Siberian brunner: zdjęcie, opis, sadzenie i pielęgnacja
Zadowolony
Brunner syberyjski (łac. Brunnera sibirica) to wieloletnia roślina z rodziny ogórecznika. Stosowany w ozdobnej kwiaciarni i projektowaniu krajobrazu. Sadzi się je razem z innymi uprawami, ponieważ do połowy lata po kwitnieniu liście wysychają. Jesienią pojawiają się gęste nowe liście, które ozdabiają teren aż do mrozów.
Opis
Brunner syberyjski - bylina zielna. Rośnie w szerokiej osłonie, a nie krzaku. Wysokość łodygi 25-80 cm. Liście duże (10-20 cm), sercowate, gęsto rosnące, tworzące ciągłą osłonę na wysokości 40-50 cm od ziemi.
Kwiaty są małe, do 1 cm średnicy, o pięknym niebieskim kolorze, zebrane w racemiczne kwiatostany. Okres kwitnienia - od kwietnia do czerwca. Po jej zakończeniu liście wysychają, do jesieni pojawiają się nowe, możliwe jest ponowne zakwitnięcie.
Owoc to orzech bez wartości odżywczych.
Kłącze położone poziomo, ma grubość do 1,5 cm, odchodzą od niego nitkowate korzenie przybyszowe.
syberyjski brunner - doskonała wczesna roślina miodowa. Suszone części nadziemne są stosowane w medycynie ludowej do leczenia stanów zapalnych z wysoką gorączką, jako łagodny środek przeczyszczający. Liście, łodygi i kwiaty są zbierane podczas kwitnienia, a następnie suszone.
Syberyjski Brunner nie czuje się dobrze w suchym, gorącym okresie
Gdzie to rośnie
Brunner w swoim naturalnym środowisku rośnie na łąkach, skrajach lasów tajgi, wzdłuż brzegów strumieni. Jego naturalnym środowiskiem jest Syberia Południowa, Zachodnia i Środkowa. W parkach i klombach dobrze rośnie obok innych upraw, w tym drzew owocowych.
Jest używany jako wczesna kwitnąca roślina ozdobna w projektowaniu krajobrazu w środkowej Rosji i Europie. Roślina jest bezpretensjonalna:
- Dobrze znosi cień, półcień, w regionach południowych nie reaguje dobrze na jasne oświetlenie.
- Nie wymaga specjalnej pielęgnacji.
- Dobrze rośnie na każdej glebie, preferuje tereny o luźnej, dobrze nawilżonej glebie.
Posadzone w nasadzeniach grupowych na rabatach kwiatowych, wzdłuż granic, aby ozdobić skaliste wzgórza. W nasadzeniach mieszanych obok niej sadzi się jasnoróżowe tulipany, Darmer, pierwiosnek Julii, niezapominajki i Goryanka.
reprodukcja
Brunner syberyjski jest rozmnażany przez segmenty kłączy i nasion. Częściej stosowana jest pierwsza metoda. W krótkim lecie, w swoim naturalnym środowisku, brunner nie zawsze ma czas na wydawanie nasion, trudno jest znaleźć wysokiej jakości materiał do sadzenia w sklepach.
Kroki do rozmnażania brunnerów z kłączami syberyjskimi:
- Roślinę wykopuje się po zakończeniu kwitnienia (w lipcu-sierpniu).
- Gleba jest strząsana z korzeni, a następnie pozostała gleba jest zmywana wodą.
- Usuń wszystkie zgniłe i chore części systemu korzeniowego.
- Pokrój kłącze w miejscach rozgałęzień ostrym nożem na kawałki o długości 6 cm, pozostawiając co najmniej jedną żywą nerkę na każdym segmencie, ale nie więcej niż sześć.
- Plastry są traktowane kruszonym węglem.
- "Delenki" sadzi się w glebie, pogłębiając się o 2-3 cm.
- Gleba jest dobrze nawodniona.
Po rozmnożeniu przez kłącza brunner zaczyna kwitnąć już w przyszłym roku.
Wysiew nasion odbywa się na otwartym terenie późną jesienią. W przypadku siewu wiosennego stratyfikację przeprowadza się w ciągu 3-4 miesięcy. Aby to zrobić, nasiona umieszcza się jesienią w lodówce lub szczelnie pakuje w pojemnik lub torbę, a następnie zakopuje pod ziemią lub w śniegu.
Do przecięcia kłącza potrzebny będzie bardzo ostry, wstępnie wysterylizowany nóż
Lądowanie i opieka
Po posadzeniu brunnery mulczują glebę na miejscu. Używany jako ściółka:
- trociny;
- Kora drzewa;
- ziarna kawy.
Na tym kończy się pielęgnacja syberyjskiego brunnera. Roślinę należy podlewać tylko w bardzo gorące, suche lata. Brak wilgoci można określić na podstawie stanu liści. Zaczynają więdnąć i więdnąć. Odżywianie roślin nie jest wymagane. Syberyjski Brunner, w przeciwieństwie do swoich krewnych, nie boi się chwastów, a ze względu na poziome występowanie korzeni nie potrzebuje luźnej gleby.
Ze względu na szybki wzrost brunner może stać się źródłem problemów, jak prawdziwy chwast. Aby temu zapobiec, zaleca się wykopanie plastikowej taśmy granicznej wokół obszaru, w którym rośnie brunner.
przycinanie
Brunner syberyjski rośnie równomiernie, nie daje wysokich, wydłużonych pędów, więc nie ma potrzeby formowania korony. Aby zachować dekoracyjny wygląd, należy regularnie sprawdzać roślinę i usuwać wysuszone liście i łodygi.
Po zakończeniu kwitnienia wykonaj pełne przycinanie, w przeciwnym razie wysuszone liście zepsują wygląd miejsca. Jeśli nie masz ochoty się bawić, możesz posadzić w pobliżu wysokie rośliny ozdobne: żywiciele i bergenia.
Jesienią, przed pierwszymi przymrozkami, liście i łodygi są całkowicie odcinane, pozostawiając niewielkie kikuty nad poziomem gruntu.
Choroby i szkodniki
Syberyjski Brunner rzadko choruje. Przy silnym przelewie lub ulewnych deszczach mogą na nią wpływać infekcje grzybicze: brązowa plama i mączniak prawdziwy. Kiedy na liściach i łodygach pojawiają się plamy, uszkodzone części rośliny są usuwane, a mieszankę Bordeaux traktuje się co dwa tygodnie, aż objawy choroby znikną.
Czasami syberyjski Brunner jest dotknięty mączlikami i mszycami. W takim przypadku nasadzenia spryskuje się roztworem „Karbafos” lub „Aktellik”.
Przygotowanie do zimy
Brunner Siberian jest mrozoodporny. Jego naturalnym środowiskiem są lasy tajgi. Roślina dobrze znosi przymrozki syberyjskie, więc nie wymaga specjalnego przygotowania na zimną pogodę. W regionach o śnieżnych zimach wystarczy przycinać. Bez śniegu kłącza zamarzają.
Zdjęcie w projektowaniu krajobrazu
Małe niebieskie kwiaty brunner przyciągają uwagę i cieszą oko przez miesiąc
Roślina jeszcze przed kwitnieniem stanowi piękną ozdobę ścieżek
Brunnera dobrze rośnie w cieniu drzew i dobrze komponuje się z innymi roślinami, sadząc ogród nawet późną jesienią
Zgrabna osłona brunnera dobrze komponuje się z innymi roślinami i nie wypełza z trawnika
Wniosek
Brunner Siberian prawie nie wymaga konserwacji, ale jest w stanie ożywić miejsce, w którym trudno jest wyhodować bardziej kapryśne rośliny. Dlatego zyskał popularność w projektowaniu krajobrazu.
