Żwir miejski: zdjęcie dzikiej rośliny, właściwości lecznicze

Miasto Gravilat - roślina lecznicza o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym, gojącym rany. Różni się bezpretensjonalnością i zimotrwałością. Łatwo jest hodować taką trawę na swojej stronie - przyda się nie tylko do zbierania surowców do medycyny, ale także do dekoracji ogrodu.

Opis gatunku

Żwir miejski to wieloletnia kwitnąca roślina zielna z rodziny Rosaceae. Dorasta do 40-60 cm wysokości. Blisko korzeni znajduje się rozeta z kilku bogatych zielonych liści z pięknymi ząbkowanymi krawędziami. Kwiaty są małe, 5-płatkowe, o średnicy nie większej niż 1,5 cm.

Kłącze żwiru jest mocne, gęste, o specyficznym zapachu goździków. Łodyga wyprostowana, pokryta białymi włoskami. Liście też są owłosione. Miasto Gravilat (na zdjęciu) ma jasnożółte kwiaty, które bardzo ładnie wyglądają na tle liści rośliny.

Kwitnienie dość długo: w warunkach naturalnych trwa od maja do połowy września

Obszar dystrybucji

Żwir miejski jest rozprowadzany w całym regionie Morza Śródziemnego:

• w większości krajów europejskich;
• w północnej Afryce;
• na Kaukazie;
• W Turcji;
• w krajach Azji Centralnej.

Na terytorium Rosji wszędzie rozwija się kultura - w europejskiej części kraju, w regionach południowych, a także na Kaukazie Północnym i w regionach Syberii Zachodniej.

Przeważnie gravilat preferuje jasne lasy. Często można go znaleźć przy drogach, a nawet na wysypiskach śmieci. Wśród lasów wybiera olchy, bory świerkowe, może rosnąć na skraju. Już sama obecność żwiru miejskiego wskazuje na dobrą żyzność gleby. Roślina często spotykana jest również w parkach miejskich, dzięki czemu otrzymała odpowiednią nazwę.

Skład i wartość rośliny

Wartość zioła jest związana głównie z tymi substancjami, które wchodzą w skład tkanek korzeni (podczas gdy wszystkie części są używane do leczenia, w tym liście i kwiaty):

• związki garbników;
• gorycz;
• żywice;
• olejek eteryczny;
• kwas askorbinowy (witamina C);
• karoten (prekursor witaminy A);
• glikozyd genowy;
• węglowodany (sacharoza, skrobia);
• katechina;
• kwasy organiczne (m.in. galusowy, chlorogenowy, kawowy, elagowy).

Wartość gravilatu miejskiego wynika z faktu, że substancje biologicznie czynne wchodzące w jego skład mają kompleksowy wpływ na organizm człowieka. Hamują procesy zapalne, co prowadzi do zmniejszenia bólu, poprawy ukrwienia i innych pozytywnych efektów. Dlatego w medycynie ludowej środek stosuje się w leczeniu różnych chorób, a także w celu ogólnego wzmocnienia organizmu.

Kultura działa przeciwzapalnie, wzmacnia ściany naczyń krwionośnych, zapobiega rozwojowi reakcji alergicznych, a nawet chroni wątrobę przed destrukcyjnym działaniem alkoholu.

Lecznicze właściwości grawilatu miejskiego

Miasto Gravilat od dawna znane jest ze swoich właściwości leczniczych, dlatego jest używane jako:

• przeciwzapalny;
• gojenie się ran;
• hemostatyczny;
• wstrzymujący środek;
• Tonik;
• lek przeciwbólowy.

Wiadomo, że gravilate miejskie stosuje się również w weterynarii: zioło to podaje się krowom w przypadku pojawienia się krwi w moczu.

Gravilat charakteryzuje się kompleksowym działaniem na organizm człowieka

Ograniczenia i przeciwwskazania

Stosowanie ziela gravilate miejskiego i preparatów na jego bazie jest przeciwwskazane u następujących pacjentów:

• z tendencją do zakrzepicy;
• cierpiący na zakrzepowe zapalenie żył;
• z obniżonym ciśnieniem;
• z ciągłymi zaparciami;
• cierpiący na zwiększoną pobudliwość nerwową;
• w ciąży i karmiące (w dowolnym momencie);
• dzieci poniżej 12-14 lat.

W niektórych przypadkach (w tym w przypadku naruszenia dawki i/lub czasu trwania kursu) przyjmowanie ziół gravilate prowadzi do szeregu skutków ubocznych:

• ociężałość w jamie brzusznej, wzdęcia;
• wzdęcia (tworzenie gazu);
• utrata apetytu;
• odwodnienie;
• problemy z wątrobą, nerkami (szczególnie u pacjentów z przewlekłymi chorobami tych narządów).

W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z opisanych objawów należy odstawić zioło gravilata urban. Wznowienie kursu jest dozwolone tylko po konsultacji z lekarzem.

Co pomaga

Suszone surowce roślinne grawilatu miejskiego oraz preparaty na jego bazie stosowane są w leczeniu różnych schorzeń, m.in.:

• kaszel, zapalenie oskrzeli;
• astma oskrzelowa;
• gruźlica;
• zapalenie płuc;
• patologia nerek;
• choroby pęcherzyka żółciowego i wątroby;
• hemoroidy;
• nieżyt żołądka;
• zapalenie okrężnicy;
• szkorbut;
• bezpłodność;
• reumatyzm mięśniowy i stawowy;
• zapalenie jamy ustnej;
• krwawiące dziąsła;
• zapalenie skóry;
• rany i oparzenia;
• alergia;
• krzywica (u dzieci);
• zaburzenia rytmu serca;
• zaburzenia nerwowe.

Wykorzystanie żwiru miejskiego

Zioło lecznicze ma szerokie zastosowanie nie tylko w celach medycznych, ale także w kosmetyce i kuchni. Żwir miejski jest w stanie ozdobić ogród, dlatego służy do nasadzeń okrywowych na terenie.

Odwary i napary przygotowywane są z suszonych surowców

W medycynie ludowej

Do leczenia opisanych chorób stosuje się napar lub wywar z surowców grawilatu miejskiego. Podstawowe skuteczne przepisy:

1. Przygotowanie naparu 1 godzina. ja. liście zasypiają w termosie i zalać szklanką (200-250 ml) wrzącej wody. Nalegaj 1,5-2 godziny. Następnie ostudź, przefiltruj i weź dwie łyżki stołowe 3-4 razy dziennie.
2. Wywar z liści: 2 godziny. ja. pokruszone surowce miejskiego gravilatu zalewa się 2,5 szklankami wrzącej wody i umieszcza na pół godziny w łaźni wodnej (umiarkowane ogrzewanie, niskowrząca). Następnie ostudź, przefiltruj i weź łyżkę stołową 3-4 razy dziennie.
3. Odwar z kłączy: 1,5 łyżeczki surowców nalegamy na szklankę wrzącej wody, gotujemy 30 minut w łaźni wodnej. Następnie ostudź i przefiltruj, weź łyżkę stołową 3-4 razy dziennie.

Wywar z kłączy gravilatu miejskiego nadaje się nie tylko do użytku wewnętrznego, ale także zewnętrznego. Leczą rany, otarcia, zapalenia skóry, nakładają okłady na kilka godzin. Odwar ten może być również stosowany do płukania jamy ustnej i gardła przy stanach zapalnych, krwawiących dziąsłach lub kaszlu.

Są pokryte ranami, otarciami i owrzodzeniami. Służy do płukania ust (wstępnie rozpuść kilka szczypt tego proszku w ciepłej wodzie).

W kosmetologii

Grawilat miejski ma dobroczynny wpływ na skórę. Wspomaga szybkie gojenie się ran i owrzodzeń. Dlatego na podstawie wywaru lub naparu przygotowuje się kompresy, które nakłada się na dotknięty obszar i zmienia kilka razy dziennie. Również na bazie kłączy powstają kosmetyki z ekstraktu olejku eterycznego, który ma przyjemny zapach goździków.

w gotowaniu

Młode liście gravilata miejskiego mają delikatny, ciekawy zapach. Dlatego umieszcza się je w postaci zmiażdżonej w różnych sałatkach, na przykład w warzywach:

• ogórki;
• pomidory;
• Zielona cebula;
• Koperek;
• żwir liście.

Roślina jest jadalna, więc używa się jej nawet do gotowania

Inną opcją jest sałatka z gałązek koperku, pietruszki i żwiru (po 100 g) zmieszana z solą i olejem roślinnym (lub majonezem).

Liście Gravilata mogą być stosowane jako dodatek smakowy do zupy puree

Warzywa są kruszone i dodawane 10 minut przed końcem gotowania, a następnie parzyć przez 20-30 minut.

Kłącze ma przyjemny smak goździków, dlatego po zmiażdżeniu dodaje się go jako przyprawę do dań rybnych i mięsnych, do herbaty, a nawet do ciasta do pieczenia. Również kłącze grawilatu miejskiego często dodaje się do piwa lub kwasu chlebowego. Nadają napojom nie tylko przyjemny posmak, ale także ciekawy aromat.

W domu

Ponieważ korzenie gravilatu zawierają dużo garbników, używa się go do wyprawiania skór. Również na bazie kłącza przygotowuje się czarną i czerwono-brązową farbę - dobrze nadaje się do barwienia wełny.

Roślina jest używana jako środek owadobójczy. Działa szkodliwie na wiele szkodników owadzich, dlatego rozcieńczonym wywarem można spryskiwać liście różnych roślin (zarówno w celu zapobiegania, jak i niszczenia kolonii). Również w tym celu możesz przygotować regularny napar wodny z kłączy (wytrzyma 4-5 dni).

W projektowaniu krajobrazu

Żwir miejski dobrze komponuje się z różnymi kwiatami ogrodowymi:

• dzwonki;
• różne rodzaje piwonii;
• goździki;
• floksy.

Roślinę stosuje się zarówno do tworzenia kompozycji kwiatowych, jak i w pojedynczych nasadzeniach

Gravilat służy jako roślina okrywowa, zdobi odległe zakątki ogrodu.

Kultura harmonijnie wpisuje się w projekt klombów, skalniaków, zjeżdżalni alpejskich, kompozycji na trawnikach lub na brzegach zbiorników wodnych

Gęste nasadzenie miejskiego gravilatu tworzy efekt zielonego dywanu

Cechy reprodukcji

Miejski żwir możesz propagować w następujący sposób:

• posiew;
• dzieląc krzak.

W pierwszym przypadku nasiona są wstępnie przechowywane przez 3-5 dni w lodówce, następnie sadzi się je w skrzynkach (luty - marzec) i hoduje jak zwykłe sadzonki, a w maju przenosi się na otwarty teren. Zgodnie z doświadczeniem ogrodników grawilat wyhodowany z nasion kwitnie dłużej i wspanialej.

Możesz podzielić krzak w wieku pięciu lat (następnie co 5-6 lat). Nie musisz go całkowicie odkopywać - wystarczy oddzielić kilka dziecięcych wylotów częścią korzenia, posadzić je w nowym miejscu i dobrze podlać. Można to zrobić późną wiosną lub wczesnym latem.

Zasady lądowania i opieki

Żwir miejski sadzi się w połowie kwietnia (w większości regionów) lub na początku września (w przypadku południa). Teren jest wstępnie oczyszczony, wykopany i, jeśli to konieczne, zastosować 50 g nawozu mineralnego na 1 m². Następnie delenki sadzi się w odległości nie większej niż 20 cm.

Dbanie o miejski żwir jest bardzo proste:

1. Podlewanie - regularne, najlepiej raz w tygodniu, w czasie suszy - 2 razy.
   
2. Top dressing raz w miesiącu (tylko 2-3 razy w sezonie) złożonym nawozem mineralnym (można przeplatać z materią organiczną - ściółka, humus).
   
3. Spulchnianie gleby.
4. Usuwanie suszonych łodyg kwiatowych.
5. Pełne przycinanie (u nasady) pod koniec września, ściółkowanie świerkowymi gałązkami, liście na zimę.
   

Odbiór, przygotowanie i przechowywanie surowców

Zasadniczo zbiera się kłącza żwiru miejskiego (późną jesienią), choć często wykorzystuje się również całą część nadziemną (koniec maja - początek czerwca). Aby uzyskać cenne korzenie, trawa jest całkowicie przekopana.

Następnie są strząsane z ziemi, dokładnie myte pod bieżącą wodą. Suszyć na świeżym powietrzu lub w dobrze wentylowanym pomieszczeniu przez trzy dni. Następnie natychmiast wysuszyć w temperaturze 45 stopni (kilka godzin). Ważne jest, aby surowiec gravilate nie tracił smaku goździkowego (szczególnie do celów kulinarnych).

Przechowywać w dobrze zamkniętych słoikach w temperaturze pokojowej i niskiej wilgotności. Trawę przechowuje się przez rok po zebraniu, a korzenie - do 3 lat.

Ciekawostki o gravilacie miasta

Żwir miejski od dawna znany jest w Europie, Rosji, Turcji i Afryce Północnej. Początkowo roślina ta była nazywana „miłosną trawą”. Niektóre narody były przekonane, że pokochanie ukochanej osoby pomoże, więc uzdrowiciele i czarownicy gotują mikstury na bazie korzeni i liści.

Często surowce były dodawane do specjalnych mieszanek, które były używane w rytuałach oczyszczających. Wierzono, że porozrzucana po terenie miasta trawa żwirowa będzie rodzajem amuletu chroniącego przed atakiem owadów i zwierząt. Gravilat był również znany plemionom indiańskim. Wiadomo, że mężczyźni z różnych plemion wykorzystywali liście do przyciągania uwagi dziewcząt.

W drugiej połowie XX wieku amerykański ezoteryk Scott Cunningham opisał kilka magicznych właściwości tego zioła. Zasugerował, że ma:

• Męska płeć;
• planeta patrona Jowisz;
• żywioł ognia.

Energia rośliny kojarzy się z oczyszczaniem, a także z zaklęciami miłosnymi.

Wniosek

Miasto Gravilat - jedna z roślin leczniczych, która znajduje zastosowanie nie tylko w medycynie alternatywnej. Kultura znalazła zastosowanie w kosmetologii, kuchni i życiu codziennym. Ponadto żwir służy również do dekoracji ogrodu – w pojedynczych nasadzeniach i kompozycjach kwiatowych. Każdy ogrodnik może uprawiać zioła lecznicze na swojej stronie.

Artykuły na ten temat "Żwir miejski: zdjęcie dzikiej rośliny, właściwości lecznicze"

Fioletowy baranek: właściwości lecznicze, opis rośliny

Żwir rzeczny: zdjęcie i opis, zastosowanie, przepisy

Fioletowy baranek: właściwości lecznicze, opis rośliny

Żwir rzeczny: zdjęcie i opis, zastosowanie, przepisy