Zadowolony
Podobnie jak inny drób, indyki są podatne na wiele chorób. Jeśli kompleksowe leczenie nie zostanie rozpoczęte na czas, choroba prowadzi do poważnych powikłań, śmierci ptaka i śmierci całego stada. Za szczególnie groźne uważane są patologie zakaźne, szybko rozprzestrzeniające się w całej populacji, czasem także na innych mieszkańców gospodarstwa. Istnieją skuteczne metody leczenia, ale infekcji często można uniknąć dzięki odpowiedniej profilaktyce i pielęgnacji. Z artykułu dowiesz się, jakie choroby występują u indyków, jakie są ich typowe objawy i przyczyny.
Z powodu nieodpowiednich warunków bytowych indyki są podatne na choroby zakaźne i niezakaźne
Podczas hodowli i utrzymywania drobiu konieczne jest terminowe określenie i rozróżnienie objawów choroby. Ze względu na słabą odporność i niestabilność indyków na choroby, nawet niewielka patologia rozwija się szybko, może być śmiertelna. Główne objawy choroby:
Ptaki domowe starają się unikać chorych osobników. Mogą zaatakować lub nie wpuścić osobnika do wspólnego podajnika. Dorosłe samce są szczególnie agresywne.
Przy pierwszych oznakach choroby indyka należy wyizolować ze stada ogólnego i zdiagnozować. Wskazane jest stosowanie nie tylko oględzin, ale także badań laboratoryjnych.
Choroby zakaźne są najbardziej niebezpieczne dla indyków. Może mieć charakter bakteryjny, wirusowy lub grzybiczy. Infekcja rozprzestrzenia się w całym stadzie poprzez kontakt lub unoszące się w powietrzu kropelki, poprzez spożywanie kału. Niektóre pasożyty i dzikie zwierzęta przenoszą takie choroby.
Mykoplazmoza oddechowa u indyków
Mykoplazmoza oddechowa jest jedną z zaraźliwych postaci przeziębienia u indyków. Często występuje w okresie chłodów przy niedostatecznym ogrzewaniu kurnika, rzadziej z powodu niedożywienia (z niedoborem witaminy A i B). Czynnikiem sprawczym choroby jest mykoplazma, która należy do klasy pośredniej między wirusami a bakteriami. U chorego ptaka błona śluzowa oczu ulega zapaleniu, widzenie jest osłabione. Chorobie towarzyszy silne łzawienie i wydzielanie śluzu z dzioba. Z powodu utraty apetytu u chorego dochodzi do zmniejszenia masy ciała, co może prowadzić do całkowitego wyczerpania. Przeczytaj o tym, jak rozwija się mykoplazmoza u kurczaków.
Choroba o charakterze wirusowym, uważana za jedną z najgroźniejszych dla indyków, gdyż szybko prowadzi do śmierci całej populacji. Szczególnie podatne na tę chorobę są pisklęta indycze, w których choroba postępuje szybko i w prawie 100% przypadków prowadzi do śmierci. Pierwszą oznaką infekcji jest paraliż kończyn, ptaki nie mogą chodzić i poruszać skrzydłami. Następnie dołącza biegunka koloru zielonego lub szarego, wydzielając nieprzyjemny zapach. Chorobie towarzyszy gorączka, letarg i depresja ptaków. Śmierć następuje z powodu uszkodzenia mózgu, wyczerpania nerwowego lub wielu krwotoków wewnętrznych.
W tym artykule opisano przebieg choroby Newcastle u kur.
Choroba nie jest leczona, a w ostrej postaci trwa nie dłużej niż 4 dni. Wszystkie zarażone ptaki należy odizolować i zniszczyć – są źródłem infekcji.
W przypadku kokcydiozy ptak traci zapotrzebowanie na pokarm, ale potrzebuje dużej ilości płynów
Czynnikami sprawczymi choroby są kokcydia - najprostsze mikroorganizmy jednokomórkowe. Po zarażeniu apetyt ptaka spada, pojawia się letarg i apatia. Następnie cierpi upierzenie - pojawia się rozczochrany i łysienie. Ściółka staje się płynna, widać w niej krew. Rozwija się zapalenie spojówek i skrzydła opadają na ziemię. U dorosłych choroba może stać się przewlekła z łagodnymi objawami, u młodych zwierząt kokcydioza ma postać ostrą, aw 30% przypadków prowadzi do śmierci.
Kokcydioza dotyka nie tylko indyki, ale także kury, króliki.
Duża grupa chorób prowadzących do różnych zaburzeń anatomicznych i fizjologicznych u indyków. Rozwijają się w wyniku niewłaściwej pielęgnacji, karmienia i pielęgnacji, ale mogą pojawiać się na tle infekcji. Może wystąpić zarówno u pojedynczych osobników, jak i w całym stadzie.
U indyków wole jest bardziej wyraźne niż u innych drobiu. To właśnie ta część ich ciała jest najczęściej dotknięta chorobami, które zwykle występują z powodu zaburzeń odżywiania. Istnieje kilka wariantów choroby:
Stwardnienie wola następuje z powodu braku w diecie kredy i skorupiaków
Wszechobecna patologia, szczególnie często diagnozowana w dużych gospodarstwach. Pojawia się z powodu przepełnienia wola pokarmem stałym oraz braku składników odżywczych i witamin w diecie. Może rozwijać się z powodu braku drobnego żwiru, kredy lub muszli, niezbędnych ptakom do prawidłowego trawienia.
Obwisłe wole występuje z powodu niezrównoważonej diety ptaka
Łagodniejsza postać powyższej choroby. Występuje na tle niezbilansowanej diety, nadmiernego picia wody lub długotrwałego przebywania w dusznym pomieszczeniu. W rezultacie wole zwisa i jest mocno rozciągnięte. Łatwiejsze w leczeniu i poprawianiu.
Oddzielnie wyróżnia się powszechną patologię wśród indyków - wypaczony apetyt. Pojawia się przy niewłaściwym i niezrównoważonym karmieniu. Aby zrekompensować brak składników odżywczych, ptak zjada wszystko - kamienie, trociny czy ściółkę.
W zimnym domu może rozwinąć się choroba stawów
Indyki to jedne z największych ptaków na podwórku. Ze względu na dużą masę ciała kończyny dolne są mocno obciążone, pojawiają się różnego rodzaju problemy. U dorosłych często obserwuje się zapalenie stawów - zapalenie stawów, które prowadzi do obrzęku łap i deformacji tkanek. Jeśli nie zwrócisz uwagi na tę wadę, ptakowi będzie trudno się poruszać.
Trzymając indyki w chłodnym lub wilgotnym pomieszczeniu istnieje ryzyko wystąpienia reumatyzmu stawów. Choroba prowadzi do bólu podczas ruchu, następnie chory przestaje wstawać na łapach.
W pierwszych tygodniach życia indyki są podatne na różne choroby. Oprócz poważnych infekcji mogą mieć patologie anatomiczne i opóźnienia rozwojowe. Jeśli nie jest przestrzegane prawidłowe karmienie i utrzymanie, ryzyko chorób wzrasta wielokrotnie.
Pojawia się, gdy w codziennej diecie brakuje niezbędnych składników odżywczych, minerałów i witamin. Wszystko to prowadzi do uszkodzenia błon śluzowych oczu, kataru i przewlekłego nieżytu nosa. Pisklęta indycze z niedoborem witamin rosną powoli, rozwija się krzywica. Jeśli niezbędne środki nie zostaną podjęte na czas, zmiana karmienia nie pomaga - trzeba podawać zastrzyki z witaminami.
Powszechna choroba wśród piskląt indyczych 1,5-3 miesięcy. Objawy są podobne do pospolitej czerwonki. U ptaków pogarsza się apetyt, zmniejsza się przyrost masy ciała. Ściółka staje się płynna, jedzenie wychodzi częściowo przetrawione. Z powodu regularnych problemów trawiennych jelita ulegają stanom zapalnym, co powoduje silny ból. Choroba jest uleczalna we wczesnych stadiach, ale może być przenoszona na inne osoby.
Pisklęta indycze w wieku poniżej 3 miesięcy są wyjątkowo podatne na choroby. Najbardziej niebezpieczne są choroby zakaźne, odporność i odporność, na które ptaki jeszcze nie mają. W przypadku braku właściwego leczenia infekcja postępuje szybko i prowadzi do śmierci.
wirus hemofilii
Rodzaj zakaźnego nieżytu nosa, który występuje u młodych indyków trzymanych w warunkach niskiej jakości. Choroba jest przenoszona przez kontakt, zwłaszcza pisklęta poniżej 5 miesiąca życia. Po zakażeniu pojawia się stan zapalny w okolicy oczu, nasila się łzawienie. Ptak zaczyna sapać, podczas chodzenia można zauważyć zadyszkę. Choroba nie jest uleczalna, zakażone osoby muszą zostać zniszczone.
W późniejszych stadiach u piskląt dochodzi do silnego obrzęku zatok podoczodołowych, w wyniku którego głowa upodabnia się do sowy.
Niebieska głowa indyka jako oznaka histomonozy
Choroba zakaźna, która występuje, gdy pisklęta indycze są trzymane w pomieszczeniach, w których wcześniej mieszkały kurczęta lub gęsi i nie przeprowadzono pełnej dezynfekcji. Podstawy dezynfekcji kurnika. Histomonoza wpływa na wątrobę i kątnicę, w wyniku czego u młodych zwierząt można spotkać pomarańczową lub zieloną biegunkę o nieprzyjemnym zapachu. Pisklęta indycze słabną, prawie nie przybierają na wadze. Zmienia się jakość upierzenia, puch staje się rozczochrany i brudny.
Śmiertelność z powodu pullorozy u indyków jest niska
Zakażenie następuje poprzez kontakt z chorym osobnikiem, poprzez pokarm lub wodę. Choroba rozwija się szybko, pisklęta tracą apetyt i są wyczerpane. Jest spieniony płynny stolec o charakterystycznym białym kolorze o nieprzyjemnym zapachu. Upierzenie jest potargane, indyki ciężko oddychają i piszczą podczas ruchu. W 70% przypadków pulloroza kończy się śmiercią.
U piskląt paratyfus indyków występuje w postaci ostrej i często kończy się śmiercią, u dorosłych może przerodzić się w chorobę przewlekłą. Infekcję można rozpoznać po jej wyglądzie - pisklę nie może rozciągnąć się na pełną wysokość, kłąb jest pomarszczony, a skrzydła opuszczone. Chód staje się chwiejny i słaby. Ptak stara się nie ruszać, co prowadzi do wyczerpania. Silne pragnienie wzrasta, rozwija się zapalenie spojówek. Jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte na czas, śmierć następuje w 80% przypadków.
Zapalenie zatok może objawiać się w postaci ostrej i przewlekłej
To zakaźna forma przeziębienia. Zwykle dotyczy młodych zwierząt, gdy są trzymane w chłodni. ha we wczesnych stadiach jest uleczalne, pod jego nieobecność zapalenie zatok kończy się śmiercią. W przypadku infekcji podczas ruchu pojawia się parskanie i świszczący oddech. Wyraźna wydzielina z nosa i oczu prowadząca do sklejania się powiek i obrzęku zatok. Pęcznieją i wypełniają większość głowy. W późniejszych stadiach ptak kicha, kaszle. Apetyt znika, rozwija się wychudzenie.
W przypadku wykrycia chorób u drobiu konieczna jest kompleksowa terapia. Obejmuje to nie tylko przyjmowanie leków, ale także dostosowanie żywienia, utrzymanie optymalnych standardów treści. Wszystkie chore osoby należy odizolować, aby uniknąć rozprzestrzeniania się infekcji, dezynfekcję należy przeprowadzić w kurniku stosując środki zapobiegawcze dla osób zdrowych.
Skuteczny lek na choroby bakteryjne drobiu
Wyboru leczenia powinien dokonać lekarz weterynarii na podstawie badania i wyników laboratoryjnych. Przepisać antybiotyki w leczeniu chorób bakteryjnych (Baytril, Thylane, Enroxil, Tromexin). W każdym przypadku wybierany jest konkretny lek do leczenia konkretnej choroby. na przykład, Amprolium, Pharmazin, Toltarax i Baycox, Metronidazol. Leki weterynaryjne dodawane do wody, wkraplane do oczu lub wstrzykiwane domięśniowo. Jako terapię pomocniczą przepisywane są kompleksy witaminowo-mineralne, które są niezbędne do wzmocnienia układu odpornościowego i ogólnego stanu zdrowia.
Dawkowanie leku, sposób podawania i schemat leczenia zależą od konkretnej choroby. Wysokość środków jest również obliczana w zależności od wieku i wagi ptaka.
Dodanie do diety suplementów witaminowych jest ważnym elementem profilaktyki i leczenia chorób u indyków. Dla zdrowego wzrostu i wzmocnienia układu odpornościowego stosuje się Chiktonik, Trivit lub Nutril-selen. Dla piskląt z indyka zaleca się dodawanie do zacieru oleju rybnego w celu normalizacji procesów rozwojowych i tworzenia szkieletu. W celu normalizacji pracy układu pokarmowego ptakom dodatkowo podaje się probiotyki i eubiotyki w ramach produktów farmaceutycznych, fermentowanych produktów mlecznych i drożdży.
Za pomocą prostych środków zapobiegawczych możesz zmniejszyć ryzyko rozwoju chorób, a także ryzyko powikłań. Główne środki zapobiegawcze podczas trzymania indyków:
W dużych gospodarstwach wskazane jest zatrudnienie weterynarza na pełen etat, aby móc w porę zareagować na wybuch epidemii w stadzie. Specjalista pomoże prześledzić schemat szczepień i przeniesienia indyków z wylęgarni do wspólnego domu.
Szczepienia są ważnym wymogiem podczas hodowli indyków. Szczepionki zmniejszają ryzyko infekcji i niebezpiecznych powikłań. Zabiegi przeprowadzane są według schematu, począwszy od 14 dnia życia. W uprawach przemysłowych obowiązkowe jest szczepienie przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu, zapaleniu nosa i tchawicy, krwotocznemu zapaleniu jelit i kokcydiozie. Leki dodawane do wody pitnej.
Aby uniknąć chorób, większość hodowców drobiu karmi indyki antybiotykami, probiotykami i witaminami zgodnie ze schematem, już od pierwszych dni życia. Algorytm zależy od rasy, wagi i warunków przetrzymywania. Im większy ptak, tym więcej leków jest wymaganych. Głównym warunkiem właściwej profilaktyki jest konsystencja, a także ścisłe przestrzeganie dawkowania. Leków nie można mieszać, można podawać tylko jeden rodzaj leku na raz. W pierwszych dniach życia podaj następujące środki:
Zabiegi można rozpocząć od 5-8 dni, wczesne stosowanie leków może niekorzystnie wpłynąć na tworzenie przewodu pokarmowego.
Do wody pitnej dodaje się lut, a poidła są wcześniej traktowane formaliną.
Film zawiera informacje na temat leczenia i profilaktyki powszechnych chorób u indyków.