Mówca w kształcie kielicha: gdzie rośnie, jak wygląda, zdjęcie

Nazwa:mówca kielichowy
Nazwa łacińska:Clitocybe cyathiformis
Typ: Warunkowo jadalne

Mówca w kształcie kielicha jest jedną z odmian oderwania grzybów z rodzaju Shlyapkov, powszechnych na terytorium Federacji Rosyjskiej. Na liście mówców znajdują się gatunki jadalne, a także ich niejadalne odpowiedniki. Łączna liczba przekracza 250 pozycji. Aby poprawnie określić kategorię grzyba, należy uważnie przeczytać opis i zdjęcie każdego imienia rozmówców.

Gdzie rosną gaduły kielichów

Las iglasty lub mieszany jest uważany za najlepsze miejsce do rozprzestrzeniania się mówców w kształcie kielichów. Wśród drzew iglastych preferowane są owocniki do osadnictwa przy świerku i sośnie, a wśród drzew liściastych – brzoza. Różnorodność kielichową można znaleźć również na obrzeżach i łąkach. Główne regiony wzrostu to Kaukaz, europejska część Federacji Rosyjskiej, Daleki Wschód, Zachodnia Syberia. Grzyby rosną na ściółce lub drewnie, zwłaszcza na butwiejącym drewnie. Pojedyncze okazy są rzadkie, gatunek rośnie w grupach. Pierwszy zbiór owocników rozpoczyna się w lipcu, trwa do listopada. Szczytowe plony mają miejsce w sierpniu i wrześniu.

Jak wyglądają gadacze kielichów

Dla grzybiarzy ważne jest, aby znać opis wyglądu czarownika.

Ten rodzaj grzybów ma wiele odmian nienadających się do spożycia. Dlatego musisz zbierać tylko jadalne.

Mówiący kielich ma:

  1. złożony kapelusz. Czasami wygląda jak głęboki lejek. Średnica kapelusza 4-8 cm. Krawędzie czapki są nierówne, zakrzywione. Powierzchnia zmienia się w zależności od pogody. Po wyschnięciu czapka jest jedwabista, mokra nabiera szarobrązowego koloru i pęcznieje pod wpływem wilgoci. Ta jakość nazywa się higrofobią.
  2. Talerze są pomalowane na szaro, wyglądają znacznie jaśniej niż czapka. Talerze opadające wzdłuż łodygi, rzadkie, rosną razem przy kapeluszu.
  3. Cienka noga o średnicy nieprzekraczającej 0,5-1,2 cm. Wewnątrz łodyga grzyba jest pusta, z owłosioną podstawą, u której rozszerza się, a także ma zworki. Długość waha się od 4cm do 7cm.
  4. Miąższ owocnika jest brązowo-szary lub białawy, wodnisty z posmakiem gorzkich migdałów.
  5. Dojrzałe zarodniki są pomalowane na biało, przypominają proszek. Wymiary - 7x4 mikrony.

Najlepiej zapamiętać wygląd pomocnika kielicha.

Czy można jeść czarodziejów?

Grzyb uważany jest za warunkowo jadalny, ale spożywa się go dopiero po obróbce cieplnej. Najpierw zebrany plon należy gotować przez 20 minut, a następnie gotować dania kulinarne. Młodego grzyba używa się we wszystkich tradycyjnych potrawach. Jest marynowany, solony, spożywany gotowany.

Ważny! W swojej surowej postaci nie używa się mówcy w kształcie kielicha.

Ale grzyby robią doskonałe zupy, sosy. Kapelusze nadają potrawom delikatny aromat.

Walory smakowe grzyba kielicha

Grzyb ma delikatny smak i lekko owocowy zapach. Na dania zabierają kapelusze młodego kielicha. Stare okazy już tracą smak. Nogi nie są zjadane, są całkowicie bez smaku. Musisz wiedzieć, że w czasie gotowania masa grzybów zmniejsza się o połowę.

Korzyści i szkody dla ciała

Grzyby są korzystne dla organizmu człowieka. Mówca kielichów nie jest wyjątkiem. Główną zaletą jest połączenie białka roślinnego i zwierzęcego, aminokwasów, witamin, błonnika, minerałów w jednym produkcie. Stosowanie odmiany działa uspokajająco na przewód pokarmowy, zapobiega objawom onkologicznym.

Niska kaloryczność grzybów pozwala na włączenie ich do diety. Gotowe posiłki dobrze oczyszczają organizm, usuwają sole i toksyny oraz normalizują poziom cholesterolu. W swoim składzie grzyby zastępują białko zwierzęce, dlatego są uważane za niezastąpione danie w diecie wegetarian.

Oprócz korzyści odżywczych kielich ma właściwości lecznicze. Grzyb stosowany jest w recepturach medycyny tradycyjnej jako składnik maści, ekstraktów, wywarów. Kompozycje stosuje się w leczeniu ran, chorób układu oddechowego i kamicy moczowej.

Jadalny mówca jest nieszkodliwy. Jedynym przeciwwskazaniem do stosowania są alergiczne objawy grzyba. Należy również uważać, aby nie podawać naczyń kielichowych osobom starszym lub dzieciom. W końcu grzyby bardzo silnie wchłaniają szkodliwe substancje znajdujące się w środowisku.

Fałszywe dublety

Bez doświadczenia bardzo trudno odróżnić odmiany jadalne od odmian niejadalnych. Wielu jadowitych przedstawicieli praktycznie nie ma różnic wizualnych. Doświadczeni zbieracze grzybów radzą zwracać uwagę na kolor i zapach.

Trujące okazy zwykle:

  • płytki i zarodniki są różowe;
  • jest przyjemny i pudrowy zapach;
  • bez kółek na kapeluszu.

Jednak takie znaki nie mogą pomóc w całkowitym oddzieleniu gatunków jadalnych od trujących.

Główne typy mówców, których należy unikać:

  1. blady kolor. Ten grzyb jest niejadalny. Młodzi przedstawiciele mają płaski kapelusz, ale starsi mają już zmodyfikowany kapelusz - w kształcie lejka z zakrzywionymi krawędziami. Miąższ ma szarą wodnistą konsystencję. Noga owłosiona, poszerzona u podstawy. Nie ma zapachu, po wysuszeniu grzyba zaczyna wydzielać zapach zgnilizny. Rośnie w gajach brzozowych lub dębowych, a także w lasach mieszanych. Inną różnicą, dzięki której można zidentyfikować bladych rozmówców, jest pojedyncza lokalizacja. Gatunek nie rośnie w grupach.
  2. odwrotny. Ta odmiana posiada kapelusz o średnicy od 4 cm do 8 cm. gdy grzyb rośnie, staje się lejkowaty i szeroki. Czapka początkowo jest żółto-czerwono-brązowa lub ceglasta, potem blednie. Talerze są bladożółte, spływają do łodygi. Noga jest cienka, zakrzywiona, sztywna. Miąższ ma kwaśny zapach. Rośnie w grupach na ściółce lub ściółce iglastej. Szczyt wzrostu przypada na sierpień-październik. Bardziej wyraźnie o odwróconym mówcy:
  3. wosk. Grzyb ma inne nazwy - liściaste, szarawe. Kolor czapki jest biały lub lekko szarawy. Średnica dorosłego grzyba do 8 cm. Młodzi mają kapelusz w kształcie dzwonu, starzy mają kapelusz w kształcie lejka z frędzlami na brzegach. Nogi z pogrubieniem ku dołowi kształtem przypominające walec. Wysokość do 5 cm, średnica do 1 cm. Trujący grzyb ma przyjemny zapach i dobry smak, co wymaga szczególnej troski grzybiarzy.

Zasady odbioru

Podstawową zasadą zbierania jest doświadczenie. Talker nie można przypisać popularnym grzybom. Ta grupa ma wiele sobowtórów, które są niebezpieczne do spożycia. Trudno też rozróżnić gatunki w lesie, najczęściej różnice są już widoczne w domu. Dlatego początkujący nie powinni samodzielnie montować gadacza kielichów bez doświadczonego grzybiarza.

Posługiwać się

Do potraw można dodawać smażone, gotowane, marynowane, suszone gadki. Nadają przyjemny aromat i lekko gorzki smak dzięki obecności specyficznego enzymu.

Ważny! Nie zaleca się łączenia potraw z gadułami i alkoholem.

Wniosek

Goblet Talker - bardzo smaczny delikatny grzyb. Wiedza i uważność pozwolą ci zebrać dobre zbiory, a następnie ugotować pachnące pożywne potrawy nawet dla początkujących miłośników.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: