Czapka jest biała: jak wygląda, gdzie rośnie
Zadowolony
| Nazwa: | Czapka biała |
| Nazwa łacińska: | Rozites caperatus |
| Typ: | Niejadalny |
Biała czapka - grzyb mało znany szerokiemu gronu amatorskich grzybiarzy. Wynika to z faktu, że nie nadaje się do spożycia przez ludzi. Po łacinie nazwa brzmi jak Conocybe albipes. Należy do grzybów pieczarkowych. Zawarty w rodzinie Bolbitiewów, rodzaj Konocybe.
Jak wyglądają białe czapki?
Biała czapka jest mała. Średnica nasadki sięga ledwie 3 cm. Ma kształt stożkowy, w miarę wzrostu owocnika zmienia się w dzwonkowaty, czasem wypukły. Krawędzie są cienkie, podniesione. Cechą charakterystyczną jest obecność wysokiego guzka.
Od góry czapka jest lekko pomarszczona, matowa. Kolor waha się od szaro-białego do żółtawego. W warunkach dużej wilgotności kolor zmienia się na szarobrązowy, a charakterystyczny guzek pozostaje żółtawy.
Miąższ jest cienki i delikatny. Emituje lekki nieprzyjemny zapach. Kolor miąższu jest biały z żółtym odcieniem.
Płyty są przylegające, szerokie. U młodych osobników są szarobrązowe, u dorosłych rdzawe i brązowobrązowe.
Nogi są cylindryczne, gładkie, cienkie i długie. Osiągnij 8-10 cm wysokości. Ich średnica to około 2 cm. Pusta w środku, z wyraźnym guzkiem u podstawy. Kolor nóg biały.
Gdzie rosną białe czapki
Ulubione obszary uprawy - szerokie, otwarte przestrzenie. Grzyby można znaleźć na ziemi i w trawie. Często rośnie przy drogach, a nawet na trawnikach.
Istnieją pojedyncze okazy. Często grzyby tworzą małe grupy.
Okres owocowania przypada na lipiec, sierpień i wrzesień. Czasami owocniki pojawiają się nieco wcześniej, pod koniec czerwca. Występuje dość rzadko.
Czy można jeść białe czapki?
Nie ma dokładnych danych na temat tego, czy białe czapki są bezpieczne do spożycia. Jadalność nieznana. Z tego powodu eksperci przypisują grzyb niejadalnym odmianom i nie zalecają jego degustacji.
Jak odróżnić białe czapki
Biała czapka nie zawsze jest łatwa do odróżnienia od „krewnych”: konocyba wielkogłowa i mlecznobiała:
- Konocyba wielkogłowa - niejadalny gatunek o miniaturowych rozmiarach. Stożkowy kapelusz osiąga średnicę 1-2 cm. Ma kolor brązowy z czerwonawym odcieniem. Kapelusz jest prążkowany, z półprzezroczystymi blaszkami. Siedzi na ciemnobrązowej nodze. Najczęściej spotykany w trawie, lubi obfite nawadnianie. Ale żywotność owocnika jest krótka.
![]()
- Konocybe mlecznobiałe również nie są spożywane. Czapka z nierównym brzegiem, biaława, z żółtym odcieniem. Różni się małymi rozmiarami - do 2,5 cm. U młodych osobników jest zamknięty, jajowaty. Następnie przybiera kształt dzwonu, nigdy w pełni otwarty. Noga prosta, bardzo cienka i dość długa, około 5 cm. Miąższ delikatny, z zażółceniem. Brak obrączki. Owoce przez całe lato, znalezione w trawie. Życie owocników - nie więcej niż 2 dni.
![]()
Wniosek
Nie jest tak łatwo znaleźć rzadki, a ponadto miniaturowy grzyb o białej czapce. Jego życie jest krótkie. Tak, a dla miłośników „cichego polowania” nie ma to żadnej wartości. Znany głównie specjalistom.
