Zadowolony
Dzika róża to wieloletni krzew liściasty z rodziny Rosaceae. Roślina jest ceniona za swoje właściwości lecznicze i ma szerokie zastosowanie w medycynie ludowej i tradycyjnej. Wszystkie jego części są bogate w składniki przydatne dla ludzkiego zdrowia. Ten rodzaj kultury wykorzystywany jest również w ogrodnictwie ozdobnym jako podkładka, żywopłot.
Dzika róża uważana jest za najbardziej odporną na zimno różę
Roślina jest krzewem owocującym, którego wysokość sięga zaledwie 2 m. Pędy są wysklepione, ale czasami wzniesione. Początkowo są zielone, elastyczne, ale z wiekiem stają się zdrewniałe, brązowieją. Powierzchnia gałęzi dzikiej róży pokryta jest gęsto cierniami.
Liście są złożone, składające się z 7-9 oddzielnych eliptycznych segmentów z ostrym końcem, które są przymocowane do jednego długiego ogonka. Ich rozmiar sięga 11-15 cm. Powierzchnia płyt jest jasnozielona, matowa. U podstawy liści znajdują się dwa cienkie kolce. Ogonki są również pokryte małymi kolczastymi włoskami. Główna żyła jest wyraźnie widoczna na blaszce liściowej.
Kwiaty na igłach dzikiej róży tworzą się na szczytach pędów. Pąki pojedyncze lub zebrane w kwiatostany wiechowate po 2-3 sztuki. Po całkowitym otwarciu średnica kwiatów dzikiej róży wynosi 3-5 cm. Szypułki gruczołowe szczeciniaste o długości 0,7-3,5 cm. Pąki składają się z pięciu ukośnych płatków w kształcie serca. Odcień kwiatów w biodrach róży jest różowy lub czerwonawy, jak widać na zdjęciu.
Owoce krzewu są owalne wieloziarniste z przewężeniem na szczycie. Jego długość wynosi 1,5-4 cm, a średnica 0,8-2 cm. Powierzchnia jest gładka, gdy dojrzeje staje się jaskrawoczerwona. Wewnątrz owocu znajdują się lekkie, owłosione nasiona. Mają 4mm długości i 3mm szerokości. Masa 1000 nasion to 8-9 g. Owoce na krzewie dojrzewają na przełomie sierpnia i września.
System korzeniowy dzikiej róży jest dobrze rozwinięty. Jego główna część pogłębia się o 15-40 cm, ale procesy boczne osiągają długość 5-6 m. Roślina ta nie boi się suszy i nie cierpi z powodu niskich temperatur do -50 stopni.
Okres kwitnienia na igle dzikiej róży przypada na czerwiec-lipiec
Dzika róża (po łacinie Rosa acicularis) rośnie w europejskiej części Rosji, występuje również na Syberii i Uralu. Krzew jest powszechny w Ameryce Północnej, Europie, Mongolii, Japonii i Chinach.
Ten rodzaj kultury preferuje lasy świerkowe. Rośnie głównie pojedynczo na skrajach i zboczach lasów.
Jak wszystkie dzikie róże, igła różyczkowa charakteryzuje się bogatym składem chemicznym. Korzenie rośliny zawierają garbniki, katechiny i flawonoidy. Płatki dzikiej róży są cenione za wysoką zawartość olejków eterycznych. Ale większość przydatnych składników znajduje się w owocach.
Zawierają:
Nasiona krzewów są bogate w witaminę E
Dzika róża to wyjątkowa roślina lecznicza. Do celów leczniczych wykorzystuje się wszystkie części rośliny, ale w większym stopniu owoce. Na ich podstawie przygotowywane są leki i leki. Należą do nich Holosas, który jest zalecany przy zapaleniu pęcherzyka żółciowego i zapaleniu wątroby. Olejek z dzikiej róży jest również szeroko stosowany w leczeniu owrzodzeń troficznych, dermatozy, odleżyn, łuszczycy i egzemy.
Owoce tej rośliny znajdują szerokie zastosowanie w medycynie ludowej. Środki są używane do leczenia i zapobiegania chorobom.
Główne użyteczne właściwości igieł dzikiej róży:
Aby dzika róża przyniosła korzyści ludzkiemu zdrowiu, trzeba umieć odpowiednio przygotować na jej bazie produkty. Tylko w tym przypadku można liczyć na efekt terapeutyczny i profilaktyczny.
Napój ten pomaga wzmocnić odporność organizmu na niekorzystne czynniki zewnętrzne. Tonizuje i normalizuje pracę układu nerwowego, łagodzi zmęczenie, przywraca siły po przepracowaniu, poprawia pracę mózgu i łagodzi bóle głowy.
Wymagałby:
Proces gotowania:
Po okresie oczekiwania odcedź herbatę. Pij ciepłe, w równych porcjach przez cały dzień.
Aby poprawić smak, do herbaty na bazie dzikiej róży można dodać miód
Ten środek jest zalecany przy hipo- i awitaminozie, anemii i wyczerpaniu. Pomaga również w miażdżycy i zwiększa odporność organizmu na infekcje. Zalecany napar na odchudzanie. W takim przypadku należy wypić 100 ml 20 minut przed posiłkiem.
Wymagałby:
Proces gotowania:
Napar można również przygotować z całych owoców, ale potem trzeba je trzymać w termosie przez jeden dzień
Wywar z dzikiej róży zyskał popularność jako środek leczniczy, moczopędny i przeciwmiażdżycowy. Stosuje się go również przy krwawieniu z macicy, utracie siły, w okresie rehabilitacji po zabiegu chirurgicznym.
Wymagałby:
Proces gotowania:
Odwar pomaga przyspieszyć regenerację organizmu po chorobie
Ten krzew okazał się skuteczny w leczeniu różnych chorób. Ale do tego konieczne jest przestrzeganie zaleceń dotyczących przygotowania produktów leczniczych.
Do leczenia tej choroby należy używać świeżych owoców rośliny. Muszą być dokładnie umyte i lekko wysuszone. Następnie zmiel surowiec do jednorodnej konsystencji. Wlej 2 łyżki. ja. pokruszone owoce 200 ml wrzącej wody, przykryj pojemnik pokrywką. Po 15 minutach dodaj 400 ml, ale już ciepłej wody. Postaw na małym ogniu i gotuj przez pół godziny.
Wywar rano i wieczorem, 300 ml, gotować codziennie. Przebieg leczenia - 3 miesiące. Potem zrób sobie przerwę na cztery tygodnie i powtórz jeszcze raz.
W takim przypadku konieczne jest zażycie środka opartego na dozowanych igłach dzikiej róży i bez cukru. Dzienna stawka wynosi 150 ml. Przekroczenie go może prowadzić do komplikacji zdrowotnych.
Aby przygotować środek leczniczy, należy wlać 200 g suszonych owoców do 1 litra wrzącej wody i gotować na małym ogniu przez 15 minut. Następnie nalegaj na napój przez 8 godzin, odcedź, a następnie rozcieńcz wodą w stosunku 1: 1.
Aby poradzić sobie z patogenną bakterią, musisz użyć specjalnego naparu. Aby go przygotować, wlej 1 łyżkę do termosu. ja. suszone nasiona głogu i dzikiej róży. Całość zalać 1 litrem wrzącej wody, odstawić na 4 godziny. Przyjmuj rano i wieczorem 100 ml aż do całkowitego wyzdrowienia. W razie potrzeby do uzdrawiającego napoju można dodać cukier.
Flawonoidy i kwas askorbinowy, które znajdują się w dużych ilościach w owocach dzikiej róży, działają przeciwutleniająco. Pomaga chronić układ krążenia przed negatywnym działaniem wolnych rodników.
Aby przygotować środek leczniczy, należy zmielić suszone owoce róży. Następnie 1 łyżka. ja. powstałą mieszaninę zalać 400 ml wody i gotować w łaźni wodnej przez kwadrans. Następnie pozostaw na 30 minut, odcedź.
Spożywaj wywar dwa razy dziennie przez 20 minut. przed posiłkami rano i wieczorem 100 ml. Pełny kurs - 1 miesiąc. Potem musisz zrobić sobie przerwę na dwa tygodnie, a potem powtórzyć.
Środki na bazie owoców róży należy pić przed posiłkami
Do leczenia konieczne jest użycie korzeni dzikiej róży. Muszą być dokładnie umyte i wyczyszczone ostrym nożem. Następnie zmiel surowce warzywne za pomocą blendera lub przepuść przez maszynę do mięsa. Wlej 2 łyżki. ja. powstałą mieszaninę 400 ml wody i gotować na małym ogniu przez 15-20 minut.
Po schłodzeniu odcedź bulion. Produkt należy przyjmować na ciepło, 80 ml trzy razy dziennie przed posiłkami. Czas trwania kuracji to dwa tygodnie. Podczas terapii należy pić dużo wody, aby usunąć z organizmu piasek i kamienie.
Pomimo zalet tego krzewu, w niektórych przypadkach może być szkodliwy. Wysoka zawartość kwasu askorbinowego może powodować alergie. Dlatego dla osób z indywidualną nietolerancją tego składnika lepiej odmówić stosowania produktów na bazie owoców róży.
Inne przeciwwskazania:
Nie możesz korzystać z funduszy opartych na tym krzewie oraz w okresie zaostrzeń innych przewlekłych chorób w organizmie.
Nie jest przeciwwskazane picie herbaty i naparu z dzikiej róży w okresie ciąży i laktacji, ale ich stosowanie należy uzgodnić z lekarzem.
Produktów na bazie krzewów nie należy podawać dzieciom w wieku poniżej 2 lat
Konieczne jest zbieranie surowców leczniczych w różnych okresach. Owoce róży należy zbierać po dojrzeniu, kiedy stają się jaskrawoczerwone, ale przed pierwszymi przymrozkami. Zbiór zalecany jest we wrześniu. Następnie owoce należy suszyć w piekarniku w temperaturze + 50-70 stopni.
Zbiór liści dzikiej róży należy przeprowadzić w pierwszej połowie lata. Zaleca się zbieranie płatków rośliny w okresie kwitnienia. Następnie surowiec należy suszyć w zacienionym miejscu przez kilka dni.
Do celów leczniczych odpowiednie są tylko boczne korzenie rośliny. Należy je wykopać późną jesienią lub wczesną wiosną. Następnie oczyść z ziemi i dokładnie umyj. Następnie pokroić na małe kawałki i wysuszyć w zacienionym miejscu.
Konieczne jest przechowywanie materiałów roślinnych w workach papierowych, kartonowych, workach materiałowych w suchym miejscu, z wyłączeniem światła słonecznego. Okres trwałości wynosi 2 lata.
Dzika róża to dziki krzew, który pomaga rozwiązać wiele problemów zdrowotnych. Należy jednak rozumieć, że roślina ta nie jest panaceum na wszystkie choroby, aw niektórych przypadkach może być szkodliwa. Dlatego niekontrolowane stosowanie środków ludowych opartych na owocach róży jest niedopuszczalne. Można je przyjmować tylko za radą lekarza.