Zgnilca u pszczół: znaki

Pszczelarze muszą przywiązywać dużą wagę do zdrowia rodzin pszczelich. Na liście najgroźniejszych chorób szczególne miejsce zajmują odrażające choroby. Działają szkodliwie na potomstwo, wpływają niekorzystnie na kondycję całej rodziny, obniżają jakość miodu. Jak określić czas zgnilca u pszczół i jak leczyć owady, zostanie opisane dalej.

Ogólny opis choroby

Zgnilca jest chorobą lęgową, chociaż jej skutki obejmują całą rodzinę. Choroba atakuje pszczoły robotnice, królową, przedpoczwarki. Gdy tylko czerw zostanie zarażony, pszczelarze zauważają dziury w powiekach. Po śmierci larw wyczuwalny jest specyficzny zapach zgnilizny z domieszką zapachu kleju do drewna.

Spadek produktywności nie jest uwzględniony w planach pszczelarza, dlatego warto wcześniej zapoznać się z opisem problemu i metodami jego pozbycia się. Zgnilca pszczelego to choroba zakaźna wywoływana przez bakterię Bacillus larvae. Zarodniki drobnoustrojów chorobotwórczych są źródłem choroby u pszczół. Aktywność bakterii trwa wiele lat, ich żywotność w cząsteczkach martwych larw sięga nawet 30 lat.

Zarodniki bakterii dostają się do jelit larwy, jeśli zjada skażoną żywność. Pszczoły karmowe mogą być również nosicielami infekcji, w której zarodniki pozostają na narządach gębowych lub łapach. Okres inkubacji trwa od 2 do 7 dni. Przez pierwsze 3 dni larwa pszczoły jest chroniona przed zgnilcem przez mleko, które ma właściwości bakteriobójcze. Wtedy zarodniki nie mogą się rozwijać ze względu na wysokie stężenie cukrów w jelitach larw. W zamkniętej komórce larwa pszczoły żywi się nagromadzonymi składnikami odżywczymi. Gdy zawartość cukru spada do 2,5%, rozpoczyna się aktywny rozwój zarodników patogenów. Dzieje się to od 10 do 16 dni.

Śmierć larwy z zgnilca następuje, gdy przechodzi ona w stadium przedpoczwarki, a komórka zostaje zapieczętowana. Następnie kolor larwy zmienia się na brązowy, pojawia się zapach zgnilizny, pokrywa komórki opada za głową. Jeśli wyciągniesz masę z ogniwa zapałką, przypomina ona cienkie, długie nitki.

Leczenie zgnilca pszczół jest bardzo trudne. Wynika to z faktu, że patogen utrzymuje się w ulach, glebie, ziemi pszczelej, inwentarzu, zapasach miodu. Dlatego pszczelarze nie powinni się relaksować. Nawet po wyleczeniu rodziny infekcja nagle ponownie wybucha i wymaga nowych wysiłków w walce.

Odmiany

Chorobę dzieli się na odmiany według malejącego stopnia ryzyka zakażenia larw:

1. zgnilec amerykański. Inna nazwa to zgnilca z zamkniętym czerwiem. Najbardziej niebezpieczny gatunek dla pszczół.
2. zgnilec europejski. To choroba otwartego czerwia. Stopień zagrożenia jest nieznacznie zmniejszony w porównaniu z amerykańskim.
3. Parafoul. Drugie imię to fałszywy zgnilec. Mniej niebezpieczny rodzaj infekcji bakteryjnej pszczół.

Trzeba powiedzieć, że podział jest nieco symboliczny. We wszystkich przypadkach konieczne jest bardzo skuteczne leczenie pszczół z zgnilca.

Co to jest niebezpieczna choroba

Główne niebezpieczeństwo tkwi w możliwości rozprzestrzenienia się infekcji na duże odległości i trudnego wyleczenia. Zgnilca z łatwością przenosi się nawet do sąsiednich pasiek, zarażając nowe rodziny pszczół. Szczyt infekcji pszczół przypada na lipiec, ten miesiąc jest najbardziej komfortowy dla zarodników z jego reżimem temperaturowym. Bakterie aktywnie namnażają się w temperaturze + 37 °С.

Oznacza to, że choroba rozprzestrzeniła się już na część potomstwa. Pszczoły zdejmują pokrywki, ale nie mogą całkowicie usunąć zawartości celi. Dlatego następna zakładka jest tworzona w sąsiednich. Plastry mają różnobarwny wygląd, charakterystyczny dla chorego czerwiu.

zgnilec amerykański

Pod względem niebezpieczeństwa zajmuje pierwsze miejsce wśród odmian choroby. Nazywany złośliwym.

Utrata produktywności rodziny wynosi około 80%, całkowite wyginięcie następuje w ciągu 2 lat. Okres maksymalnej aktywności larw Paenibacillus, bakterii zgnilca amerykańskiego, przypada na przełom wiosny i lata. Jednocześnie zakażone larwy pszczół giną w zamkniętych komórkach. Zgnilca może atakować każdy rodzaj pszczół, ale jest nieszkodliwy dla ludzi i zwierząt, które często służą jako nosiciele patogenu. Zarodniki zgnilca amerykańskiego są odporne na niekorzystne czynniki i wpływy, mogą żyć na roślinach, w glebie, na narzędziach pszczelarskich przez ponad 7 lat. Na zwłokach martwych larw zachowują żywotność przez około 30 lat.

Zakażenie pszczół jest możliwe przez zainfekowany instrument lub miód do karmienia, przez owady - chrząszcze, ćmy, roztocza.

Czynnik sprawczy zgnilca wpływa na larwy pszczół w wieku 5-6 dni. Po klęsce giną, gniją i zamieniają się w lepką masę o specyficznym zapachu przypominającym klej do drewna. Szybkie rozprzestrzenianie się choroby niszczy dużą liczbę larw. Bez wystarczającego uzupełnienia rodzina słabnie, co może doprowadzić do śmierci całej rodziny pszczół.

Oczyszczenie komórki z masy gnilnej jest trudne, dlatego macica odmawia przebywania w takich komórkach.

zgnilec europejski

Drugi rodzaj choroby. Europejski zgnilec pszczół różni się od amerykańskiego tym, że podatne są na niego larwy otwartego (niezamkniętego) czerwia w wieku 3-4 dni. W przypadku silnego rozwoju infekcji może to również dotyczyć zapieczętowanego czerwiu.

Czynnik sprawczy był badany w Europie, więc ten rodzaj zgnilca nazywa się europejskim. Dotknięte osobniki tracą segmentację (segmentację), zmieniają kolor na słomkowożółty. Potem pojawia się kwaśny zapach, zwłoki nabierają lepkiej konsystencji, po czym wysychają. Łatwiej jest usunąć martwe larwy niż po pokonaniu infekcji typu amerykańskiego. Zgnilec europejski może atakować larwy matek lub trutni. Szczyt rozprzestrzeniania się choroby przypada na wiosnę-lato. Nieznacznie obniżono odsetek zachorowalności w okresie zbierania miodu. Pszczoły aktywnie czyszczą komórki.

Możliwe jest dokładne określenie rodzaju choroby pszczół tylko za pomocą badania laboratoryjnego, w którym przenoszona jest część podłoża z chorymi lub martwymi larwami.

Poziom niebezpieczeństwa zarażenia zgnilcem znacznie wzrasta, jeśli nie są przestrzegane zasady opieki nad pszczołami i dowody:

• obecność brudu;
• słaba izolacja;
• stare grzebienie, w których pozostają zarodniki szkodników.

Czynnikami sprawczymi zgnilca europejskiego jest kilka rodzajów bakterii:

• paciorkowiec plutonowy;
• bakteria pszczół paciorkowcowych;
• pałeczka pęcherzykowata;
• bakteria plutonu.

Są odporne na różne warunki, dzięki czemu przez bardzo długi czas pozostają witalnie aktywne. W miodzie giną po 3 godzinach, ze względu na silne właściwości antybakteryjne produktu. Zniszczony również przez substancje fenolowe.

Parafoul

Mniej niebezpieczny rodzaj. Parafoul wpływa na starsze larwy. Najczęściej zmiana występuje w regionach położonych na dużych wysokościach o zimnym klimacie.

Odmiana ta różni się od innych stanem martwych larw. Oni:

• nie mają zapachu;
• szybko wysycha;
• skórki nie mają intensywnego koloru;
• martwe ciała są łatwe do usunięcia.

Śmierć czerwiu następuje w zapieczętowanej komórce, znacznie rzadziej w komórce otwartej. Istnieje kilka głównych objawów choroby pszczół:

• u chorych poczwarek wzrasta aktywność ruchowa;
• przyjmują nienaturalną pozycję;
• zamknięte zaślepki stają się ciemne i wypukłe;
• pośrodku wybrzuszenia zauważono zagłębienie w kształcie stożka;
• nie ma dziury nieodłącznej od zgnilca amerykańskiego;
• wysuszone poczwarki są łatwo usuwane z komórki.

Aby postawić prawidłową diagnozę, należy zwrócić uwagę na wiek dotkniętych chorobą larw, zapach i konsystencję. Ostateczną odpowiedź można uzyskać dopiero po testach laboratoryjnych.

Jak leczyć pszczoły na zgnilca

Choroby zgnilca u pszczół nie mogą być wyleczone bez przenoszenia kolonii. Aby to zrobić, użyj zdezynfekowanych uli ze sztucznym plastrem miodu. To wydarzenie nazywa się biegiem. W leczeniu zgnilca amerykańskiego pszczoły destyluje się dwukrotnie, ale kolejno. Istnieją dwie procedury wykonywania zdobyczy - z postem i bez:

1. Z głodem. Najpierw trzeba strząsnąć wszystkie pszczoły z ramek do pustego ula, zamknąć wejścia kratą, przenieść do ciemnego pokoju. Celem postu jest całkowite spożycie miodu w żołądku owadów, który może być nasycony zarodnikami bakterii. Pszczoły w tym czasie gromadzą się razem i wiszą pod pokrywką. Gdy tylko owady z głodu zaczną osypywać się na podłogę, przenosi się je do czystego ula. Powinno być już oprawione. Rodzina w komórce otrzymuje nową macicę.
2. Bez głodu. Ul jest usuwany, pszczoły są strząsane przed nową na papierze. W tym samym czasie macica zostaje usunięta z rodziny. Jeśli w tej rodzinie jest wystarczająco dużo zdrowego czerwiu, jest on przenoszony do nowego. Wejścia są zamknięte, zapewnij pszczołom odpowiednią ilość wody i karmy leczniczej. Tydzień później wybuchają mateczniki. Gdy tylko lęg wyjdzie, rodzina zostaje poddana destylacji do zdezynfekowanego ula i otrzymuje płodową królową. Pszczoły otrzymują syrop leczniczy.

Wosk gotuje się przez 2,5 godziny, a następnie przetwarza na wosk.

Słoma i wosk z zakażonych pasiek są koniecznie oznaczone jako „zgniłe”.

Pozostały po transferze czerw umieszczany jest w zamkniętej ewidencji na okres wylęgania, następnie trafia do utworzenia nowej rodziny pszczelej.

Dalsze leczenie zgnilca u pszczół polega na dezynfekcji miejsc pod dowodami, kalcynowaniu gleby palnikiem lub palenisku. Wewnętrzna powierzchnia uli jest dezynfekowana przez wypalanie, czyszczona i myta.

Pasieka jest zamknięta na czas kwarantanny, która jest usuwana w następnym roku po przeniesieniu, jeśli nie ma nawrotu choroby.

Jeśli pojedyncze rodziny są dotknięte zgnilcem amerykańskim, zaleca się ich niszczenie.

Leczenie pszczół z zgnilca europejskiego lub amerykańskiego jest skuteczne, jeśli nie ma nowego czerwiu. Dlatego królowa zostaje usunięta z rodziny pszczół.

Preparaty do leczenia pszczół z zgnilca

Optymalny czas na leczenie rodzin pszczelich z zgnilca to czerwiec. Wtedy chore owady nie pozostają w tyle za zdrowymi i biorą udział w głównej łapówce. Jeśli rodzina pszczół jest silnie dotknięta zgnilcem, to się go pozbywa. Owady są niszczone formaldehydem, te, które się kruszą, są spalane. W przypadku nieustannej manifestacji nieprzyjemnych chorób preparaty lecznicze podaje się również zdrowym rodzinom.

Główne grupy leków stosowanych w leczeniu zgnilca u pszczół to antybiotyki i sulfonamidy, na przykład sulfantrol lub norsulfazol sodu.

Wymieszane z syropem cukrowym. Dawki leków w leczeniu pszczół z zgnilca obliczane są na podstawie liczby rodzin, które potrzebują pomocy. Obliczenia dokonuje się na podstawie objętości syropu cukrowego. Jedna ulica wymaga 100-150 g, podczas opryskiwania z butelki ze spryskiwaczem - 100-150 g na ramkę. Następnie do 1 litra syropu dodaje się lek terapeutyczny w dawce zgodnej z instrukcją.

Leczenie zgnilca u pszczół antybiotykami

Skuteczny sposób radzenia sobie ze zgniłymi pszczołami w pasiece. Najpierw oblicza się ilość syropu, następnie dodaje się do niego antybiotyk i podejmuje działania terapeutyczne. W leczeniu zgnilca u pszczół antybiotykami konieczna jest zmiana leków. Skuteczne leki to:

• Ampioks;
• Oksytetracyklina;
• ryfampicyna;
• neomycyna;
• biomycyna;
• Erytromycyna.

Stosowane są również sulfonamidy - leki przeciwdrobnoustrojowe.

Bardzo dobry wynik w walce z zgnilcem uzyskuje się łącząc antybiotyki z sulfonamidami. Na przykład 2 g norsulfazolu łączy się z 1 g ampioksu, rozcieńcza się w 1 litrze syropu cukrowego i wydaje na 5 ramek. Ilość zabiegów dla pszczół - 3-4 razy. Częstotliwość 1 raz w tygodniu. W przypadku zdrowych rodzin liczba zabiegów zmniejsza się do 2 razy. Syrop składa się z cukru i wody w proporcji 1:1.

Jedna ulica potrzebuje 500 000 biomycyny. W 1 g jest milion jednostek, dla rodziny 12 klatek trzeba wziąć 500 mg. Weterynarze twierdzą, że pożądane jest zwiększenie dawki i zażycie 1 g. Wynika to z faktu, że niewystarczająca ilość antybiotyku będzie bezużyteczna. Tetracykliny, Neomycyna, Oksytetracyklina i Erytromycyna są brane pod uwagę w przeliczeniu 400 000 jednostek, norsulfazol sodu 1 g, sulfantrol 2 g.

Bakteriofag jest uważany za skuteczny lek w leczeniu zgnilca. Top dressing przygotowuje się w ciągu dnia, a pszczoły podaje się wieczorem. Jest mniej irytujący dla owadów.

Po zakończeniu leczenia rodzina pszczół jest badana w celu ustalenia skuteczności podjętych środków.

W sprzedaży jest proszek oksybaktocydowy, którego podstawą jest oksytetracyklina, a dodatkowymi składnikami są glukoza i kwas askorbinowy. Oprócz pudru produkt dostępny w postaci pasków. Służy do leczenia i zapobiegania chorobom zgnilca pszczół. Syrop leczniczy przygotowuje się z 5 g proszku i ćwiartki szklanki wody. Dawka na 10 litrów syropu. Jedna ramka potrzebuje 100 ml roztworu.

Sposoby używania narkotyków:

• posypanie proszkiem leczniczym z mieszaniny leku i cukru;
• rozpylający;
• cukierek.

Metody leczenia zgnilca u pszczół środkami ludowymi

Metody ludowe w walce z chorobą są uważane za nieskuteczne. Zastąpienie leków może być tylko etapem głodu. Jednak współcześni pszczelarze z powodzeniem stosują leczenie zgnilca u pszczół za pomocą glistnika. Po zakończeniu ostatniego odciągania miodu wykonuje się zabieg profilaktyczny naparem z rośliny. Napar z glistnika przygotowuje się ze 100 g świeżych ziół i 2 litrów wrzącej wody. Parzyć i zaparzać miksturę przez 30 minut. Wlej środek do opryskiwacza, przetwarzaj nie tylko pszczoły, ale także powierzchnie robocze ula.

Obróbka uli i inwentaryzacji

Po znalezieniu zgnilca pszczół kolonia pszczół jest natychmiast przesadzana do czystego ula. Stare mieszkania i sprzęt są dezynfekowane w pomieszczeniach. Zastosuj roztwór nadtlenku wodoru (3%) + amoniak, roztwór chloraminy, Farmayod, Domestos.

1. Miodarka zwilżona produktem, pozostawiona na 3-4 godziny, następnie spłukana.
2. Płótna i wszystkie tekstylia gotuje się w roztworze ługu przez 30 minut.
3. Ule wypala się palnikiem, po uprzednim oczyszczeniu z wosku. Druga opcja to pokrycie jednym z powyższych rozwiązań kilka razy w odstępie 1 godziny.
4. Spal lub zdezynfekuj metalowe przedmioty w jednym z roztworów.
5. Drewniane ramki gotuje się w roztworze sody kaustycznej przez 15 minut.
6. Ziemia pod dowodami jest rozkopana z dodatkiem wapna.
7. Plastry miodu z częściami martwych poczwarek są topione, ramy są palone, wosk jest używany wyłącznie do celów technicznych.
8. Miód jest zjadany, ale nie karmiony pszczołami.

W przypadku silnej infekcji zgnilcem rodziny są usuwane.

Zestaw środków zapobiegawczych

Leczenie rodzin jest pracochłonne, dlatego skupiamy się na profilaktyce. Skuteczne środki zapobiegawcze przeciwko zgnilcowi obejmują:

1. Dokładna kontrola przy zakupie matek lub niosek pszczół.
2. Coroczna dezynfekcja sprzętu, uli, magazynów.
3. Czyszczenie pasieki z gruzu i brudu.
4. Coroczna aktualizacja 1/3 liczby komórek. Nie używaj starych i czarnych.
5. Utrzymywanie dużych rodzin.
6. Wykluczenie kontaktu pszczół z rodzinami w kwarantannie.

Wielu pszczelarzy stosuje profilaktyczne, lecznicze żywienie antybiotykami.

Wniosek

Zgnilca u pszczół sprawia wiele kłopotów pszczelarzom i zmniejsza produktywność rodzin. Aby tego uniknąć, musisz starannie wdrożyć środki zapobiegawcze. W przypadku infekcji ściśle przestrzegać zaleceń lekarza weterynarii.

Artykuły na ten temat "Zgnilca u pszczół: znaki"

Askosferoza pszczół: jak i co leczyć

Pakiet pszczół: jak zrobić + recenzje

Askosferoza pszczół: jak i co leczyć

Pakiet pszczół: jak zrobić + recenzje