Zadowolony
Niewielu twierdzi, że domowe wino w niczym nie ustępuje większości win kupowanych w sklepach, a często nawet je przewyższa. W końcu wśród bogatego asortymentu win w sklepie niespecjalistom trudno odróżnić prawdziwe wino od licznych podróbek. A wino domowej roboty, jeśli jest odpowiednio przygotowane, raczej nie zaszkodzi twojemu zdrowiu. A jeśli nadal masz działkę z winogronami, zdecydowanie powinieneś spróbować stworzyć z niej domowy przysmak winny, który rozgrzeje Cię w mroźne zimowe wieczory.
W tym artykule skupimy się na wytwarzaniu domowego wina z zielonych winogron. Daje łagodne w smaku i bardzo lekkie białe wino.
Obecnie rozważane są najlepsze odmiany zielonych winogron nadających się do produkcji wina:
Ale nawet jeśli nie znasz nazwy odmiany winorośli, która rośnie razem z tobą, nie martw się. Możesz zrobić wysokiej jakości wino z prawie każdego grona, o ile zawiera przynajmniej odrobinę słodyczy. Ale jeśli twoje winogrona nie są wystarczająco dojrzałe, a ich kwas powoduje skurcze kości policzkowych, nawet w tym przypadku istnieją sposoby na uzyskanie przyzwoitego smaku domowego wina.
Do produkcji wina najlepiej używać dojrzałych winogron. Niedojrzałe jagody zawierają zbyt dużo kwasu i mało cukrów, a przejrzałe winogrona mogą rozpocząć fermentację octu, która następnie zamienia cały wyciśnięty sok w ocet.
Niestety, w wielu regionach Rosji od kilku lat winogrona nie mają czasu na dojrzewanie do pożądanego stanu. W takich przypadkach stosowana jest technika, która pozwala zmniejszyć kwasowość soku winogronowego. W tym celu rozcieńcza się wodą w ilości nie większej niż 500 ml na litr otrzymanego soku.
Należy pamiętać, że rozcieńczanie soku winogronowego wodą zawsze zaburza smak gotowego wina, więc używaj tej techniki tylko w ostateczności, jeśli sok winogronowy jest tak kwaśny, że szczypie w język. We wszystkich innych przypadkach lepiej jest skorygować kwasowość soku, zwiększając ilość cukru dodawanego podczas produkcji wina.
Niepożądane jest również używanie do produkcji wina owoców, które spadły na ziemię, ponieważ mogą one nadać gotowemu napojowi nieprzyjemny posmak.
Ogólnie rzecz biorąc, pożądane jest zbieranie winogron przy słonecznej i suchej pogodzie. Poza tym trzeba decydować o czasie zbioru winogron, żeby 3-4 dni wcześniej nie było deszczu. Jest to konieczne, aby winogrona zachowały płytkę nazębną z grzybami drożdżowymi, które odgrywają zasadniczą rolę w procesie fermentacji. Z tego samego powodu winogrona nigdy nie są myte przed przetworzeniem na wino.
Zebrane jagody należy zużyć w ciągu dwóch do trzech dni po zbiorze.
Ale sortowanie jagód to więcej niż konieczna procedura. Pamiętaj, aby usunąć wszystkie gnijące, uszkodzone, spleśniałe lub niedojrzałe owoce. Liście i gałązki z reguły są również usuwane. Chociaż w niektórych przepisach niektóre gałązki są zachowywane, aby wino miało bardziej wyraźny smak odmiany, do której należy wino.
Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że aby zrobić wino, wszystkie pojemniki muszą być idealnie czyste i całkowicie suche. Jest to konieczne, aby do przyszłego wina nie wprowadzać różnych nieodpowiednich mikroorganizmów, które mogą całkowicie zepsuć jego smak. Jeśli to możliwe, wiadra, beczki i butelki są nawet wędzone z siarką, tak jak ma to miejsce w produkcji przemysłowej. Ale co najmniej muszą być traktowane wrzącą wodą lub w wysokich temperaturach i suszone.
Staraj się nie używać do robienia pojemników na wino, które wcześniej przechowywały produkty mleczne, ponieważ bardzo trudno jest całkowicie zmyć ślady żywotnej aktywności bakterii mlekowych.
Ważny jest również materiał naczyń, z którymi styka się sok i wino.
Najlepsze materiały, które można wykorzystać w procesie produkcji wina to ceramika, szkło i drewno. Wskazane jest używanie plastiku tylko do żywności, ponieważ alkohol powstający podczas fermentacji wina może wchodzić w kontakt z plastikowymi naczyniami i tworzyć związki toksyczne dla ludzi. Nawet do wyciskania winogron i mieszania soku używa się tylko drewnianych urządzeń. Możesz to również zrobić czystymi rękami.
Po umieszczeniu posortowanych winogron w pojemniku o odpowiedniej objętości należy je zmiażdżyć, aby uzyskać sok. Jeśli objętość jagód nie jest bardzo duża, najlepiej wykonać tę procedurę ręcznie. Dzięki temu nie uszkodzisz kości zawierających gorzką substancję i unikniesz rozpryskiwania soku. Przy dużych ilościach jagód (powyżej 10 litrów) można je zagnieść drewnianą miazgą.
W efekcie otrzymasz miazgę (miazgę z pestkami i skórką) unoszącą się w soku winogronowym. Pojemnik z sokiem i miąższem należy przykryć czystą szmatką, aby zabezpieczyć przyszłe wino przed owadami. Następnie umieść go w ciemnym miejscu o stałej temperaturze co najmniej +18°C, a najlepiej jeszcze wyższej, do +27°C.
Sok powinien zacząć fermentować już następnego dnia, a tego procesu trudno przeoczyć – na powierzchni tworzy się spieniony miąższ. Kilka razy dziennie należy mieszać sok, rozpuszczając spienioną główkę drewnianym patyczkiem lub po prostu ręcznie. Po 3-4 dniach miąższ powinien nieco się rozjaśnić, pojawi się osobliwy zapach i usłyszysz lekki syk - to dwutlenek węgla. Na tym etapie sok należy wycisnąć z miąższu. Górną piankową część ostrożnie usuwa się plastikowym durszlakiem i dokładnie wyciska. Miąższ można następnie wyrzucić.
Pozostały sok jest kilkakrotnie filtrowany przez kilka warstw gazy lub innej odpowiedniej tkaniny, aż pozostanie czysty i lekki sok. Wielokrotne odcedzenie nie tylko pomaga pozbyć się nadmiaru cząstek, ale także nasyca sok tlenem, co pozwala drożdżom winnym natychmiast rozpocząć pracę.
Dlaczego to jest dobre wino gronowe, a to dlatego, że poza samymi owocami i cukrem nie wymaga niczego do jego produkcji. Ale wymagana ilość cukru w dużym stopniu zależy od odmiany winogron, a dokładniej od zawartości cukru. Większość przepisów używa od 2 do 3 kg cukru na 10 kg winogron. Ale doświadczeni winiarze zalecają dodawanie cukru porcjami, czekając, aż zostanie całkowicie przetworzony w procesie fermentacji wina. Oznacza to, że do soku oczyszczonego z miąższu dodaje się początkowo około 30% cukru z ilości przepisanej przez przepis. 3-4 dni po rozpoczęciu aktywnej fermentacji przyszłe wino jest degustowane, a jeśli wydaje się kwaśne, oznacza to, że cukier został już przetworzony i trzeba go dodać.
Jak to zrobić dobrze? Do osobnego pojemnika należy wlać 1-2 litry fermentującego soku i wymieszać w nim odpowiednią ilość cukru. Należy wyjść z tego, że na 1 litr całkowitej ilości soku dodaje się jednorazowo około 50 gramów cukru. Następnie uzyskany syrop ponownie wlej do soku i ponownie poddaj fermentacji. Tę procedurę należy powtórzyć jeszcze 3-4 razy w ciągu pierwszych trzech tygodni fermentacji przyszłego wina.
A co zrobić z sokiem na początku po dodaniu do niego pierwszej porcji cukru. Wlewa się go do specjalnych pojemników do fermentacji – zazwyczaj swoją rolę pełnią szklane słoiki lub butelki z hermetycznymi wieczkami.
Następnie na pojemniku na sok jest instalowana uszczelka wodna. Jest potrzebny do swobodnego wyjścia powstałego dwutlenku węgla i jednoczesnej ochrony przed oddziaływaniem z tlenem. Najczęściej w domu zamiast uszczelnienia wodnego używają sterylnej gumowej rękawiczki, przebijając mały otwór w jednym z palców. Nakłada się go na szyjkę słoika lub butelki i mocno i hermetycznie mocuje na nim, powlekając z zewnątrz woskiem lub plasteliną.
W celu dobrej fermentacji pojemnik z przyszłym winem umieszcza się w pomieszczeniu o temperaturze nie niższej niż + 15 ° С. W przypadku wina z zielonych winogron optymalne warunki temperaturowe wyniosą + 16 ° С + 22 ° С.
W tych warunkach domowe wino może fermentować od 30 do 60 dni.
Faktem jest, że martwe bakterie gromadzą się w osadzie, a jeśli nie zostanie to zrobione, wino może później stać się gorzkie.
Sygnałem do zakończenia fermentacji wina jest opuszczenie rękawicy. Na dnie powinien powstać luźny osad, a wino należy odcedzić bez dotykania. Aby to zrobić, umieszcza się go wcześniej w wyższym miejscu, a jeden koniec przezroczystej rurki umieszcza się w pojemniku z winem, nie doprowadzając go do osadu bliższego niż 3 cm. Drugi koniec umieszczamy w czystej i suchej butelce, z której będziecie spuszczać wino. W tym momencie należy skosztować wina i w razie potrzeby po raz ostatni dodać cukier.
Jeśli nie ma potrzeby dodawania cukru, butelki z rozlanym winem są szczelnie zakorkowane i umieszczane do dojrzewania w pomieszczeniu o temperaturze od +5°C do +16°C. Najważniejsze jest to, że podczas dojrzewania młodego wina nie dochodzi do dziennych skoków temperatury. Sam etap dojrzewania wina może trwać od 40 do 360 dni. W trakcie dojrzewania, jeśli zauważysz nagromadzenie osadu na dnie butelki, wino należy przelać do innego naczynia, używając tej samej słomki. Należy to zrobić, aż osad praktycznie przestanie się tworzyć.
Wino można uznać za w pełni przygotowane. Może być przechowywany w odpowiednich warunkach do 5 lat.
Proces robienia domowego wina może wydawać się skomplikowany dopiero za pierwszym razem. Ale jeśli wykonasz wszystkie procedury poprawnie przynajmniej raz, nie powinieneś mieć żadnych trudności w przyszłości.