Trawa melissa: opis i właściwości

Melissa to zioło o wieloletnim cyklu życiowym, należy do rodziny Lamiaceae. Łodygi i liście rośliny zawierają dużą ilość olejku eterycznego i innych substancji przydatnych dla człowieka.

Niektóre dane techniczne

Melissa kwitnie od połowy czerwca do początku sierpnia. Późnym latem i wczesną jesienią na mieszańcach pojawiają się owoce.

Opis Melissa officinalis jest następujący:

• wysokość krzewu waha się od 0,3 do 1,2 m. Korzenie są silnie rozgałęzione;
• Łodyga melisy ma 4 boki. Jest albo zupełnie nagi, albo pokryty puchem z krótkich włosów;
• liście mają kształt jajka lub zaokrąglonego rombu. Ich krawędzie są ząbkowane, pogniecione, owłosione;
• Kwiaty melisy są zbierane w 6-12 kawałkach w fałszywych pierścieniach. Ich miseczki są wyposażone w zęby podobne do szydła. Korona rośliny jest fioletowa lub liliowa. Kwiat ma 4 pręciki i słupek o dość długim stylu;
• owoce powinny wyglądać jak orzechy w kształcie jajka (4 sztuki) i mieć czarny kolor. Znajdujące się w nim nasiona zachowują swoją funkcjonalność przez około 3 lata.

  Melisa trawa

Melissa rośnie w basenie Morza Śródziemnego, Afryce Północnej, Azji, Europie Środkowej i Południowej, Ameryce Północnej. Jako roślina lecznicza uprawiana jest w Rosji, na Litwie iw innych krajach. Do tego 2 odmiany są często używane - Quedlinburg pełzanie i wyprostowany Erfurt melisa.

Dodatkowe informacje. Roślina jest często mylona z kocimiętką. Zioło to, podobnie jak melisa, ma wierzchołkowe kwiatostany na końcach gałązek, których przeciwnik nie ma. Można je również odróżnić kolorem liści – są szarawe w kocimiętce, a zielone w melisie.

Odmiany i uprawa roślin

Wyhodowano wiele hybryd tej rośliny leczniczej. Różnią się czasem kwitnienia, kształtem liści, trwałością zapachu.

Najpopularniejsze odmiany melisy to:

• Typ Erfurt wyprostowany należy do gatunków wcześnie dojrzewających o wysokości krzewów od 0,4 do 0,8 m;
• Perła - ma korzenny zapach, a jej krzewy są przedłużone o 0,6 m;
• Aromat cytrynowy, w przeciwieństwie do innych odmian, dobrze znosi zimowe przymrozki, a wysokość rośliny może osiągnąć 1,1 m;
• Tsaritsynskaya semko należy do mieszańców o średnim okresie dojrzewania;
• Świeżość ma pikantny smak i aromat, a wysokość łodygi sięga 0,6 m;
• Isidora rozciąga się na 0,9-1 m;
• Limonka zawiera dużą ilość kwasu askorbinowego i olejku eterycznego.

Oprócz odmian leczniczych istnieją ozdobne rodzaje melisy:

• różnorodny typ rośliny wyróżnia się złotą dekoracją na zielonych talerzach;
• Czyste złoto ma liście zabarwione na złoto lub żółto.

Melisa jest rozmnażana przez nasiona, podział krzewów, sadzonki z korzeniem lub odkładanie boczne. Jeśli sadzisz sadzonki pierwszą metodą, to przez pierwsze 12 miesięcy nie kwitnie. Melissa woli rozwijać się na glebach gliniastych i gliniastych o normalnej wilgotności.

Uwaga! W bliskim sąsiedztwie melisy wód gruntowych wszystkie hybrydy giną z powodu rozwoju infekcji grzybiczych.

W pokoju najlepiej zaznaczyć doniczki hodowlane na parapetach znajdujących się po południowej stronie domu. Nasiona należy wysiewać na przełomie lutego i marca. Są zakopane w ziemi na 5 mm. Po pojawieniu się kiełków nurkują i przerzedzają się. W każdej doniczce lepiej wyhodować nie więcej niż 3 egzemplarze. Kolejne przerzedzanie wykonuje się po 14 dniach. Następnie wierzchołki mieszańców są zrywane, a następnie sadzonki przenoszone do ogrodu, na stałe miejsce.

Melissę można również uprawiać dzieląc krzew, co przeprowadza się pod koniec lata. Każda część powinna mieć korzenie i 3-4 pąki. Pielęgnacja krzewów polega na stałym nawilżaniu hybrydy, nawożeniu nawozami mineralnymi (nie potrzeba więcej niż 2 g mieszanek potasu i fosforu na 1 litr wody).

Melisa - właściwości ziół

Na półkach aptek często można zobaczyć pudełka z napisem „Ziele lecznicze Melissa”, które wiele osób kupuje. Rzeczywiście, łodygi i liście rośliny zawierają substancje przydatne dla człowieka, takie jak:

• witamina C;
• olejki eteryczne;
• kwasy organiczne;
• przeciwutleniacze;
• sterole;
• saponiny itp. D.

Uwaga! Kobietom w ciąży podaje się melisę jako środek przeciwwymiotny i moczopędny.

Melissa ma działanie przeciwskurczowe, immunomodulujące, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe na organizm człowieka.

Trawa ta podczas kwitnienia uwalnia dużo nektaru, a miód pozyskiwany z takich surowców zaliczany jest do najwyższych gatunków produktu. Hybrydy są również wykorzystywane w kuchni. Świeży lub suszony liść dodawany jest do sałatek, ryb, grzybów, używany do marynowania pomidorów i ogórków. Dodają też melisę do likierów, robią z niej herbatę ziołową. W Danii produkty mięsne są konserwowane tą przyprawą.

Ziele melisy: instrukcje użytkowania

Odwary są przepisywane jako pomoc w leczeniu następujących chorób:

• zaburzenia snu;
• bół głowy;
• oznaki wzdęć i ciężkości w żołądku;
• przeziębienie.

Do leczenia suszoną trawę rozcieńcza się wodą, a następnie podaje pacjentowi 3 razy dziennie po 10-15 ml.

Ważny! Ponieważ lek może powodować alergie, nie wolno go przyjmować bez konsultacji z lekarzem. Nie podawać matkom karmiącym piersią i dzieciom poniżej 18 roku życia.

Choroby i szkodniki kultury

Jeśli posadzisz melisę w ogrodzie, to od wiosny zagrożą jej owady, takie jak pchła miętowa, chrząszcz tarcznik, chrząszcz liściasty, mszyca, cykada, kleszcze. Roślina będzie źle wyglądać pod wpływem śliniaka i wireworma. Aby wyeliminować te pasożyty, zaleca się stosowanie leku Decis, który spryskuje się nasadzenia na miesiąc przed zbiorem surowców.

Jeśli posadzisz melisę nieco później, na przykład pod koniec marca, może zachorować na rdzę, mączniaka prawdziwego i infekcje grzybicze. Hodowca będzie musiał zobaczyć, jakie środki zapobiegawcze należy podjąć, aby chronić nasadzenia. Aby uniknąć strat plonów, przed sadzeniem nasiona lub sadzonki należy traktować nadmanganianem potasu.

W przypadku niektórych chorób działanie nowoczesnych leków jest nieskuteczne, chociaż eliminują infekcje bakteryjne i grzybicze.

Melisa trawa

Przydatne informacje o zakładzie

Początkujący ogrodnicy często interesują się tym, jak wysuszyć trawę melisy, co należy w tym celu zrobić. Nie zaleca się zamrażania powstałej uprawy, ponieważ produkt zostanie zwilżony i pokryty pleśnią. Najłatwiej wysuszyć. Trawę należy zbierać w czerwcu lub sierpniu. Niektórym rolnikom udaje się zebrać 2 plony rocznie.

Liście można zbierać tylko w suchy, bezchmurny dzień. Ich powierzchnia nie powinna być mokra, w przeciwnym razie będą spleśniałe i trudniej będzie je wysuszyć. Lepiej wycinać płyty ręcznie.

Aby je wysuszyć, wszystkie surowce układa się pod baldachimem, aby promienie słońca nie padały na liście. Materiał jest stale mieszany - proces ten pomoże wyeliminować niepotrzebną wilgoć.

Proces przebiega w dodatnich temperaturach od 25 do 35°C. Jeśli pogoda jest deszczowa, musisz przynieść surowce do dobrze wentylowanego pomieszczenia. Po tym, jak udało się wysuszyć całą uprawę, umieszcza się ją w szklanych naczyniach z ciasno przylegającymi pokrywkami.

Uwaga! Można również suszyć liście melisy w piekarniku, ale jakość uzyskanych surowców będzie dość niska.

Każdy początkujący ogrodnik, zgodnie z zaleceniami ekspertów, może samodzielnie uprawiać melisę. A jeśli to konieczne, wysusz roślinę i uzyskaj z niej przydatny lek lub dodatek do herbaty.