Zadowolony
Różnorodność odmian jabłoni zadziwia nawet doświadczonych ogrodników. A każdy z nich różni się nie tylko smakiem owoców, ale także takimi wskaźnikami, jak mrozoodporność, odporność na choroby grzybowe, częstotliwość i obfitość owocowania, długi okres przydatności do spożycia i inne. Dlatego każdy właściciel osobistej działki wybiera najlepsze odmiany do swojego sadu w nadziei na obfite zbiory pachnących jabłek. A przy wyborze dużą wagę przywiązuje się do takich cech jak szybkość dojrzewania owoców, ich doskonały smak i aromat. Pożądane jest, aby wybrana odmiana łączyła jak najwięcej pozytywnych cech. Niemal wszystkie opisane powyżej pozytywne cechy posiada jabłoń Medunitsa.
Od ponad pół wieku ta odmiana zasłużenie cieszy się dużą popularnością wśród ogrodników. Wyhodowana w latach 30. ubiegłego wieku jabłoń Medunitsa nadal daje obfite plony na działkach ogrodowych oraz w najbardziej wysuniętych na południe regionach Rosji, na Syberii i na Uralu. Obszar występowania miodunki jest tak szeroki, że trudno uwierzyć w jego zdolność tak szybkiego przystosowania się do nowych warunków. W tym artykule dowiesz się wszystkiego o wyjątkowej i jednocześnie bezpretensjonalnej jabłoni Medunitsa, opisie odmiany, zdjęciach, recenzjach, zasadach sadzenia i uprawy, a także niektórych cechach pielęgnacyjnych, które określają czas trwania i jakość owocowania.
Isajew S.ORAZ. rozpoczął prace hodowlane nad opracowaniem nowej odmiany, której cechą charakterystyczną powinna być właśnie mrozoodporność, na początku lat 30. ubiegłego wieku. Dzięki jego działaniom katalog odmian drzewek owocowych został uzupełniony o ponad 40 różnych odmian, które różnią się nie tylko mrozoodpornością, ale także odpornością na różne choroby grzybowe. Odmiana jabłoni Medunitsa została wyhodowana przez skrzyżowanie kanadyjskiej odmiany Welsey i Cinnamon Striped.
Ale ta jabłoń otrzymała nazwę „Lungwort” w żadnym wypadku ze względu na aromat i smak miodu, który posiadają jej owoce. Raczej hodowca nadał tę nazwę jabłoni na cześć kwiatu o tej samej nazwie, który kwitnie wśród pierwszych na wiosnę. Ponadto naukowiec-biolog nazwał swoją ukochaną żonę „Medunica”. Jabłoń ma jeszcze kilka nazw - „Medovitsa”, „Medovka”.
Za doskonałą działalność hodowlaną i doskonałe właściwości jabłoni Medunitsa profesor otrzymał Nagrodę Stalina. Ale pomimo wszystkich zasług i wielkiej wykonanej pracy, Medunitsa i wiele innych wyhodowanych przez niego odmian nigdy nie zostało zarejestrowanych w Państwowym Rejestrze.
Opis odmiany jabłek Miodownik, a także jego zdjęcia i recenzje, pozwolą Ci zrobić pierwsze wrażenie na tym drzewie owocowym, jego cechach zewnętrznych i charakterystycznych, smaku owoców i zrozumieć, dlaczego ogrodnicy tak bardzo je kochają.
Pod względem wyglądu, wysokości i rozłożenia korony miodnik częściej jest klasyfikowany jako odmiany wysokie. W końcu na podkładce nasiennej jabłoń ma ponad 7 metrów wysokości. Szkielet korony dorosłego drzewa jest rzadki i zbliżony do piramidy. Jabłoń ma dość szeroką, dobrze ulistnioną koronę.
Miodnica charakteryzuje się doskonałą zdolnością tworzenia pędów, co w połączeniu z wysokim wzrostem wymaga specjalnego podejścia do zasad i terminów corocznego przycinania w celu wytworzenia korony i obfitego owocowania.
Odcień korony jest w przeważającej części jasnozielony. Pędy są jasnobrązowe. Liście mają zaokrąglony, lekko podłużny kształt z jasnożółtym odcieniem. W środku blaszki liściowe są lekko zakrzywione.
Owoce jabłoni Miodowiec średniej wielkości. Masa jabłek waha się między 100-150 gr. Większe owoce są niezwykle rzadkie. Kształt jabłek jest przeważnie zaokrąglony. Czasami mogą mieć zwężony, stożkowy kształt.
Dojrzałe owoce są koloru żółtozielonego z jasnymi pomarańczowo-czerwonymi przebłyskami. W fazie pełnego dojrzewania jabłka miodunki są jaskrawoczerwone lub żółte z jaskrawym szkarłatnym rumieńcem. W każdej fazie dojrzałości wyraźnie widoczne są czerwone błyski.
Pod względem smaku jabłoń Medunitsa jest klasyfikowana jako słodka odmiana letnia. Zawartość cukrów naturalnych w owocach wynosi co najmniej 14%, a często przekracza tę wartość. Niska kwasowość. Z tego powodu można jeść nawet niedojrzałe jabłka.
Ocena smakowa walorów smakowych owoców w pełnej dojrzałości - 4,3-4,6 punktu w systemie 5-punktowym. Jabłka są soczyste. Miąższ jest gęsty. Owoce mają lekki aromat i smak miodu.
Wyjątkowość odmiany jabłoni Miodowca letniego polega na jego zdolności do wzrostu w zimnych regionach o surowym klimacie i zachowania wszystkich powyższych cech. Tradycyjne odmiany jabłoni charakteryzują się wysoką kwasowością.
Korzyści z miodunka jabłkowego
Pomimo wielu zalet jabłoń Medunitsa ma i wady:
Sadzonki jabłoni Miodownik szczepiony na rozsadzie nasiennym, zaczyna owocować przez 5-6 lat. Zdolność do owocowania utrzymuje się przez ponad 50 lat. Ale szczyt przypada na pierwsze 12-15 lat owocowania. Następnie plon zależy od terminowej pielęgnacji i terminowego przycinania gałęzi w celu utworzenia korony jabłoni.
Zbiór owoców Lungweed rozpoczyna się w połowie sierpnia - na początku września. Jabłka dojrzewają nierównomiernie ze względu na silne ulistnienie drzew. Owoce czasami nie mają światła słonecznego do pełnego dojrzewania.
Jabłoń Miodnik jest samopylna. Ale aby poprawić plony i jakość owoców, ogrodnicy zalecają wybór dla niej odpowiednich „sąsiadów”. Wybierając odpowiednich towarzyszy, należy zwrócić szczególną uwagę na czas kwitnienia drzew. Miodownik nabiera koloru pod koniec maja - w połowie czerwca. Dlatego sąsiedzi muszą być wybrani z identycznym okresem kwitnienia.
Następujące odmiany będą dobrymi zapylaczami jabłoni Medunitsa:
Jabłka miodunki można zbierać zarówno w stanie niedojrzałym, jak iw fazie pełnego dojrzewania. Przechowywanie jabłek zależy od stopnia dojrzałości. Niedojrzałe owoce można przechowywać 3-4 miesiące. Dojrzałe jabłka nie powinny być przechowywane dłużej niż miesiąc.
Cechą owoców tej odmiany jest zmiana w czasie smaku i aromatu jabłek, które doskonale zachowują się nie dłużej niż dwa do trzech tygodni.
Owoce miodunki nie podlegają długotrwałemu przechowywaniu. Ale słodkie i pachnące jabłka są często używane przez ogrodników do kompotów jabłkowych, dżemów, marmolad i innych preparatów na zimę.
Mrozoodporność to ważna cecha przy wyborze odpowiedniej odmiany jabłek. Ze względu na doskonałe wskaźniki wysokiej mrozoodporności Medunitsa zyskała zasłużone uznanie nie tylko wśród właścicieli działek przydomowych, ale także w ogrodnictwie, w uprawie jabłek na skalę przemysłową.
Jabłonie bardzo dobrze znoszą niskie temperatury. Mrozy w -35˚С -40˚С Medunitsa nie są straszne. Dlatego ta odmiana stała się tak powszechna. Jabłonie rzadko cierpią na silne zimowe mrozy i bardzo dobrze tolerują wiosenne przymrozki.
Parch jest najczęstszą chorobą drzew owocowych. Pilność tego problemu w ogrodnictwie była dotkliwa również w latach hodowli Medunicy. Nie straciła swojej ostrości nawet w chwili obecnej.
Podczas prac hodowlanych Isajew zwracał szczególną uwagę na odporność jabłoni na choroby grzybowe. I udało mu się wykonać zadanie - Miodnik ma silną odporność na parcha.
Należy jednak pamiętać, że w tak długim okresie pojawiły się nowe szczepy chorób. Niestety ta odmiana nie ma na nie odporności. Dlatego w przypadku jabłoni konieczne jest coroczne zapobieganie chorobom grzybiczym.
W momencie pozyskiwania sadzonek jabłoni Miodownik należy zwrócić szczególną uwagę na to, na której podkładce szczepiona jest roślina. To zależy od tego:
Medunitsa uprawiana na podkładce nasiennej wymaga starannej pielęgnacji i corocznego przycinania w celu utworzenia korony.
Opis i cechy jabłoni Miodownik na wywaru nasiennym:
Ogrodnicy zalecają kupowanie wysokich odmian, w szczególności Medunitsa, na podkładce półkarłowej. Takim sadzonkom łatwiej jest odpowiednio pielęgnować i swobodnie zbierać obfite plony. W przeciwieństwie do zwykłych jabłoni wysokość dorosłego drzewa będzie niższa, owocowanie zaczyna się znacznie wcześniej.
Charakterystyka miodunki półkarłowatej:
Wygoda i zalety miniaturowych odmian są niezaprzeczalne. Jeśli zwykła miodnik ma kształt piramidy, niewymiarowe jabłonie mogą mieć kształt trójkątny lub kulisty. Jak wszyscy przedstawiciele tej odmiany, do obfitego owocowania potrzebuje regularnego formowania korony.
Charakterystyka jabłoni Miodownik uprawiany na krasnolud Zbiory:
Cechy jabłoni na podkładce kolumnowej:
Nie zapominaj, że system korzeniowy wszystkich odmian karłowatych jest najbardziej wrażliwym miejscem. Nie jest tak silnie rozgałęziony i znajduje się zbyt blisko powierzchni ziemi. Dlatego zbyt silne, porywiste wiatry szkodzą wszystkim drzewom miniaturowych odmian.
Biorąc pod uwagę, że w jednym miejscu jabłoń może dorastać nawet do 50 lat, do wyboru odpowiedniego miejsca należy podchodzić ze szczególną ostrożnością. Bardzo ważne jest spełnienie następujących warunków:
Sadzonki jabłoni można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Wiosną czas sadzenia jest ograniczony. Aby młode drzewa spokojnie zaadaptowały się i zapuściły korzenie w nowym miejscu.
Jesienią w centralnej części Rosji i regionach południowych wskazane jest sadzenie sadzonek Medunitsa w październiku. Na obszarach o surowym klimacie prace sadzenia należy zakończyć na przełomie września i października.
Jeśli gleba na twojej stronie nie jest żyzna, to podczas sadzenia możesz dodać próchnicę (1,5-2 wiadra), superfosfat lub nawozy potasowo-fosforowe (300-400 gr), siarczan potasu (nie więcej niż 80-100 gr) do gleba podczas sadzenia. Wszystko dokładnie wymieszaj ze zwykłą, ogrodową ziemią.
Podczas sadzenia należy pamiętać, że korzenie sadzonek powinny znajdować się swobodnie w dole. Korzenie nie mogą się zwijać.
Przed sadzeniem wbij drewniany kij lub kołek na wysokość około 2-2,5 metra w środek dołu do lądowania. Następnie trzeba będzie do niego przywiązać młode drzewo. Pomoże to sadzonkom w ciągu pierwszych 1,5-2 lat przetrwać złą pogodę, wytrzymać silne wiatry i zmniejszyć prawdopodobieństwo uszkodzenia gałęzi.
Upewnij się, że po posadzeniu szyjka korzenia znajduje się 4-5 cm nad poziomem gleby. Zainstaluj sadzonkę w otworze do sadzenia. Bardzo wygodne jest wspólne sadzenie młodych jabłoni. Wypełnij otwór przygotowaną ziemią. Dobrze ubij ziemię i obficie podlewaj miodnik. Pod każdą sadzonkę po posadzeniu należy wlać co najmniej 5-6 wiader wody.
Przez pierwsze 2-3 lata wystarczą nawozy w glebie na jabłoń. A po tym okresie konieczne będzie coroczne karmienie drzew: wiosną - nawozy azotowe, jesienią - fosforowo-potasowe.
Przez ponad pół wieku dzięki pracy hodowców powstało wiele odmian opartych na Medunicy. Celem prac hodowlanych była poprawa mrozoodporności drzew oraz zwiększenie trwałości owoców. Efektem wieloletnich badań była zimowa jabłoń Medunitsa.
Opis Miodowiec zimowy, zdjęcia, opinie:
Sadząc zimową jabłoń należy wziąć pod uwagę czas kwitnienia i sadzić w pobliżu dobre zapylacze. Okres kwitnienia obu powinien być taki sam.
Autor filmu opowie o cechach jabłoni Miodownik i jego owoce
Do dziś jabłoń Medunitsa jest bardzo popularna wśród ogrodników amatorów ze względu na tak doskonałe właściwości, jak mrozoodporność, silna odporność na choroby grzybowe, wczesne dojrzewanie i obfite owocowanie. Delikatny, miodowy aromat i słodki smak owoców przypadły do gustu wielu smakoszom i miłośnikom jedzenia jabłek prosto z drzewa. Eksperci kulinarni zwracają również uwagę, że najbardziej pachnące i pyszne desery pozyskuje się z jabłek tej odmiany. Nie każda odmiana cieszy się takim uznaniem i miłością od ogrodników, na jaką zasługuje Medunitsa.