Wiosna goryczki: zdjęcie i opis
Zadowolony
Goryczka wiosenna (Gentiana verna) to kosmopolityczna wieloletnia roślina niewymiarowa, która rośnie wszędzie. Kultura nie występuje tylko w Arktyce. W Rosji goryczka jest wszechobecna, ale główną koncentrację tego gatunku obserwuje się w części europejskiej. Rośnie na terenach górskich, na terenach podmokłych, na terenach zalewowych, na zacienionych polanach. Kulturę widać na leśnych poboczach.
Roślina znana również jako goryczka lub korzeń gorzki, ma właściwości lecznicze, jest stosowana w medycynie ludowej
Opis gatunku
Rodzaj obejmuje do 700 gatunków roślin, różniących się kształtem, kolorem i czasem kwitnienia. Goryczka wiosna jeden z pierwiosnków. Jej kiełki pojawiają się nawet pod warstwą wiosennego śniegu, pąki tworzą się natychmiast po stopieniu.
Cechy zewnętrzne goryczki wiosennej:
- Roślina skarłowaciała, nie przekracza 5 cm wysokości.
- System korzeniowy jest powierzchowny, silnie rozgałęziony, może zajmować duże powierzchnie.
- Pędy, rurkowate, puste, grube, krótkie, wyprostowane. Utworzony przez 1-3 sztuki. od rozetek dolnych liści, kończąc na kwiatach.
- Liście ciemnozielone, drobne, lancetowate, przeciwległe.
Kwiaty dla karłowatej formy rośliny są duże, jasnoniebieskie, pięciopłatkowe.
Szczytowe kwitnienie goryczki wiosennej przypada na połowę maja, cykl trwa do trzech tygodni
Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
Wiosenna goryczka jest trudna do przypisania popularnym roślinom w projektowaniu krajobrazu. W ogrodnictwie ozdobnym częściej stosuje się hybrydowe odmiany kultury. Wiesiołek stosowany jest jako roślina okrywowa w połączeniu z innymi gatunkami roślin o wczesnym okresie kwitnienia, takimi jak tulipany czy przebiśniegi. Twórz kompozycje z żonkilami i floksami.
Okres dekoracyjny goryczki jest krótki - tylko w okresie kwitnienia ta cecha jest uwzględniana w projektach projektowych. W doborze optymalnego składu pomogą przykłady zastosowania goryczki wiosennej w ogrodnictwie ozdobnym:
- Centralny akcent kolorystyczny w skalniakach.
![]()
- Kompozycja z drzewami iglastymi i irysami.
![]()
- W projektowaniu wysoko ceniona jest technika oparta na kontraście kolorów. Niebieskie kwiaty goryczki harmonizują z żółtymi i różowymi uprawami.
![]()
- Goryczka wiosenna służy do podbijania liniowego sadzenia tulipanów.
![]()
- Gencjana to idealna opcja w aranżacji narożnika ogrodu w stylu dzikiej przyrody.
![]()
- Niebieski kolor kwiatów harmonizuje z naturalnym kamieniem. Roślina służy do ozdabiania ogrodów skalnych.
![]()
Cechy reprodukcji
Wiosenna goryczka tworzy zwarte krzewy. W wieku trzech lat można je podzielić na kilka części, tak aby każda miała jedną rozetę liścia. Sadzić natychmiast w wyznaczonym miejscu (w regionach południowych). W chłodniejszym klimacie zaleca się umieszczenie rośliny w doniczkach lub pojemnikach i pozostawienie do początku następnego sezonu. W tym okresie system korzeniowy stanie się wystarczająco silniejszy i łatwiej zakorzeni się na otwartej przestrzeni.
Goryczka wiosenna i oparte na niej odmiany stanowią pełnowartościowy materiał do sadzenia. Nasiona zbiera się pod koniec lata, są dość małe, przed siewem wymagają stratyfikacji. Materiał miesza się z zwilżonym piaskiem, umieszcza w płóciennej torbie i umieszcza w lodówce na 1-2 miesiące.
Nasiona wysiewa się w lutym w plastikowych lub drewnianych pojemnikach:
- Wymieszaj torf, piasek i humus, napełnij pojemniki.
- Nasiona z piaskiem są rozprowadzane po powierzchni, zwilżane butelką ze spryskiwaczem.
- Przykryj pojemnik folią z goryczki i umieść w pomieszczeniu o temperaturze 15-17 0C.
- Okresowo wietrzyć, aby na folii nie doszło do kondensacji.
- Woda w razie potrzeby, gleba nie powinna być sucha i podmokła.
![]()
Po wykiełkowaniu pojemniki otwiera się, a rośliny umieszcza się w dobrze oświetlonym miejscu
- Kiedy formuje się rozeta liścia goryczka wiosenna jest zanurzana w osobnych pojemnikach.
Utrzymywany w stałej temperaturze +20 0C w miejscu chronionym przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Przed sadzeniem na miejscu sadzonki są wynoszone na otwarte powietrze na 1 tydzień w celu adaptacji.
Funkcje lądowania
Goryczka wiosenna w swoim naturalnym środowisku rośnie na żyznych glebach obojętnych lub lekko kwaśnych. Gleba powinna mieć dobrą cyrkulację powietrza, lekką. Roślina kocha wilgoć, ale nie toleruje stojącej wody. Strona jest dobrze osuszona.
Goryczka wiosenna rośnie zarówno w półcieniu, jak i na otwartej przestrzeni. Kulturę można umieścić w pobliżu krzewów ozdobnych, które okresowo ją zasłaniają. W swoim naturalnym środowisku goryczka zasiedla się w strefie podgórskiej wśród kamieni i zbóż. Jeśli stworzysz takie warunki na stronie, roślinność i kwitnienie rośliny będą pełne.
Czas sadzenia zależy od materiału. Sadzonki są ustalane na działce pod koniec maja - na początku czerwca. Podział krzewu odbywa się mniej więcej w drugiej połowie lipca. Jeśli wiosną podzielisz system korzeniowy, nie ma gwarancji, że roślina zakorzeni się i zakwitnie.
Kolejność sadzenia goryczki wiosennej:
- Teren jest wykopany, stosowane są złożone nawozy mineralne.
- System korzeniowy rośliny jest traktowany środkiem przeciwgrzybiczym i umieszczany w leku stymulującym.
- Wymieszaj torf, kompost, dodaj drobne kamyki.
- Pogłębianie odbywa się zgodnie z wielkością systemu korzeniowego.
- Podłoże odżywcze umieszcza się na dnie otworu i instaluje goryczkę.
![]()
Sadzonki umieszcza się w ziemi wraz z glinianą grudą
- Wypełnij mieszanką i zagęszczaj.
Zasady opieki
Goryczka wiosenna to roślina dość powszechna na wolności, ale nie oznacza to, że będzie rosła w każdych warunkach. Najmniejsze odstępstwo od wymagań biologicznych zatrzymuje wegetację, w najgorszym przypadku prowadzi do śmierci rośliny.
Harmonogram podlewania i nawożenia
Gleba powinna być zawsze wilgotna, gliniana śpiączka nie powinna wysychać. Przy stosowaniu ściółki można zmniejszyć ilość podlewania. Goryczkę podlewa się regularnie, ale nie dopuszcza do stagnacji wody i kropelek płynu na kwiatach. Lepiej podlewać pod korzeń. Źródło goryczki jest wygodne wzdłuż brzegów zbiorników wodnych. Jeśli rośnie w pobliżu wody, zmniejsza się ilość podlewania.
Nawozy azotowe zasilają roślinę wczesną wiosną, nawozy potasowe i fosforowe - w okresie kwitnienia, organiczne - jesienią. Przez cały sezon wegetacyjny płynne substancje organiczne są wprowadzane w nieograniczonych ilościach, można to zrobić jednocześnie z podlewaniem.
Odchwaszczanie i rozluźnianie
Odchwaszczanie i spulchnianie są wymagane tylko w przypadku odmian mieszańcowych, w przypadku gatunków dzikich środek ten jest nieistotny. Chwasty są usuwane ręcznie, aby nie uszkodzić korzenia.
Poluzowanie goryczki wiosennej jest dość trudne, w tym przypadku pomoże również ściółka, która zapobiegnie zagęszczaniu gleby. Roślina słabo reaguje na uszkodzenia korzeni, długo się regeneruje, dlatego lepiej odmówić pielenia.
Przygotowanie do zimy
Jesienią nadziemna część goryczki wiosennej obumiera i wysycha. Wszystkie resztki są usuwane i usuwane z serwisu. Jeśli jesień jest z wystarczającą ilością opadów, nie jest konieczne obfite podlewanie rośliny przed mrozem. W przypadku suchej pogody na 2 tygodnie przed spadkiem temperatury teren jest całkowicie zalany wodą.
Przykryć goryczkę wiosenną torfem zmieszanym z kompostem. Materiał musi być suchy. Możesz użyć słomy lub opadłych liści. W warunkach klimatu południowego goryczka wiosenna zapada w stan hibernacji bez dodatkowych środków.
Choroby i szkodniki
Jeśli warunki do wzrostu spełniają wymagania techniki rolniczej, kultura nie choruje. W przypadku umieszczenia w podmokłym obszarze roślina jest dotknięta zgnilizną korzeni lub szarą pleśnią. Pozbądź się infekcji dowolnym środkiem grzybobójczym. Spośród szkodników wiosenne ślimaki pasożytują na goryczce, są zbierane ręcznie, rzadziej w walce z nimi pojawiają się wciornastki, odpowiedni jest każdy z dostępnych środków owadobójczych.
Wniosek
Goryczka wiosna – wieloletnia roślina karłowata o wczesnym okresie kwitnienia. W projekcie jako opcję okrywową stosuje się kulturę odporną na cień i mrozoodporną. Z zastrzeżeniem technologii rolniczej, wystarczającego podlewania i opatrunku, szybko rośnie na terenie, zajmuje dość duże obszary.
