Terek koń
Zadowolony
Rasa Terek jest bezpośrednią spadkobierczynią koni Strzelca i wkrótce grozi powtórzeniem losu swojego przodka. Rasa Streltsy została stworzona jako koń paradny na siodło oficerskie. Terskaya została pomyślana w podobnym celu. Streletskaya została całkowicie eksterminowana podczas wojny domowej. Zostało tylko 6 głów: 2 ogiery i 4 klacze. Terek stosunkowo pomyślnie przeżył pierestrojkę w latach 90., ale w przeciwieństwie do kłusaka orłowskiego, po 2000 r. liczba koni Terek nadal spadała. Dziś w rasie pozostało tylko 80 matek, a bez zaangażowania entuzjastów rasa jest skazana na wyginięcie.
Związek ras
Rasa Strzelca wzięła swoją nazwę od nazwy rośliny, w której została wyhodowana. Konie Strzelca uzyskano poprzez skrzyżowanie ogierów arabskich z klaczami jeździeckimi udomowionymi. Konie Streltsy słynęły z tego, że wyglądem bardzo zbliżonym do rasy arabskiej, były większe i lepiej przystosowane do rosyjskiego klimatu. Konie Strzelca rozpowszechniły się pod koniec XIX wieku. A na początku XX wieku otrzymali Wielką Socjalistyczną Rewolucję Październikową i Wojnę Domową.
Ze względu na swoje cechy konie Strzelca były wysoko cenione zarówno przez konie rude, jak i białe. Stadnina koni Streltsy została całkowicie splądrowana. Ostatnie dwa ogiery zostały odbite od wycofującej się Białogwardii już na Krymie. Według legendy to właśnie na tych dwóch przyrodnich braćch: Cylindrze i Koneserze baron Wrangel zamierzał odbyć paradę na Placu Czerwonym.
Udało nam się również znaleźć 4 klacze Strzelec. To było wszystko, co zostało z rasy. Co więcej, Cylinder został prawie przeoczony. W następstwie tych wydarzeń pisarz F.F. Kudryavtsev napisał historię, zmieniając tylko imiona i pseudonim konia. W rzeczywistości ogier miał na imię Cylinder.
szansa na znalezienie
Istotą opowieści „Jak znaleziono Cezara” jest to, że dowódca plutonu, który wyszedł ze szpitala zbyt wcześnie, nie znalazł swojego konia bojowego na miejscu. Został przez chwilę „oczyszczony” przez nachchoza. A następnego dnia zaplanowano przegląd. Dowódca plutonu nie mógł pozostać bez konia i był zmuszony udać się do warsztatu naprawczego, aby wybrać innego konia. Nie zapomnij zabrać Cygana ze swojego plutonu. Zgodnie z przewidywaniami w zajezdni byli tylko kalecy, ale idący wzdłuż koni Cygan wskazał na jednego wygłodzonego białego ogiera. Koń ze słabości nie mógł nawet stanąć na nogach, ale Cygan obiecał, że zrobi takiego konia z tej zgrzyty, że wszyscy by sapnęli.
Wszyscy naprawdę sapnęli. Do rana Cygan tonansował konia i wcierał w skórę mieszankę oleju konopnego z sadzą. Przed paradą wlano do konia dwie butelki bimbru.
Na paradzie ogier zadziwił wszystkich, z wyjątkiem dowódcy dywizji, który był dobrze zorientowany w koniach. Szef wydziału od razu zrozumiał cygańską sztuczkę. Ale nie wszyscy byli takim ekspertem, a dowódca eskadry karabinów maszynowych zaproponował dowódcy plutonu wymianę koni. Oczywiście dowódca plutonu się zgodził. A wieczorem wymieniono konie.
A rano piękny gorący ogier nie mógł wstać. Jakoś go podnieśli. Po zbadaniu weterynarz, który przed I wojną światową służył w zakładzie Streltsy, zauważył i rozpoznał piętno. A po numerze stada zidentyfikował również ogiera. Okazało się, że jest jednym z głównych producentów stadniny Streltsy Cylinder.
Butla została utwardzona, pozostawiona i przesłana przez producenta do fabryki.
Drugi ogier, Connoisseur, miał nieco ostrzejszą formę niż jego przyrodni brat, chociaż był czołowym reproduktorem w stadninie Strelets.
nowy chleb
Nie można było przywrócić rasy Strzelca na bazie czterech klaczy i dwóch ogierów i postanowiono stworzyć nową. To właśnie Streletsky zostali pobrani jako próbka. Najpierw Cylinder z Koneserem wjechał w rejon Rostowa w fabrykach nazwanych imieniem. Pierwsza Armia Kawalerii i. m.Z. Budionny, ale wkrótce zostali przeniesieni stamtąd do zakładu Terek.
Trzy z czterech ocalałych klaczy Strzelca.
Nazwa rasy koni Terek pochodzi od rośliny, w której została wyhodowana. Zadanie polegało na doprowadzeniu konia jak najbliżej Streletskaya. W tym celu pod ogierami Streletsky przeniesiono starannie wyselekcjonowaną grupę klaczy, podobnych w typie do Streletsky: przywdziewać, Karaczajo-Kabard w typie orientalnym, 17 węgierskich klaczy rasy Hydran i Shagiya Arabian i kilka innych. W celu uniknięcia chowu wsobnego dodawano dodatkowo krew ogierów arabskich, Strzelca-Kabardyjczyka i Arabo-Dona.
Rasa streltsy została użyta jako materiał cementujący, a główna praca została zbudowana wokół cylindra z koneserem i potomstwem 4 klaczy streltsy. Ale klacze weszły do zakładu Tersky dopiero w 1931 r. Wcześniej główną metodą była chów wsobny na Valuable – ojca Cylindra i Konesera. Aby uniknąć depresji inbredowej, do stada hodowlanego wprowadzono arabskiego ogiera Koheilan.
W 1945 roku stado hodowlane zostało przeniesione do stadniny Stawropol, gdzie pozostaje do dziś. Rasa została uznana za niezależną w 1948 roku.
Hodowcy zdołali przywrócić typ konia Strzelca. Jeśli porównamy współczesne zdjęcia koni rasy Terek z zachowanymi fotografiami koni Strzelca, to podobieństwo jest uderzające.
Terskoy Ertsen urodzony w 1981. Trochę bardziej rozjaśni i trudno będzie odróżnić go od Konesera.
Powstała rasa, będąca nosicielem rasy wschodniej i bardzo podobna do swojej poprzedniczki, wyróżnia się wysoką wytrzymałością i zdolnościami adaptacyjnymi do rosyjskiego klimatu.
Zewnętrzny
Koń Terek ma wyrazisty eksterier, harmonijną budowę i wyraźny typ arabski. Terty są nieco dłuższe konie arabskie a nad nimi w kłębie. Dziś ogiery Terek średnio 162 cm w kłębie. Mogą występować okazy o wzroście 170 cm. U klaczy średni wzrost jest nieco niższy – około 158 cm. W trakcie selekcji w rasie wyróżniono trzy typy:
- główny lub charakterystyczny;
- wschodnia, jest też lekka;
- gruby.
Typ gęsty był najmniejszy w ogólnej liczbie zwierząt gospodarskich. Liczba matek typu gęstego nie przekraczała 20%.
gruby typ
Konie są masywne, duże, o szerokim ciele. Kręgosłup jest potężny. Mięśnie dobrze rozwinięte. Głowa jest zwykle szorstka. Szyja jest krótsza i grubsza niż pozostałe dwa typy. Kłąb jest bliższy typowi zanurzenia. Wskaźnik kostny w typie szorstkim jest wyższy niż w charakterystycznym i lekkim. Nogi suche z dobrze rozwiniętymi ścięgnami i prawidłowym osadzeniem, chociaż konstytucja może być wilgotna.
Ten typ był używany do ulepszania lokalnych ras i produkcji koni wierzchowych. W typie występują trzy linie, z których przodkami dwóch były ogiery Strzelec Valuable II i Cylinder II. Oba z cylindra I. Przodkiem trzeciej linii jest arabski ogier Marosh.
Maros był typem pośrednim i łączył orientalny wygląd z grubymi wymiarami. Wielu jego potomków przyjęło te cechy.
Jasny orientalny
Typ wschodni zachował cechy, które posiadał daleki przodek współczesnych koni tereckich - przodek ogiera arabskiego rasy Sagittarius Obeyan Silver.
Zdjęcie konia rasy Terek typu wschodniego jest bardzo podobne do zdjęcia konia arabskiego.
Konie terekowe typu lekkiego mają wyraźną rasę orientalną. Mają bardzo suchą budowę. W rzeczywistości są to wyrafinowane okazy rasy Terek.
Lekka sucha głowa, czasem z charakterystycznym dla arabskiego „szczupakowym” profilem. Długa cienka szyja. Kręgosłup jest cienki, ale mocny. Konie tego typu są mniej masywne niż osobniki w typie charakterystycznym. Z niedociągnięć jest miękki tył.
Liczebność matek typu wschodniego stanowiła około 40% ogólnej liczebności stada lęgowego. Przodkami linii tego typu byli Tsilvan i Zieten. Również oba z Cylindra.
Typ wschodni toleruje liczebność stada gorzej niż pozostałe dwa. Ale jednocześnie jest również ceniony za swoją rasę i wyraźny eksterier jeździecki.
Typ podstawowy
Główny typ ma również dobrze zdefiniowaną rasę orientalną. Konstytucja jest sucha. Średniej wielkości głowa. Czoło szerokie. Profil prosty lub „szczupak”. Tył głowy jest długi. Uszy są średnie, oczy wyraziste, duże.
Szyja jest długa z wysokim wyjściem. Kłąb średni, dobrze umięśniony. Łopatki są nieco proste. Tył jest krótki, szeroki. Schab jest krótki z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Klatka piersiowa szeroka i głęboka, z długimi zaokrąglonymi żebrami. Zad średniej długości, szeroki. Może być prosty lub o normalnym nachyleniu. Ogon jest wysoko osadzony.
Kończyny mocne, suche, prawidłowo ustawione. Kopyta są mocne, dobrze uformowane.
Wśród mankamentów rasy są: słabo zaznaczony kłąb, miękki grzbiet, szabla, zacięcie w kształcie litery X, przechwyt, zapadnięty nadgarstek.
Główny typ jest najbardziej obiecujący pod względem wykorzystania koni Terek w dyscyplinach sportowych. Liczebność matek w typie głównym wynosiła 40% całego stada hodowlanego.
Garnitury
Główny kolor konia Terek jest szary. Czasami z matowym połyskiem. W przypadku braku genu siwienia w genotypie źrebaka, maść Tertza może być czerwona lub gniada.
Podanie
Wcześniej Terty były używane w dyscyplinach sportowych. Szczególny sukces osiągnęli w triathlonie, gdzie potrzebne były cechy tkwiące w koniach wojskowych: odwaga, dobre wyczucie równowagi, stabilna psychika.
Dzięki rozwiniętemu intelektowi konie tereckie dobrze spisywały się w cyrkowych liczebnościach. Dziś trudno znaleźć nie wykorzystanie konia Terek, ale samego Tertza na sprzedaż. We współczesnym świecie Tercewa można używać w biegach na krótkich i średnich dystansach oraz w biegach na orientację.
Recenzje
Wniosek
Koń Terek jest dziś trudny do znalezienia ze względu na postępujący spadek liczby zwierząt gospodarskich. Ale jeśli ktoś potrzebuje rozbrykanej, posłusznej, odważnej i jednocześnie bardzo rzadkiej rasy, powinieneś zwrócić uwagę na Terską. Będąc pierwotnie koniem bojowym, Terez stanie się dobrym towarzyszem w jeździe konnej i zawodach amatorskich.
