Pielęgnacja róż pnących jesienią
Róże pnące to odmiana róż o długich łodygach. Pędy mogą mieć kilka metrów długości. Zdecydowanie potrzebują wsparcia. Duże kwiaty o różnych kolorach i wyglądzie.
Róże pnące w projektowaniu krajobrazu służą do pionowego ogrodnictwa małych form architektonicznych: łuki, pergole, altany, rotundy itp., ozdabiają ściany budynków i budowli, pełniąc funkcję podziału na strefy lub ukrywania budynków mieszkalnych.
Róże pnące mogą mieć różny wygląd, umownie dzieli się je na 3 grupy:
- Wspinaczka - długość pędów sięga 3 m. Powstały ze skrzyżowania róż pnących i hybrydowych róż herbacianych, a także róż floribunda i odmian powtarzających się. Otrzymał imię wspinaczy lub wspinaczy. Róże pnące kwitną dwa razy w sezonie dużymi kwiatami podobnymi do róż herbacianych. Zima jest tolerowana, jeśli jest schronienie;
- Półwspinaczka - pnąca, wysokość łodygi od 1,5 do 3 m, powstała w wyniku mutacji floribunda, grandiflora, mieszańcowate róże herbaciane. Różnią się od swoich przodków wysokim wzrostem, większymi kwiatami. Uprawiane głównie w regionach południowych;
Róże kręcone lub pnące - długość jasnozielonych pędów może dochodzić do 15 m, liście skórzaste, drobne. Kwiaty o subtelnym aromacie, proste lub podwójne lub półpełne, rozmieszczone są na całej długości pnącej łodygi. Roślina kwitnie obficie w drugiej połowie lata przez miesiąc, jest mrozoodporna i potrzebuje jedynie lekkiego schronienia.
Róże pnące mają stały wzrost pędów, więc pąki tworzą się przez cały sezon wegetacyjny. Kwitnienie trwa do mrozu. To jedna ze szczególnych cech róż pnących.
Pielęgnacja róż pnących jesienią
Do pnąca róża płynnie zakończył sezon wegetacyjny, przygotowanie do zimy powinien zacząć się od końca sierpnia. Roślina przestaje być podlewana i rozluźnia glebę pod nią. Z górny opatrunek wyklucz azot, ponieważ wspomaga wzrost liści i pędów. W top dressingu bazują na potasie i fosforze. Wzmacniają zdrewniałą część pnia i system korzeniowy. Jesienna pielęgnacja ma na celu przygotowanie róż pnących na zimę.
W róży pnącej wycina się niedojrzałą część pędów, większość liści i wszystkie pąki. Przeprowadź kontrolę sanitarną i usuń uszkodzone pędy: złamane i zakażone chorobami. Pielęgnacja róż pnących jesienią sprowadza się do przycinanie krzak i schronienie go na zimę.
Należy zwrócić szczególną uwagę na przycinanie krzewu różanego, ponieważ prawidłowe przycinanie decyduje o tym, jak obficie zakwitnie krzew w przyszłym sezonie, jego właściwości dekoracyjne.
Róże pnące tworzą pąki na zeszłorocznych pędach i kwitną raz w sezonie. Dlatego pędy, na których były kwiaty, należy całkowicie usunąć pod korzeniem. Najlepszy czas na usunięcie to jesień. W okresie wegetacyjnym rośnie około 10 pędów zastępczych, na których w kolejnym sezonie tworzą się kwiaty.
Inna grupa róż tkackich kwitnie dwa razy w sezonie na pędach w różnym wieku. Z wiekiem pędy słabną, powstaje na nich coraz mniej kwiatów. Pędy w wieku 4 lat lub więcej należy przyciąć całkowicie, do podstawy. Kwiat ma około 3 pędów odbudowy w wieku 1-3 lat i 4-6 pędów głównych.
W różach pnących, które kwitną dwa razy w sezonie, jesienią przeprowadzają tylko sanitarne przycinanie, usuwanie uszkodzonych pędów. Wiosną, w zależności od sposobu zimowania rośliny, wycina się pędy ze względu na wiek oraz te, które nie przetrwały dobrze zimy. A także skrócić wierzchołki pędów.
Dalej są usuwane z podpory, zginane do ziemi, wiążąc razem pędy wspinaczkowe. Jeśli krzew rośnie osobno, to jest mocowany za pomocą wsporników. Jeśli kilka róż pnących rośnie w rzędzie, to wygięte rośliny są dla siebie ustalone. Na glebie powinna leżeć warstwa suchych liści lub gałązek świerkowych.
Należy to robić w temperaturze dodatniej, gdy pojawi się minus, pędy stają się kruche, łatwo ulegają uszkodzeniu.
W pozycji zgiętej, bez osłony róże pnące mogą mieć nawet 2 tygodnie. Dopiero wraz z nadejściem temperatury -5-7 ° C można zacząć osłaniać rośliny. Od góry krzewy pokryte są świerkowymi gałęziami, a następnie lutrasilem lub spunbond.
Inny sposób na przygotowanie się do zimy: ustaw łuki na całej długości i pociągnij materiał pokrywający na wierzchu, bezpiecznie mocując go od krawędzi. Jeśli używasz agrofibry, to należy je szczelnie przykryć, nie pozostawiając dziur, sam materiał przepuszcza powietrze. W przypadku stosowania folii plastikowej należy pozostawić otwory wentylacyjne, aby rośliny oddychały i nie gniły.
Niezawodnym sposobem ochrony róży pnącej przed zimowym chłodem jest zbudowanie chaty z drewnianych lub sklejkowych tarcz, które są pokryte od góry materiałem dachowym lub agrowłóknem. W takich konstrukcjach powinno być wystarczająco dużo miejsca na warstwę powietrza. Wysokość od szyszki do leżących krzewów wynosi co najmniej 20 cm. Chaty budowane są w temperaturze dodatniej, aż temperatura osiągnie -7 ° C, końce schronu nie są zamknięte.
W dodatnich temperaturach glebę wokół kręgu pnia i samą roślinę spryskuje się roztworem mieszanki Bordeaux lub siarczanu miedzi w celu zapobiegania chorobom grzybiczym.
V schronisko róże pnące na zimę pamiętaj, aby rozłożyć leki odstraszające szczury i myszy. Temperatura w dobrym schronie nie spada poniżej -10°C, taki klimat przyciąga gryzonie. Kopią korytarze, uszkadzając korzenie.
Podstawa łodygi pokryta jest kompostem, piaskiem, torfem lub ziemią. Wysokość warstwy ściółki zależy od przewidywanych temperatur zimowych. Im zimniejsza zima, tym wyższa warstwa ściółki może wynosić od 30-50 cm.
Zimą, podczas roztopów, można lekko unieść materiał pokryciowy, aby uzyskać dostęp świeżego powietrza. Nie zaszkodzi, róże są bezpiecznie zamknięte gałązkami świerkowymi. Korzyść jest oczywista. Natlenione, zimowe powietrze poprawi środowisko wewnętrzne.
Przy pierwszych oznakach wiosennego ciepła schronienie jest usuwane z roślin, ale pozostają świerkowe gałęzie lub liście.
Obejrzyj film o przygotowaniach do zimy:
Sadzenie róż pnących jesienią
To, jak rośliny przetrwają zimę, zależy w dużej mierze od warunków ich wzrostu. Kwiaty wymagają dużo światła, ale bezpośrednie światło słoneczne w południe może spowodować oparzenia. Nie nadaje się do sadzenia i tej części ogrodu, w której przechodzą przeciągi lub przechodzą północne prądy powietrza.
Róża pnąca dobrze się czuje pod osłoną południowej części ścian budynków i budowli, pod warunkiem, że przed nimi pozostanie co najmniej pół metra wolnej przestrzeni. Gleby są wybierane do sadzenia dobrze osuszone, jeśli jest stojąca woda, to do tkania róż trzeba będzie stworzyć kwietnik na wzgórzu lub na zboczu. Należy również wziąć pod uwagę sposób przepływu wód gruntowych. Korzenie rośliny sięgają 1,5-2 m².
Gleby gliniaste najlepiej nadają się do pnących róż. Jeśli gleby są piaszczyste, podczas sadzenia dodaje się do nich glinę, a jeśli są to ciężkie gliny, należy je rozjaśnić dodając piasek. Humus, kompost, mączka kostna są dodawane do dołu do sadzenia. Opatrunek mineralny odżywi roślinę przez kolejne 2-3 lata.
W przypadku róż pnących najbardziej odpowiedni do sadzenia jest koniec września-początek października. Cechy sadzenia i pielęgnacji zależą od zakupionej sadzonki. Istnieją sadzonki samoukorzenione, które wyrastają z sadzonek róż lub rozmnażane przez odkłady.
I są sadzonki, które uzyskuje się przez szczepienie na korzeniach dzikiej róży. W sadzonce w rzeczywistości rosły razem 2 rośliny, korzenie dzikiej róży i łodyga róży. Osobliwością sadzenia takich sadzonek jest to, że wymagane jest pogłębienie miejsca szczepienia, aby sadzonka róży mogła sama uformować korzenie. Stopniowo korzenie dzikiej róży umrą.
Jeśli system korzeniowy sadzonki jest otwarty, to jest moczony przez jeden dzień w wodzie, następnie liście są usuwane, uszkodzone pędy są usuwane, istniejące zdrowe pędy są skracane do 30 cm, pąki znajdujące się poniżej szczepienia witryny są usuwane, aby nie wyrosły z nich pędy dzikiej róży.
Do sadzenia przygotowują dół o wymiarach 50x50 cm, napełniają kompostem zmieszanym z ziemią, dobrze podlewają, gleba się uspokoi, następnego dnia sadzą. Korzenie sadzonki są skracane, prostowane i umieszczane w dołku do sadzenia na kopcu ziemi. Zasypiają z przygotowaną glebą, dobrze ją zagęszczają, aby nie tworzyły się puste przestrzenie. Można podlewać roztworem heteroauxiny dla lepszego ukorzenienia.
Po podlaniu gleba może osiąść, wtedy należy dodać ziemię do koła pnia. Dalsza pielęgnacja młodych róż jesienią sprowadza się do podlewania, tylko w przypadku suchej jesieni. Przed nadejściem mrozu rośliny wyrastają na wysokość nie większą niż 20 cm. Zasnąć suchymi liśćmi lub przykryć świerkowymi gałązkami. Na górze montowana jest rama, na którą naciągany jest materiał pokrywający.
Róże szczepione na dzikiej róży wymagają najpierw usunięcia pędów. Korzenie podkładki będą się rozwijać i kiełkować, dopóki zraz nie wykształci własnego systemu korzeniowego. Tak więc będzie trwać przez 1-2 lata, po chwili łodyga róży zacznie dawać pędy.
Sadząc róże pnące należy koniecznie zadbać o przyszłą podporę dla roślin. Rodzaje podpór są różnorodne i zachwycają wyobraźnią. Może to być kolumna, łuk, pień suchego drzewa.
Róże pnące są szczególnie dobre do ozdabiania altan, ścian domów. Różę sadzi się w odległości 0,5-1 m od ściany domu. Do ściany przymocowana jest krata lub prowadnice, do których zostanie przymocowany kwiat. Do mocowania lepiej użyć plastikowych zacisków. Jeśli planujesz użyć podpory wolnostojącej, to jest ona instalowana w odległości do pół metra od krzaka.
Wniosek
Uprawa i pielęgnacja róży pnącej jest bardzo ekscytująca. A wynik jest tego wart. Piękne kwiaty ozdobią każdy zakątek ogrodu lub strefy rekreacyjnej. Przygotowując się do zimy, musisz tylko bardziej uważać na rośliny pnące.
