Najlepsze odmiany róż miniaturowych

Trudno przecenić piękno i luksus róży – kwiat ten od setek lat nazywany jest królową ogrodu. Ale jeszcze bardziej dekoracyjne i wyrafinowane są miniaturowe róże sprowadzone do Europy pod koniec XIX wieku. Chiny są uważane za miejsce narodzin kwiatów karłowatych. Europejczycy nie od razu zakochali się w miniaturowych odmianach, dopiero na początku XX wieku zaczęto je selekcjonować i sadzić w ogrodach i parkach europejskich stolic.

Od tego czasu róże odmian karłowatych nie wyszły z mody, zdobią dziedzińce i balkony, ogród botaniczny i parapety, uprawiane w donicach i klombach. O odmianach tych delikatnych roślin, a także zasadach ich uprawy - w tym artykule.

Odmiany róż miniaturowych

Kwiaty odmian karłowatych (nazywane są również patio) są oczywiście podobne do swoich przodków - zwykłych wysokich róż, ale jednocześnie mają również swoje indywidualne cechy:

  • wysokość krzewów wynosi zwykle 10-40 cm;
  • liście na krzakach są błyszczące, intensywnie zielone;
  • łodygi tarasowe mogą być pokryte kolcami lub mogą być gładkie;
  • niektóre odmiany emanują silnym korzennym aromatem, ale większość róż karłowatych ma niewielki lub żaden zapach;
  • wśród tych kwiatów są odmiany tkackie, pełzające, krzak, standardowy, krata;
  • kwiatostany są małe, ich średnica wynosi około 1-4 cm-
  • kolor kwiatów może być bardzo różny (od standardowej czerwieni do wyjątkowego zielonego lub fioletowego odcienia);
  • różny może być również kształt kwiatostanów i płatków, występują odmiany tarasowe z frędzlami, są też kwiatostany tzw. frotte;
  • jeśli zwykłe róże rosną na wysokość, to miniaturowe odmiany rosną wszerz - krzewy tych kwiatów są bardzo bujne i gęste;
  • konieczne jest cięcie kwiatów, zanim zakwitną, co znacznie wydłuży „życie” róż w wazonach;
  • róże karłowate kwitną sezonowo: wiosną, latem i jesienią, czyli zachwycą właściciela od maja do pierwszych przymrozków.
Uwaga! Róże karłowate nie dają pędów korzeniowych, więc można je rozmnażać tylko w jeden sposób - zielone sadzonki.

Krzyżując różne odmiany róż karłowatych i mieszając je ze zwykłymi wysokimi roślinami, hodowcy uzyskali wiele rodzajów tych miniaturowych kwiatów - dziś istnieje ponad pięć tysięcy odmian róż karłowatych.

Wszystkie rodzaje różnią się wysokością krzewu, rodzajem liści, kształtem i kolorem pąków – nawet najbardziej wybredny esteta z pewnością wybierze dla siebie odpowiednią odmianę tarasową.

"Los Angeles"

Róża o klasycznym głębokim pomarańczowym kolorze, z kwiatami o średnicy około 4 cm. Krzewy tej odmiany dorastają do 40 cm, obficie porośnięte pąkami. Obfite kwitnienie nadaje roślinie szczególny efekt dekoracyjny - na każdym pędzie może pojawić się jednocześnie do 80 pąków.

Pędy tarasowe są proste, gładkie, szybko zdrewniałe. Liście składają się z 5-7 listków, mają kształt owalny, brzegi są rzeźbione, igłowe. W większości przypadków liście odmiany Los Angeles są ciemnozielone, ale są też kwiaty o brązowych liściach lub pomalowane na jasnozielone z ciemnymi żyłkami.

Kolor kwiatostanów jest niejednorodny: na różnych etapach rozwoju zmienia się z cytrynowożółtego na koralowy i fioletowy. To sprawia, że ​​krzaki są bardzo eleganckie i kolorowe (jak na zdjęciu).

„Klementyna”

Kwiatostany ogrodowe tej odmiany potrafią zmieniać kolor z pastelowego różu na kolor morelowy. Średnica kwiatostanów jest dość duża - około 5 cm. Wysokość miniaturowych krzewów róż może sięgać 50-60 cm.

Krzewy są dość zwarte, mocne. Podczas lądowania między nimi pozostaw co najmniej 35 cm. Odmiana jest odporna na najgroźniejsze choroby patio: czarną plamistość i mączniaka prawdziwego.

W chłodnym klimacie pąki róż długo nie kwitną, wyglądają dość dekoracyjnie i elegancko. W gorącym klimacie róże w pełni kwitną 4-5 dni po ostatecznym uformowaniu pąków. Okazuje się, że przez cały sezon cały krzew jest zasypany pięknymi i dużymi kwiatami o jasnym kolorze.

W formie ciętej, miniaturowe róże tej odmiany również utrzymują się bardzo długo - około 9 dni zachowuje swoją świeżość i efekt dekoracyjny.

Ważny! Zaleca się uprawę odmiany „Clementine” w małych ogrodach różanych.

"Klejnot"

Pąki tej róży mają kształt spiczastego owalu. Wewnątrz kwiat jest jaśniejszy niż krawędzie, środek tego patio jest żółty, a cały kwiat jest jaskrawoczerwony. Płatki są lekko wygięte na zewnątrz, dzięki czemu kwiat jest obszerny i bujny. Kwiatostan słabo się wypala.

Środek róży jest wysoki, w jednym kwiatostanie może znajdować się około 100 płatków, co umożliwia przypisanie odmiany Jewel podgatunkowi frotte z miniaturowych róż. Kwiaty wydzielają subtelny słodki zapach.

Młode łodygi i liście są wiśniowoczerwone, a w miarę wzrostu stają się zielone. Kilka cierni na łodygach. Kwitnienie przez cały sezon jest umiarkowane, ale cięte róże stoją bardzo długo.

„Zalotka”

Nazwa odmiany pochodzi od płatków kwiatu, pomarszczonych cienkimi paskami i skręconych na zewnątrz. Te róże są dość młode - wyhodowano je dopiero w 2001 roku we Francji.

Krzewy dorastają do 45 cm, mają ciemnozielone, błyszczące liście i dość duże kwiaty, ok. 5 cm średnicy.

Płatki są pomalowane na czerwono, mają smugi żółto-beżowe. Kwiatostany frotte, bardzo bujne, przyjemnie pachnące.

Krzewy zaczynają kwitnąć w czerwcu, kwitnienie powtarza się kilka razy w sezonie, liczba powtórzeń zależy od klimatu w regionie i systemu dokarmiania. Kwitnie długo, krzew pozostaje długo dekoracyjny i jasny.

Dla niektórych ogrodników odmiana Curler wydaje się zbyt kolorowa, ale dzieci bardzo ją uwielbiają, te róże wyglądają spektakularnie w nasadzeniach grupowych, w doniczkach i na balkonach (jak wygląda patio widać na zdjęciu).

"Kopciuszek"

Jedna z najwcześniejszych mieszańców miniaturowych odmian patio. Krzewy rosną 20 cm na boki i 30 cm wysokości, dość zwarte i ozdobne. Gałęzie tej róży nie mają kolców, więc nikt nie może się na nich zranić.

Kwiatostany są bujne, pomalowane na śnieżnobiały kolor, ale wraz z nadejściem jesiennej chłodnej pogody kwiaty mogą zmienić kolor na różowy. Wielkość kwiatów jest niewielka - około 3 cm średnicy, ale w każdym kwiatostanie można zebrać do 20 kwiatów. Te miniaturowe różyczki mają przyjemny, korzenny zapach.

Krzewy zaczynają kwitnąć wczesnym latem, długo zachowują swój dekoracyjny wygląd i mogą ponownie kwitnąć. Takie róże można sadzić w skalniakach lub na zjeżdżalniach alpejskich, dobrze sprawdzają się również w pojemnikach lub doniczkach. Ze względu na brak cierni często zbiera się z nich bukiety, butonierki.

"Koliber"

Kolejna „starożytna” odmiana róż miniaturowych, wyhodowana w połowie ubiegłego wieku. Kolor płatków tej róży jest wyjątkowy - jest to bardzo bogaty odcień morelowo-pomarańczowy.

Krzewy są bardzo małe - ich wysokość rzadko przekracza 25 cm. Liście ciemnozielone, skórzaste, błyszczące. Kwiatostany frotte składają się z 3-4 pomarańczowych kwiatów. Odmiana ma bardzo silny przyjemny aromat.

Patio kwitnie od wczesnego lata do późnej jesieni. Na południu Rosji nie można zakrywać krzewów kolibra, ale pod warunkiem, że zima jest śnieżna. W przeciwnym razie, podobnie jak w innych regionach kraju, róże są pokrywane staranniej, przy użyciu specjalnych materiałów.

Ta miniaturowa odmiana świetnie prezentuje się jako rama do kwietników, klombów, może być uprawiana w domu, na parapetach czy balkonach. Mini-bukiety i butonierki są często robione z małych róż (jak na zdjęciu poniżej).

Jak uprawiać miniaturowe róże

Takie kwiaty można hodować zarówno na otwartym terenie, jak iw chronionym miejscu: w pokoju, na loggii lub w szklarni. Doświadczeni ogrodnicy zauważają, że uprawa miniaturowej róży jest nieco trudniejsza niż zwykłej - ten kwiat jest bardziej wybredny i kapryśny.

Ale wynik jest tego wart - klomby, donice, rabaty a zjeżdżalnie alpejskie zachwycą oko obfitym kwitnieniem małych krzewów przez cały sezon.

Wymagania dotyczące miniaturowych róż są następujące:

  • lepiej sadzić je w miejscach lekko zacienionych - z jednej strony te kwiaty uwielbiają ciepło i słońce, z drugiej strony pod palącymi promieniami pąki otworzą się zbyt szybko - właścicielka nie zdąży się nacieszyć piękno jego róż, bo już zwiędną.
  • Potrzebna jest ziemia na miniaturowe róże o niskiej kwasowości i wystarczającej gęstości, wilgoć w glebie powinna być utrzymywana przez długi czas. Najlepiej nadają się lekkie gliny.
  • Te kwiaty należy karmić kilka razy w sezonie. Jeśli tego nie zrobisz, kwitnienie będzie słabe i krótkotrwałe.
  • Rośliny szczepione na dzikiej róży będą wyższe (do 40 cm) niż te, które rosną na własnych korzeniach (10-25 cm). Należy to wziąć pod uwagę przy komponowaniu kompozycji na kwietnikach i vrabatka.
  • Podobnie jak zwykłe róże, miniaturowe gatunki boją się silnych mrozów, więc będą musiały być przykryte na zimę.
Uwaga! Konieczne jest ukorzenienie sadzonek róż karłowatych od maja do sierpnia. W warunkach pokojowych tę procedurę można przeprowadzić we wrześniu.

Cały proces pielęgnacji róż miniaturowych polega na podlewaniu, spulchnianiu gleby po każdym zwilżeniu i regularnym usuwaniu przekwitłych kwiatostanów. Ponadto należy przestrzegać następujących procedur:

  1. Musisz usunąć schronienie z róż po ustaleniu się dodatniej temperatury na ulicy. Na początku krzaki po prostu wentylują, podnosząc folię od strony zawietrznej. Jeśli minie groźba silnych mrozów, można w końcu usunąć izolację.
  2. Wiosną, po usunięciu schronienia, róże trzeba przyciąć. Rób to, aż pąki zaczną puchnąć. Osobliwością przycinania miniaturowych odmian jest to, że pąki są bardzo małe, trudno je zobaczyć. Ogrodnicy zalecają odcięcie całego krzewu, pozostawiając pędy o wysokości około 6-8 cm.
  3. Zamarznięte łodygi róż mogą się odrodzić - po prostu są odcinane i czekają na pojawienie się młodych pędów. Krzewy te kwitną tak samo jak pozostałe, tylko tydzień później następuje ich kwitnienie.
  4. Krzewy karmić: saletrą amonową - po usunięciu schronienia zimowego, w okresie wzrostu pędów - mocznikiem, przy pojawieniu się pierwszych pąków należy zastosować pełną gamę nawozów mineralnych, w ostatnich dniach lata, róże są karmione superfosfatem i azotanem potasu.
  5. Spośród chorób zagrażających kwiatom karłowatym najbardziej niebezpieczne są mączniak prawdziwy i czarna plamistość liści. Trzeba się nimi zająć specjalnymi środkami. Ale choroby grzybowe nie zagrażają miniaturowym różom. Ale są pewne szkodniki, które są niebezpieczne dla delikatnych kwiatów, na przykład mszyce lub błonkówki. Aby zapobiec niszczeniu krzewów ozdobnych, lepiej wcześniej spryskać je środkami owadobójczymi.
  6. Kwitnienie miniaturowych róż na południu Rosji może trwać do sześciu miesięcy, krótka przerwa jest możliwa tylko w bardzo upalne dni (w połowie lipca).
  7. Odmiany karłowate wytrzymują temperatury do -7 stopni, więc w chłodniejsze zimy krzewy należy przykrywać. W tym celu w południowych regionach wystarczą kopce ziemne o wysokości około 20 cm, a w centrum i na północy trzeba będzie zbudować prawdziwe schronienie. Najpierw róże pokrywa się suchym listowiem, następnie wokół krzewów montuje się metalową ramę i przykrywa agrilem, na wierzch kładzie się plastikową folię i dociska kamieniami lub innymi ciężkimi przedmiotami.
Rada! Nie zasypuj krzewów róż trocinami, piaskiem lub torfem. W końcu trociny zbierają wilgoć, a następnie zamarzają, torf zbyt mocno rozluźnia glebę, a piasek może skamieniać z powodu śniegu i mrozu.

Miniaturowe róże nie są trudne w uprawie, ale te ozdobne kwiaty z pewnością staną się „atrakcją” ogrodowej kompozycji. Kwiaty karłowate można uprawiać nie tylko na rabatach, dobrze rosną w doniczkach lub pojemnikach. Takimi różami możesz ozdobić zarówno ogród, jak i pokój - w domu przez cały rok kwitną miniaturowe odmiany. Ale do tego zimą krzaki muszą być oświetlone.

Jak piękne są miniaturowe róże, możesz zrozumieć z jednego zdjęcia tych wyjątkowych kwiatów.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: