Co to jest chelatowana forma nawozów: korzyści i zastosowania
Zadowolony
Bez pogłównego opatrunku nie wyrośniesz nawet na żyznych glebach. Nawozy zawierające podstawowe i dodatkowe pierwiastki chemiczne stosowane są w gospodarstwach domowych i dziedzinach przemysłowych. Są to źródła pokarmu roślinnego. Wśród ich rodzajów można wyróżnić nawozy chelatowane. Mają przewagę nad konwencjonalnymi, zwiększają produktywność rolnictwa.
Znaczenie pierwiastków śladowych w życiu roślin
Natura zdefiniowała mikroelementy dla znacznie więcej niż jednej funkcji w życiu roślin. Pomagają najpełniej przyswoić główne składniki odżywcze, wodę i energię słoneczną. Pierwiastki śladowe wchodzą w skład enzymów regulujących przebieg procesów biochemicznych w komórkach roślinnych. Wzmacniają zdolność tkanek do regeneracji, poprawiają odporność na niekorzystne wpływy środowiska, takie jak upał, zimno, suche powietrze i gleba, nadmierna wilgotność, zmiany temperatury i brak oświetlenia.
Brak pierwiastków śladowych prowadzi do osłabienia i złej kondycji roślin, spowolnienia rozwoju i kwitnienia, pogorszenia owocowania. W rezultacie spada wydajność. Owoce stają się małe, brzydkie i bez smaku, zmniejsza się ich ilość.
Pierwiastki śladowe biorą udział we wszystkich ważnych procesach roślinnych
Oznaki niedoborów mikroelementów u roślin
Pomimo tego, że pierwiastki śladowe zawarte są w roślinach w bardzo małych ilościach, ich niedobór ma duży wpływ na ich aktywność życiową. Żelazo wchodzi w skład enzymów, uczestniczy w metabolizmie i syntezie chlorofilu, w reakcjach utleniania i redukcji, oddychaniu komórkowym. Żelazo ze starych nie może przedostać się do młodych tkanek, więc jego niedobór widoczny jest na górnych liściach: stają się żółtawe i białawe, następuje spowolnienie wzrostu pędów.
Mangan bierze udział w procesach fotosyntezy, syntezie cukrów i witamin, aktywuje enzymy niezbędne do metabolizmu azotu i innych reakcji oraz reguluje gospodarkę wodną. Jego niedobór jest po raz pierwszy wykrywany na górnych liściach: między żyłkami pojawia się zażółcenie, same pozostają zielone. Przy dalszym niedoborze na liściach pojawiają się plamy, ich wzrost spowalnia.
Miedź reguluje fotosyntezę, wchodzi w skład enzymów, zwiększa odporność roślin na choroby grzybowe, suszę, upał i zimno. Jej niedobór objawia się skręcaniem i więdnięciem liści, pojawianiem się plam chlorozy, ciemnieniem i obumieraniem brzegów blaszek liściowych. Rośliny częściej niż zwykle zarażają się chorobami grzybiczymi.
Molibden poprawia odżywianie wapniem, uczestniczy w oddychaniu i fotosyntezie, metabolizmie azotu i syntezie enzymów. Wadą tego pierwiastka śladowego jest czerwona lub pomarańczowa obwódka na liściach, ich deformacja i obumieranie, zawieszenie wzrostu pędów. W owocach z brakiem molibdenu wzrasta stężenie azotanów, zmniejsza się zawartość witaminy C.
Brak pierwiastków śladowych można zauważyć po wyglądzie liści i łodyg
Cynk bierze udział w metabolizmie białek, węglowodanów i fosforu, w syntezie witamin i auksyn, wpływa na zawiązywanie owoców. Niedobór objawia się żółknięciem i przebarwieniem młodych liści, ich deformacją i redukcją, pojawieniem się szarobrązowych i brązowych plam rozsianych po powierzchni liścia. Stają się brązowe i umierają. Łodygi stają się włókniste i cienkie, kwiatostany przestają rosnąć i mogą odpaść. System korzeniowy gnije.
Bor wpływa na rozwój tkanek, zwłaszcza młodych tkanek (w punktach wzrostu), reguluje ilość fitohormonów, aktywuje procesy życiowe w komórkach. Stymuluje kwitnienie, zwiększa ilość owoców, uodparnia rośliny na choroby, w tym wirusowe. Jej niedobór objawia się na wierzchołkach, widoczne są na nich oparzenia, uginają się i umierają. Liście stają się cieńsze i kruche, między żyłkami pojawia się tkanka martwicza, łodygi nabierają czerwonawego koloru. Dojrzewanie nasion jest upośledzone.
Nawozy z mikroelementami w formie schelatowanej
Aby znormalizować zawartość mikroelementów w komórkach roślinnych, konieczne jest ciągłe karmienie roślin złożonymi nawozami. Zaleca się stosowanie tych, w których pierwiastki śladowe występują w formie schelatowanej. Chelaty to połączenie mikroelementu i substancji organicznej w jednej cząsteczce, w tej formie pierwiastki są wchłaniane najpełniej.
Nawozy chelatowane mogą być stosowane do nawadniania korzeni i oprysku dolistnego, do przedsiewnego zaprawiania nasion. Można je mieszać z konwencjonalnymi nawozami, które nie zawierają mikronawozów, przygotowywać roztwory do nawadniania kroplowego.
Rodzaje schelatowanych nawozów
Główne mikroelementy niezbędne dla roślin, z udziałem których produkowane są nawozy chelatowe - cynk, żelazo, miedź, mangan, kobalt, bor, molibden. Zgodnie z tym istnieje chelat cynku i miedzi itp. D. Pod nazwą schelatowanego nawozu można zrozumieć, który pierwiastek jest zawarty w jego składzie.
Pierwiastki śladowe wiążą składniki chelatujące:
- EDTA (dla gleb o kwasowości pH 1,5-6).
- DTPA (o kwasowości pH 1,5-7).
- EDDNA (o kwasowości pH 3-10).
- EDP (o kwasowości pH 4,5-11).
Zazwyczaj rodzaj składnika chelatującego jest wskazany na opakowaniu. W jednym preparacie może być 1 mikroelement (monochelat) lub kilka (kompleks). Są dostępne w postaci proszku (mikrokryształów) i płynnej.
Nawozy chelatowane dostępne są w profesjonalnych (kanistrach) opakowaniach oraz w małych pojemnikach do użytku domowego
Plusy i minusy aplikacji
Chelaty mają niezaprzeczalną przewagę nad związkami mikroelementowymi w solach nieorganicznych:
- dobrze rozpuścić w wodzie;
- lekkostrawny;
- nie zmieniają właściwości nawet w silnie kwaśnych glebach;
- w tej formie pierwiastki śladowe są chronione przed destabilizacją przez inne pierwiastki;
- doskonale wchłaniany przez korzenie i liście roślin;
- nietoksyczny dla roślin i gleby;
- wypłukiwane z gleby wolniej;
- w połączeniu z pestycydami i nawozami złożonymi (z uwzględnieniem zaleceń producentów).
Wadą nawozów schelatowanych jest koszt, który jest wyższy niż w przypadku nawozów konwencjonalnych. Cena zależy również od siły samych chelatów. W przeciwnym razie pod wieloma względami przewyższają proste mieszaniny z pierwiastkami śladowymi.
Do jakich roślin stosuje się chelaty?
Roztworami można podlewać i spryskiwać warzywa, owoce, jagody, rośliny ozdobne, kwiaty ogrodowe i domowe (na przykład chelatowany nawóz do róż jest popularny wśród tych, którzy uprawiają róże do cięcia, co poprawia wielkość i jakość kwiatu). Nie mają ograniczeń w ich stosowaniu, ponieważ wszystkie rośliny potrzebują pierwiastków śladowych do normalnego życia.
Nawadnianie korzeni to jeden ze sposobów stosowania chelatowanych nawozów
Kiedy i jak prawidłowo stosować schelatowane nawozy?
Aby uzyskać najlepszy efekt z chelatów, należy je stosować w określonych okresach wzrostu roślin. Na przykład, aby przetworzyć:
- nasiona przed siewem. Moczenie w roztworze nawozu można łączyć z zaprawianiem, jednocześnie można zdezynfekować nasiona i zwiększyć ich kiełkowanie.
- Sadzonki i sadzonki. Podlewanie roztworem chelatu po przesadzeniu przyspiesza przeżycie i rozwój roślin w nowym miejscu, pomaga im szybciej się przystosować, przyzwyczaić do niestandardowych warunków środowiskowych i przeciwdziałać infekcjom.
- Uprawy przed kwitnieniem, które zapewniają rozmnażanie i zachowanie jajnika.
- Podczas wzrostu owoców. Zwiększa się plon i jakość, stają się słodsze, bulwy są skrobiowe, dłużej się przechowują, wykazują spadek zawartości azotanów.
Chelaty można łączyć z pestycydami, podlewać lub opryskiwać uprawy roztworami po obróbce chemicznej. Pozwala to roślinom szybciej się regenerować po zastosowaniu chemii rolniczej.
Sposoby stosowania schelatowanych nawozów
Do przygotowania roztworu można zastosować nawozy krystaliczne i płynne chelatowe. Nasiona są w nim moczone, podlewane pod korzeń rośliny i spryskiwane. Jednocześnie istnieje znaczna skuteczność dokarmiania dolistnego, ponieważ mikroelementy natychmiast wnikają do tkanek liścia i są szybko całkowicie wchłaniane przez roślinę.
Podlewanie u nasady ma pewną wadę - przy nadmiernej wilgoci część pierwiastków chelatowych trafi do gleby, po czym stanie się niedostępna dla upraw. Problem można rozwiązać za pomocą nawadniania kroplowego, które lokalnie i dozuje wodę i rozpuszczone w niej substancje do korzeni roślin.
Nawozy chelatowane można dodawać do roztworów nawadniających systemu nawadniania kroplowego
Jak zrobić samodzielnie schelatowane nawozy
Zazwyczaj można znaleźć w sprzedaży nawozy schelatowane w płynie. Produkowane są w takiej formie, ponieważ są łatwe w użyciu – trzeba odmierzyć wymaganą objętość i rozpuścić w wodzie. Chelaty w postaci krystalicznej również należy rozpuścić w wodzie, jak wskazano w instrukcji.
Okazuje się, że takie nawozy (chelat miedzi i żelaza) można zrobić w domu. Potrzebne będą odczynniki: siarczan miedzi i żelaza, kwas cytrynowy i czysta woda destylowana.
Kolejność przygotowania schelatowanych nawozów:
- Rozpuść 8 g siarczanu żelazawego w 2 litrach wody.
- Rozpuścić 5 g kwasu w kolejnych 2 litrach wody.
- Powoli wlej pierwszy roztwór do drugiego, mieszając płyn bez przerwy.
- Dodaj kolejny 1 litr wody do uzyskanej objętości.
Wyjdzie 5 litrów nawozu z chelatem żelaza. Powinien być przezroczysty, bez zmętnienia i osadu, mieć kolor pomarańczowy. Musi być użyty natychmiast. Nie rozcieńczać, jeśli wymagana jest większa objętość, należy przygotować nową partię.
Chelatowany nawóz miedziowy jest przygotowywany w ten sam sposób, ale pobiera kwas askorbinowy (40 g) i siarczan miedzi (20 g).
Domowe nawozy schelatowane nie są przechowywane i są mniej skuteczne niż przemysłowe, dlatego zaleca się stosowanie ich do stosowania profilaktycznego, a nie do szybkiego leczenia roślin z niedoborów mikroelementów.
Wniosek
Nawozy chelatowane, jak wynika z praktyki ich stosowania w gospodarstwach rolnych i prywatnych gospodarstwach domowych, są znacznie skuteczniejsze niż proste, złożone z mikroelementami. Są łatwe w użyciu, nie trzeba przygotowywać skomplikowanych roztworów do dokarmiania warzyw czy drzew, wystarczy rozpuścić odpowiednią ilość chelatów w wodzie. Pomimo tego, że takie nawozy są drogie, koszt ich pozyskania szybko zwróci się po zbiorach.
