Pomimo tego, że od niepamiętnych czasów jabłonie i grusze uważano za najpospolitsze drzewa owocowe na środkowym pasie, było bardzo niewiele naprawdę niezawodnych, smacznych i produktywnych odmian gruszek, na przykład w warunkach regionu moskiewskiego do niedawna. W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat sytuacja zmieniła się diametralnie i obecnie ogrodnicy mają z czego wybierać. Ale tak zwane odmiany zimowe, których owoce można przechowywać mniej lub bardziej długo, ponad dwa miesiące, wciąż nie są tak liczne.
Wybór do uprawy w regionach na północ od Lipiecka lub Tambowa jest szczególnie mały, ponieważ późne odmiany gruszek potrzebują pewnej ilości ciepła i słońca, aby drewno i same owoce dobrze dojrzewały. Na obszarach o krótkim i chłodnym lecie ta ilość może nie wystarczyć. Niemniej jednak hodowcy uzyskali odmiany, które dojrzewają we wrześniu-październiku, a owoce mogą trwać do Nowego Roku, a czasem dłużej. Jedną z tych odmian jest gruszka Yakovlevskaya, w tym artykule przedstawiono szczegółowy opis odmiany ze zdjęciami i recenzjami ogrodników.
Pod koniec lat 90. XX wieku grupa hodowców Wszechrosyjskiego Instytutu Badawczego Genetyki i Hodowli Roślin Owocowych GNU im. Michurin, na podstawie skrzyżowania odmian gruszek Tolgarskaya beauty i Daughter of the Dawn uzyskano całą linię odmian hybrydowych: Nika, Chudesnitsa, Feeria, Yakovlevskaya i inne. Po licznych testach wszystkie te formy owoców uzyskały status różnych odmian gruszek o nieco podobnych, ale wciąż indywidualnych cechach.
W hodowli odmiany gruszki Yakovlevskaya wzięli udział następujący naukowcy:.P. Jakowlew, V.V. Chivilev, N.ORAZ. Sawieliew, A.P. Gribanowski. W 2002 roku odmiana ta została oficjalnie wpisana do Państwowego Rejestru i podzielona na strefy:
Sądząc po opiniach ogrodników, gruszka Jakowlewskaja dobrze się zakorzeniła i daje doskonałe plony w bardziej północnych regionach, takich jak Moskwa, Jarosław, a nawet Leningrad.
Grusze odmiany Yakovlevskaya można przypisać średniej wysokości. Dojrzałe drzewa mogą osiągać 10 metrów wysokości, choć wiele zależy od podkładki, na której wykonano szczepienie. Średnio drzewo rośnie rocznie o 25-30 cm wysokości i 15 cm szerokości. Korona ma dość regularny kształt szerokopiramidowy o średniej gęstości.
Pędy są nagie, czerwonobrązowe, średniej grubości, rosną przeważnie prosto. Liście średniej wielkości ciemnozielone mają wydłużony owalny kształt o gładkiej powierzchni i błyszczącym połysku. Na krawędziach widoczne są drobno ząbkowane ząbki. Kształt nasady liścia jest rozwarty, a sama blaszka liściowa jest lekko zakrzywiona ku górze.
Istnieje wiele soczewicy. Nerki średniej wielkości, zakrzywione, gładkie. Mają kształt stożkowy. Ogonki liściowe są średniej długości i grubości. Przysadki mają kształt szydła.
Odmiana jest praktycznie samopylna, chociaż dla lepszego zawiązywania owoców zaleca się posiadanie w pobliżu dowolnej odmiany gruszy, ale o zbliżonym czasie kwitnienia. Ogólnie rzecz biorąc, obecność zapylacza dla gruszki Jakowlewskaja nie jest celem samym w sobie, ponieważ w ogrodzie amatorskim nawet zbiory uzyskane z jednej dorosłej gruszki bez dodatkowego zapylenia wystarczą dla całej rodziny w obfitości.
Gruszka Jakowlewskaja tradycyjnie wyróżnia się dość późnym okresem owocowania. Pierwszych owoców od momentu posadzenia można się spodziewać dopiero po 5-6 latach.
Odmiana oficjalnie należy do odmiany zimowej, chociaż ze względu na fakt, że średni czas zbiorów to wrzesień-październik, niektórzy nazywają gruszkę Yakovlevskaya odmianą jesienną. Rzeczywiście, tzw. dojrzałość usuwalna gruszek występuje zwykle w drugiej połowie września. Często jednak pozwala się, aby owoce nabrały słodyczy i zawisły do połowy października. W takim przypadku owoce mają czas na zabarwienie i nabranie dodatkowej soczystości.
Charakterystyczną cechą odmiany Yakovlevskaya jest zdolność do długotrwałego przechowywania. W normalnych warunkach domowych gruszki można przechowywać do Nowego Roku. Jeśli stworzysz dla nich idealne warunki przechowywania, przy niskiej temperaturze i wilgotności, okres przydatności do spożycia może wzrosnąć do 5-6 miesięcy.
Plon gruszki Yakovlevskaya jest wysoki. W nasadzeniach przemysłowych średnio 178 kg/ha. W każdym razie z dziesięcioletniego drzewa można uzyskać co najmniej 40-50 kg owoców.
Pod względem zimotrwałości ta odmiana wcale nie jest na ostatnim miejscu - jest powyżej średniego poziomu odmian tradycyjnie uprawianych w centralnej Rosji.
Ponadto gruszki tej odmiany wyróżniają się dobrą odpornością na choroby grzybowe, przede wszystkim na parcha, plagę wszystkich roślin ziarnkowych oraz entomosporiozę.
Owoce gruszki Yakovlevskaya są bardzo piękne - mają dość regularny, wydłużony klasyczny kształt gruszki. Wielkość gruszek jest stosunkowo duża - waga jednego owocu może wahać się od 120 do 210 gram.
Skóra jest gładka, gładka, średniej grubości, lekko tłusta, posiada niewielką warstwę woskowej powłoki, która ma służyć jako ochrona przed niekorzystnymi wpływami środowiska.
Jeśli w momencie dojrzałości zbioru gruszki mogą mieć dość jednolitą zieloną barwę, to na etapie dojrzałości konsumpcyjnej skórka staje się żółtawa. Jedna część owocu, zwykle skierowana w stronę słońca, ma wyraźny czerwonawy rumieniec.
Łodygi są średniej długości i grubości oraz mają zakrzywiony kształt. Lejek wąski, płytka głębokość. Kielich półotwarty, nieopadający. Spodek szeroki, średniej głębokości. Serce jest bulwiaste.
Komory nasienne w owocach są zamknięte, średniej wielkości. Małe nasiona mają kolor stożkowy i brązowy.
Miąższ owoców średniej gęstości, soczysty, kremowy kolor. Ma delikatną półtłustą konsystencję z lekką granulacją. Walory smakowe owoców oceniono na 4,5 punktu w pięciostopniowej skali.
Zgodnie z ich składem owoce gruszki Jakowlewskaja zawierają:
Gruszki tej odmiany, jak już wspomniano, są dobrze i długo przechowywane, mogą być transportowane na duże odległości.
Stosowanie owoców jest uniwersalne. Z reguły gruszki odmian zimowych cenione są przede wszystkim za ich jakość przechowywania, która pozwala cieszyć się smakiem świeżych owoców nawet zimą. Ale z owoców tej odmiany uzyskuje się również bardzo smaczny dżem, dżem, kompot, marmoladę i ptasie mleczko. Nadaje się do suszenia, a nawet do robienia domowego wina.
Podobnie jak wiele odmian o wysokiej wydajności, gruszka Jakowlewskaja ma jedną wadę - przy zagęszczonej koronie lub przy zbyt dużej wydajności może wystąpić siekanie owoców. Dlatego dla drzew bardzo ważne jest terminowe przycinanie i przerzedzanie korony, a po kwitnieniu możliwa jest również normalizacja jajników.
Większość ogrodników pozostawia pozytywne opinie na temat tej odmiany gruszki. W końcu jest niewiele zimowych odmian gruszek, które dobrze rosłyby i owocowały na środkowym pasie. Jedyną wadą nie jest najlepszy smak owoców, ale jak wiadomo smak jest sprawą bardzo indywidualną.
Gruszka Yakovlevskaya z pewnością zadowoli Cię soczystymi i smacznymi owocami, które mogą trwać dość długo. Trzeba tylko wykazać się cierpliwością i czekać na jej owocowanie, które przychodzi stosunkowo późno.