Czerwona i czarna porzeczka we własnym soku
Zadowolony
Trudno znaleźć ogród, w którym nie rośnie ta pożyteczna, bezpretensjonalna jagoda. Najczęściej porzeczki czerwone, białe lub czarne uprawia się w centralnej Rosji. Z jednego krzewu, w zależności od odmiany i wieku, można zebrać do 7 kg jagód. Spożywa się je na świeżo, zmielone z cukrem, gotowanym dżemem, galaretką, małżami i kompotami. Jagody można zamrozić lub wysuszyć do późniejszego wykorzystania i zachować je przez całą zimę. Porzeczki we własnym soku są popularne wśród gospodyń domowych: w ten sposób jagoda zachowuje wszystkie składniki odżywcze i witaminy bez użycia konserwantów.
Przydatne właściwości porzeczek we własnym soku
Dietetycy zalecają zbieranie jagód porzeczek bez gotowania, aby zawarte w nich witaminy nie uległy zniszczeniu. Dzięki takiemu przygotowaniu jagód w soku zostają zachowane ważne dla organizmu minerały: potas, cynk, żelazo i magnez, a także witaminy z grupy B, C i K. Badania wykazały, że roślina zawiera więcej witaminy C niż owoce cytrusowe, a zawartość przeciwutleniaczy jest wyższa niż jagody. Ze względu na obecność w soku takiej obfitości użytecznych substancji jest on stosowany nie tylko w gotowaniu, ale także w zabiegach kosmetycznych.
Sok porzeczkowy jest dobry na różne przeziębienia, anemię, stany zapalne. Działając moczopędnie, napój pomaga usunąć z organizmu nie tylko nadmiar płynów, ale także szkodliwe toksyny: rtęć, kobalt, ołów i inne metale ciężkie.
Cechy gotowania porzeczek we własnym soku
Przygotowanie kilku litrów zdrowych smakołyków jest łatwe. Jagody trzeba posortować, pozbyć się plamek i pogniecionych okazów. Do słoika trafiają tylko wybrane surowce. Po oczyszczeniu porzeczki należy umyć i wysuszyć, rozprowadzając jagody cienką warstwą na czystym płótnie. Surowiec musi całkowicie wyschnąć: w tym celu można go pozostawić na płótnie na całą noc. Teraz możesz zacząć zbierać porzeczki we własnym soku.
Przepisy na porzeczki we własnym soku na zimę
Każda gospodyni domowa ma swój własny przepis na robienie porzeczek we własnym soku, ale eksperci wyróżniają trzy rodzaje, które opisano poniżej. Dzięki temu zabiegowi można osiągnąć wysokie stężenie witamin i dobroczynnych kwasów w słoiku, ograniczając straty do minimum.
Z cukrem
Składniki należy pobierać w równych częściach: na 1 kg surowców - 1 kg cukru. Wsyp cienką warstwę cukru na dno pojemnika, następnie połóż warstwę porzeczek i tak dalej, aż słoik będzie pełny. Najlepiej na przemian zakończyć cukrem. Jest to konieczne, aby utrwalić warstwy, aby jagody nie poruszały się swobodnie wokół słoika, ale osiadły równomiernie podczas sterylizacji i uwolnienia własnego soku.
Zaraz po przygotowaniu należy umieścić słoiki na patelni, po przykryciu dna ściereczką. Pojemniki nie powinny się stykać, dlatego należy je owinąć ręcznikiem kuchennym i przykryć pokrywkami. Następnie napełnij dno patelni wodą około 3/4 wysokości puszek i podgrzej na średnim ogniu. Kiedy woda zaczyna się gotować, oznacza to, że rozpoczęła się sterylizacja. W przypadku pojemników do 1 litra proces trwa 10 - 15 minut. Gdy zawartość zmniejszy się, możesz dodać własny sok porzeczkowy z innego słoika i zwinąć zawartość.
Inny sposób na przygotowanie konserw we własnym soku z cukrem jest szybszy, ponieważ nie wymaga suszenia surowców.
Umyte jagody pokrywa się cukrem, miesza i układa w słoikach o wymaganej pojemności. Następnie przykryj puste miejsca pokrywkami i pozostaw na noc. Po 10-12 godzinach słoiki będą miały dość własnego soku, a ilość jagód zmniejszy się. Surowce jagodowe zmieszane z cukrem należy włożyć do słoików i pozostawić ponownie na 10 godzin. Po zakończeniu procesu słoiki są pasteryzowane w temperaturze 80 stopni. Czas zależy od objętości:
- 0,5 l - 20 minut;
- 1 l - 30 minut;
- 2 l - 40 minut.
Bez cukru
Technologia wytwarzania porzeczek we własnym soku bez cukru jest podobna do tej z pierwszego przepisu. Połóż ściereczkę na dnie patelni, wlej około połowy wody i zagotuj powstałą kompozycję. Konieczne jest wlanie jagód porzeczek do suchych, wysterylizowanych słoików, włożenie ich do wrzącej wody i nieco zmniejszenie ciepła, aby woda się nie zagotowała, ale pozostała gorąca. Pod wpływem temperatury porzeczka wydziela własny sok i osiada na dnie, w ten sposób wrząc. Konieczne jest stopniowe wkładanie surowców do słoika, aż do osiągnięcia wymaganej objętości. Jak tylko pojemnik się zapełni, wykroje należy zwinąć.
Z dodatkiem soku
W przypadku tej metody należy podzielić surowiec na dwie części. Zabij połowę jagód blenderem i odcedź. Wlać drugą część porzeczki z powstałym sokiem i zagotować w rondelku z wodą według tej samej zasady co w dwóch pierwszych przepisach. Ta metoda gotowania pozwala uniknąć długotrwałego podgrzewania, co oznacza zachowanie największej ilości witaminy C.
kalorie
Ilość kalorii w porzeczkach we własnym soku zależy od ilości cukru dodanego podczas zbioru jagód. Bez cukru w porzeczce 42 kcal na 100 g. W czarnej porzeczce - około 40 kcal na 100 g.
Warunki przechowywania
Porzeczki w puszce we własnym soku pod żelazną pokrywką można przechowywać od 12 miesięcy do trzech lat, przy odpowiednim zachowaniu warunków: w ciemnym, chłodnym i suchym pomieszczeniu. Przy wysokiej wilgotności pokrywki mogą zardzewieć i zniszczyć obrabiane przedmioty we własnym soku. Optymalna temperatura przechowywania wynosi od 0 do 5 stopni Celsjusza.
Wniosek
Porzeczka we własnym soku to bardzo smaczny i zdrowy preparat na zimę, z którym poradzi sobie nawet niedoświadczona gospodyni. Ważne jest przestrzeganie podstawowych zasad dotyczących wszelkich pustych miejsc:
- Miej oddzielne przybory kuchenne: pojemniki do sterylizacji, zamykacz, nowe pokrywki, czystą szmatkę, durszlak lub sitko, słoiki, nowe pokrywki, szpatułki i łyżki do mieszania;
- Zawsze sprawdzaj integralność słoików. Pojemniki konserwujące muszą być wolne od wiórów, szczelin i pęknięć;
- Ostrożnie posortuj owoce, zwłaszcza przed przygotowaniem konserw we własnym soku. Takie puste miejsca nie są doprowadzane do wrzenia, co oznacza, że chorobotwórcze bakterie z uszkodzonych owoców mogą zniszczyć cały słoik;
- Myciu i sterylizacji przed ułożeniem produktów podlegają nie tylko puszki, ale także wieczka;
- Przed przystąpieniem do pracy należy sprawdzić osłony: ich gumowa uszczelka musi być nienaruszona, bez uszkodzeń, pęknięć i ciemnych plam. Jeśli guma jest uszkodzona, z łatwością wpuści tlen do gotowego produktu wraz z drobnoustrojami.
Przestrzegając tych prostych zasad, zgodnie z powyższymi przepisami, możesz zapewnić sobie i swojej rodzinie witaminowy deser na całą zimę.
