Czapka z pierścieniem: opis i zdjęcie
Zadowolony
| Nazwa: | Czapka z pierścieniem |
| Nazwa łacińska: | Cortinarius caperatus |
| Typ: | Warunkowo jadalne |
| Synonimy: | kurczak, biały borowik, matowe różyczki, Turk |
Czapka nerkowata - jedyny przedstawiciel rodzaju Rosites, rodziny pająków, rosnący w Europie. Grzyb jadalny występuje w lasach terenów górskich i podgórskich. Owocowa masa ma dobry smak i zapach, jest wszechstronna w przetwarzaniu. Grzyb ma kilka nazw: Rosyty matowe, białe torfowiska. Wśród ludzi w każdej miejscowości gatunek ma swoją nazwę: kura, bagno, Turk.
Jak wyglądają czapki?
Grzyb otrzymał swoją nazwę od wyglądu owocnika. Górna część przypomina kopułę, na nogawce znajduje się pierścień od miejsca, w którym była przyczepiona narzuta.
Czapka z pierścieniem - nieatrakcyjny grzyb, jeśli nie znasz wyglądu, jest mylony z muchomorem. Występuje rzadko.
Zewnętrzna charakterystyka czapki z pierścieniami jest następująca:
- W momencie formowania owocnika kapelusz jest jajowaty, brzegi są wklęsłe, połączone z łodygą za pomocą welonu. Powierzchnia jest fioletowa, jest delikatna powłoka woskowa.
- W miarę wzrostu welon pęka, pozostawiając rozdarte fragmenty o różnych kształtach, kapelusz otwiera się, kłaniając się. Powierzchnia staje się gładka, przy niskiej wilgotności powietrza w środkowej części pojawiają się zmarszczki, krawędzie pękają. Górna część pokryta jest włóknistą warstwą przypominającą pajęczynę.
- Kolor dorosłych jest żółty, ochrowy lub jasnobrązowy. Kapelusz osiąga średnicę do 10 cm.
- Talerze rzadko zlokalizowane, duże, obwisłe krawędzie z tępymi zębami. Na początku wzrostu biały, z czasem ciemnożółty.
- Proszek z zarodnikami ciemnobrązowy.
- Miąższ kruchy, jasnożółty, miękki, wodnisty o dobrym smaku i przyjemnym grzybowym zapachu.
- Cylindryczny trzpień zwężający się ku górze. Struktura jest włóknista, sztywna u dorosłych. Noga jest solidna, do 10-15 cm długości. W pobliżu kapelusza znajduje się ciasno przylegający pierścień z resztkami narzuty, powierzchnia to 1/3 grzybni pokrytej drobnymi płatkami. Kolor jest monochromatyczny, taki sam jak spód czapki.
Czapka obrączkowana zawiera wysoką koncentrację białka, smakuje jak mięso drobiowe, w europejskich restauracjach grzyb podawany jest jako przysmak.
Gdzie rosną czapki obrączkowane
Głównym obszarem rozmieszczenia czapek pierścieniowych są lasy górskie. Na terenach podgórskich położonych co najmniej 2500 m n.p.m. grzyby występują w lasach mieszanych. Czapki obrączkowane mogą istnieć tylko w symbiozie z gatunkami drzew. Częściej są to drzewa iglaste, rzadziej liściaste: buk, brzoza niewymiarowa, dąb. W Rosji główne rozmieszczenie czapki obrączkowanej odnotowuje się w zachodniej i środkowej części.
Gatunek zaczyna formować owocniki w połowie lata po obfitych opadach deszczu. Zakończ kolekcję około drugiej dekady października. Grzyby rosną głównie pojedynczo. Można je znaleźć na poduszkach z mchu lub liści, w cieniu drzew wieloletnich lub w krzakach borówki. Biologiczny rozwój kapeluszy pierścieniowych wymaga dużej wilgotności i kwaśnej gleby.
Czy można jeść czapki obrączkowane?
Czapka nerkowata należy do trzeciej kategorii grzybów jadalnych. Smak owocnika wyraźny, zapach pikantny, dobrze zdefiniowany. Kompozycja nie zawiera toksyn, dzięki czemu grzyby nie wymagają dodatkowej obróbki przed użyciem. W starych okazach miąższ jest twardy, nie jest wykorzystywany do celów kulinarnych.
Walory smakowe kapelusza pierścieniowego grzyba
Kapelusz obrączkowany w smaku nie ustępuje pieczarkom, które mają wysoką wartość odżywczą. Miąższ owocnika po ugotowaniu przypomina kurczaka, cecha ta znajduje odzwierciedlenie w popularnej nazwie – „kurczak”. Produkt po ugotowaniu nie traci pikantnego zapachu. Czapka obrączkowana jest smaczna przy każdej metodzie przetwarzania.
Fałszywe dublety
Zewnętrznie podobna do czapki z pierścieniami jest biało-fioletowa pajęczyna.
Jest to gatunek warunkowo jadalny o niskiej jakości gastronomicznej. Różni się niebieskawym kolorem dorosłych osobników, młode grzyby wyglądają bardzo podobnie. W podwójnym brakuje pierścienia na łodydze owocu.
Nornica nożna to mniejszy niejadalny grzyb o delikatnej strukturze owocnika.
Może rosnąć w gronie, co nie jest charakterystyczne dla Rosites dim. Noga jest cienka, wydłużona, bez pierścienia, pokryta jasnym nalotem. Powierzchnia nasadki jest lepka, ciemnożółta. Miąższ kruchy, zwiotczały, o nieprzyjemnym mączystym zapachu.
Polevik to twardy grzyb, który nie ma toksyn w swoim składzie chemicznym, ale ma odpychający, ostry zapach, który pozostaje po przetworzeniu.
Do celów kulinarnych nie używa się dubletu. Różni się obecnością welonu pajęczynowego wzdłuż krawędzi kapelusza i brakiem pierścienia na łodydze.
Fibrous Patouillard - śmiertelnie trujący grzyb.
Na pierwszy rzut oka gatunki są podobne, po bliższym przyjrzeniu się jadowity bliźniak ma wiele różnic w stosunku do pierścieniowej czapki:
- obecność czerwonawego odcienia na owocniku;
- miejsce cięcia jest natychmiast pomalowane na kolor bordowy;
- na nodze znajdują się podłużne małe rowki;
- brak pierścienia;
- płytki pokryte są białym nalotem w postaci puchu.
Różnice u wszystkich bliźniąt są indywidualne, łączy je jedyny znak - brak gęstego pierścienia.
Zasady odbioru
Jeśli chodzi o czapkę z pierścieniami, główna zasada podczas zbierania: nie mylić z podobnymi trującymi odpowiednikami. Pierwszą zbiórkę lepiej przeprowadzić pod okiem doświadczonych grzybiarzy, dobrze znających gatunek. Szczególną uwagę zwraca się na ściółkę mchową w pobliżu sosen i świerków. W lesie mieszanym grzyby rosną w cieniu, na wilgotnych, zgniłych liściach pod karłowatymi brzozami, rzadziej dębami. Nie zbieraj plonów na obszarach ekologicznie problematycznych, w pobliżu przedsiębiorstw przemysłowych.
Posługiwać się
Czapki grzybowe nadają się do każdego przepisu na przetwarzanie. Owocniki są dobrze umyte, noga jest odcięta u podstawy, wstępne gotowanie i moczenie nie jest wymagane. Rosites matowy służy do przygotowania wszelkich potraw zawierających grzyby. Owocowe owocniki idealnie nadają się do marynowania, solenia. Czapki obrączkowane są smaczne w postaci marynowanej i suszonej.
Wniosek
Czapka nerkowata - gatunek jadalny z gęstą pachnącą miazgą. Wszechstronny w przetwarzaniu, odpowiedni do każdego rodzaju zbiorów zimowych. Rośnie od połowy lata do października w pobliżu drzew iglastych i liściastych. Ma trujące odpowiedniki, podobne w wyglądzie.
