Grzyb grzybowy: fałszywe bliźniaki, opis i zdjęcie

Nazwa:mokhovik
Typ: Jadalny

Mokhovik jest typowym przedstawicielem rozległej rodziny grzybów Boletovye, do których należą borowiki lub borowiki. Przedstawiciele tej rodziny są szczególnie kochani przez grzybiarzy, ponieważ wśród nich nie ma śmiertelnie trujących. Jedynym wyjątkiem był grzyb satanistyczny, który naprawdę stanowi zagrożenie dla zdrowia, jeśli jest spożywany na surowo. Jak wygląda grzybek koła zamachowego, gdzie go znaleźć i jak uniknąć błędów w jego identyfikacji.

Jak wyglądają grzyby

Wszystkie grzyby muchowe, których zdjęcia i opisy zamieszczono poniżej, mają podobne cechy. Ich czapka ma kształt poduszki, półkulista, aksamitna w dotyku, przy deszczowej pogodzie może być lepka i śliska. Jego średnica może sięgać nawet 12-15 cm. Kolor czapki może wahać się od jasnobrązowego ze złotym odcieniem do koniaku. Kolor warstwy kanalikowej zmienia się z wiekiem od jasnopomarańczowego do zielonkawobrązowego. Noga jest gęsta, równa, może być lekko pomarszczona, bez osłony. Zwykle jest żółto-brązowy. Miąższ grzyba może mieć żółtawy lub różowawy odcień.

Ważny! Charakterystyczną cechą koła zamachowego jest błękit miazgi grzyba na nacięciu lub złamaniu.

Gdzie rosną grzyby

Grzyb mchowy ma swoją nazwę, ponieważ rośnie najczęściej w mchu. Jego obszar dystrybucji jest dość szeroki. Mosswort występuje w lasach liściastych i mieszanych, zarówno na półkuli północnej, jak i południowej, można go spotkać nawet w tundrze. Grzyb ten stał się saprofitem glebowym, niektóre gatunki mogą pasożytować na szczątkach roślin, a nawet inne grzyby. Mosswort tworzy mikoryzę z drzewami iglastymi i liściastymi, często spotykanymi na starych pniakach lub zwalonych drzewach.

Ważny! Spośród 18 gatunków grzybów mchowych na terenie współczesnej Rosji rośnie tylko 7.

Odmiany kół zamachowych

Grzyby mchowe są dość podobne do klasycznych borowików. Dlatego niektórzy mikolodzy klasyfikują je nawet jako grzyby, ale większość naukowców nadal uważa te grzyby za odrębny rodzaj. Oto kilka odmian i zdjęć kół zamachowych, które są w nim zawarte:

  1. Porospory. Posiada wypukły kapelusz w kształcie poduszki o średnicy do 8 cm. Ma kolor szarobrązowy, z licznymi pęknięciami tworzącymi charakterystyczną siateczkę. Miąższ grzyba jest gęsty, jasny, po naciśnięciu zmienia kolor na niebieski. Ma wyraźny owocowy aromat. Warstwa rurkowa w kolorze cytryny. Okres wzrostu to czerwiec-wrzesień.
  1. Sandy (bagno, żółto-brązowy, różnobarwny maślanka). Kapelusz jest półokrągły, z wiekiem staje się w kształcie poduszki. Barwa młodego grzyba jest pomarańczowoszara, z wiekiem zmienia się na jasnopomarańczową, czasem ciemniejąc do ochry. Z wiekiem powierzchnia kapelusza pęka i staje się łuszcząca. Noga gęsta, cylindryczna lub w kształcie maczugi, pogrubiona od dołu. Miąższ jest gęsty, jasny, na nacięciu zmienia kolor na niebieski. Ma wyraźny sosnowy aromat. Zwykle rośnie w dużych grupach w lasach iglastych i mieszanych, od czerwca do października.
  1. Velvet (woskowy, mroźny, matowy). Ten gatunek ma półokrągły lub poduszkowy kapelusz o wielkości od 4 do 12 cm. jego kolor waha się od jasnobrązowego do bogatego z czerwonawym odcieniem. Skórka kapelusza jest gładka, pęknięcia mogą pojawić się tylko u niektórych grzybów w wieku dorosłym. Warstwa rurkowa oliwkowa lub żółto-zielona. Noga jest gładka, może mieć grubość do 2 cm. Jest żółty, czasem z czerwonawym odcieniem. Miąższ żółtawy, o gęstej konsystencji, na złamaniu niebieskawy. Ten typ koła zamachowego rośnie głównie w lasach liściastych z przewagą dębu, buka, grabu, można go również spotkać w lasach iglastych, gdzie tworzy mikoryzę ze świerkiem i sosną. Okres aktywnego wzrostu przypada na sierpień-wrzesień.
  1. Zielony. Najbardziej typowy przedstawiciel mchów. Posiada półokrągły kapelusz o średnicy do 15 cm. Powyżej jest zielonkawo-brązowy lub oliwkowo-brązowy, aksamitny w dotyku. Warstwa rurkowa jest ciemnozielona, ​​na rozcięciu zmienia kolor na niebieski. Noga jasnobrązowa, gęsta, zwykle pogrubiona na wierzchu. Miąższ grzyba jest sypki, ma aromat suszonych owoców. Występuje zarówno w lasach liściastych jak i iglastych, wzdłuż poboczy dróg, często rośnie na mrowiskach, starym spróchniałym drewnie. Z reguły występuje w pojedynczych egzemplarzach, rzadko w grupie.
  1. Kasztan (brązowy, ciemnobrązowy). Kapelusz jest oliwkowo-brązowy, ma średnicę do 10 cm. W deszczową pogodę ciemnieje, stając się brązowy, często pokryty białym nalotem. Z wiekiem na skórze pojawiają się pęknięcia. Noga jest zwykle prosta, cylindryczna, z wiekiem może się zginać. Ma brązowy lub różowawy odcień. Miąższ młodego grzyba jest gęsty, z wiekiem staje się luźny. W przypadku uszkodzeń mechanicznych jego kolor nie zmienia się, pozostaje kremowy, nie obserwuje się charakterystycznych niebieskich przebarwień. Koło zamachowe kasztanowca ma bardzo szeroki obszar wzrostu, występuje jako pojedyncze okazy lub znaczne grupy w lasach mieszanych, tworząc mikoryzę ze świerkiem lub brzozą. Aktywny wzrost grzyba obserwuje się od lipca do października.
  1. Czerwony (czerwonawy, rumieniec). Swoją nazwę zawdzięcza kolorowi czapki, który może różnić się od różowo-fioletowego do wiśniowego lub czerwonawo-brązowego. Rozmiar kapelusza może osiągnąć średnicę 8 cm, kształt ma kształt poduszkowy. Miąższ średniej gęstości, żółty, po uszkodzeniu zmienia kolor na niebieski. Noga cylindryczna, u dołu lekko pogrubiona, poniżej żółta, poniżej brązowo-czerwona. Rośnie w sierpniu-wrześniu, najczęściej spotykane jako pojedyncze okazy w lasach liściastych na terenach dobrze oświetlonych: obrzeża lasu, stare drogi, polany.
  1. Modrzew. Grzyb bardzo przypomina płytkowy, ale to podobieństwo jest czysto zewnętrzne. Kapelusz może osiągnąć średnicę 20 cm, jest półokrągły, z krawędziami mocno zagiętymi do wewnątrz, z wiekiem staje się płasko wypukły. Ma kolor brudnobrązowy, powierzchnia jest sucha, aksamitna w dotyku. Warstwa rurkowa jest cienka, zielonkawożółta. Rurki mocno przylegają do łodygi, wizualnie zwiększając podobieństwo do pieczarek. Miąższ jasnożółty, średniej gęstości, na kroju zmienia kolor na niebieski. Noga pogrubiona ku dołowi, aksamitna w dotyku, brązowawa. Grzyby te rosną w sierpniu-wrześniu w lasach mieszanych z obowiązkową obecnością modrzewia. Występują tylko w Rosji, głównym siedliskiem jest Syberia, terytorium Chabarowska, Daleki Wschód, Sachalin.
  1. Pied (żółty miąższ, szczeliny). Rozmiar nasadki tego typu koła zamachowego może sięgać 10 cm. Jest półokrągły, wypukły, lekko filcowy. Barwa brązowa lub brązowa, w miejscach licznych drobnych pęknięć i czerwonawa wzdłuż krawędzi kapelusza. Warstwa kanalikowa jest bladożółtozielona, ​​z wiekiem staje się coraz bardziej zielona. Miąższ dość kruchy, żółtawy, przy złamaniu najpierw zmienia kolor na niebieski, a następnie staje się czerwonawy. Noga jest cylindryczna, solidna, często zakrzywiona, kolor czerwony, przechodzący w brązowy. Szybko zmienia kolor na niebieski po naciśnięciu. Rośnie od lipca do października, głównie w lasach liściastych. Jest dość rzadki, nie tworzy masowych kolonii.
  1. Kasztan (polski, grzyb pansky). Kapelusz o średnicy do 20 cm, mocno wypukły, półokrągły, z wiekiem staje się bardziej obszerny i przybiera kształt poduszki. Kolor od jasnobrązowego do czekoladowego i prawie czarnego. Skóra czapki jest aksamitna, przyjemna w dotyku, w deszczową pogodę może być śliska i błyszcząca. Miąższ jest bardzo gęsty, jasnożółty, z uszkodzeniami mechanicznymi lekko sinieje, następnie brązowieje, po czym ponownie się rozjaśnia. Noga cylindryczna, poniżej pogrubiona, poniżej jasnobrązowa, powyżej jaśniejsza, gęsta. Występuje w wielu regionach Rosji, od części europejskiej po Daleki Wschód. Zwykle rośnie w lasach liściastych lub mieszanych z obecnością świerka, rzadziej sosny.

Grzyb jadalny z kołem zamachowym, czy nie

Większość grzybów mchowych jest klasyfikowana jako jadalne lub warunkowo jadalne. Następujące gatunki są klasyfikowane jako niejadalne:

  1. Pasożytnicza mucha mchu.

  1. mech drzewny.

Gatunki te nie są spożywane ze względu na ich gorzki lub cierpki smak.

Walory smakowe grzyba mchu

Smak większości gatunków grzybów mchowych jest wyraźny, grzybowaty, w niektórych gatunkach lekko słodki. Jednocześnie w aromacie wyraźnie wyczuwalne są owocowe tony.

Korzyści i szkody dla ciała

Owocniki grzyba zawierają wiele substancji korzystnych dla zdrowia człowieka. Pulpa z mchu jest bogata w wapń i molibden, zawiera witaminy PP, D. Grzyby są uważane za pokarm niskokaloryczny, a jednocześnie są w stanie zastąpić niezbędne dla organizmu białko pochodzenia zwierzęcego. Ostrożnie należy stosować te produkty u osób z chorobami przewodu pokarmowego, a także z chorobami wątroby.

Ważny! Stosowanie grzybów jest przeciwwskazane u dzieci poniżej 10 roku życia.

Jak odróżnić fałszywe koła zamachowe

Trudno pomylić koło zamachowe z jakimkolwiek grzybem. Nie mają śmiertelnie trujących odpowiedników, co znacznie ułatwia grzybiarzom rozpoznanie tego gatunku. Poniżej znajduje się kilka niejadalnych rodzajów kół zamachowych, które można pomylić z jadalnymi.

  • Pasożytnicza mucha mchu. Owocniki tego grzyba są małe i można je znaleźć na fałszywych purchawkach. Rosną z reguły w grupach, a wielkość kapelusza pasożytniczego koła zamachowego nie przekracza 5 cm. Jest półokrągły, brązowożółty, gęsty, aksamitny w dotyku.

    Łodyga grzyba jest cienka, cylindryczna, zwykle zakrzywiona. Jego kolor jest żółto-brązowy, poniżej ciemniejszy. Pasożytnicze koło zamachowe nie jest trujące, ale nie jest spożywane z powodu złego smaku.
  • Grzyb żółciowy lub musztarda. Kapelusz jest półokrągły, o średnicy do 15 cm, z wiekiem staje się bardziej płaski i bardziej poduszkowy. Skóra jest przyjemna w dotyku, aksamitna, przy deszczowej pogodzie staje się śliska i błyszcząca. Ma kolor żółto-szaro-brązowy. Warstwa rurkowa jest różowawa, po naciśnięciu zmienia kolor na czerwony.

    Noga jest gruba, cylindryczna, może mieć kształt maczugi z pogrubieniem na dole. Jest brązowy z siateczkowym wzorem, u dołu ciemniejszy. Rośnie przez całe lato do połowy jesieni w lasach sosnowych lub mieszanych z przewagą świerka. Nie je się go ze względu na gorzki smak, który nie znika wraz z żadną obróbką.
    Ważny! Robaki nigdy nie zaczynają się w grzybie żółciowym.
  • Pieczarka Pieprzowa (olej Pieprzowy). Zewnętrznie te grzyby naprawdę bardziej przypominają olej niż grzyby mchowe. Mają półokrągły wypukły kapelusz, z wiekiem staje się bardziej płaski, osiąga średnicę 7 cm. Jest pomalowany na czerwono-brązowy kolor w różnych odcieniach, często na krawędzi czapki występuje żółta lub pomarańczowa obwódka. Warstwa zarodników brązowy lub różowo-ceglasty kolor. Miąższ żółty, luźny.

    Noga jest cylindryczna, raczej cienka, często zakrzywiona. Jego kolor jest żółty, poniżej jaśniejszy. Na kawałku pieczarka pieprzowa zmienia kolor na czerwony. Nie jest trujący, ale ze względu na ostry smak prawie nigdy nie jest używany w żywności. Niektórzy kucharze używają suszonej papryki w proszku zamiast ostrej papryki.

Zasady odbioru

Zbieranie grzybów jest dość proste, ponieważ ryzyko zażycia trującego grzyba zamiast jadalnego jest raczej znikome. Podobne niejadalne gatunki są łatwe do zidentyfikowania, więc w domu, przy parsowaniu i przetwarzaniu produktów leśnych, łatwo je odrzucić. Nie powinieneś brać grzybów z robakami, zwłaszcza jeśli masz daleką drogę do domu. W czasie, gdy plony dotrą do punktu przetwarzania, robaki nie tylko jeszcze bardziej psują robaczycę, ale także zarażają sąsiednie.

Ciche polowanie to dość ekscytująca aktywność. Komunikacja z lasem, z dziką przyrodą zawsze ma pozytywny wpływ na organizm. Ponadto zbieranie grzybów to świetny sposób na urozmaicenie menu. Należy jednak również pamiętać, że owocniki grzybów są zdolne do akumulacji metali ciężkich i radionuklidów. Dlatego nie należy ich zbierać w bezpośrednim sąsiedztwie źródeł tych szkodliwych substancji: autostrad, stref przemysłowych, linii kolejowych. A także nie powinieneś brać grzybów, jeśli nie ma 100% pewności co do ich jadalności i bezpieczeństwa.

Posługiwać się

Grzyb mech może być używany do różnych celów kulinarnych. Jest smażony, gotowany, stosowany w zupach, solony i marynowany, przygotowywany jest z niego kawior grzybowy i sos, farsz do ciast. Często suszy się je na zimę, jednak w przeciwieństwie do borowików, mch po wysuszeniu staje się czarny, więc zupa grzybowa z nich staje się ciemna, choć pachnąca. Grzyby można również zamrozić.

Szczególnie cenny pod względem kulinarnym jest grzyb polski (Pański), który pod względem wartości odżywczych należy do kategorii 2. Pozostałe koła zamachowe należą do kategorii 3 i 4.

Krótki film o tym, jak marynować grzyby:

Wniosek

Większość grzybiarzy doskonale zdaje sobie sprawę z tego, jak wygląda grzyb i chętnie zabierają go do koszyka. Początkującym można doradzić, jeśli mają wątpliwości, aby skonsultowali się z bardziej doświadczonymi towarzyszami. Nie bój się prosić o radę podczas zbierania grzybów. Trzeba pamiętać, że niektóre gatunki są śmiertelnie trujące, choć w przypadku kół zamachowych prawdopodobieństwo tego jest bardzo małe.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: