Dzika persymona kaukaska: korzyści i szkody, fotografia, uprawa
Zadowolony
Persimmon kaukaski to odmiana kultury występująca na Kaukazie Północnym, na Krymie i w innych sąsiednich regionach. Drzewo jest bezpretensjonalne, dobrze znosi mrozy. Jej owoce są małe, ale całkiem nadają się do spożycia na świeżo (najlepiej po obróbce na zimno) oraz do różnych przetworów.
Opis i cechy persymony kaukaskiej
Dziki Kaukaski (Diospyros lotus) to odmiana pospolitej persimmon. To drzewo ma do 30 m wysokości i błyszczące, skórzaste liście. Kształt blaszki liściowej jest owalny, z ostrym końcem, osiąga długość od 5 do 15 cm, szerokość od 3 do 6 cm. Kora jest jasnobrązowa, z wiekiem kruszy się.
Kwiaty drobne, zielonkawe, pojawiają się od czerwca do lipca. Roślina miododajna, przyciąga pszczoły i inne zapylacze. Owoce dzikiej persymony kaukaskiej są małe, osiągają 2 cm średnicy. Miąższ jest soczysty i miękki, na kroju - żółty. Nasiona mają cienką skórkę.
Owoce persymony kaukaskiej są małe, pomarańczowe
Gdzie i jak rośnie persymona kaukaska
W naturze dzikie drzewa rosną na Kaukazie, na Krymie, na Terytorium Krasnodarskim, a także na całym Morzu Śródziemnym (aż do Hiszpanii). Występuje w subtropikalnych regionach Eurazji, w tym w niektórych prowincjach Chin i północnych Indii. Preferuje podgórze 300-600 m n.p.m., a w Azji - do 2000 m.
W większości przypadków persimmon kaukaski nie rośnie w oddzielnych grupach, ale w połączeniu z różnymi drzewami. Jej sąsiadami są często jesiony, klony i inne rośliny liściaste. Drzewo nie jest wymagające pod względem warunków, dlatego często można je spotkać nawet na skalistych zboczach. Jednocześnie persimmon wymaga oświetlenia - dobrze rośnie tylko w otwartych miejscach.
Czy dzianiny persymonka kaukaska?
Skład kaukaskiej dzikiej persymony, podobnie jak odmiany udomowione, zawiera garbniki (garbniki). Dlatego wyraźnie się dziergają, zwłaszcza w stanie niedojrzałym. Jednak po zamrożeniu lub wysuszeniu składniki te ulegają zniszczeniu, dzięki czemu poprawia się smak. Wyczuwalne słodkie tony i lekka kwaskowatość.
Owoce są jadalne. Stosuje się je zarówno świeże, jak i mrożone lub suszone. Przygotowuje się z nich napoje bezalkoholowe i nalewki, używane do pieczenia. Liście dzikiej persymony kaukaskiej są używane w herbacie, a z nasion przygotowuje się odpowiednik kawy.
Skład i kalorie
Zawartość kalorii w świeżych owocach persymony kaukaskiej wynosi 53 kcal na 100 g. W postaci suchej wskaźnik jest znacznie wyższy i osiąga 250-300 kcal na tę samą masę. Wartość odżywcza w 100 g (również dla produktu suszonego):
- białka - 3,1 g;
- tłuszcze - 0,8 g;
- węglowodany - 57,9 g.
Skład chemiczny persymony kaukaskiej zawiera te same substancje, co w miąższu odmian uprawnych:
- witamina C (do 60% dziennego zapotrzebowania w 100 g) i A;
- garbniki (garbniki);
- minerały (fosfor, jod, magnez, żelazo, wapń, sód, potas);
- cukry proste;
- Kwas jabłkowy.
Kora gałęzi zawiera różne triterpenoidy i garbniki. Liście są bogate w witaminę C i inne przydatne składniki:
- chinon;
- kwercetyna;
- leucyjanidyna;
- mirycetyna i inne.
Owoce persymony kaukaskiej zawierają witaminę C i inne cenne substancje
Korzyści i szkody dzikiej persymony kaukaskiej
Kultura od dawna stosowana w medycynie ludowej narodów Kaukazu, w Chinach, Tajlandii i Japonii. Jego właściwości lecznicze są różnorodne:
- działanie przeciwzapalne, bakteriobójcze, gojące rany;
- normalizacja metabolizmu tłuszczów;
- poprawa czynności wątroby;
- działanie moczopędne;
- wzmocnienie odporności;
- poprawa układu nerwowego;
- powrót do zdrowia po długich chorobach, operacjach;
- leczenie moczenia.
Do celów leczniczych używa się owoców, liści, a nawet kucyków (z nich przygotowuje się wywar). Stosowany do wewnątrz, rzadziej - do zewnętrznego leczenia ran, krost i ropni. Aby to zrobić, na dotknięty obszar nakłada się gotowane na parze liście lub kompresy z ich wywaru.
W niektórych przypadkach użycie persymony kaukaskiej jest obarczone szkodliwymi konsekwencjami:
- gorąca sensacja;
- ból brzucha;
- zaparcia lub odwrotnie, biegunka;
- nudności i wymioty (stosować w dużych ilościach).
Przeciwwskazania do stosowania
W niektórych przypadkach należy całkowicie wykluczyć lub ograniczyć stosowanie persymony kaukaskiej. Nie zaleca się włączania owoców do diety w następujących stanach patologicznych:
- erozyjne zapalenie żołądka;
- wrzód;
- operacje na żołądku lub jelitach;
- choroba adhezyjna;
- przewlekłe zaparcia (zwłaszcza w starszym wieku);
- cukrzyca (typ pierwszy);
- ciąża i laktacja (z ograniczeniem);
- dzieci poniżej trzeciego roku życia;
- indywidualna nietolerancja niektórych substancji.
Cechy uprawy dzikiej persymony kaukaskiej
Drzewo to charakteryzuje się zwiększoną odpornością na zimę, dzięki czemu można je uprawiać w warunkach klimatycznych Terytorium Krasnodarskiego, Północnego Kaukazu i Krymu. Persimmon dobrze rośnie nawet na zubożonych ziemiach, więc wystarczy, że zapewni jej minimalne warunki:
- podlewanie;
- rzadki opatrunek górny;
- dobrze oświetlony obszar;
- niezbyt mokra gleba (nie na nizinach).
Dzikie persymony można uprawiać na Twojej stronie
Plon dojrzałych drzew sięga 100 kg. Mimo niewielkich rozmiarów owoców można je dość dużo zebrać i wykorzystać do domowych przetworów lub wysłać do przetworzenia.
Sadzenie sadzonek persimmon kaukaskich
Dzikie persymony kaukaskie można rozmnażać przez sadzonki lub wyhodować z nasion. W pierwszym przypadku na początku lata przyjmują kilka zielonych gałęzi o długości 20 cm (z trzema międzywęźlami) i zachowują się tak:
- Wykonaj ukośne dolne i proste górne cięcie.
- Umieść na noc w roztworze „Heteroauxin” lub innego stymulatora wzrostu.
- Posadzone w żyznej, wilgotnej glebie z dużą ilością piasku (głębokość 3 cm).
- Przykryj folią lub butelkami.
- Okresowo podlewane.
- Dwa tygodnie po posadzeniu stosuje się gnojowicę lub inną materię organiczną. W tym samym czasie usuń film.
- Na zimę mulczują świerkowymi gałązkami, trocinami, słomą i innymi materiałami.
- Następnej wiosny sadzonki persymony kaukaskiej zostają przeniesione na stałe miejsce. Miejsce powinno być oświetlone, osłonięte od wiatru, lekką żyzną glebą (choć drzewo rośnie normalnie na zubożonej glebie).
Na dnie wykopu należy wypełnić warstwę keramzytu, cegieł łamanych i innych drobnych kamieni o wysokości 10-15 cm.
Rosnąca persymona kaukaska z kamienia
Możesz wyhodować kaukaską persimmon z nasion. Sadzi się jesienią, po dojrzeniu owoców. Należy postępować w ten sposób:
- Usuń kość z owocu i dokładnie wypłucz z resztek miąższu.
- Umieścić na kilka godzin w roztworze „Heteroauxin” lub innego stymulatora wzrostu.
- Sadzić w doniczce o żyznej, luźnej glebie.
- Przykryj folią spożywczą i umieść w ciepłym, zacienionym miejscu.
- Spryskaj okresowo.
- Dwa tygodnie po pojawieniu się kiełków wykop kość i ostrożnie usuń łupinę.
- Przesadzaj na zewnątrz wiosną, gdy nie ma mrozów.
W trosce o kaukaską persimmon
Roślina ta jest mało wymagająca w pielęgnacji, więc technika uprawy jest dość prosta. Młode sadzonki podlewa się co tydzień, aw suszy dwa razy w tygodniu. Dojrzałe drzewa nawilżają tylko w upale, dając 2-3 wiadra. Po podlaniu wykopuje się krąg pnia, w razie potrzeby przeprowadza się pielenie.
Nawet przy minimalnej pielęgnacji dorosłe drzewo produkuje do 100 kg owoców
Jeśli gleba jest żyzna, nawóz można pominąć w pierwszych czterech latach po posadzeniu. Następnie podaje się je trzy razy w sezonie - wiosną azotan mocznika lub amonu (15-20 g na drzewo), podczas kwitnienia i na etapie owocowania - superfosfat (40 g) i siarczan potasu (30 g).
Kolejnym niezbędnikiem jest przycinanie. Przeprowadza się wczesną wiosną i późną jesienią. Usuń wysuszone, chore, stare, jałowe gałęzie, a także uformuj koronę. Roślina jest odporna na owady i inne szkodniki, więc nie ma konieczności leczenia lekami.
Wniosek
Persimmon kaukaski jest dość produktywny, więc można go uprawiać do użytku domowego i przetwórstwa przemysłowego. Roślina rodzi smaczne owoce, które nie ustępują odmianom uprawnym. Są używane zarówno do gotowania, jak i do celów leczniczych (wraz z liśćmi).
