Zadowolony
W pracach opisujących życie Indian Ameryki i Kanady można znaleźć wzmiankę o „białym cedrze życia”. Mówimy o zachodniej tuji, której wiele gatunków rośnie na tym kontynencie. Teraz drzewa iglaste można znaleźć na całym świecie. Thuya Sunkist to tylko jedna z wielu odmian rośliny popularnej w projektowaniu krajobrazu.
Thuja occidentalis należy do rodziny cyprysów. W naturze drzewa mogą osiągnąć wysokość 20 m. Opis Tui Sunkist jest podobny do odmiany Luteya. To właśnie ten iglasty był używany do hodowli sunkist.
„Wiązka słońca” - to tłumaczenie z angielskiego nazwy tego niskiego, wiecznie zielonego drzewa z jasnymi złotymi igłami. W ogrodzie tuja Sunkist dorasta do 2 m². Rzadkie okazy mogą osiągnąć nie więcej niż 5 m w wieku dziesięciu lat. Wolno rosnące drzewo przy odpowiedniej pielęgnacji dodaje nieco ponad 5 cm rocznie na wysokość i szerokość.
Igły i drewno tui zachodniej sunkistowskiej mają przyjemny aromat iglasty. Ale w przeciwieństwie do sosny i świerka żywica nie wyróżnia się na korze drzewa iglastego.
Nisko rosnące wiecznie zielone drzewo wygląda imponująco przez cały rok. Złoty kolor igieł dobrze komponuje się z zielonymi i czerwonymi krzewami oraz roślinami ozdobnymi na alpejskich wzgórzach.
Na stronach oferujących usługi ogrodnictwa krajobrazowego można znaleźć wiele zdjęć i opisów tui Sunkist w różnych opcjach dekoracji.
W przedniej części ogrodu można sadzić kilka odmian tui o różnych kolorach igieł. Stanie się prawdziwą ozdobą alejki lub skalniak.
Zachodni żywopłot z tui sunkist może być uprawiany wokół terenu lub przykryty nasadzeniami budynków gospodarczych. Zachodnia tuja toleruje strzyżenie w celu utworzenia korony. Gęsto tkany żywopłot ze złotej tui Sunkist nie tylko stworzy niezbędny efekt dekoracyjny, ale także ochroni miejsce przed wnikaniem zwierząt.
Zachodnia tuja Sunkist, jak pokazano na zdjęciu, dobrze komponuje się z roślinami okrywowymi. Rama z kamieni nada wiecznie zielonemu drzewu szczególny akcent.
Bezpretensjonalną efedrę dekoracyjną można uprawiać w pojemnikach. Miniaturowe młode drzewa Tui Sunkist są wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu.
Zdjęcie sadzonki:
Zachodnia tuja jest rozmnażana przez nasiona i sadzonki. Ale biorąc pod uwagę, że tuja Sunkist jest odmianą sztucznie wyhodowaną, cechy odmianowe mogą zostać utracone w przypadku rozmnażania kultury metodą nasion. Do hodowli zachodnio-sankistowskiej tui lepiej zastosować metodę wegetatywną.
Materiał do sadzenia zachodniej tui Sunkist jest zbierany późną jesienią. Sadzonki korzeniowe w temperaturze około 25 stopni Celsjusza. Thuya Sunkist wymaga wysokiej wilgotności do rozwoju systemu korzeniowego. Eksperci zalecają używanie szklarni lub plastikowych toreb do ukorzeniania sadzonek.
Gałęzie Thuja Sunkist do rozmnażania należy przyciąć małym kawałkiem kory (piętą) ostrym nożem, aby nie uszkodzić drzewa macierzystego. Długość obrabianego przedmiotu powinna wynosić około 15 cm. Następnie konieczne jest usunięcie igieł i małych dolnych gałęzi do połowy cięcia.
Gleba do ukorzeniania zachodniej tui musi zostać zdezynfekowana. Możesz podgrzać podłoże w kuchence mikrofalowej. Do nawadniania należy używać przegotowanej wody.
Aby ukorzenić jedno cięcie tui, potrzebna jest około szklanki mieszanki piasku i ziemi sodowej. W celu zwiększenia wilgotności i oddychalności zaleca się dodanie wermikulitu lub wiórków piankowych. Gleba powinna być umiarkowanie wilgotna.
Łodyga zachodniej tui musi być zanurzona w podłożu i szczelnie zamknąć worek. W tym stanie rootowanie następuje za około miesiąc. Musisz trzymać paczkę z tują na jasnym oknie lub użyć podświetlenia. Czas trwania godzin dziennych dla szybkiego kiełkowania zachodniej tui wynosi co najmniej 13-14 godzin.
Otwarcie paczki podczas rootowania tui nie jest tego warte. Przerośnięte korzenie są doskonale widoczne.
Sadzonkę należy przesadzić do doniczki, gdy tylko rozwinie się system korzeniowy. Do dalszej uprawy tui Sunkist można zmieszać żyzną glebę sodową i gruby piasek w stosunku 2 do 1.
Algorytm działania:
Sadzonkę Tui można otworzyć nie wcześniej niż 3 dni później. Konieczne jest staranne przyzwyczajenie rośliny do spadku wilgotności.
Sadząc tuję zachodnią, należy pamiętać, że wiecznie zielone drzewo będzie rosło w jednym miejscu przez ponad 10 lat. Nie będzie można przesadzić dorosłej rośliny. Korzeń zachodniej tui Sunkist może dorastać do głębokości jednego metra.
Tuję można sadzić na otwartym terenie od wiosny do jesieni. Ale każdy okres lądowania ma swoje własne cechy.
Sadząc Tui Sunkist latem na otwartym terenie należy pamiętać, że korzenie rośliny są bardzo wrażliwe na wysychanie. Dlatego musisz wcześniej przygotować dół do lądowania i jak najszybciej przesadzić drzewo. Zaleca się to robić, gdy temperatura powietrza nie przekracza 20 stopni Celsjusza. Konieczne jest również zacienienie młodego drzewa, aby uniknąć wysychania korzeni i oparzeń igieł.
Głównym problemem jesiennego sadzenia tui jest osiadanie gleby. Nawet zdrowa sadzonka nie jest jeszcze w stanie utrzymać się w glebie ze względu na słabość systemu korzeniowego. Dlatego podczas sadzenia tui jesienią należy zainstalować podpory, aby wiatr lub topniejący śnieg nie uszkodziły drzewa.
Optymalny czas sadzenia zachodniej tui na otwartym terenie to marzec-kwiecień. Okres ten może się nieznacznie różnić w różnych strefach klimatycznych. Ważne jest, aby mieć czas na sadzenie tui przed rozpoczęciem przepływu soków.
W tym czasie wszystkie drzewa iglaste zaczynają aktywny wzrost pędów. Dlatego tuja posadzona na wiosnę łatwiej się zakorzenia. Przed zimą drzewo zdąży wypracować wystarczająco mocny system korzeniowy, aby nie bało się mrozu.
Thuja Sunkist toleruje cień i może rosnąć na ubogich glebach. Ale do pełnego rozwoju walorów dekoracyjnych drzewo potrzebuje żyznej gleby o neutralnej kwasowości. Przy braku oświetlenia korona może rosnąć nieproporcjonalnie. Tak, a złoty kolor igieł w cieniu może zmienić się na zielonkawy.
Gleba do sadzenia tui powinna zawierać połowę darni i taką samą ilość gnijącego obornika lub wysokiej jakości kompostu. Na glebach ciężkich można dodać gruboziarnisty piasek lub mieszankę w celu zwiększenia przepuszczalności powietrza.
Możliwe jest polepszenie właściwości odżywczych gleby poprzez dodanie złożonych nawozów (nitroammofoska, superfosfat).
Przed wyjęciem tui Sunkist z doniczki należy przygotować mieszankę gleby i dołek do sadzenia, aby zminimalizować czas przebywania korzeni tui na świeżym powietrzu. Sekwencjonowanie:
Przy pogłębianiu sadzonki należy pamiętać, że szyjka korzeniowa powinna wystawać ponad poziom gleby o co najmniej 5-6 cm.
Pielęgnacja Thuja Sunkist polega na regularnym karmieniu i pojeniu. Aby nadać drzewu spektakularny kształt, konieczne jest przycinanie młodych gałęzi w celu uformowania korony.
W pierwszym miesiącu po posadzeniu tui Sunkist w ziemi ważne jest monitorowanie wilgotności gleby. Może być wymagane do 50 litrów płynu na sadzonkę tygodniowo. Jeśli pogoda jest sucha i gorąca, glebę należy nawilżać co drugi dzień wczesnym rankiem lub wieczorem po spadku aktywności słonecznej. Podlewanie jest ważne, aby produkować rano pod korzeniem i zraszać wieczorem.
Gleba w kręgu blisko łodygi u młodych roślin może zapadać się, tworząc dziury. Może to wywołać stagnację wilgoci i gnicie systemu korzeniowego. Konieczne jest dodanie gleby do zakończenia skurczu.
Po podlaniu glebę należy poluzować na głębokość 5 - 7 cm. Pamiętaj, aby usunąć chwasty, aby tuja nie musiała dzielić się składnikami odżywczymi.
Po raz pierwszy musisz nakarmić tuję Sunkist około sześciu miesięcy po wylądowaniu na ziemi. Wiosną można stosować preparaty amoniakalne. W przypadku drzew iglastych produkowane są specjalne mieszanki odżywcze o przedłużonym działaniu. Można je kupić w wyspecjalizowanych sklepach. Preparaty zawierają pełną gamę składników niezbędnych do prawidłowego rozwoju i wzrostu ozdobnych drzew i krzewów iglastych zimozielonych.
Sanitarne przycinanie tui zachodniej Sunkist odbywa się wiosną. Jednocześnie usuwa się suche i uszkodzone gałęzie, a także część pędów, aby zapewnić dostęp powietrza do gałęzi wewnętrznych.
Do uszczelniania skaleczeń i ran na korze używa się smoły ogrodowej lub żywicy.
Formacyjne przycinanie koron najlepiej wykonywać jesienią, dopóki temperatura powietrza nie spadnie poniżej 5 stopni Celsjusza. Częściowo usuń gałęzie wystające daleko od korony.
Western Thuya Sunkist dobrze znosi zimną pogodę. Konieczne jest izolowanie tylko młodych roślin, które nie zdążyły zbudować systemu korzeniowego. O wiele ważniejsze jest, aby wiosną chronić drzewo przed zmianami temperatury i jasnym światłem słonecznym.
Koło pnia pokryte jest jesienią grubą warstwą ściółki torfowej lub kompostowej. Gałęzie młodych sadzonek są wiązane sznurkiem lub sznurkiem i pokryte lutrasilem lub innym materiałem okrywającym, który nie zapobiega przedostawaniu się powietrza.
Schronisko usuwa się na wiosnę po stopieniu śniegu.
Thuja Sunkist jest dość odporna na choroby grzybowe. Mimo to Fusarium często atakuje słabe rośliny. Pierwszą oznaką choroby jest zmiana koloru igieł i wysychanie gałązek. Możliwe, że problemy są spowodowane niewłaściwą pielęgnacją. Często tuja Sunkist cierpi na nadmiar wilgoci i niewłaściwe karmienie. Dlatego przed zastosowaniem silnych środków przeciwgrzybiczych należy wyregulować wilgotność gleby i zapewnić wentylację korony.
Do zwalczania choroby stosuje się standardowe pestycydy. Suche części należy wyciąć i spalić. Do ochrony drzew lepiej stosować fungicydy układowe, które chronią roślinę wnikając w jej części.
Thuya Sunkist może zostać zaatakowany przez mszyce lub fałszywe tarcze. W celu ochrony przed szkodnikami stosuje się standardowe preparaty przeciwko owadom zjadającym liście lub metody ludowe.
Thuya Sunkist słynie nie tylko ze swoich walorów dekoracyjnych, ale także z bezpretensjonalności w pielęgnacji. To złote drzewo jest w stanie ozdobić każde miejsce przy minimalnym czasie poświęconym na środki agrotechniczne.