Sadzenie i pielęgnacja bukszpanu na syberii i uralu

Bukszpan na Syberii jest dość powszechny tylko dlatego, że jest jedną z niewielu specjalnie hodowanych odmian drzew ozdobnych z rodziny bukszpanów. Zimozielony krzew popularny w środkowej Syberii. Buxus wybierany jest ze względu na bezpretensjonalność do warunków wzrostu, szybką adaptację do zmian klimatycznych. W każdym wieku bukszpan podkreśla estetykę i styl ogrodu, ponieważ pozostaje zdrowy i rzadko choruje przez całe życie.

Cechy uprawy bukszpanu na Syberii i Uralu

Syberia i Ural są uważane za najbardziej mroźne regiony Rosji, ale są dość żyzne i nadają się do uprawy krzewów ozdobnych. Główną cechą uprawy bukszpanu jest zapewnienie wysokiej jakości pielęgnacji roślinie w okresie wegetacji. Nie zaleca się również spóźniania się z przycinaniem sanitarnym. Funkcje uprawy bukszpanu na Syberii, na które należy zwrócić uwagę:

  • Miejsce lądowania. Powinna to być południowa część ogrodu ogrodzona kamieniem lub drzewami.
  • Po opadach śniegu trzeba strzepnąć warstwy śniegu, aby krzaki zachowały strukturę gałęzi.
  • W sezonie wiosennym wskazane jest przykrycie młodego bukszpanu ściereczką, aby liście rośliny nie żółkły.
  • Podczas sadzenia wykonuje się grubą warstwę drenażu, aby system korzeniowy nie gnił z powodu nadmiernej wilgoci.

Syberia charakteryzuje się gwałtowną zmianą klimatu, dlatego należy przestrzegać cech sadzenia i pielęgnacji. Przy odpowiedniej pielęgnacji właściciel może wyhodować rozłożysty i piękny bukszpan, który harmonijnie wkomponuje się w krajobraz ogrodu.

Najlepsze odmiany bukszpanu na Syberię i Ural

Od czasu pojawienia się bukszpanu hodowcy krajowi starali się wypracować odmiany krzewów, które będą odporne na nagłe zmiany temperatury i miejsca sadzenia. Najlepsze odmiany otrzymały unikalne nazwy i szybko rozprzestrzeniły się w zimnych regionach kraju.

Blauer Heinz

Odmiana bukszpanu odpornego na mróz. Dorasta do 20-30 cm wysokości. Jest aktywnie wykorzystywany do tworzenia wzoru krajobrazu w przestronnych klombach. Roślina ma zielono-niebieski kolor liści, skórzastą powierzchnię na blaszkach liściowych.

elegans

Zimozielony krzew o pstrych liściach. Bukszpan kulisty, dorasta do 1 m wysokości, do 75 cm średnicy. Nadaje się do uprawy w domu i sadzenia parami przed wejściem do ogrodu.

Faulkner

Krzew syberyjski o powolnym okresie wegetacji. Dorasta do 1-1,2 m wysokości. Zwarta korona samodzielnie przybiera kształt kuli. Przycinanie korekcyjne wymagane po 3-4 latach uprawy. Toleruje mrozy do -45°C.

Zimowy dżem

Odmiana bukszpanu odpornego na mróz. Dorasta do 1-1,5 m². Korona wymaga częstego przycinania, aby uzyskać pożądany kształt. Zieleń ożywa w dobrym świetle. Na Syberii na zimę krzaki ogrodzone są ramą zakrytą śniegiem.

Baleary

Najpopularniejszy rodzaj tulei ozdobnych. Różni się od krewnych szybkim wzrostem, wysoką odpornością na mróz i przeciągi. Korona o dużych liściach dobrze znosi przycinanie poza sezonem. Zieleń młodych krzewów nie blaknie na słońcu.

Sadzenie i pielęgnacja bukszpanu na Uralu i Syberii

Uprawiane odmiany bukszpanu wiecznie zielonego na Syberii nadają się do uprawy w centralnych i południowych regionach kraju. Młode sadzonki należy pielęgnować przez kilka miesięcy i zorganizować komfortowe warunki do ukorzeniania roślin. Dobrze przystosowane krzewy zaczynają rozwijać się same, wystarczy je przyciąć i przykryć na zimę.

Daty lądowania

Na Syberii młody bukszpan sadzi się wczesną jesienią lub w połowie października, ponieważ krzew ozdobny kwitnie wiosną. Transplantację bukszpanu domowego lub dzikiego można wykonać o każdej porze roku od wczesnej wiosny do połowy jesieni. Kupiony bukszpan na Syberii można sadzić w otwartym terenie od połowy marca do końca kwietnia, dzięki czemu bukszpan szybko się zakorzeni. Podczas sadzenia w domu sadzonki lub nasiona bukszpanu sadzi się latem lub jesienią na miesiąc przed pierwszymi przymrozkami.

Przygotowanie terenu i gleby

Miejsce lądowania musi znajdować się w cieniu lub mieć ogrodzenie, które ochroni sadzonki przed przeciągami. Nie zaleca się sadzenia bukszpanu w miejscu nasłonecznionym, roślina może nie zakorzenić się lub często trzeba będzie sadzić młode krzewy zamiast suszonych. W przypadku regionów Syberii optymalnym miejscem do sadzenia jest zbocze lub kwietnik z wysoką obwódką, południowa strona ogrodu. Preferowane jest również miejsce o półcieniu, w którym rozproszone światło naturalne przyczyni się do rozwoju krzewów.

Na Syberii bukszpan może zakorzenić się na glebie dowolnej jakości, ale korzenie szybko rozwijają się na glinach, czarnoziemach i glebach gliniastych. Woda gruntowa jest dopuszczalna na poziomie 3-4 m od głębokości wykopu. W przeciwnym razie korzenie gniją z powodu nadmiaru wilgoci, krzewy bukszpanu będą narażone na częste choroby. Gleba jest wykopywana kilka razy, aż będzie luźna. Dzień przed sadzeniem wykopują dołek o głębokości 60 cm i średnicy 50 cm. Część gleby miesza się ze złożonym nawozem, miejsce i dół traktuje się silnie stężonym roztworem manganu w celu dezynfekcji gleby.

Zasady lądowania

Nabyte sadzonki bukszpanu w doniczkach torfowych można sadzić od razu w ziemi, po dokładnym nawilżeniu gleby. Jeśli relikt był pierwotnie uprawiany w domu, to podczas przesadzania należy ostrożnie usunąć roślinę, aby delikatne korzenie nie zostały poważnie uszkodzone. Buxus w ciepłych regionach Syberii sadzi się wraz z podstawową glebą w gotowym dołku, posypany substratem torfem, kompostem i humusem. Zdjęcie przedstawia proces sadzenia i pielęgnacji bukszpanu na Syberii:

Ważny! Dno dołu do sadzenia pokryte jest warstwą drenażu z agroperlitu do 15-20 cm. Przepuszczalność wody w dużej mierze zależy od jakości i grubości warstwy drenażowej.

Wokół krzewu tworzy się krąg podlewania, gleba jest ubijana przy korzeniach. W przypadku braku bariery po wietrznej stronie zakładają kopię zapasową i wiążą sadzonkę. Jeśli gleba jest wilgotna, podlewanie nie jest wymagane przez następny tydzień. Znak, że bukszpan jest zakorzeniony - nie ma suszonych gałęzi, zieleń nie blaknie w ciągu tygodnia aklimatyzacji.

Podlewanie i karmienie

Na Uralu lub Syberii sadzenie na wiosnę należy wykonać przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego. W tym czasie roślina przyzwyczai się do nowego klimatu, gleby i będzie mogła samodzielnie się rozwijać. Młody bukszpan podlewamy 2 razy w tygodniu po 3-4 litry. W pierwszym miesiącu monitorują jakość wierzchniej warstwy ziemi. Biała tablica wskazuje na nadmiar wilgoci lub brak tlenu w korzeniach. Po roku uprawy częstotliwość podlewania zmniejsza się do 1-3 razy w miesiącu. W porze deszczowej nie trzeba podlewać bukszpanu, jeśli był kwaśny deszcz, krzew potrzebuje prysznica z konewki. Do 10 litrów wody na 1 dorosły krzew bukszpanu syberyjskiego.

W pierwszym roku opatrunek pogłówny nie jest wymagany, jeśli korzenie zostały pokryte podłożem podczas sadzenia. Po ustąpieniu mrozów krąg korzeni jest poluzowany, nawozimy glebę zwykłym kompostem. Kolejny górny opatrunek nakłada się latem, następnie jesienią i przed pierwszymi przymrozkami glebę nawozi się superfosfatami. Suplementy potasu stosuje się w niewielkich ilościach jednocześnie z podlewaniem. Azot lub siarka są dodawane w ostateczności, w czasie choroby.

przycinanie

Przycinanie wiosenne odbywa się w razie potrzeby, jeśli po usunięciu schronień na zimę zostaną znalezione suche, porażone lub uszkodzone gałęzie. Formowanie korony przez przycinanie stosuje się w drugim roku uprawy bukszpanu. W zależności od wybranej odmiany w sezonie przeprowadza się 3-4 cięcie kształtujące. Aby nadać niezwykły kształt, krzew uprawiany jest w specjalnym siatkowym wzorze, wzdłuż którego przycinana jest dorosła roślina.

Przycinanie sanitarne jest konieczne, aby przygotować roślinę na zimę. Za pomocą nożyc ogrodowych przytnij warstwę korony do podstawy żywych gałęzi. Każda sekcja jest dezynfekowana słabym roztworem manganu. Przycinanie jesienne czasami nie jest potrzebne, ale można je wykorzystać do wyrównania kształtu korony.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Bukszpan to roślina trująca dla większości szkodników, ale relikt nie jest odporny na choroby grzybowe i niektóre pasożytnicze owady. Musztarda żółciowa niszczy pień krzewu: zielenie więdną lub wysychają, wpływa na system korzeniowy. Na Syberii zainfekowany bukszpan szybko umiera, a tylko zdrowe rośliny można wcześniej uratować lub chronić przed szkodnikiem poprzez opryskiwanie. Rozwiązanie wymaga 10 mg insektycydów na 10 litrów wody. Krzew opryskuje się w ciągu tygodnia po zdjęciu schronień i przed przygotowaniem do zimy.

Mączny robak zaraża jednocześnie kilka krzewów, które pokryte są białym nalotem. Możesz pozbyć się pasożyta na wczesnym etapie rozprzestrzeniania się infekcji. Bukszpan spryskuje się rozcieńczonym roztworem wody i siarki, czasami stosuje się złożone chemikalia. W przypadku martwicy pędów zainfekowane gałęzie są usuwane do miejsca zamieszkania. Rak systemu korzeniowego szybko się rozprzestrzenia, więc szybko więdnąca roślina wskazuje na podobną chorobę. Krzewy są wykopywane i palone, a miejsce, w którym rósł bukszpan, jest dezynfekowane.

Jak pokryć bukszpan na zimę na Uralu i Syberii

Mimo dobrej adaptacji do zmiennego klimatu bukszpan na Syberię czy Ural uważany jest za roślinę zbyt ciepłolubną, którą trzeba przykryć na zimę. Do schronienia używaj gęstej tkaniny, juty, kartonów. Na Syberii i Uralu w pierwszej dekadzie października pień reliktu bielony jest wapnem z siarczanem miedzi, który chroni pień i korzenie przed glinianymi szkodnikami.

Po przycięciu sanitarnym krzewy owija się ściereczką lub innym materiałem, a konstrukcję dodatkowo mocuje się liną. Podstawa bukszpanu jest ściółkowana sianem, gałązkami świerkowymi lub pokryciem dachowym. Takie procedury pozwalają wytrzymać niskie temperatury do -30-50 ° C, co jest typowe dla Syberii. Schronienia są usuwane po całkowitym ustąpieniu mrozu, aby gałęzie nie gniły.

Reprodukcja bukszpanu

Sam krzew można rozmnażać przez sadzonki lub nasiona. Podział krzewów jest rzadko stosowany, ponieważ roślina może nie zakorzenić się z powodu uszkodzonych korzeni. Sadzonki przygotowuje się wczesną wiosną, po usunięciu schronień u korzeni krzewu wybiera się silne młode pędy. Zdrowe sadzonki nadają się do sadzenia o wzroście 10-15 cm. Liście są usuwane do połowy długości pędu.

Cięcie pędu musi być ukośne. Ze świeżym końcem łodygę zanurza się w roztworze stymulatorów wzrostu na 24 godziny, a następnie sadzi. Miesiąc później korzenie kiełkują, a następnie system korzeniowy młodego bukszpanu zaczyna się rozwijać. Nasiona do sadzenia są rzadko używane, ponieważ trudno jest znaleźć materiał wysokiej jakości. W przypadku sadzenia testowego do otworu wlewa się garść nasion. W najlepszym przypadku do 50% materiału sadzeniowego wykiełkuje na glebie syberyjskiej.

Wniosek

Bukszpan na Syberii i Uralu dobrze się zakorzenia i rośnie do bujnych rozmiarów. Dzięki szybkiej adaptacji w komfortowych warunkach krzew nie choruje, łatwo toleruje strzyżenie do pożądanego kształtu i cięcie sanitarne. Dzięki swojej obecności działka ogrodowa nabiera nowoczesnego wyglądu, bukszpan harmonijnie łączy się z kolorowymi lub prostymi roślinami.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: