Krowa simentalska: plusy i minusy rasy
Zadowolony
Jedna ze starożytnych ras o uniwersalnym kierunku, że tak powiem o krowach. Pochodzenie rasy wciąż budzi kontrowersje. Oczywiste jest tylko, że nie pochodzi z Alp Szwajcarskich. Sprowadzona do Szwajcarii w V wieku ne krowa rasy simentalskiej była tam wykorzystywana jako bydło pociągowe, a także do mleka i mięsa. Prace z rasą simentalską prowadzono do XX wieku.
Biorąc pod uwagę, że jednym z głównych źródeł dochodu Szwajcarii była produkcja i sprzedaż sera, krowa simentalska powinna była wyprodukować przyzwoitą ilość mleka. Jednocześnie musiała odznaczać się dużą wytrzymałością, aby przejść na górskie hale. A do długich przejść potrzebne są silne mięśnie. Dlatego rozwój rasy na ścieżce połączonego kierunku przebiegał spontanicznie. Nie było specjalnego cel dostać mięso z Simmentals. Rasa simentalska została uzyskana w wyniku selekcji ludowej, kiedy krowy pędzono w góry na pastwiska, a byki zaprzęgano do wozów jako siłę pociągową.
Cechy produkcyjne rasy zwróciły uwagę w innych krajach. Po eksporcie rasy simentalskiej poza Szwajcarię, na całym świecie powstało wiele odmian rasy simentalskiej. Tylko w ZSRR krzyżowanie z bykami simentalskimi dało 6 rodzajów bydła mięsnego i mlecznego:
- step simentalski: bydło rosyjskie + byki simentalskie;
- Simental ukraiński: szare bydło stepowe + byki simentalskie;
- Wołga Simental: Kałmuk i Bydło kazachskie + Byki simentalskie;
- Ural Simmental: bydło syberyjskie i kazachskie + byki simentalskie;
- Simental syberyjski: bydło syberyjskie i buriackie + byki simentalskie;
- Dalekowschodni byk simentalski: bydło transbajkalskie i jakuckie + byki simentalskie.
W ZSRR Simmentals odgrywał znaczącą rolę w hodowli bydła. Jedna czwarta ogólnej liczby bydła to tak zwana rosyjska krowa simentalska lub „krowa simentalska”.
W innych krajach rasa simentalska rozwijała się we własnych kierunkach. A w USA była nawet czarna odmiana simentalów.
Opis rasy krów simentalskich
Głównym kierunkiem dzisiejszej rasy simentalskiej jest produkcja mleka i mięsa. Typ simentalski jest bardziej mięsisty niż mleczny. Bydło simentalskie nie jest wysokie, ale z powodu masywnego ciała wydaje się bardzo duże. Wysokość w kłębie Simmentals 136 - 148 cm przy długości ciała skośnej 160 - 165 cm. Klatka piersiowa szeroka, głęboka, z dobrze rozwiniętym podgardlem. Plecy proste szerokie. Kłąb jest słabo wyrażony, płynnie przechodzący w mocny kark. Szyja jest krótka, z dobrze rozwiniętymi mięśniami, u byków sprawia wrażenie garbu. Głowa jest mała. Długość głowy jest równa grubości szyi od górnego grzebienia do krtani. Schab i sacrum proste, szerokie. Ogon jest potężny. Nogi są krótkie, mocne, prawidłowo ustawione. Wymię krów jest małe, zaokrąglone.
Klasyczne kolory Simmentals to czerwony i czerwono-piebald. Warianty koloru czerwonego może wynosić od światła czerwonego do brązowego. Łaciaste plamy mogą być również bardzo małe lub obejmować prawie całe ciało, pozostawiając tylko niewielkie obszary głównego koloru.
Na zdjęciu angielski typ byka simentalskiego.
Byki dojrzewają w wieku 5 lat. Do tego momentu mogą być „czułymi cielętami”, a potem stają się prawdziwymi zabójcami. Jeśli byk pozostawiony jest plemieniu, pierścień w przegrodzie nosowej staje się dla niego obowiązkowym atrybutem. To jedyny sposób na powstrzymanie byka, który postanowił dowiedzieć się, kto jest głową stada.
Wady zewnętrzne
Opadające plecy, wąska klatka piersiowa. Nieprawidłowa postawa tylnych nóg. Gorszy rozwój przedniego wymion porównaniu do posterior. „Tłuste” wymię.
Charakterystyka produkcyjna
Zróżnicowanie wagi w tej rasie jest dość duże. Dorosły simental może ważyć od 550 do 900 kg, byk od 850 do 1300. Zależy to od kierunku, w jakim przeprowadzono selekcję konkretnej populacji simentalów. Nowo narodzone cielęta ważą od 35 do 45 kg. Dobrze reagują na tucz i po 6 miesiącach żywa waga cielęcia wynosi już 180 - 230 kg. W ciągu roku różnica między jałówką a bykiem przekracza 100 kg. Jednoroczne cielęta ważą od 230 do 350 kg. Przy prawidłowym tuczu średni dzienny przyrost masy ciała wynosi 0,85 – 1,1 kg dziennie. W roku byki i ubite jałówki trafiają na rzeź.
Seria filmów o tuczu byków od 21 dni do 2 miesięcy
21 - 26 dni
26 - 41 dni
41 dni - 2 miesiące
Simentals nie mogą pochwalić się dużą wydajnością mleczną. Krowa daje średnio od 3,5 do 5 ton mleka rocznie. Przy dobrym doju może dawać do 6 ton. To, ile mleka można uzyskać od zwierzęcia, zależy od produkcji mleka rodziców, jakości paszy i staranności właścicieli podczas dojenia.
Zawartość tłuszczu w mleku simentalskim może dochodzić do 6%. Ale zwykle mieści się w granicach 4%.
Wydaje się jednak, że dzisiaj, w obecności innych ras mlecznych, Simentale zaczęły przestawiać się wyłącznie na rodzaj mięsa, a pytanie „ile mleka można uzyskać od simentalskiego” nie ma już znaczenia.
Rasa bydła simentalskiego (nowy typ)
Plusy i minusy rasy
Zalety to wysoka produktywność w kierunku mięsnym i mleczarskim. Ponadto wydajność mleka zależy bezpośrednio od masy mięśniowej krowy. W związku z tym im większa masa mięśniowa krowy, tym wyższa jej wydajność mleczna. Dobra reakcja na pasze z szybkim przyrostem masy ciała. Doskonała jakość mięsa, niska zawartość tłuszczu. Umiejętność wykorzystania byka simentalskiego jako siły pociągowej też można by przypisać plusom, jeśli dziś ktoś tego potrzebował.
Wydajność mleka, która bezpośrednio zależy od jakości paszy, jest już jednym z minusów rasy. Jak również częste problemy przy pierwszym wycieleniu, ponieważ cielę rodzi się duże i może ważyć 50 kg.
Recenzje rolników o rasie
Wniosek
Krowy rasy simentalskiej są idealne dla prywatnych właścicieli, którzy chcą mieć własne mięso i mleko. Chociaż ilość mleka, jaką krowa daje dziennie, nie jest zbyt duża, to wkrótce nawet kury i świnie dostaną trochę mleka. Jednocześnie w domu zawsze będą produkty mleczne.
