Masło bellini: opis ze zdjęciem
Zadowolony
| Nazwa: | Masło Bellini |
| Nazwa łacińska: | Suillus bellini |
| Typ: | Jadalny |
| Synonimy: | Boletus bellinii, Rostkovites bellinii, Ixocomus bellinii |
| Dane techniczne: |
|
| Systematyka: |
|
Masło Bellini - grzyb jadalny. Należy do rodzaju Maslyat. Jest ich około 40 odmian, wśród których nie ma trujących okazów. Rosną w dowolnym regionie planety o klimacie umiarkowanym.
Jak wygląda danie z masłem Bellini?
Grzyby są małe. Olejarki różnych typów są podobne. Cechą charakterystyczną jest śluzowaty film na powierzchni kapelusza, co utrudnia pomylenie ich z innymi gatunkami leśnymi.
Opis czapki
W wieku dorosłym rozmiar czapki osiąga średnicę 8-12 cm. Powierzchnia jest płaska. U młodych osobników jest półokrągły. Jednak z biegiem czasu prostuje się, nabierając płasko-wypukłego kształtu. Czapka jest lekko zagłębiona pośrodku. Kolor w zależności od miejsca wzrostu waha się od beżowego do jasnobrązowego. Środek ma ciemniejszy odcień niż brzeg grzyba.
Film jest gęsty, gładki. Dobrze oddziela się od góry. Po kilku dniach brzegi owija się wewnątrz czapki.
Wewnątrz widoczne żółtozielone, krótkie blaszki kanciastych zarodników. Rurki elastyczne. Warto postarać się oddzielić je od miąższu kapelusza. Pory są dość małe, lekkie, ale z czasem kolor staje się żółty, bardziej zbliżony do oliwkowego. Ze świeżej olejarki Bellini sączą się krople białego płynu. Sproszkowany zarodnik żółty.
Opis nogi
Wysokość nóg 4-12 cm, grubość 1-2,5 cm. Dolna część grzyba jest krótka, ale masywna. W miarę dojrzewania rozciąga się, przybiera kształt cylindryczny, zwężający się ku nasadzie. Brak pierścionka. Powierzchnia nogi jest lepka na całej długości. Kolor biały, beżowy. Noga pokryta brązowymi lub czerwonymi plamami.
Miąższ biały, gęsty. W młodym oleju pod rurkami jest żółty. Stare pieczarki mają luźną, miękką, brązową konsystencję. Przyjemny aromat, charakterystyczny smak.
Olesznik Bellini jest jadalny lub nie
Ten gatunek jest jadalny. Pieczarki są obrane, co ułatwia ich trawienie. Usuń również dolną warstwę pod czapką. Tam z reguły gromadzi się wilgoć, larwy owadów. Zostaw to tylko u młodych, silnych okazów. Motyle Bellini szybko się starzeją. Po 5-7 dniach miąższ traci smak, wiotcze, pod wpływem robaków ciemnieje.
Gdzie i jak rośnie masło Bellini?
Motyle Bellini uwielbiają osiedlać się w lasach iglastych lub mieszanych. Często spotykany w młodych lasach sosnowych, na obrzeżach. Okres owocowania rozpoczyna się w sierpniu i trwa do nadejścia mrozów. Dobrze rośnie na glebach piaszczystych. Po ciepłym deszczu widać znaczne nagromadzenie grzybów. Rosną częściej pojedynczo lub w małych grupach po 5-10 sztuk.
Bliźniaczki masła Bellini i ich różnice
Masło Bellini łączy cechy z innymi gatunkami, które mogą być zarówno jadalne, jak i trujące.
Jadalny
- Olej może granulowany. U dorosłego grzyba średnica kapelusza wynosi 10-12 cm. Kolor zależy od lokalizacji. Zdarza się w kolorze żółtym, brązowym, kasztanowym, brązowym. Odklej lepki w dotyku w deszczową pogodę. W przypadku braku deszczu powierzchnia grzyba jest błyszcząca, równa, gładka. Miąższ jest biały lub jasnożółty. Nie ciemnieje po przecięciu. Praktycznie bez zapachu.
- Pojedyncza noga, wysunięta. Średnia wysokość to 6 cm. Brak pierścionka. Odcień zmienia się z czasem od jasnego do ciemnożółtego. Cechą szczególną gatunku jest ziarnistość u nasady łodygi, a także płyn spływający z dna kapelusza. Okres owocowania od czerwca do listopada. Występuje na młodych plantacjach sosny, na obrzeżach, polanach, polanach.
![]()
- Olej może zwykły. Powszechny rodzaj dzikiego grzyba. Średnica kapelusza 5-15 cm. Przypadków jest o wiele więcej. Kiedy się pojawia, kształt górnej części jest zaokrąglony, po kilku dniach staje się płaski. Kapelusz jest barwiony na brązowo, czekoladowo lub brudnożółto. Powierzchnia jest gładka i śluzowata. Nie ma problemów z usuwaniem skóry. Miąższ jest gęsty, mięsisty, elastyczny. Odcień biały, jasnożółty. W starszych pieczarkach kolor jest zbliżony do oliwkowego, ciemnozielonego. Światło warstwy rurowej. Pory są okrągłe, małe.
![]()
- Noga jest krótka. Maksymalna wysokość 12 cm. Na nodze widoczny pierścień świetlny. Powyżej miąższ biały, poniżej ciemnożółty. Wzrost grzybów rozpoczyna się w połowie lata i trwa do pierwszych przymrozków. Zwykle kiełkują drugiego dnia po deszczu.
Maślanka pospolita należy do drugiej kategorii grzybów jadalnych. Gatunek rośnie w młodych, mieszanych lasach sosnowych. Nie wymaga jasnego oświetlenia. Może rosnąć w ciemnych obszarach lasu, ale preferuje piaszczystą glebę.
niejadalny
śródziemnomorskie danie z masłem. Rozmiar czapki 5-10 cm, malowany czerwono-brązowy, jasnobrązowy. Miąższ biały lub żółty. Wydziela przyjemny zapach. Noga prosta, cylindryczna. Kolor podstawowy żółty. Na całej długości łodygi widoczne są brązowo-żółte kropki.
Grzyb nie nadaje się do spożycia. Smak miąższu charakteryzuje się dużą goryczką. Odnotowano kilka przypadków zatrucia, którym towarzyszyły wymioty, biegunka, ból brzucha. Rozwijaj się w ciepłych krajach: Grecja, Włochy, Izrael. Występuje głównie w lasach iglastych. Osiedl się w pobliżu sosny.
Jak gotuje się grzyby Bellini
Doświadczeni w grzybiarstwie kucharze uważają, że ten rodzaj nadaje się do suszenia, marynowania, smażenia. Ale dla ambasadora - nie. Chociaż często są przepisy na olej z ogórków kiszonych.
Grzyby są pyszne i pożywne. Miąższ służy jako podstawa do przygotowania kotletów, klopsików. Dobrze komponuje się z warzywami. Jest składnikiem gulaszy warzywnych, zup, ciepłych sałatek.
Wniosek
Danie maślane Bellini - pyszny i zdrowy grzyb. Rośnie głównie w lasach sosnowych. Ma wszechobecną dystrybucję. Szeroko stosowany w gotowaniu.
