Vesicle viburnum luteus: zdjęcie i opis
Zadowolony
Tylko nieliczne rośliny wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu mogą pochwalić się wysoką dekoracyjnością i bezpretensjonalnością warunków uprawy. To do nich należy pęcherzyk Luteus, którego projektanci od niedawna zaczęli wykorzystywać do kształtowania terytoriów krajobrazowych. Luksusowy, pełen wdzięku krzew o zmiennym odcieniu ulistnienia, w zależności od pory roku, świetnie prezentuje się w kompozycjach ogrodowych, małych parkach i żywopłotach.
Opis pęcherzyka Luteus
Spektakularny pęcherzyk krzewiasty Kalinolistny Luteus o wysokości od 2,5 do 3 metrów ma kulistą, rozłożystą koronę z nieco opadającymi gałęziami i dużymi pofałdowanymi liśćmi, co nadaje roślinie zachwycający blask od góry do dołu. W odmianie Luteus, w przeciwieństwie do innych przedstawicieli tego gatunku, liście są 3- lub 5-klapowe. Ponadto odmianę wyróżnia niespójny wygląd liści. Kwitnąc wiosną nabiera intensywnego żółtego koloru z lekko pomarańczowym odcieniem, latem zmienia kolor na zielony, a jesienią ma niepowtarzalną złocistą barwę.
Roślina obficie obdarza w czerwcu i na początku lipca białymi, małymi kwiatami zebranymi w piękne kwiatostany. Następnie zamiast kwiatów pojawiają się zielone skrzynki z owocami, które wraz z upływem jesieni stopniowo stają się czerwonobrązowe. Pęcherzyk Kalinolistny Luteus, jeśli spojrzysz na zdjęcie, staje się szczególnie atrakcyjny jesienią, kiedy czerwone owoce najskuteczniej wyzwalają bujne złocenie liści.
Kalina pęcherzykowa Luteus w projektowaniu krajobrazu
Jedną z najpopularniejszych odmian pęcherzyka do projektowania krajobrazu jest pęcherzyk Luteus. Jasny kolor liści, urok kwiatów i efektowność owoców pozwalają na szerokie zastosowanie jako:
- pasjans na powierzchni trawnika:
- w klombach;
- pod okapem większych krzewów;
- w nasadzeniach grupowych tego samego gatunku lub różnych odmian pęcherzyków;
- żywopłoty.
Roślina wygląda bardzo nietypowo na tle lub w nasadzeniach grupowych z małymi krzewami liściastymi lub iglastymi - pięciornik krzewiasty, jałowiec, tuja. Viburnum viburnum Luteus o różnych kolorach w żywopłotach można bezpiecznie łączyć ze sobą, co umożliwia szerokie eksperymentowanie w projektowaniu krajobrazu.
Warunki wzrostu pęcherzyka odmiany Kalinolist Luteus
Bezpretensjonalny krzew jest mało wymagający dla gleby i łatwo toleruje zacienienie. Ale nabiera najbardziej spektakularnego i nasyconego koloru tylko na słonecznych, otwartych przestrzeniach. Bubble Luteus jest mrozoodporny, tylko w rzadkich przypadkach młode pędy mogą zamarznąć w mroźne zimy. Jednak później są całkowicie odrestaurowane. Pęcherzyk ma dobrą odporność na szkodniki i choroby i jest łatwy do przecięcia. Roślina nie toleruje stojącej wody i gleby wapiennej.
Sadzenie i pielęgnacja pęcherzyka Luteus
Gleba dla pęcherzyka może być uboga i gliniasta, ale jeśli jest luźna i żyzna, roślina będzie zachwycona bardziej luksusowym kwitnieniem i bujnymi formami. Istnieją tylko dwa wymagania dotyczące gleby krzewu:
- powinien być kwaśny, bez wapna;
- musi mieć drenaż.
Posadź roślinę sadzonkami wiosną lub jesienią. Opieka nad pęcherzykiem Luteus polega na usuwaniu chwastów i regularnym podlewaniu, zwłaszcza w pierwszym okresie po posadzeniu iw czasie suszy.
Przygotowanie strony
Dla dobrego rozwoju całej rośliny, bogatego piękna liści i kwiatostanów należy wybrać dobrze oświetlone, słoneczne miejsce. W półcieniu, a nawet cieniu, pęcherzyk odmiany Kalinolist Luteus będzie się rozwijać i kwitnąć, ale nie zadowoli jasnością kolorów i blaskiem korony. Przy sadzeniu roślin na żywopłoty wykopuje się doły do sadzenia sadzonek w odległości około 1 m. W przypadku lądowań grupowych odległość zwiększa się z 1,5 do 2 m.
Zasady lądowania
Na dnie dołu do sadzenia wylewa się półmetrową głębokość próchnicy lub torfu, a sadzonkę instaluje się wraz z resztkami gleby, w której pierwotnie rosła. Następnie dół jest posypany ziemią i obficie rozlany, co zapewni szybkie ukorzenienie.
Podlewanie i karmienie
W suche lato, niewymagający opieki pęcherzyk Luteus, nadal należy obficie podlewać, ale uważając, aby wilgoć nie uległa stagnacji, w przeciwnym razie wpłynie negatywnie na rozwój. Dwa razy w tygodniu pod każdy krzak, pod sam korzeń, wlewa się 40 litrów wody. Obfite podlewanie rośliny jest również potrzebne na ubogich, nieurodzajnych glebach. W innych przypadkach podlewaj krzaki w razie potrzeby.
Regularne karmienie będzie miało pozytywny wpływ na wzrost i rozwój pęcherzyka Luteus. Od początku wiosny lepiej dawać pierwszeństwo nawozom azotowym, które zapewnią blask i piękno liści. A jesienią - karmić minerałami, które pomogą korzeniowi zyskać siłę i dobrze zimować.
- Wiosenny sos: 1 łyżka. ja. azotan amonu i mocznik plus pół litra dziewanny rozcieńcza się w 10 litrach wody;
- Jesienny sos: 2 łyżki. ja. nitroammofoski rozcieńczony w 10 litrach wody.
przycinanie
W celu uzyskania estetycznego wyglądu kaliny Luteus wymagane jest obowiązkowe przycinanie sanitarne wczesną wiosną. W tym celu usuwa się uszkodzone, suche, połamane i zamrożone gałęzie. Przycinanie formujące należy wykonywać regularnie - w miarę wzrostu dodatkowych pędów, co nada koronie dokładność, gęstość i blask. Strzyżenie należy wykonać natychmiast po kwitnieniu, skracając nowe pędy w bieżącym roku do mniej więcej połowy ich długości. Pęcherzyk ścinany jest dwa razy w roku: na przełomie kwietnia i maja oraz na przełomie czerwca i lipca. Pierwszy raz - przed rozkwitnięciem liści, drugi - w okresie aktywnego wzrostu. Roślina bezboleśnie znosi przycinanie i szybko wypuszcza nowe pędy.
Sądząc po opisie i zdjęciu pęcherzyka Luteus, można założyć, że jego korona wygląda jak fontanna, co nie nadaje się do wszystkich kompozycji ogrodowych. Dlatego, aby nadać mu siłę i szerokość, przycinanie gałęzi powinno odbywać się na wysokości 45 - 50 cm. Ale jeśli kształt przypominający fontannę musi być jeszcze bardziej wyrazisty, warto wyciąć cienkie pędy u podstawy, pozostawiając nie więcej niż 5 najsilniejszych. Aby stymulować wzrost, pędy te są również przycinane na wysokości 1,3 - 1,5 m.
Przygotowanie do zimy
Pęcherzyk Luteus charakteryzuje się dobrą mrozoodpornością i odpornością na ujemne temperatury, dlatego nie wymaga specjalnego schronienia na zimę. W szczególnie ostre zimy czubki młodych pędów mogą zamarznąć, które na wiosnę są odcinane podczas sanityzacji.
Reprodukcja pęcherzyka Luteus
Roślinę rozmnaża się przez sadzonki, dla których pobierane są młode, zielone pędy z bieżącego roku. Sadzonki o długości około 15 cm umieszcza się w roztworze stymulującym korzenie i sadza w mieszance piaskowo-torfowej. Po podlaniu przykrywa się je polietylenowymi lub plastikowymi butelkami z wyciętymi szyjkami. Opieka nad sadzonkami pęcherzyka kaliny sprowadza się do regularnego wietrzenia i nawilżania przed nadejściem zimy. Wraz z nadejściem chłodów młode sadzonki są przykrywane, a wiosną sadzone w stałym miejscu.
Możesz również rozmnażać żółty pęcherzyk lub inny rodzaj luteusza przez nawarstwianie, dla którego wykopany jest mały rów w pobliżu głównego krzewu, a pędy boczne są pochylone, mocując je. Następnie regularnie dodawaj trochę ziemi i wody. Po ukorzenieniu warstw można przesadzić w stałe miejsce.
Film o sadzonkach pęcherzyka:
Choroby i szkodniki
Kolejną zaletą kultury jest doskonała odporność pęcherzyka kaliny na choroby i szkodniki. Z zawilgocenia gleby i braku składników odżywczych można zaobserwować żółknięcie liści. W ten sposób roślina sygnalizuje niewłaściwą pielęgnację: zostaje lekko osłabiona, przez co staje się dostępna dla chorobotwórczych mikroorganizmów i szkodników.
Wniosek
Pęcherzyk żółty jest w stanie w bardzo krótkim czasie - w ciągu 2 - 4 lat - całkowicie pokryć nieatrakcyjne miejsca na działce, stworzyć gęsty żywopłot i stworzyć niezwykle efektowny kontrast w złożonych kompozycjach ogrodowych. Ze względu na swoje unikalne cechy i niepowtarzalne piękno jest bardzo ceniona przez projektantów krajobrazu i jest ostatnio coraz częściej wykorzystywana do kształtowania krajobrazu miejskich ulic, skwerów, terenów parkowych.
