Koniczyna biała: opis, sadzenie i pielęgnacja

Koniczyna biała (inaczej koniczyna płożąca, a niektórzy nazywają ją holenderską, biała owsianka lub płożąca amoria) to nisko rosnąca roślina należąca do rodzaju Clover, podrodziny Motylkov i rodziny motylkowatych. W tłumaczeniu z łaciny koniczyna oznacza „shamrock”.

Opis koniczyny

Pełzająca koniczyna biała to wieloletnia roślina zielna, wyróżnia się:

• korzeń palowy i rozgałęziony system korzeniowy;
• pełzająca łodyga, która rozprzestrzenia się i zapuszcza korzenie w węzłach;
• liście długie ogonki trójdzielne, szeroko jajowate z karbowanym wierzchołkiem i ogonkami ogonkowymi o długości 30 cm.

Biała koniczyna Rivendell ma pachowe i prawie kuliste główki kwiatowe. Są luźne, a ich średnica może sięgać 2 cm. Roślina ma długą szypułkę, która przekracza ogonek liści i może osiągnąć 30 cm, a po kwitnieniu składa się. Koniczyna ma białą lub różowawą koronę, ale kiedy blednie, zaczyna brązowieć. Kwiaty rośliny o przyjemnym i słodkawym aromacie. W środku można naliczyć około 10 pręcików, z których 9 jest połączonych w jedną rurkę. Nektar jest przechowywany na samym dnie korony rośliny, tuż przy jajniku.

Biała koniczyna

Uwaga! Okres kwitnienia koniczyny trwa od maja do końca jesieni.

Kwitnienie pąków następuje od obrzeży do centralnej części. Ziarno pyłku rośliny trójskibowej lub w kształcie elipsy. Owocem koniczyny jest podłużna, płaska fasola. Każdy zawiera albo kilka jąder w kształcie nerki, albo nasienie w kształcie serca, które jest szaro-żółte lub pomarańczowe. Dojrzewanie koniczyny zaczyna się od czerwca do lipca. Propagowane przez nasiona lub wegetatywnie.

Strefa dystrybucji roślin – teren Afryki Północnej, Azji Mniejszej, Azji Zachodniej i Środkowej, Pakistanu i prawie całej Europy. Kultura ta znaturalizowała się w południowej Afryce, w Azji, w szczególności w jej regionie tropikalnym, a także w Australii i Nowej Zelandii. Koniczyna biała występuje również w Federacji Rosyjskiej w regionie europejskim, a także na Kaukazie, Syberii i na Dalekim Wschodzie. Ta odmiana koniczyny pełzającej woli kiełkować na polach i łąkach, a także w pobliżu zbiorników wodnych, w pobliżu dróg, pastwisk i budynków mieszkalnych. Często można go postrzegać jako chwast na polu uprawnym, ponieważ nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Jest wilgotny i światłolubny, odporny na mróz. Liście ułożone są w 6 płytkach, ale są gatunki z rekordową liczbą 21.

Opis odmiany

Rodzaje i odmiany koniczyny

Jak posadzić trawnik z koniczyny? Aby uzyskać pozytywny wynik sadzenia koniczyny, najpierw musisz zająć się rodzajami tej trawy i charakterystyką lokalizacji, warunkami klimatycznymi, które preferują. Na całym świecie istnieje około 300 gatunków roślin, ale wielu interesuje się tym, jaką koniczynę w kraju mogą wyhodować własnymi rękami. Najpopularniejszą odmianą w Rosji jest łąka, która rośnie od około 200 lat i to z niej wyhodowano nowe gatunki. Ta trawa jest używana jako pasza dla zwierząt gospodarskich. Koniczyna łąkowa rośnie najczęściej na łąkach i polach, a także na terenach górskich.

Istnieje kilka innych głównych odmian roślin, na które istnieje duże zapotrzebowanie:

• Koniczyna biała lub płożąca. Jest to roślina wieloletnia o pełzającej łodydze osiągającej długość nie większą niż 40 cm. Liście trójlistkowe i zaokrąglone. Koniczyna ta jest bardzo wytrwała i znosi deptanie przez bydło, a nawet silne mrozy. Negatywem jest to, że roślina rośnie bardzo szybko i dosłownie pokrywa całą klomb.
• Koniczyna Atropurpurea ma trzy- i czteroklapowe liście o nietypowym kolorze. W środku jest magenta, a krawędzie zielone. Odmiana jest światłolubna, aw cieniu zaczyna więdnąć, co może doprowadzić do obumarcia rośliny.
• Clover Purpurascens ma czerwono-brązowe liście, których spód jest otoczony zieloną obwódką. Bardzo szybko rośnie w ogrodzie kwiatowym. W jej kwiatostanie znajdują się 4 płatki.
• Koniczyna szczęścia ma 4 liście i jest zielona lub fioletowa na brzegach, ale ten pierwszy kolor jest bardziej powszechny.
• Różowa koniczyna (lub szwedzka hybryda) woli rosnąć na Krymie i Kaukazie, a także w centralnym regionie Czarnej Ziemi. Odmiana jest dość odporna. Siew odbywa się na wiosnę. Lepiej jest rosnąć na pastwiskach jako pasza, ponieważ jest bardziej soczysta i pożyteczna w stosunku do łąki. Koniczyna jest niestabilna na kwasowość w glebie, dlatego należy ją wysiewać w glebie o stałej wilgotności, na przykład niedaleko zbiorników wodnych. Kwitnienie rośliny rozpoczyna się w czerwcu i trwa do jesieni. Liście w koniczynie mają owalny kształt.
• czerwona koniczyna. Pierwszą różnicą w stosunku do innych odmian jest to, że roślina ta jest bardzo piękna i rośnie w postaci bujnych, dużych krzewów, których wysokość sięga 60 cm. Kultura ma duże, wydłużone kwiatostany o malinowo-czerwonym odcieniu i dużym trójklapowym ulistnieniu. Ta odmiana jest wieloletnia. Sadzi się go ręcznie w otwartym terenie, wyrastając z nasion. Doświadczeni hodowcy wolą ją rozmnażać dzieląc krzew. Ta odmiana jest surowo zabroniona do koszenia i powodowania jakichkolwiek szkód, ponieważ jest wymieniona w Czerwonej Księdze.

czerwona koniczyna

Ważny! Wszystkie odmiany koniczyny, z wyjątkiem pierwszej, są uważane za najpopularniejsze wśród koneserów kwiatów ozdobnych.

Jak posadzić koniczynę białą na trawnik, aby uzyskać piękny klomb?? Rozmnażanie następuje przez nasiona. Podział krzewów jest możliwy, ale korzyści z uzyskanych małych krzewów nie będą duże. Na przykład, jeśli jednocześnie zasiejesz nasiona i młody wzrost, bez względu na to, jaki to jest: trawnik, łąka lub ozdoba, pierwsze rośliny zakorzenią się, zaczną aktywnie rosnąć i rozwijać się znacznie szybciej.

Ważny! Nie zawsze posadzone nasiona kiełkują w pierwszym roku, ponieważ jest całkiem możliwe, że z jednego nasiona rośliny z czasem powstaje kilka twardych nasion, które są w stanie utrzymać żywotność i kiełkować, dając nieco później zdrowe sadzonki.

właściwości koniczyny

Według starożytnych uzdrowicieli ludowych i zielarzy roślina ta zasługuje na szacunek. Mieli wyobrażenie o dobroczynnych właściwościach koniczyny i wykorzystali je na dobre. Mianowicie ta roślina przyczynia się do:

• wzmocnienie odporności;
• normalizacja cyklu miesiączkowego;
• eliminacja stanu zapalnego w żeńskim układzie rozrodczym;
• zmniejszenie objawów PMS;
• wzmocnienie ścian naczyń krwionośnych;
• wzrost potencji;
• eliminacja podrażnień;
• odprężające;
• poprawa krwi;
• usuwanie kaszlu.

Koniczyna pomaga wzmocnić układ odpornościowy

Wydawałoby się, że to skromna roślina, ale w rzeczywistości była bardzo ceniona setki lat temu, zwłaszcza w obliczu:

• wzrost temperatury ciała;
• krwawienie wewnątrzmaciczne;
• spadek napięcia ciała;
• naruszenie odpływu żółci;
• zapalenie oskrzeli i przeziębienia;
• problemy hormonalne.

Jest to rodzaj koniczyny białej, który jest szczególnie korzystny dla zdrowia, ale tylko pod warunkiem, że jest to wskazane. Istnieją przeciwwskazania, do których należą:

• okres ciąży i laktacji;
• okres 2 tygodnie przed lub po zabiegu;
• niedawny udar;
• formacje onkologiczne, zwłaszcza w jajnikach i macicy;
• niedobór białka.

W przypadku przedawkowania lub po prostu nietolerancji koniczyny objawy mogą wystąpić w postaci:

• wysypka na skórze;
• odczucia bólu;
• mdłości;
• krwawienie w macicy;
• bół głowy.

Koniczyna jest używana jako pasza dla zwierząt

Koniczyna jest wykorzystywana jako roślina pastwiskowa, która jest chętnie zjadana przez każdy inwentarz. Uznawany jest również za doskonały zielony nawóz, który poprawia właściwości gleby. W północnej części europejskiej części Federacji Rosyjskiej uprawa ta jest uważana za ważną roślinę miodową, ponieważ przez całe lato zbiera duże ilości nektaru i pyłku. Miód koniczynowy zmienia kolor na biały.

Choroby i szkodniki

Sadzenie koniczyny wygląda bardzo gęsto, dlatego gleba pod nią nie ma czasu na wyschnięcie, co przyczynia się do powstawania wysokiej wilgotności. Prowadzi to do pojawienia się ślimaków i nagich ślimaków, a także jest przyczyną podatności koniczyny na choroby grzybowe. W celu zapobiegania przeprowadza się regularne fryzury.

choroby koniczyny

Oprócz ślimaków i ślimaków inne owady mogą zaszkodzić roślinie:

• lucerna, błąd. Aby przezwyciężyć tego pasożyta, w okresie pączkowania stosuje się insektycydy. To ważne, ponieważ w tym czasie owad składa larwy, które również zostaną zniszczone.
• koniczyna. Aby zapobiec jego występowaniu, nasiona koniczyny są również traktowane insektycydami.
• Szarańcza. Takie szkodniki powodują duże szkody w roślinach różnych upraw, zwłaszcza szarańczy syberyjskiej i ciemnoskrzydłej oraz koniki polne. Metoda walki - to samo zapobiegawcze leczenie środkami owadobójczymi.

koniczyna

Spośród groźnych chorób koniczynę może dotknąć mączniak prawdziwy, aby temu zapobiec należy dokładnie oczyścić, posortować i odpowiednio przechowywać nasiona oraz przeprowadzić marynowanie przed siewem. Nie zapomnij o górnym dressingu w postaci nawozów fosforowych i potasowych.

Sadzenie i pielęgnacja koniczyny

Roślina jest uważana za bezpretensjonalną i odporną na różne negatywne czynniki, ale ma swoje własne cechy dotyczące sadzenia:

• cień jest dla niego kategorycznie niepożądany;
• musisz wybrać otwarte i jasno oświetlone miejsce;
• niezwykle ważne jest unikanie nadmiernej wilgoci w korzeniach rośliny, aby wykluczyć powstawanie zgnilizny, pleśni i pasożytów;
• ze względu na obecność gęstego systemu korzeniowego doskonale leży na zboczach i wzmacnia je;
• biała koniczyna woli rosnąć na glebie gliniastej, obojętnej i lekko kwaśnej, dlatego lądowanie odbywa się na dużym otwartym terenie lub trawniku.

pole koniczyny

Koniczyna idealnie sprawdzi się na niezacienionym terenie w ogrodzie. Może być umieszczana zarówno jako oddzielne „łysiny”, jak i jako wypełnienie pustych działek wzdłuż ogrodzeń i konstrukcji. Jako trawa trawnikowa może być wykorzystywana jako boisko dziecięce i sportowe, ale nie boisko do piłki nożnej. Nadaje się również do dekoracji trawników oraz jako materiał do formowania mauretańskiego pokrycia trawnika. Koniczyna będzie wyglądać szykownie na zboczu, alpejskim wzgórzu lub jako dodatek do ogrodu różanego.

Po wybraniu miejsca odbywa się przygotowanie powierzchni ziemi. Pomimo minimalnych wymagań nie można sadzić rośliny na nieuprawianej glebie. W związku z tym przeprowadzane są następujące czynności:

• kopanie strony;
• rozluźnienie gleby;
• oczyszczanie gleby z chwastów i gruzu za pomocą kamieni.

nasiona koniczyny

Następnie przygotowany klomb pozostawia się na kilka dni, aby opadł. Nasiona koniczyny sadzi się w wilgotnej glebie, a przy suchej pogodzie podlewa się grządkę. Pamiętaj, aby użyć górnego opatrunku typu potasu i fosforu. Obliczenie wynosi - 400 g na 1 splot.

Jeśli gleba jest silnie kwaśna, przed sadzeniem jest ona wapnowana, co znacznie zwiększy mrozoodporność.

Ważny! Ponieważ to koniczyna nasyca glebę azotem, taki trawnik nie potrzebuje nawozów z tym składnikiem. Jeśli użyjesz złożonych dodatków z azotem, może to spowodować przedawkowanie i doprowadzić do śmierci rośliny.

Wysiew nasion przeprowadza się, gdy średnia temperatura powietrza wynosi 10-13 ° C. Jest to głównie wiosna - wczesne lato, okres od kwietnia do czerwca.

Uwaga! Jeśli siew koniczyny przypada jesienią, konieczne jest dotrzymanie takiego terminu, aby młode pędy osiągnęły co najmniej 7 cm przed nadejściem pierwszych przymrozków. Na 1 m² można posadzić do 300 nasion lub 10 g materiału sadzeniowego. Wcześniej, aby zapewnić równomierny rozkład, nasiona rośliny miesza się z piaskiem 1:1, po czym ostrożnie rozrzuca się na miejscu.

Na wierzch kładzie się warstwę ziemi o grubości 1 cm, po czym wałuje się ją wałkiem, ale dopuszczalne jest użycie wiadra pod warunkiem, że jest całkowicie gładkie. Podlewanie z węża jest wysoce niepożądane, ale dysza deszczowa umożliwia podlewanie gruntu bez uszkadzania integralności wierzchniej warstwy. Przy prawidłowym wykonaniu zaleceń już po 2 tygodniach widać pierwsze pędy. Trawa zacznie kwitnąć dopiero 1,5 roku po posadzeniu. Latem pąki otwierają się dwukrotnie.

Jeśli chodzi o dalszą pielęgnację, nie będzie wymagała specjalnych wysiłków, wystarczy podlać, wyczyścić wysuszone liście i gruz. Podlewanie odbywa się okresowo, ale zwykle roślina ma wystarczającą ilość naturalnych opadów. Gdy pojawią się chwasty, mogą pojawić się trudności, ponieważ usuwanie należy wykonać ręcznie.

Przy odpowiedniej pielęgnacji i regularnym koszeniu można uzyskać schludny, piękny i bujny trawnik z koniczyny, który zachwyci dwie fale kwitnienia. Aby trawnik był jaśniejszy i bardziej oryginalny, warto preferować odmiany o szmaragdowych liściach, a dla wzmocnienia rośliny spryskać naparem na bazie kwasu borowego.