Choroby u królików i jak je leczyć

Króliki byłyby świetną inwestycją i bardzo dochodowym biznesem, gdyby nie fakt, że śmiertelność tych zwierząt często sięga 100%, przynosząc właścicielowi jedynie straty. Przed rozpoczęciem królików lepiej dla początkującego dowiedzieć się teoretycznie, czym karmić króliki, aby nie miały wzdęć i jakie są choroby królików i ich leczenie.

Jak każdy inny gatunek zwierząt, choroby królików można podzielić na zakaźne, inwazyjne i niezakaźne.

Główne straty ekonomiczne właścicieli ferm królików wyrządzają choroby zakaźne, a zwłaszcza plaga wszystkich hodowców królików: wirusowa choroba krwotoczna królików i myksomatoza. Ponadto zwierzęta często umierają z powodu wzdęć, które w rzeczywistości nie są chorobą, ale objawem szeregu chorób przewodu pokarmowego.

VGBK i myksomatoza

Obie te choroby są niezwykle zaraźliwe i charakteryzują się wysoką śmiertelnością. Śmiertelność u pacjentów z HBV często sięga 100%.

Uwaga! Nie ma lekarstwa na te choroby.

Wszystkie tak zwane ludowe metody leczenia tych chorób są objawową ulgą w samopoczuciu chorego królika. Z reguły „pracuje” z myksomatozą, gdzie śmiertelność jest niższa niż przy VHD.

W rzeczywistości leczenie chorób wirusowych nie zostało opracowane nawet dla ludzi. Istnieją tylko leki immunostymulujące, które pomagają organizmowi radzić sobie z wirusem kosztem własnej odporności. Wirus nie umiera, lecz pozostaje w żywych komórkach organizmu, dlatego przeżywające króliki są przez długi czas źródłem infekcji dla zdrowych zwierząt.

Wirusowa choroba krwotoczna

Spowodowane przez wirusa, który infekuje tylko królika europejskiego, z którego domowy. W związku z tym udomowione króliki są również podatne na tę chorobę.

Okres inkubacji wirusa nie przekracza 48 godzin. Przebieg choroby może być nadostry, ostry i podostry.

W przypadku podostrego można zauważyć objawy choroby:

  • letarg;
  • brak apetytu;
  • ciepło;
  • skurcze;
  • śmierć.

W podostrym przebiegu choroby można spróbować rozciągnąć królika, wstrzykując mu immunostymulującą surowicę, ale można to zrobić tylko wtedy, gdy królik mieszka sam, będąc zwierzęciem domowym. W obecności kilku głów takie działanie nie ma najmniejszego sensu. Nawet jeśli królik przeżyje, będzie nosicielem infekcji, zdolnym do zarażenia nie tylko królików w sąsiednich klatkach, ale nawet na sąsiednich fermach.

Przy nadostrym i ostrym przebiegu choroby nie ma objawów. Królik nagle upada i po kilku bolesnych ruchach zamiera.

Czasami martwe króliki mogą odczuwać krwawienie z nosa, ust lub odbytu.

Śmiertelność królików z VHD wynosi od 50 do 100%. Co więcej, zgodnie z obserwacjami praktykujących weterynarzy, ta ostatnia liczba jest znacznie bliższa prawdy.

W przypadku nagłej śmierci królika konieczne jest wykonanie analizy na obecność HBV, ponieważ wirus jest wyjątkowo odporny na niekorzystne warunki środowiskowe i może przetrwać do sześciu miesięcy w temperaturze pokojowej i ponad 9 miesięcy w temperaturach blisko 0.

Wirus jest przenoszony niemal w każdy sposób:

  • poprzez przedmioty nieożywione: koła samochodowe, inwentarz, odzież personelu, buty;
  • przez kontakt z zarażonym królikiem lub skażonym kałem;
  • poprzez produkty rolne: mięso, skóry, wełnę;
  • przez osoby, które miały kontakt z zakażonymi zwierzętami;
  • poprzez gryzonie, krwiopijne owady i ptaki.

Nie ma lekarstwa na tę chorobę. Jedynym sposobem zapobiegania HBV jest zapobieganie chorobie.

Przede wszystkim musisz przestrzegać harmonogramu szczepień. Króliki nie rozwijają odporności na HBV, dlatego szczepienia należy powtarzać co sześć miesięcy. Pierwsze trzy razy szczepionka przeciwko VGBK jest wstrzykiwana według specjalnego schematu:

  1. 45 dni od urodzenia;
  2. 115 dni od urodzenia;
  3. Sześć miesięcy po drugim szczepieniu.

Co więcej, szczepionka jest zawsze przekłuwana co 6 miesięcy.

Środki zapobiegające VGBK:

  • kwarantanna nowo nabytego królika przez 5 dni;
  • dezynfekcja pomieszczeń, w których trzymane są króliki;
  • trzymanie królików w domu, ponieważ na ulicy częściej spotykają się z nosicielem wirusa;
  • zakup pasz z obszarów bezpiecznych dla VGBK;
  • specjalna odzież i obuwie do pracy z królikami;
  • systematyczne uzdatnianie komórek i sprzętu komórkowego środkami dezynfekującymi.

Gdy w gospodarstwie pojawi się choroba, cała populacja zwierząt musi zostać ubita.

Myksomatoza

Ojczyzną wirusa jest Ameryka Południowa, skąd został specjalnie sprowadzony do Europy do walki z dzikimi królikami hodowlanymi, które nie miały odporności na tę chorobę. Jak zawsze nie pomyśleli o konsekwencjach.

Wirus przenoszony jest przez bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem lub za pomocą wysysających krew owadów, które nie dbają o to, kogo gryzą: królika dzikiego czy domowego. W wyniku szybkiego rozprzestrzeniania się myksomatoza i wysokiej zjadliwości wirusa w Europie, doszło do panzootycznego.

Wirus myksomatozy jest dość stabilny w środowisku zewnętrznym. W zwłokach zwierzęcia można go przechowywać przez tydzień, w temperaturze ok 20°C w wysuszonej skórze królika do 10 miesięcy, w środowisku zewnętrznym w temperaturze 9°C - 3 miesiące. Po podgrzaniu do 55°C wirus myksomatozy inaktywuje się po 25 minutach. Nie wytrzymuje wirusów i roztworów dezynfekujących.

Okres inkubacji choroby może wynosić 20 dni i w dużej mierze zależy od odporności królika.

Uwaga! Leczenie królików w myksomatozie nie zostało opracowane.

Leczenie środkami ludowymi, tak niebezpieczną chorobą jak myksomatoza - w rzeczywistości wulgaryzmy. Zwierzęta, które same przeżyją wirusa. Ale „lekarze” zagrażają nie tylko własnym królikom, ale także sąsiednim zwierzętom.

Właściwie całe leczenie choroby sprowadza się po prostu do złagodzenia stanu królika podczas choroby, złagodzenia bólu i oczekiwania, aż zwierzę przeżyje lub nie.

Wymagania służb weterynaryjnych w przypadku pojawienia się myksomatozy w gospodarstwie – ubój zwierząt gospodarskich.

Formy myksomatozy

Myksomatoza może być obrzękowa lub guzkowata. Pierwszy zaczyna się zapaleniem spojówek i obrzękiem głowy.

Głowa nabiera charakterystycznego kształtu, nazywanego „głową lwa”. W tym samym czasie w okolicy głowy i odbytu pojawiają się stałe formacje.

W postaci guzowatej choroby na ciele królika pojawiają się twarde, zaczerwienione guzki. Właściciele zwykle zauważają te naloty na uszach, ponieważ w uszach brakuje gęstego włosia, a guzki są wyraźnie widoczne.

Obie formy charakteryzują się nagłym wzrostem temperatury ciała królików do 40-41°.

Oprócz dwóch „klasycznych” postaci, w wyniku mutacji wirusa myksomatozy pojawiła się również trzecia: nietypowa postać choroby, charakteryzująca się tym, że atakuje układ oddechowy. W rezultacie tę postać choroby można łatwo pomylić z zapaleniem oskrzeli, zapaleniem płuc lub zapaleniem płuc. Jednak przy długim przebiegu to zapalenie płuc powoduje ta forma choroby.

W zależności od szybkości przepływu myksomatoza dzieli się również na formy.

Leczenie myksomatozy

Jak już wspomniano, myksomatoza nie jest leczona, a doświadczonym hodowcom królików zaleca się natychmiastowy ubój zwierząt, ale jeśli królik mieszka sam w mieszkaniu i jest zwierzęciem domowym, można spróbować pomóc mu poradzić sobie z chorobą. Jeśli królik nadal będzie żył sam, fakt choroby nie będzie odgrywał żadnej roli.

Aby złagodzić stan zwierzęcia, stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania w celu zniszczenia wtórnej infekcji, która zwykle „siedzi” na otwartych ropnych ranach. Obowiązkowe zastrzyki leków immunostymulujących. Aby ułatwić oddychanie, zaaplikuj krople z przeziębienia. Oczy są płukane solą fizjologiczną i zakrapiane antybiotykiem w kroplach do oczu.

Jednocześnie, w przeciwieństwie do VGBK, z myksomatozą można sobie poradzić przy niewielkiej ilości krwi. Chore króliki nabywają dożywotnią odporność na myksomatozę, pozostając jednak nosicielami wirusa.

Ostrzeżenie! Jeśli nie ubijesz całego chorego inwentarza i nie zdezynfekujesz komórek królika, nowy wybuch myksomatozy jest gwarantowany, gdy pojawi się nowy inwentarz.

Aby pozbyć się tej choroby, wystarczy raz zaszczepić 30-dniowe króliki szczepionką Rabbivac-B, stworzoną na bazie żywego atenuowanego wirusa myksomatozy.

W przypadku zastosowania szczepionki biwalentnej przeciwko myksomatozie i HBV szczepionka jest przebijana zgodnie z harmonogramem szczepień przeciwko HBV.

Ważny! W przypadku stosowania szczepionki monowalentnej Rabbivac-B kolejne szczepienie przeciwko jakiejkolwiek innej chorobie można wykonać nie wcześniej niż 15 dni później.

Trzeba też pamiętać, że szczepienie nie daje 100% gwarancji. Czasami dochodzi do „załamania się” szczepienia i królik zachoruje na myksomatozę, choć w łagodniejszej postaci.

Hodowcy królików często mają pytanie, czy możliwe jest spożywanie mięsa królików z myksomatozą. Bez ograniczeń. Ta choroba jest nieszkodliwa dla ludzi. Więc możesz jeść. Ale obrzydliwe.

Inne choroby zakaźne

Oprócz myksomatozy i VHD króliki cierpią również na wściekliznę, którą wywołuje wirus. Ponieważ wirus wścieklizny przenosi się tylko ze śliną chorego zwierzęcia, wystarczy wykluczyć dostęp do klatek z królikami myszy i szczurów, aby być praktycznie spokojnym o wściekliznę. Za gwarancję możesz zaszczepić cały inwentarz raz w roku.

Choroby bakteryjne

Choroby bakteryjne królików i ich objawy są często mylone z chorobami niezakaźnymi. Jest to szczególne niebezpieczeństwo pasterellozy lub salmonellozy.

Ropne zapalenie spojówek z pasterelozą można pomylić z zaawansowanym zapaleniem pęcherza moczowego, wydzielinę z nosa można przypisać przeciągowi, a biegunkę można przypisać spożywaniu nietypowego jedzenia.

Ogólnie obrzękowa postać pasterelozy jest bardzo podobna do wścieklizny.

Objawy pasterelozy w czterech różnych postaciach przebiegu choroby

Jednocześnie podostre i przewlekłe postacie choroby dzielą się na typy w zależności od lokalizacji Pasteurelli:

  • w jelitowej postaci choroby objawy to ciemna biegunka z domieszką krwi, brak apetytu, pragnienie;
  • przy postaci pasterelozy w klatce piersiowej obserwuje się ropną wydzielinę z nosa, suchy kaszel, który później przechodzi w mokry i ciężki oddech;
  • w obrzękowej postaci choroby królikowi pojawia się ślina z pyska z powodu trudności w połykaniu i niewydolności serca. Ale to już jest konsekwencja obrzęku kończyn, brzucha, języka, krtani, oczu, szyi i innych części i narządów ciała.

Najczęściej u królików obserwuje się klatkową postać pasterelozy. Ponieważ bakteria ta jest zawsze obecna w żywym organizmie, ale nie jest zdolna do rozwoju z normalną odpornością, pasterelozę można uznać za oznakę zaniku odporności. Odporność jest zwykle zmniejszona na tle stresu i niehigienicznego stanu komórek.

Pasteurella może również wpływać na ucho wewnętrzne, powodując tzw. skręcenie szyi.

Pasteureloza przenoszona jest przez kontakt zdrowego królika z chorym zwierzęciem. Aby zapobiec pasterelozie, konieczne jest systematyczne traktowanie komórek roztworami dezynfekującymi. Lepiej używać kilku metod na raz. Komórki można traktować najpierw palnikiem, spalając pełzające owady, a następnie roztworami dezynfekującymi, niszcząc szczególnie odporne wirusy i bakterie. Dodatkowo dobrze jest zdezynfekować pomieszczenia przed owadami latającymi.

Aby zapobiec pasterelozie, króliki można zaszczepić jedną ze szczepionek: Pasorin - OL lub CUNIVAK PAST. Szczepienie odbywa się według schematów, oddzielnych dla każdej ze szczepionek.

Jeśli króliki nadal zachorują na pasterelozę, będą musiały być leczone antybiotykami przez okres od 14 do 30 dni. Po leczeniu, z powodu dysbakteriozy, u królika może wystąpić biegunka lub wzdęcia.

Ważny! W przypadku leczenia antybiotykami objawy choroby znikają trzeciego dnia. Nie oznacza to, że zwierzę w pełni wyzdrowiało. Jeśli przerwiesz leczenie po ustąpieniu objawów choroby, pastereloza przejdzie w stan przewlekły.

Schemat leczenia pasterelozy jest przepisany przez lekarza. Nie zaleca się leczenia choroby metodami ludowymi. Pasteurella pasożytuje również na ludziach.

Ponieważ pasterelloza może przenosić się na ludzi, mięso chorych królików nie powinno być spożywane. Zwłoki zwierząt są spalone. We wsi, w której stwierdzono pasterellozę, ogłaszana jest kwarantanna.

Choroby inwazyjne królików ze zdjęciami, objawy chorób i ich leczenie

Część chorób inwazyjnych dotyczy chorób królików groźnych dla człowieka. W szczególności jest to wągrzyca - jeden z rodzajów robaczycy i grzybicy skóry, popularnie łączony pod ogólną nazwą „porost”.

Jeśli chodzi o dermatomykozę, ludzie mają częściowo rację, ponieważ wszystkie rodzaje tych grzybów są leczone w ten sam sposób.

Objawy różnych typów dermatomykozy

Grzyby są złe, ponieważ niezależnie od tego, jakie są zioła, łatwo wracają, ponieważ są przenoszone nie tylko ze zwierzęcia na zwierzę, ale także z obiektu na zwierzę. Lub na osobę.

Uwaga! Kiedy osoba jest zarażona grzybicą od zwierzęcia, choroba jest cięższa.

Wybierając sposób leczenia powierzchni zakażonej grzybem, należy wziąć pod uwagę, że konieczne jest leczenie nie tylko pomieszczenia, ale także zwierzęcia. W związku z tym preparat musi być taki, aby niszczył grzyby bez szkody dla ssaków.

Możliwa opcja przetwarzania lokalu jest przedstawiona na filmie.

Na filmie obora jest przetwarzana, ale w przypadku dermatomykozy rodzaj zwierząt nie ma znaczenia.

Helminthiases

Częstymi objawami obecności robaków jest wyczerpanie zwierzęcia ze zwiększonym apetytem. Ale robaki to nie tylko jelita. Przy płucnej postaci robaczycy królik może wyglądać dobrze i tylko kaszle. A jeśli w wątrobie są pasożyty, zwierzę będzie wykazywało objawy zapalenia wątroby, ale nie będzie niedożywienia.

Ze wszystkich robaczycy wągrzyca jest najgroźniejsza dla człowieka. Opis tej choroby jest podobny do objawów zapalenia otrzewnej i zapalenia wątroby. Wągrzycę wywołują larwy mięsożernych tasiemców, które pasożytują w całym ciele królika, w tym w mózgu.

Dla człowieka wągrzyca jest niebezpieczna, ponieważ jednym z gatunków tych larw są larwy tasiemca, którego ostatecznym właścicielem jest osoba. Zakażenie następuje poprzez spożywanie słabo przetworzonego mięsa.

Druga droga zakażenia: w powietrzu jaja dojrzałych larw, które królik wydala z kałem. W tym przypadku człowiek staje się żywicielem pośrednim dla tasiemca, a stadium Finn tasiemca przechodzi już w ludzkim ciele, prowadząc do ciężkiej choroby lub śmierci.

Ważny! Leki przeciwrobacze dla królików lutuje się co 3 miesiące, nawet przy braku widocznych objawów choroby.

Wzdęcia u królików

Nie oddzielna choroba. Jest objawem wielu innych chorób, czasem zakaźnych, czasem niezakaźnych. Częściej niezakaźne.

Spośród chorób zakaźnych wzdęcia są spowodowane kokcydiozą i zapaleniem jelit.

Kokcydioza jest powszechną chorobą inwazyjną kilku gatunków ssaków i drobiu. Z reguły objawy kokcydiozy pojawiają się u królików po odstawieniu ich od matki. Dlatego zaraz po odsadzeniu króliki muszą pić kokcydiostatyki zgodnie z instrukcją dołączoną do każdego rodzaju leku.

W przypadku tympanonii niezakaźnej spowodowanej niedawną terapią antybiotykową królikom podaje się prebiotyki i probiotyki. W przypadku kolki łagodnej zwierzę można trochę odpędzić, aby z jelit wydostały się gazy.

Ale w każdym razie konieczne jest, aby weterynarz jak najszybciej ustalił przyczynę tympanonii. W niektórych przypadkach rachunek może iść na zegar. W przypadku problemów z przewodem pokarmowym część jelita może nawet zacząć obumierać.

Dlatego właściciele królików często po prostu zabijają chore zwierzęta.

Wniosek

Króliki są bardzo delikatnymi zwierzętami, podatnymi na wiele chorób i często umierają po prostu z powodu niewłaściwego jedzenia. Ale jeśli nie boisz się szczepień i leków, głosząc przyjazność dla środowiska i naturalność, to straty wśród populacji królików można ograniczyć do minimum.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: