Zadowolony
Nazwa: | Piwnica Petsitsa |
Nazwa łacińska: | Peziza cerea |
Typ: | Niejadalny |
Synonimy: | Pieprz woskowy, Peziza vesiculosa var cerea, Pustularia cerea, Aleuria cerea, Galactinia vesiculosa f cerea, Galactinia cerea, Macroscyphus cereus. |
Systematyka: |
|
Piwnica Pezica (Peziza cerea) lub wosk - ciekawy z wyglądu grzyb z rodziny Pezizaceae i rodzaju Petsitsa. Po raz pierwszy został opisany przez Jamesa Sowerby`ego, angielskiego przyrodnika w 1796 roku. Inne jego synonimy:
W młodym wieku owocniki mają kopulasty kształt w postaci kieliszka koniakowego z ząbkowanym brzegiem. Siedzący tryb życia, przymocowany do podłoża dolną częścią kapelusza lub szczątkową łodygą. Z wiekiem właściwa odwrócona kula staje się zakrzywiona, pofalowana, połamana, spłaszczona. Często otwiera się do spodka lub pokłonu. Krawędź staje się nierówna, rozdarta.
Rozmiar miski to od 0,8 do 5-8 cm średnicy. Hymenium - powierzchnia wewnętrzna - lakier-błyszcząca, woskowa. Zewnętrzna - chropowata, pokryta drobnymi przylegającymi płatkami-ziarnami. Kolor kremowy, beżowo-złoty, miodowy, brązowo-żółty, ochra. Miąższ kruchy, biały lub kawowy z mlekiem. Proszek zarodników biały lub lekko żółtawy.
Grzyb przypomina dziwaczne pąki kwiatowe
Ta odmiana jest wszechobecna, szczególnie często spotykana w Ameryce i Europie. Może rosnąć i rozwijać się w zamkniętych, wilgotnych pomieszczeniach przez wszystkie pory roku. Outdoor zaczyna się rozwijać od nadejścia ciepłych dni do mrozu.
Lubi wilgotne, zacienione miejsca. Piwnice, opuszczone domy i żleby, gnijące resztki roślin i obornik. Świetnie czuje się na mokrej zaprawie, między płytami drogowymi, na gnijących szmatach, workach z piaskiem.
Pezitsa piwniczna może istnieć na pionowych betonowych ścianach, fragmentach desek i innych materiałach budowlanych
Ze względu na niską wartość odżywczą zaliczany jest do gatunków niejadalnych. Miąższ ma nieprzyjemny wilgotno-piwnicowy zapach, zmieszany z grzybami.
Postrzępiona krawędź „kubków” ma wyraźną ciemną, jakby spaloną obwódkę
Piwnica Petsitsa przypomina poszczególnych przedstawicieli swojego gatunku, ale łatwo ją określić przez jej siedlisko - piwnice.
Papryka bąbelkowa. Warunkowo jadalne. Ma żółtawo-kremowy kolor, na jego brzegach nie ma wyraźnych zębów.
Gatunek ten dorasta do 7 cm średnicy i ma twardy, pozbawiony smaku i zapachu miąższ
Pieprz piwniczny lub woskowany osiada w ciepłych, wilgotnych miejscach. Niejadalny, nie znaleziono danych dotyczących toksyczności, ma bliźniaka. Lubi zamknięte podziemne pomieszczenia, opuszczone drewniane budynki, piwnice. Może żyć na płótnie i szmatach, na stosach sklejki i gnoju, na styku płyt i fundamentów domów. Rośnie wszędzie, od maja do października, a w ciepłych pomieszczeniach – przez cały rok.