone zdrowe pędy o grubości nie większej niż 5 mm, wysokości około 15 cm, z 3 lub więcej pąkami. Zaleca się cięcie pod kątem 45o. Po zbiorze sadzonek przez kilka dni wskazane jest umieszczenie ich w roztworze stymulującym. Następnie pędy „Teresii” sadzi się w otworach w odstępie 25 cm i przykrywa folią. Po miesiącu można rozpocząć stopniowe utwardzanie pędów, z czasem zaleca się usunięcie folii.
Młode pędy „Marii Teresy” rozwijają się i zapuszczają korzenie do dwóch lat
Uprawa i pielęgnacja
Róża „Maria Theresia” (Mariatheresia) floribunda ma pewne wymagania dotyczące warunków wzrostu. Kocha światło, słabo rośnie w ciągłym cieniu. Najlepiej czuje się w wentylowanych pomieszczeniach, gdzie powietrze wysusza liście przed deszczem lub kroplami rosy. Ale jednocześnie roślina boi się zimnego wiatru i przeciągu.
Aby kwitnienie „Marii Teresy” było obfite, a krzew niewiele rósł, należy go przyciąć. Uprawa wymaga codziennego podlewania, a także usuwania chwastów i nawożenia. Pożądane jest przeprowadzanie opatrunku górnego trzy razy w sezonie: wiosną, w środku i pod koniec lata. Przed zimowaniem zaleca się przykrycie floribundy torfem i przykryciem.
Przed posadzeniem róży należy określić kwasowość gleby i zadbać o jej odwodnienie. Otwór na krzak jest przygotowany tak, aby jego system korzeniowy mógł się w nim swobodnie znajdować (co najmniej pół metra). Mieszankę glebową należy zbierać z torfu, piasku, żyznej gleby i obornika. Zaleca się sadzenie odmiany Maria Teresa w maju, kiedy ziemia całkowicie się nagrzewa.
Terminowe przycinanie róż jest konieczne do tworzenia pąków na pędach bieżącego sezonu
Szkodniki i choroby
„Maria Teresa” – odmiana róży uznawana za odporną na poważne choroby, ale wymagającą okresowej konserwacji profilaktycznej. Aby zdecydowanie wykluczyć pojawienie się grzybów i drobnoustrojów, około trzy razy w roku krzewy należy spryskiwać fungicydami, siarczanem miedzi lub mieszanką Bordeaux. Ponadto, aby przedwcześnie zapobiegać chorobom, niektórzy ogrodnicy stosują napary z tytoniu, czosnku lub cebuli. Ponadto konieczne jest przycinanie starych i suchych pędów, zbieranie opadłych liści.
Najgroźniejszym szkodnikiem dla róż są zielone mszyce, które najczęściej pojawiają się w zimne i deszczowe lata. Roślina może być również zaatakowana przez wołka, przędziorków i śliniącego się pennitsa. Ale jeśli zauważysz owady na czas i przeprowadzisz przetwarzanie, wszystko będzie dobrze z różą Marii Teresy.
Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
Ta odmiana róży została stworzona do nasadzeń grupowych i jest szeroko stosowana w projektowaniu krajobrazu ogrodowego. Krzewy wyglądają luksusowo w ogrodach frontowych, jako element kompozycji kwiatowych, na obramowaniach. Zadbany żywopłot wygląda idealnie z floribunda. Można uprawiać w pojemnikach. „Maria Teresa” wspaniale prezentuje się w połączeniu z ziołami zbożowymi, takimi jak: miskant chiński, jęczmień grzywiasty, kostrzewa szara. Nadaje się do ogrodu skalnego, jako centralna figura w kwietniku. Doskonale eksponuje swoje ozdobne właściwości w kroju, a przez długi czas może ozdobić wnętrze.
Nie zaleca się sadzenia „Marii Teresy” zbyt blisko drzew i krzewów, w przeciwnym razie rośliny zaczną się wzajemnie uciskać, a róża może przestać kwitnąć.
Wyjątkowo różę Marii Teresy można sadzić jako samodzielną roślinę
Wniosek
Róża Maria Teresa stała się powszechna wśród hodowców kwiatów dzięki wielu pozytywnym cechom. Odmiana odporna na choroby, niezbyt kapryśna w pielęgnacji, z powodzeniem znosi mrozy do -25 stopni. Ale jego główną zaletą jest luksusowy wygląd pąków, piękny kolor i przyjemny aromat. Ponadto róża bardzo długo zachowuje swoją atrakcyjność w bukiecie.
