Grzyby mleczne: jak wyglądają grzyby, czym są, odmiany jadalne, cechy

Grzyb mleczny to jedna z popularnych nazw pieczarek z rodziny Russula z rodzaju Milky. Gatunki te od dawna są bardzo popularne w Rosji. Zbierano je w dużych ilościach i zbierano na zimę. Prawie wszystkie grzyby należą do kategorii warunkowo jadalnych. Wynika to z faktu, że przy rozbiciu miąższu wydzielają mleczno-gorzki sok, który przed przetworzeniem wymaga dodatkowego nasączenia.

Jak wygląda pierś

Przydziel kilka wspólnych cech wyglądu, które upodabniają do siebie grzyby.

Zgodnie z charakterystyką, pieczarki mleczne mają klasyczny kształt owocnika, dzięki czemu ich kapelusz i noga są wyraźnie wyeksponowane. Obie części są tego samego koloru. Kapelusz jest gruby i mięsisty. Początkowo jego kształt jest płasko wypukły, ale wraz z rozwojem grzyba w większości przypadków przybiera kształt lejka. Na powierzchni widać subtelne koncentryczne strefy. Krawędzie czapki są owłosione i zawinięte do środka.

Przy dużej wilgotności i po deszczu powierzchnia wielu grzybów staje się lepka. W związku z tym kapelusz często zawiera resztki ściółki leśnej lub opadłych liści. Noga wszystkich rodzajów pieczarek mlecznych jest cylindryczna. Początkowo jest gęsty, aw dojrzałych okazach jest pusty w środku.

Wszystkie rodzaje grzybów mają gęsty miąższ o jasnym odcieniu. Wydziela bogaty owocowy zapach. Przy niewielkim wpływie fizycznym łatwo się kruszy. Wydalany mleczny sok kwaśny smak. W kontakcie z powietrzem zmienia kolor z białego na szary lub żółtawy, w zależności od gatunku. Wszystkie odmiany tego grzyba rosną w grupach, co znacznie skraca czas zbioru.

Ważny! Na odwrocie kapelusza wszystkich grzybów widać szerokie talerze schodzące na nogę.

Grzyby mleczne chowają się pod ściółką leśną, więc trzeba się postarać, aby je znaleźć

Czym są grzyby

Grzyby występują w różnych rodzajach, z których każdy ma pewne cechy. Ponadto różnią się smakiem. Dlatego, aby wiedzieć, które odmiany są najcenniejsze, należy przestudiować każdą z nich z osobna.

Prawdziwy

Gatunek ten można znaleźć w lasach liściastych i nasadzeniach mieszanych. Okres owocowania rozpoczyna się w lipcu i trwa do końca września. Prawdziwy grzyb tworzy mikoryzę z brzozą.

Średnica kapelusza waha się od 5 do 20 cm. Długość nogawki wynosi 3-7 cm. Powierzchnia górnej części jest śluzowata, mlecznobiała lub żółtawa. Na nim widać rozmyte koncentryczne strefy.

Mleczny sok tego gatunku jest obfity, biały, w powietrzu nabiera siarkowo-żółtego odcienia.

Prawdziwy grzyb nie jest powszechny, ale rośnie w dużych rodzinach

Osika

Ten rodzaj grzyba jest rzadki, rośnie w małych grupach.

Średnica kapelusza u dorosłych osobników może sięgać 30 cm. Krawędzie są początkowo wygięte, ale gdy osika dojrzewa, prostują się i pofalują. Powierzchnia jasnego odcienia z wyraźnymi różowymi i liliowymi strefami koncentrycznymi. Talerze na odwrocie są początkowo białe, następnie przybierają różowy odcień, a gdy grzyb dojrzewa, stają się jasnopomarańczowe. Noga osiki jest zwężona u podstawy, jej wysokość wynosi 3-8 cm. Kaustyczny mleczny sok wydziela się obficie.

Grzyb osiki tworzy mikoryzę z wierzbą, topolą, osiką

Żółty

Gatunek ten rośnie w lasach iglastych, ale czasami można go spotkać również w nasadzeniach mieszanych. Najczęściej pod młodymi sosnami i świerkami, rzadziej pod brzozami na gliniastej glebie, można spotkać żółte pieczarki mleczne.

Kapelusz tego gatunku ma kolor złotożółty, jego rozmiar sięga 10 cm. Powierzchnia jest filcowo-wełniana, która przy dużej wilgotności staje się śliska. Noga jest gruba - do 3 cm grubości, jej długość może dochodzić do 8 cm.

Mleczny sok żółtego grzyba jest biały, ale pod wpływem powietrza zmienia kolor na szarożółty.

Miąższ żółtego grzyba jest biały, ale po dotknięciu żółknie

dąb

Z wyglądu grzyb dębowy jest podobny do swoich odpowiedników. Jego charakterystyczną cechą jest żółto-pomarańczowy kolor owocnika. Krawędzie czapki tego gatunku są lekko sfilcowane. Średnica sięga 15-20 cm. Często górna część staje się nieregularna. Koncentryczne okręgi na kapeluszu są znacznie ciemniejsze niż główny ton.

Noga grzyba dębowego osiąga wysokość od 1,5 do 7 cm. Jest nieco jaśniejszy niż czapka. Ponadto na jego powierzchni widać więcej czerwonawych plam. Mleczny sok tego gatunku jest biały, który nie zmienia koloru pod wpływem powietrza.

Ważny! Grzyb dębowy woli rosnąć na glinie próchnicznej.

Gatunek ten tworzy mikoryzę z dębem, ale można go również spotkać w pobliżu grabu, leszczyny i buka

czerwony

Ze względu na niewielką liczebność gatunek ten bardzo rzadko wpada do koszyków grzybiarzy. Rośnie w pobliżu brzozy, leszczyny i dębu. Średnica jego kapelusza może sięgać 16 cm. Powierzchnia jest czerwonawo-brązowa. Jest sucho matowy, lekko aksamitny, ale przy dużej wilgotności staje się, jak wiele grzybów, lepki. Noga osiąga wysokość 10 cm, jej grubość to około 3 cm.

Miąższ obficie wydziela białawy, mleczny sok, który ciemnieje w kontakcie z powietrzem. Stare czerwone grzyby mają nieprzyjemny rybi zapach.

Grzyb czerwony preferuje nasadzenia liściaste i mieszane

Czarny

Gatunek ten wyróżnia się spośród pozostałych grzybów ciemnooliwkowym kolorem. Rośnie w lasach mieszanych i brzozowych. Czapka osiąga średnicę 20 cm, jej brzegi są lekko owłosione i skierowane do wewnątrz. Na przerwie widać biały miąższ, który później zmienia kolor na szary. Sok mlecznobiały u tego gatunku jest obficie wydzielany.

Noga czarnego grzyba osiąga 8 cm. Jest nieco jaśniejszy niż wierzch. Z czasem na jego powierzchni mogą pojawić się zagłębienia.

Czarny grzyb tworzy mikoryzę z brzozą, rośnie w dużych grupach

Strefa wodnista

Gatunek ten wyróżnia biało-żółty odcień kapelusza. Górna średnica może osiągnąć 20 cm. Krawędzie zwinięte, kudłate. Miąższ jest gęsty, na złamaniu biały, nie zmienia odcienia pod wpływem powietrza. Mleczny sok jest początkowo lekki, ale później szybko żółknie.

Noga piersi strefy wodnistej osiąga 6 cm. Jej powierzchnię pokrywają płytkie, żółtawe zagłębienia. Gatunek ten rośnie w lasach i nasadzeniach mieszanych.

Grzyb strefy wodnistej można znaleźć w pobliżu brzozy, olchy, wierzby

Suchy

Zewnętrznie gatunek ten jest pod wieloma względami podobny do białego grzyba. Ale jego charakterystyczną cechą jest to, że nawet przy dużej wilgotności powierzchnia nasadki pozostaje sucha.

Ważny! Górna część piersi jest matowa, o jasnym odcieniu, występują na niej żółtawe plamy.

Średnica kapelusza sięga 20 cm. Podczas wzrostu powierzchnia grzyba może pękać. Noga mocna, 2-5 cm długości. Kolor biały z brązowymi plamami.

Grzyby suszone można znaleźć w lasach iglastych, brzozowych i mieszanych. Okres owocowania tego gatunku rozpoczyna się w czerwcu i trwa do końca listopada.

W przerwie w miąższu suchego grzyba mlecznego nie pojawia się mleczny sok

Bołotny

Ten gatunek jest mały. Jej kapelusz ma średnicę 5 cm. Jego kształt może być zarówno lejkowaty, jak i prosty. Krawędzie są początkowo skierowane do wewnątrz, ale gdy grzyb dojrzewa, całkowicie opadają. Kolor powierzchni ciemnoczerwony lub czerwono-brązowy.

Udziec grzyba błotnego jest gęsty, 2-5 cm wysokości. Ma puch na dole. Jej odcień jest nieco jaśniejszy niż kapelusz.

Miąższ jest kremowy. Mleczny sok tego gatunku jest początkowo biały, ale później staje się szary z żółtym odcieniem.

Pierś bagienna występuje wszędzie, woli rosnąć na mokrych nizinach, mchu

pieprzny

Ten gatunek jest duży. Jej kapelusz ma średnicę 20 cm. Początkowo ma kształt wypukły, a następnie staje się lejkowaty, jak wszystkie grzyby. U młodych osobników krawędzie są wygięte, ale w procesie rozwoju prostują się i pofalują. Powierzchnia jest kremowa, ale mogą pojawić się na niej czerwonawe plamy.

Noga wys. 8 cm, kolor kremowy z ochrowymi plamkami. Miąższ biały, kruchy. Podczas krojenia wydziela gęsty, kwaśny, mleczny sok. Pieczarka występuje w lasach liściastych i mieszanych.

Ważny! Najczęściej ten gatunek można spotkać w pobliżu brzozy i dębu.

Pieczarka osadza się w wilgotnych i ciemnych miejscach

gorzki

Gatunek ten rośnie na nasadzeniach iglastych i liściastych. Wielu zbieraczy grzybów bierze go za muchomor i omija. Średnica kapelusza nie przekracza 8 cm. Jego kształt jest płaski z guzkiem pośrodku. Powierzchnia ma czerwony lub brązowy odcień.

Noga jest cienka, długa, 7-8 cm wysokości. Na kroju widać jasny miąższ, z którego obficie wydziela mleczny, wodnisty szary sok.

Grzyb gorzki pachnie świeżym drewnem

Kamfora

Ten rodzaj grzyba mlecznego woli rosnąć na glebach kwaśnych, na wpół zgniłym drewnie. Można go znaleźć w drzewach iglastych i nasadzeniach mieszanych.

Średnica kapelusza nie przekracza 6 cm. Czuje się sucha i gładka w dotyku. Początkowo wypukła, a następnie prostata lub wklęsła z guzkiem pośrodku. Kolor powierzchni czerwono-ochra. Noga osiąga wysokość 5 cm., kolor brązowy.

Miąższ o beżowym odcieniu, obficie wydziela bezbarwny mleczny sok. Smakuje słodko z ostrym posmakiem.

Zapach tego gatunku przypomina kamforę, od której ma swoją nazwę

Poczuł

Grzyb ten rośnie na otwartych, nasłonecznionych krawędziach w pobliżu brzóz i osiek. Występuje w drzewach iglastych i lasach mieszanych.

Kapelusz filcowego grzyba jest gęsty, mięsisty. Średnica może osiągnąć 25 cm. Powierzchnia jest sucha, filcowa, skrzypi przy kontakcie z czymś. Kształt kapelusza stopniowo zmienia się z płaskiego lub lekko wypukłego na lejkowaty z popękanymi brzegami.

Noga jest solidna, wyczuwalna w dotyku. Lekko zwęża się u nasady. Jego długość nie przekracza 6 cm. Po złamaniu widać zielonkawo-żółty miąższ. Wydziela biały, mleczny sok, który pod wpływem powietrza żółknie.

U młodych okazów pieczarki filcowanej odcień górnej części jest mleczny, ale później na powierzchni pojawiają się płowate lub żółte plamy

złoty żółty

Ten gatunek jest uważany za niejadalny. Rośnie w lasach liściastych, tworząc mikoryzę z dębem i kasztanem.

Kapelusz jest początkowo wypukły, a następnie przechodzi w dół. Jego średnica sięga 6 cm. Powierzchnia ochry, matowa, gładka. Wyraźnie widoczne są na nim koncentryczne pierścienie.

Łodyga cylindryczna, lekko pogrubiona u podstawy. Jego odcień jest nieco jaśniejszy niż górna część, ale z czasem na powierzchni pojawia się różowo-pomarańczowy odcień. Miąższ jest gruby, biały, ale pod wpływem powietrza żółknie.

Mleczny sok tego gatunku jest początkowo biały, ale później staje się jasnożółty

niebieskawy

Gatunek ten rośnie na nasadzeniach liściastych, ale czasami można go spotkać również w drzewach iglastych. Średnica kapelusza sięga 12 cm. Małe grzybki mleczne wyglądają jak mały dzwoneczek, ale w miarę dojrzewania kształt zmienia się w lejkowaty. Powierzchnia jest sucha, aksamitna, w środku mogą pojawić się pęknięcia. Główny kolor to biały, ale pojawiają się kremowe plamy.

Wysokość nóg - 3-9 cm. Jest w tym samym kolorze co góra. Miąższ gęsty, biały. Emanuje drzewnym zapachem. Po rozbiciu uwalnia się żrący, mleczny sok, który koaguluje w kontakcie z powietrzem. Początkowo jest biały, a następnie zmienia się w szarozielony.

Niebieskawy grzyb preferuje gleby wapienne

pergamin

Gatunek ten rośnie w rodzinach wielodzietnych w lasach mieszanych. Średnica kapelusza nie przekracza 10 cm. Jego kolor jest początkowo biały, ale potem zmienia kolor na żółty. Powierzchnia może być gładka lub pomarszczona.

Noga jest gęsta, jej wysokość sięga 10 cm. Lekko zwęża się u podstawy. Biały kolor nóg. Z rozbicia wydobywa się jasny, mleczny sok, który nie zmienia swojego odcienia.

Pieczarka pergaminowa często rośnie obok pieprzu

Psy (niebieski)

Gatunek ten rośnie na nasadzeniach mieszanych i liściastych. Tworzy mikoryzę ze świerkiem, wierzbą, brzozą. Rozmiar kapelusza nie przekracza 14 cm średnicy. Jego kształt, jak większość grzybów, ma kształt lejka. Łuskowata powierzchnia. Klei się, gdy jest mokry. Główny ton jest ciemnożółty, ale widoczne są na nim jasne koncentryczne okręgi.

Noga o wysokości 10 cm, lekko zwężająca się u nasady. Kolorem jest identyczny z kapeluszem, ale mogą pojawić się ciemne plamy. Miąższ jędrny, żółtawy. Obfity mleczny sok. Początkowo jest biały, ale w kontakcie z powietrzem zmienia kolor na fioletowy.

Ważny! Po naciśnięciu pierś psa zmienia kolor na niebieski.

Grzybek z niebieskiego mleka woli rosnąć w bardzo wilgotnych obszarach gleby

Jakie rodzaje grzybów są jadalne

W krajach europejskich pieczarki mleczne są klasyfikowane jako gatunki niejadalne. Mimo to w Rosji grzyby są uważane za warunkowo jadalne i nadające się do spożycia. Ale aby w pełni ujawnić walory smakowe grzybów, konieczne jest prawidłowe przygotowanie wstępne. Polega na całkowitym usunięciu kaustycznego soku mlecznego z miąższu. W przeciwnym razie grzyby będą miały nieprzyjemny gorzki smak i mogą wywołać zaburzenia odżywiania.

Bez wyjątku wszystkie warunkowo jadalne rodzaje grzybów mlecznych należy moczyć w zimnej wodzie przez trzy dni. W takim przypadku należy stale zmieniać wodę na świeżą. Następnie grzyby należy gotować przez kolejne 20 minut., a następnie spuść wodę. Dopiero po takim przygotowaniu pieczarki mleczne można poddać dalszej obróbce.

Warunkowo jadalne rodzaje grzybów:

real (kategoria 1) - nadaje się do solenia i marynowania;
żółty (kategoria 1) - służy do solenia i marynowania, podczas przetwarzania zmienia kolor na żółto-brązowy;
osika (kategoria 3) - używana głównie do solenia, ale nadaje się również do smażenia i gotowania pierwszych dań;
dąb (kategoria 3) - używany tylko do solenia;
czerwony (kategoria 3) - nadaje się do solenia, marynowania i smażenia;
czarny (kategoria 2) - używany słony, podczas obróbki zmienia odcień na fioletowo-bordowy;
strefa wodnista (kategoria 3) - służy do solenia i marynowania;
wytrawne (kategoria 3) – ten typ najlepiej smażony, marynowany i stosowany do pierwszych dań;
pieprz (kategoria 3) - nadaje się do solenia, zmieniając odcień na jasnobrązowy, można go jeść dopiero miesiąc po soleniu;
gorzki (kategoria 3) - nadaje się do solenia i marynowania;
filc (3 kategorie) - może być tylko solony;
pergamin (2 kategorie) - nadaje się tylko do solenia;
pies lub niebieski (2 kategorie) - służy tylko do solenia, ponieważ podczas marynowania odcień staje się brudnoniebieski.

Gatunki jadalne:

bagno (2 kategorie) - zaleca się sól i marynowanie;
kamfora (3 kategorie) - może być gotowana i solona;
niebieskawy (kategoria 3) - używany do marynowania, wymaga dużej ilości przypraw;

Ważny! Do suszenia nie można używać żadnych rodzajów grzybów.

Jakie są przydatne grzyby mleczne

Wszystkie jadalne i warunkowo jadalne rodzaje pieczarek wyróżniają się wysoką zawartością łatwo przyswajalnego białka, przewyższającą ilościowo nawet mięso. Nie zawierają cukru, dlatego osoby z cukrzycą mogą bezpiecznie włączyć te grzyby do swojej diety. Ponadto pieczarki mleczne pomagają w walce z nadwagą. Są niskokaloryczne, ale jednocześnie na długo zaspokajają głód i dostarczają organizmowi pożytecznych witamin i mikroelementów.

Grzyby te usuwają również toksyny, poprawiają tło emocjonalne i trawienie oraz zwiększają odporność.

Wniosek

Grzyby grzybowe, mimo że należą głównie do kategorii warunkowo jadalnych, można je bezpiecznie spożywać po wstępnym przygotowaniu. Ponadto gatunki te znajdują szerokie zastosowanie w medycynie. Pomagają w leczeniu kamieni żółciowych i chorób płuc. Służą również do przygotowania leków na gruźlicę.