Pomidor valentina: opis, uprawa i pielęgnacja

Odmiana pomidora „Valentina” jest bardzo ceniona wśród ogrodników i rolników. Ludzie wymyślili dla niego komiczną nazwę - „pomidory dla leniwych ogrodników”, ponieważ nie wymagają specjalnej uwagi.

Odmiana należy do wcześnie dojrzałych i bardzo plennych. Plantatorzy i hodowcy warzyw zwracają uwagę na to, że Valentina może być łatwo transportowana na duże odległości i przechowywana przez długi czas, a także ma właściwość dojrzewania po zebraniu owoców z krzaka.

Fani tej odmiany zauważyli, że pomidory uprawiane w szklarni zawsze okazują się większe.

Cechy odmiany

Ze względu na wczesną dojrzałość „Valentina” daje stabilne zbiory przez długi czas po dojrzeniu, z jednego krzewu można zebrać do 4 kg plonu. Często uprawiana na sprzedaż, ponieważ jest łatwa w pielęgnacji i łatwa w uprawie.

Sam krzew dorasta do 60 cm, średnio dojrzewa trzy miesiące po wykiełkowaniu nasion - 95-105 dni.

Odmiana De Barao wyróżnia się tą samą bezpretensjonalnością.

Zawierają takie przydatne substancje, jak witaminy C, grupa B, skrobia, błonnik, kwasy organiczne, białka roślinne, karoten, minerały.

Świeże pomidory i naturalny sok z nich przyczyniają się do podniesienia tonusu ciała. Lekarze zalecają stosowanie pomidorów pacjentom, którzy odczuwają załamanie.

„Valentina” zaczyna dawać pierwsze zbiory już we wczesnych stadiach dojrzewania.

Osobliwości

Średnia wysokość krzewu ratuje ogrodnika przed staranną opieką - częste szczypanie i przycinanie. Oprócz:

1. jest wyznacznikiem. T.mi. po związaniu kilku szczotek (najczęściej ich liczba ogranicza się do 4-5 szczotek) krzew przestaje rosnąć;
2. Krzewy mają niewielką liczbę pasierbów - pędy boczne wyrastające z kątów liści;
3. Ze względu na gęstą skórkę podlegają długotrwałemu transportowi. Ale pomimo gęstości same pomidory są mięsiste z dużą ilością nasion.
4. odporny na suszę.
5. Ma silną odporność na powszechne choroby pomidorów.

   Rodzaje krzewów pomidora

Kraj pochodzenia, regiony uprawy

Po raz pierwszy odmiana pomidora Valentina została wyhodowana przez rosyjskich hodowców w Instytucie Vavilov. Pomidory te koncentrują się na uprawie w wielu regionach Rosji i innych krajach o różnych warunkach klimatycznych.

Pomidor „Valentina” nadaje się do uprawy we wszystkich regionach Rosji

Również większość amatorów i profesjonalistów w uprawie warzyw zwraca uwagę na to, że to Valentina ma wysoki smak i mięsiste owoce.

Jedyny minus według ogrodników i rolników konieczne jest przywiązanie łodygi krzewu do podpory.

uprawa

Jeśli zamiast ziemi do sadzonek użyć folii lub papieru toaletowego, to

• nie wymaga dużo miejsca na sadzonki;
• owoce zaczną dojrzewać co najmniej pięć dni wcześniej;
• wykluczone zostanie pojawienie się takiej choroby, jak „czarna noga” - proces gnicia rośliny u podstawy korzenia;
• powstanie silny system korzeniowy.

Możesz zrobić tę podstawę dla sadzonek w ten sposób: połóż pasek papieru toaletowego na pasku polietylenu i zwilż go wodą za pomocą pistoletu natryskowego - pozostaw około centymetra wolnej przestrzeni od krawędzi paska i ułóż nasiona pomidora z odległością około trzech centymetrów. Następnie przykryj nasiona warstwą papieru toaletowego i polietylenu i przekręć szklankę tak, aby krawędź z nasionami znalazła się na górze. Pod koniec zabiegu polej nasiona wodą. Przy tej metodzie sadzonek sadzonki powinny pojawić się za około tydzień. Dalsza pielęgnacja sadzonek odbywa się w zwykły sposób.

Musisz wziąć pod uwagę warunki klimatyczne regionu, w którym planujesz uprawiać pomidory.

Na przykład w regionach północnych kiełkujące sadzonki należy sadzić z nasion w szklarniach.

Na zewnątrz i szklarnie

Nasiona tej konkretnej odmiany są zawsze kupowane jako nowe, aby poziom plonu nie zaburzał.

Po wykiełkowaniu kiełkujące nasiona należy sadzić osobno, aby zwiększyć wzrost roślin. W samym okresie kiełkowania proces musi być koniecznie wspierany przez zapewnienie sadzonkom światła, stałego podlewania i odpowiedniego karmienia. Jak często trzeba podlewać pomidory, powie ten artykuł.

W procesie wzrostu pomidor wymaga regularnego podlewania

Krzewy pomidora sadzi się w szklarni lub na otwartej przestrzeni tylko z utwardzoną mocną łodygą i korzeniami. Do sadzenia na otwartym terenie grunt od jesieni przygotowywali ogrodnicy. Główne cechy gleby to żyzność, miękkość i kruchość, dodatek torfu, obornika i piasku do gleby.

Zasady pielęgnacji krzewów:

1. Obowiązkowe rozluźnienie i hilling ziemi.
2. Ziemia przed sadzeniem jest całkowicie oczyszczona z różnych chwastów.
3. Rośliny należy podlewać przynajmniej raz w tygodniu.
4. Pomimo wysokiego poziomu odporności tej odmiany konieczne jest opryskiwanie krzewów w celu zapobiegania.
5. Podczas uprawy rośliny w szklarni pomieszczenie jest okresowo wentylowane, aby regulować poziom wilgotności.
6. Wskazane jest dodanie do gleby nawozów mineralnych i organicznych w celu uzyskania dużej ilości plonu.
7. Jeśli sadzenie pomidorów nie jest pierwszym rokiem, to za każdym razem powinieneś zmienić lokalizację uprawy pomidorów.
8. Warto podlewać rośliny ciepłą wodą, wcześniej osadzoną w beczce.

   Aby uzyskać dużą ilość plonu, dodaj do gleby nawozy mineralne i organiczne

Nie trzeba podchodzić do pomidorów, tylko w razie potrzeby i tylko umiarkowanie.

Opis owoców

Pomidory „Valentina” mają krzaki z niewielką liczbą liści, rozłożysty kształt rośliny. Opis i cechy są podobne do pomidora dla początkujących. Pomidory znajdują się na szypułkach w gronach, na jednym krzaku jest przeważnie dużo małych. Liście są zielonkawożółte, kształtem przypominające ziemniaki, ich powierzchnia jest pofałdowana. Same owoce mają kształt owalny, podobny do kształtu śliwki. Niektórzy ogrodnicy zauważyli, że podczas pierwszego etapu dojrzewania owoce przybierają zaokrąglony kształt, a następnie zmieniają się w owalny zaokrąglony.

Dojrzałe pomidory mają kolor pomarańczowo-czerwony, niedojrzałe - jasnozielone.

Średnio waga jednego owocu sięga około 90 gramów, a plon z jednego krzewu może osiągnąć trzy kilogramy.

Odmiana „Valentina” służy głównie do konserwacji, przygotowania sosów, lecho i przetworów zimowych.

Choroby i szkodniki

Pomimo wysokiej odporności na choroby pomidora, roślina może nadal ulec zakażeniu, jeśli nie będą przestrzegane zasady techniki rolniczej. Rozważ choroby i jak je leczyć:

• Zaraza późna to choroba grzybicza. Jest szkodliwy i jeśli nie zostanie potraktowany na czas, jeden lub więcej krzewów roślinnych może zostać utraconych. Ta choroba ma szkodliwy wpływ na te narządy pomidorów, których nie ma w ziemi, to znaczy na wszystko oprócz systemu korzeniowego. Na roślinie pojawia się ciemnienie, płytka nazębna, w wyniku czego dochodzi do gnicia takich obszarów. Aby uniknąć takiej choroby, konieczne jest prowadzenie profilaktyki poprzez opryskiwanie pestycydami.

• Pomidor antraknozowy. Istnieją dwa rodzaje tej choroby. W formie liścia górne liście więdną, a górna część środkowej łodygi jest odsłonięta. Drugi typ to porażka samego płodu, pokryta ciemnymi plamami. W profilaktyce stosuje się preparaty na bazie paluszków siana.
• Szara zgnilizna - powszechne w wielu regionach, pozbawia plantatorów ponad połowy plonów. Choroba grzybicza obejmuje cały obszar łodygi, prowokuje martwicę tkanek, powoduje biało-szarą płytkę nazębną. Rezultat - roślina więdnie, obumiera. Infekcja jest przenoszona nie tylko między tą kulturą, ale także z innych. Przy takiej chorobie stosuje się środki agrotechniczne i chemiczne.
• mączniak – rozwija się najszybciej w szklarniach szklanych. Grzyb chorobotwórczy mączniak prawdziwy, po dostaniu się do kultury, wpływa na prawie całą objętość plonu. Ma kilka rodzajów patogenów. Jeden z nich przyczynia się do powstawania białej płytki na liściach. Inny gatunek pojawia się w postaci żółtych plam na górnych partiach liści, po czym na całej powierzchni liścia pojawia się biały nalot proszkowy. Mączniak prawdziwy rozprzestrzenia się szybciej przy niskiej wilgotności i niskich temperaturach oraz rzadkim podlewaniu rośliny. Aby wyleczyć jakikolwiek rodzaj grzyba tej choroby, potrzebny jest humat sodu o stężeniu 0,1%.

• rak łodygi - praktycznie nie rozprzestrzenia się w szklarniach i otwartych zagonach. Ale w strukturach filmowych rozwija się błyskawicznie i jeśli dostanie się tam infekcja, wszystkie rośliny umrą. Choroba wyraża się głównie na łodygach. U ich podstawy pojawiają się brązowe plamy o zapadniętym wyglądzie, z których sączy się ciecz. Czasami takie plamy mogą pojawić się na owocach „Valentiny”, w tym, wtedy następuje proces mumifikacji owoców i łodyg. Warunki sprzyjające rozwojowi choroby – chłód, wilgotność i niska temperatura. Kiedy roślina zostanie usunięta, infekcja pozostanie na nasionach lub resztkach roślinnych. W leczeniu stosuje się regulatory wzrostu. U ludzi plamy na owocach są leczone pastą kredową.
• Septoria - wraz z porażką tej choroby możesz stracić ponad połowę plonów. Choroba ta dotyka najczęściej starsze liście, które znajdują się bliżej ziemi. W rezultacie liście te zaczynają pokrywać się różnymi plamami, odkształcają się, a następnie wysychają. Temperatura korzystna dla postępu choroby - od 15 do 27 stopni przy dużej wilgotności. Ale odmiana „Valentina” ma gen odporny na taką dolegliwość.

Wideo

wnioski

1. Pomidory Valentina charakteryzują się wczesną dojrzałością i wysokimi plonami - średnio 3-4 kg na 1 krzak.
2. Nie podatny na choroby, jeśli przestrzegasz zasad pielęgnacji i podlewania.
3. Nadaje się do uprawy w szklarniach i na zewnątrz. W tym materiale opisano sposób uprawy pomidorów na otwartym terenie.
4. Charakterystyczna cecha – długotrwałe przechowywanie i możliwość transportu na duże odległości. Często dzięki tym cechom wybieram na sprzedaż odmianę do uprawy.

Artykuły na ten temat "Pomidor valentina: opis, uprawa i pielęgnacja"

Pomidor astrachański: charakterystyka i opis odmiany

Pomidor morozko: charakterystyka i opis odmiany

Pomidor astrachański: charakterystyka i opis odmiany

Pomidor morozko: charakterystyka i opis odmiany