Rosa floribunda niccolo paganini: opis odmiany, zdjęcia, opinie
Zadowolony
Rosa Niccolo Paganini to popularna średniej wielkości odmiana floribunda. Roślina jest aktywnie wykorzystywana do celów dekoracyjnych. Cechą charakterystyczną odmiany jest długie i bardzo obfite kwitnienie. Jednocześnie wymaga odpowiedniej pielęgnacji i przestrzegania podstawowych norm agrotechnicznych.
Historia wyboru
Błędnie uważa się, że słynny naukowiec Sven Poulsen przywiózł różę Niccolo Paganiniego do Danii. W rzeczywistości ten hodowca otrzymał wiele innych gatunków należących do grupy floribunda.
Róża Floribunda Niccolò Paganini wyhodowana w 1991 roku. Odmiana została uzyskana z francuskiej firmy hodowlanej Meilland.
Opis i charakterystyka róży floribunda autorstwa Niccolò Paganiniego
Roślina jest zwartym, wyprostowanym krzewem. Średnia wysokość róży Niccolo Paganiniego Niccolo Paganini wynosi 80 cm. W sprzyjających warunkach dorosłe osobniki dorastają do 100-120 cm.
Szerokość rośliny - 100 cm. Krzewy średnio rozłożyste. W okresie kwitnienia pędy mogą zginać się pod ciężarem pąków, ale nie pękają. Dlatego podwiązka lub zastosowanie podpórek jest wymagane tylko do utrzymania prawidłowego kształtu.
Łodygi pokryte są ciemnozieloną korą, która pod koniec lata może stać się czerwonawa. Krzewy średniolistne. Liczba kolców jest nieznaczna.
Liście na pędach jajowate z charakterystycznymi nacięciami na brzegach. Talerze są matowe, ciemnozielone, z lekkim unerwieniem. Znajdują się na nogach po 2-3 sztuki.
Róże Niccolò Paganiniego kwitną nieprzerwanie przez całe lato
Okres pączkowania zaczyna się w maju. Pierwsze kwiaty otwierają się w czerwcu. Rzadziej termin przesuwa się pod koniec miesiąca. Pąki kwitną naprzemiennie, zapewniając długie kwitnienie do końca sierpnia.
We wczesnych stadiach pąki mają kształt miseczki. Po 2-3 tygodniach całkowicie kwitną i stają się płaskie, półkuliste. Kolor kwiatu - ciemnoczerwony. Są aksamitne z dużą ilością płatków. Kwiaty zbiera się w pędzelkach po 4-12 sztuk na każdym.
Odmiana Niccolo Paganini charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością. Dojrzałe rośliny wytrzymują krótkotrwałe mrozy do -23 stopni. Młode krzewy w pierwszym roku po posadzeniu w gruncie wymagają schronienia na zimę.
Roślina jest uważana za wymagającą na glebie. Musi być pożywna i żyzna. Najważniejszym wskaźnikiem jest kwasowość. Optymalny poziom dla róż Niccolo Paganini wynosi od 5.6 do 6.5 pH.
Dla dobrego rozwoju sadzi się krzewy w miejscach nasłonecznionych. Odmiana Niccolo Paganini należy do odmian odpornych na suszę. Kwiat normalnie toleruje brak płynu. Prowokować suszenie może być tylko długotrwałym brakiem podlewania.
Odmiana jest mocno dotknięta nasiąkaniem wodą i stagnacją płynu w korzeniach. Choroby mogą się rozwijać z powodu takich czynników. Roślina wykazuje umiarkowaną wrażliwość na rdzę, mączniaka prawdziwego i inne patologie grzybicze.
Zalety i wady
Odmiany Floribunda Niccolo Paganini stały się szeroko znane wśród ogrodników. Rose była wielokrotnie nagradzana na międzynarodowych wystawach i konkursach.
Wśród głównych zalet tej odmiany są:
- zwartość krzewu;
- kwitnienie długie i obfite;
- wysoka odporność na suszę;
- niska wrażliwość na mróz;
- bezpretensjonalność w opiece.
Płatki prezentowanej rośliny nie blakną pod wpływem jasnego światła słonecznego
Pomimo wielu zalet, odmiana róży Niccolo Paganini ma kilka wad. Mogą powodować trudności niedoświadczonym ogrodnikom.
Główne wady:
- ścisłość składu gleby;
- wrażliwość na zalanie;
- umiarkowana podatność na niektóre choroby.
Wymienione niedociągnięcia rekompensują zalety odmiany. Zgodność z technologią rolniczą eliminuje komplikacje przy uprawie takiej rośliny.
Metody reprodukcji
Głównym sposobem jest podzielenie buszu. Odmiana Niccolo Paganini dobrze znosi taki zabieg. Pędy róży są odcinane i wykopywane z ziemi. Kilka procesów korzeniowych jest ubranych z krzaka macierzystego.
Każdy pęd musi być umieszczony na otwartym terenie. Alternatywną opcją jest sadzenie w pojemniku z podłożem odżywczym, gdzie delenka szybciej się ukorzeni.
Róże Niccolo Paganini są również rozmnażane przez sadzonki. Ta metoda ma zastosowanie do krzewów dorosłych, od 3 lat.
Sadzonki róż są zbierane wiosną w okresie pączkowania
Materiał do sadzenia jest ukorzeniony w pojemniku z glebą. Przechowywane są w miejscu częściowo nasłonecznionym. Lądowanie w ziemi odbywa się jesienią lub wiosną przyszłego roku.
Uprawa i pielęgnacja
Odmiana Niccolo Paganini jest sadzona na otwartych, dobrze oświetlonych obszarach. Pożądane jest, aby w godzinach południowych roślina była lekko zacieniona.
Gleba dla róży powinna być pożywna, luźna i lekka. Optymalny skład obejmuje glebę torfową, darniową i liściastą, niewielką ilość piasku rzecznego.
Stopnie do lądowania:
- Wykop dziurę o głębokości 60-70 cm.
- Umieść warstwę drenażową o grubości 25-30 cm.
- Wypełnij trochę mieszanki gleby.
- Umieść sadzonkę w otworze.
- Wyprostuj korzenie, umieszczając je po bokach.
- Wypełnij sadzonkę ziemią i ubij.
- podlej roślinę.
Po tych zabiegach górną warstwę gleby należy ściółkować torfem. Podlewanie młodych roślin odbywa się co tydzień. Krzew potrzebuje 10-15 litrów wody.
Dojrzałe rośliny są podlewane, gdy gleba wysycha. Latem robi się to 2-3 razy w tygodniu.
W celu obfitego kwitnienia róże Niccolo Paganini są karmione potasem i azotem
W okresie pączkowania nawozy stosuje się co 2-3 tygodnie. Ostatnie karmienie odbywa się na początku września.
Ziemia wokół krzaków musi być oczyszczona z chwastów. Zaleca się okresowe rozluźnienie - przynajmniej 1 raz w miesiącu. Ściółkowanie w tym samym czasie.
Przycinanie wymagane dwa razy w roku. Pierwsza - wiosna, prowadzona jest w formie krzewu. Łodygi są cięte 3-4 pąki niżej, aby stymulować wzrost nowych pędów. Strzyżenie sanitarne jesienią.
Na południu oraz w rejonach środkowej strefy róż nie jest wymagana osłona róż. Na Uralu i Syberii odmiana Niccolo Paganini wymaga ochrony przed mrozem. Roślina jest pędzona, a pędy powierzchniowe pokryte przewiewną folią.
Szkodniki i choroby
Roślina jest podatna na mączniaka prawdziwego, rdzę, więdnięcie Fusarium i czarną zgniliznę. Pojawienie się takich chorób znajduje odzwierciedlenie w dekoracyjnych walorach rośliny. Gdy pojawią się objawy choroby, konieczne jest usunięcie dotkniętych pędów. Roślinę traktuje się fungicydem.
Przedwczesne więdnięcie jest głównym objawem choroby
Najczęstsze szkodniki to:
- mszyca;
- przędziorek;
- wciornastki;
- grosze.
Aby zapobiec uszkodzeniom owadów, roślinę należy opryskiwać dwa razy w roku środkami owadobójczymi. W celach ochronnych nagietek i pokrzywę można sadzić obok krzewów róż, które odstraszają szkodniki.
Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
Róże od Niccolo Paganiniego są zwykle używane do pojedynczych nasadzeń. Ze względu na wymagający skład gleby nie można sadzić krzewu obok innych długo kwitnących roślin.
W kompozycjach kwiatowych róże Niccolo Paganiniego powinny zająć centralne miejsce. Odmiana jest często używana w zjeżdżalniach alpejskich, umieszczając wokół niewymagające niewymiarowe rośliny.
Odpowiedni sąsiedzi:
- dzwonki;
- zastępy niebieskie;
- chabry;
- brunnery;
- fiołki;
- lobelia;
- floksy szydłowate.
Odmiany Niccolo Paganini nie można umieszczać z wysokimi krzewami. Zacieniają różę, co wpłynie na ich rozwój.
Wniosek
Rosa Niccolò Paganini to odmiana floribunda, która zyskała dużą popularność dzięki swoim walorom dekoracyjnym. Charakteryzuje się długim kwitnieniem, wysoką mrozoodpornością i odpornością na suszę. Taka róża wymaga składu gleby, ale jest uważana za bezpretensjonalną. Roślina będzie świetną ozdobą każdej otwartej przestrzeni.
Recenzje ze zdjęciami o róży Niccolo Paganini
