Zadowolony
Duże fermy drobiu wolą trzymać wysoko wyspecjalizowane rasy, a dokładniej mieszańce, kurczaki. Ułatwia to obliczenie dawki pokarmowej i utrzymanie inwentarza żywego. Hybrydy są zaprojektowane z myślą o maksymalnym produktywnym powrocie, a personel nie przywiązuje się do nich. U prywatnych handlarzy często jest odwrotnie: nie mogą wysłać do zupy kury, która podała jej kurę, bo udało im się do niej przywiązać. Ponadto prywatni handlarze często chcą samodzielnie hodować stado kurcząt, a hybrydy przemysłowe nie są przystosowane do takich warunków. W najlepszym przypadku właściciel hybrydy będzie potrzebował drogiego inkubatora, w najgorszym duplikatu populacji niewyspecjalizowanych kurcząt zdolnych do inkubacji jaj. Dlatego na własność prywatną mięso i jajko rasy kurczaków.
Rasy te o uniwersalnym kierunku, w przeciwieństwie do ras fabrycznych, hodowano w sposób naturalny do użytku w wioskach. Jeśli istnieje stosunkowo mało wyspecjalizowanych hybryd, obfitość ras kurczaków mięsnych i jajecznych oszałamia. Wiele z nich jest nie tylko stosunkowo wysoko produktywnych, ale także pięknych.
Wybierając rasę do użytku osobistego, prywatny właściciel zwykle waha się między jajko i uniwersalne kurczaki. W przypadku jaj brane są zasadniczo wszystkie te same hybrydy fabryczne.Jeśli wydajność hybryd jest w przybliżeniu taka sama, to już trudno jest zrozumieć, która z proponowanych ras kurczaków mięsnych i jajecznych jest lepsza. Należy wziąć pod uwagę kilka czynników jednocześnie: produkcję jaj, wczesność mięsa, zdolność przystosowania się do klimatu danego regionu. Ponadto konieczne jest dobieranie ras kurczaków mięsnych i jajecznych według zdjęć i nazw. Zwykle niewielu sąsiadów ma odpowiednie rasy „do testów”. Wybór dokonywany jest z uwzględnieniem wymagań priorytetowych.
Ze względu na pochodzenie, vociferous Yurlov jest przypisywany rasom o uniwersalnym kierunku, ponieważ został wyhodowany w regionie Oryol przez krzyżowanie chińskiego mięsa i walczących ras z lokalną populacją rodzimych kur niosek. W rzeczywistości główną zaletą rasy (lub jak na nią patrzeć) jest płacz koguta. To okrzykiem wybrano Yurlova vociferous. Im wyższa jakość płaczu koguta, tym droższy koszt koguta.
Z tego powodu istnieje duże zróżnicowanie żywej wagi kogutów w rasie. Yurlovsky vociferous waży według różnych źródeł od 3,5 do 5,5 kg. U kur niosek waga jest bardziej utrwalona, w granicach 3 - 3,5 kg. Yurlov vociferous mają niską produkcję jaj - średnio około 150 jaj rocznie. Ale jajka są dość duże i ważą od 60 g. Dwużółtkowe może osiągnąć 95 g.
Współczesna populacja yurłowa vociferous jest niewielka i jest wykorzystywana głównie jako rezerwa genetyczna do hodowli nowych ras. Chociaż można je również znaleźć na prywatnych podwórkach miłośników śpiewu kogutów.
W tym przypadku ze wszystkich kur mięsnych i jajecznych wybiera się te, które niosą wiele jaj, ale tego wyboru można dokonać tylko zgodnie z opisem. Żadne zdjęcie nie może określić poziomu produkcji jaj rasy. Aby uzyskać produkty jajeczne, istnieje kilka popularnych ras kurczaków mięsnych i jajecznych.
Na australorp, kurczaki mięsne i jajeczne, istnieją dwie linie: jedna jest bliżej kierunku mięsa, druga to produkcja jaj.
Opis kurcząt rasy mięsno-jajnej Australorp czarno-biały wskazuje, że jest to bardziej linia znosząca jaja niż rasa uniwersalna. Masa kurczaka jest zbliżona do masy warstwy jaja i osiąga 2,2 kg. Kogut waży 2,6 kg. Linia ta znosi do 220 jaj o wadze 55 g rocznie.
Jaja czarno-białych australorpów odznaczają się wysoką płodnością, a kurczęta są bardzo podatne na wylęganie i znośne. Ponieważ nie jest to hybryda, ale rasa, czarno-białe australorpy można hodować samodzielnie. Niestety ta rasa kurcząt mięsnych i jajecznych, według opinii, nie różni się szczególnie odpornością na zimno i wymaga trzymania w izolowanych kurnikach zimą.
Kurczaki Adler rasy mięsno-jajnej na zdjęciu często już wyglądają jak zwykłe warstwy jaj.
Zjawisko to jest naturalne, ponieważ pierwotnie hodowany jako "wiejski" uniwersalny kurczak, dziś rasa Adler jest stopniowo przeorientowana w kierunku zwiększenia produkcji jaj. Jak dotąd kurczęta Adlera nie mogą pochwalić się wysoką produkcją jaj, chociaż poszczególne osobniki z ich linii jaj mogą już znosić do 250 jaj w sezonie.
Instynkt wysiadywania w Adlerok jest bardzo słabo rozwinięty, jak u każdej rasy składającej jaja. Ponadto waga ptaków linii jaj Adler zbliża się do standardowej wagi przemysłowych kur niosek - 2 kg.
Jaja srebrnego Adlera starego typu składają znacznie mniej: 160 - 180 sztuk na sezon. Ale waga ptaków jest znacznie wyższa. Waga nieśności do 3 kg, kogut do 4 kg.
Skoro kupując kury lub jaja wylęgowe nie wiadomo, która linia Adler zostanie zakupiona, to nie są to kurczaki rasy mięsno-jajecznej, które należy wybrać na inwestycję typu win-win.
Dotarli do ZSRR w 1963 roku i zakorzenili się jako „kurczak dziobaty”. Te kurczaki można nazwać uniwersalnymi tylko z dużą rozciągliwością. Czy to ze względu na niższą produkcję jaj niż w przypadku ras jaj?. Waga kury nioski jest prawie taka sama jak kury nioski i wynosi 2 kg. Waga koguta 3 kg. Składają 200 jaj rocznie przy stosunkowo niskiej masie jaj 58 g. W rzeczywistości tych kurczaków nie można z czystym sumieniem polecić do hodowli w prywatnych gospodarstwach: nie mają wystarczającej ilości mięsa, kury nioski też niosą więcej jaj. Jedyną zaletą obserwowaną u ptaka jest delikatne, chude mięso, nawet u dorosłych kurczaków. Ale w niewielkiej ilości.
Jeśli mięso jest potrzebne bardziej niż jajka, wybierając rasę kurczaków mięsnych i jajecznych, możesz skupić się na zdjęciu i opisie.
Rasa o uniwersalnym kierunku, ale jej uprzedzenie dotyczy produktywności mięsa. Zewnętrznie mało prawdopodobne jest, aby niespecjalista odróżnił rasę kirgiską od kalifornijskiej. Mają ten sam kolor, ale nieznacznie różnią się wagą. Kurczak kirgiski jest lepszy od kurczaka kalifornijskiego pod względem masy ciała i jaj, ale gorszy pod względem rocznej wydajności jaj. Warstwa kirgiska waży średnio 2,5 kg, kogut – 3,4. Roczna ilość jaj 150 - 170 sztuk średnio 58 g każda.
Kurczak kirgiski wyróżnia się wysoką płodnością jaj, dobrym bezpieczeństwem młodych zwierząt - do 97% oraz wysokim bezpieczeństwem kur dorosłych - 85%.
Rasa została wyhodowana w warunkach górzystego Kirgistanu i dobrze czuje się w suchym gorącym klimacie, doskonale przystosowana do życia w regionach wysokogórskich. Wadą kurcząt jest „strach” przed wysoką wilgotnością i niską wydajnością jaj. Ale prace nad zwiększeniem produktywności wciąż trwają.
Druga linia kurczaków rasy mięsno-jajnej ze zdjęciem koguta, które pokazuje, że ta linia jest stosunkowo ciężka w porównaniu do czarno-białego Australorpa.
Według stosunku masy ciała do liczby jaj - jedna z najlepszych ras mięsnych i jajecznych kurcząt. Jego produkcja jaj jest nieco niższa niż w przypadku czarno-białych (do 200 jaj). rocznie), ale jaja są nieco większe (średnio 57 g). Ale masa ciała tych kur jest znacznie większa: kogut do 4 kg, kura nioska do 3 kg. Surowość warunków przetrzymywania jest taka sama jak w przypadku czarno-białej linii.
Bardzo oryginalna i dochodowa rasa, charakteryzująca się przyzwoitą wagą. Waga nioski Maran sięga 3,2 kg. U koguta żywa waga sięga 4 kg. Ponadto kurczęta rosną bardzo szybko i do pierwszego roku życia przybierają na wadze 2,5 - 3,5 kg. produkcja jaj maran nie zbyt duży. Kury nioski w pierwszym roku produkcyjnym przewożą średnio 140 sztuk. duże jajka. Zaletą rasy są duże jaja o pięknym czekoladowym kolorze. Kurczaki są popularne wśród miłośników eksperymentów. W przypadku krzyżowania maran z innymi rasami kur, potomstwo składa jaja o barwie o różnym stopniu intensywności. Ponadto jaja maran nie ustępują przemysłowym krzyżówkom jajowym i ważą 65 g. Wady to właśnie reklamowana większa waga jaj, ponieważ oznacza to, że złożono jajko dwużółtkowe, nadające się tylko do jedzenia. W związku z tym, jeśli chcesz hodować marany od samego początku, niektóre jaja będą musiały zostać odrzucone. A to biorąc pod uwagę fakt, że produkcja jaj Marana i tak nie jest bardzo wysoka.
Rzadka kula ognia w Rosji należy do kurczaków uniwersalnego kierunku. Pochodzi z Francji, Ognisko z Kurczaka uważany za bezpretensjonalny wobec warunków przetrzymywania i diety. Jest to duży ptak o maksymalnej żywej wadze koguta 4 kg. Kurczaki mogą przytyć nawet do 3,5 kg. Wydajność jaj jest niska: nie więcej niż 200 jaj rocznie. Ze względu na niewielką produktywność jaj rasa coraz częściej przechodzi do kategorii dekoracyjnej. To jest uzasadnione. Wiele innych kurczaków nadaje się na mięso, ale o bardziej trywialnym wyglądzie.
Bezpretensjonalne rasy kurczaków mięsnych i jajecznych, zgodnie z opisem i zdjęciem, również nie zostaną wybrane, ponieważ bezpretensjonalność jest często bardzo arbitralna. Jeśli opis rasy pochodzenia węgierskiego mówi, że może wytrzymać mroźne zimy, to należy pamiętać, że są to zimy węgierskie, a nie syberyjskie. Bezpretensjonalność karmienia może być również względna: kurczak dowolnej rasy żyje na pastwisku, ale jego cechy produkcyjne są prawie zerowe. Ta kura musi być karmiona wysokiej jakości paszą zbożową, aby uzyskać produkcję z tej kury.
Ptaki o bardzo oryginalnym umaszczeniu hodowane w USA można śmiało nazwać jedną z najlepszych ras kurcząt mięsnych i jajecznych. Ptaki te mają nie tylko przyzwoitą wagę: do 4 kg dla koguta i do 3 kg dla kurczaka, ale także przyzwoitą produkcję jaj na uniwersalny kierunek: do 180 jaj rocznie. Wadą jest niewielka waga jaj, które ważą średnio 55 g. Ponadto Wyandoty są odporne na rosyjskie przymrozki i potrafią pędzić przez całą zimę, jeśli zapewni im się wystarczającą ilość światła dziennego.
Tak więc, oprócz dostarczania właścicielowi pysznego mięsa i zimowych jajek, Wyandoty cieszą również oko, spacerując po podwórku w ciągu dnia.
Główną zaletą tej gruzińskiej rasy jest bezpretensjonalność. Kurczaki nie różnią się wysoką żywą wagą i produkcją jaj. Megrul został wyhodowany przez skrzyżowanie lokalnych, rodzimych kurczaków z mięsnymi rasami zagranicznymi. Trzeba powiedzieć, że wynik nie jest zachęcający. Waga kury nioski to tylko 1,7 kg, samca 2,3 kg. Jajka na sezon - 160. Jajka są stosunkowo małe - 55 g. Oprócz wszystkich niedociągnięć kurczęta dojrzewają późno, składanie jaj zaczyna się w wieku powyżej sześciu miesięcy.
Gdyby jednak Megrula miała same wady, raczej by nie przeżyła. Megrula ma dwa rodzaje: wschodnią i zachodnią. Wschód bliżej kierunku jaja z odpowiednią wagą niosek i samców. Western jest bliższy mięsu i jajku, a waga tego rodzaju koguta sięga 2,8 kg. Żywa waga kurczaka „zachodniego” 2,3 kg.
Megrule wyróżniają się płodnością, wysoką płodnością jaj, wysoką przeżywalnością piskląt oraz wysoką przeżywalnością dorosłych ptaków. Megrula jest hodowana do tradycyjnych gruzińskich potraw, które wymagają soczystego, delikatnego mięsa. Pod tym względem megrula wymaga paszy i nie nadaje się do gospodarstw, w których podstawą diety jest zboże. Megrula wymaga dużej ilości soczystej paszy i wierzchniego dressingu z kukurydzą.
Na Kaukazie trzymaj Megrul w indywidualnych gospodarstwach. Jest to nieopłacalne dla gospodarstw przemysłowych.
Prawie domowa rasa mięsna i jajowa kurcząt „Uszanki” na zdjęciu wyglądają bardzo oryginalnie, nawet gdy są jeszcze kurczakami.
Chociaż ukraińską uszanka można nazwać jedną z najlepszych domowych ras kurcząt mięsnych i jajecznych, jej liczba jest dziś bardzo niewielka. Ukraińskie uszanki składają do 180 jaj rocznie. Kura nioska waży do 2,3 kg, kogut do 3,5 kg. Kurczaki te mają bardzo dobrze rozwinięty instynkt macierzyński, dzięki czemu uwalniają właścicielkę od zmartwień o inkubator i prąd.
„Uszanki” są bezpretensjonalne w treści i są gotowe zadowolić się niewielką ilością paszy. Ptak tej rasy łatwo odróżnić od innych dzięki kępkom piór rosnącym przy otworach uszu, płynnie przechodzącym w brodę.
Według właścicieli ptaki te wcale nie boją się mrozu, ich temperament jest bardzo spokojny. Nie znęcają się nad sobą, ale też się nie obrażają. Niemal całkowity zniknięcie ukraińskich uszanek można wytłumaczyć jedynie otwartymi po rozpadzie Unii granicami i tkwiącą w tamtych czasach modą na wszystko, co obce. Jednak właściciele Uszanek, którym udało się kupić ptaka czystej krwi w Rosyjskiej Puli Genowej, uważają, że jest to idealny kurczak do prywatnych gospodarstw.
Ale Faverolle ma pierzaste śródstopie, Ushanka nie. Plus są różnice w proporcjach ciała.
Kurczaki są hodowane na Kaukazie i przeznaczone dla południowych regionów Rosji. Wysoka wydajność i trwałość. Koguty przybierają na wadze do 4 kg, kury nioski do 3 kg. Kurczaki wyróżniają się pewną późną dojrzałością, przynosząc w pierwszym roku około 160 jaj. W przeciwieństwie do innych ras kurczaków, w Kotlarevsky produkcja jaj nie spada w przyszłym roku, ale wzrasta. W szczytowym okresie produkcji kura nioska Kotlyarevsky może wyprodukować 240 jaj rocznie. W tym samym czasie jajka Kurczaki Kotlyarevsky porównywalna do produkcji krzyży przemysłowych, waży 60 - 63 g.
Kurczaki Kotlyarevsky wyróżniają się wysoką witalnością. Po wykluciu tylko 5% młodych umiera z jaja.
Kurczaki mini pojawiły się po raz pierwszy w Rosji, ale szybko rozprzestrzeniły się w całej Europie, zastępując tradycyjne brojlery w wielu gospodarstwach. Kurczaki miniaturowe to zasadniczo ptaki karłowate ze skróconymi nogami. Wśród nich znajdują się linie jajeczne, mięsne oraz mięsno-jajne. Kolor może być biały, płowy i czerwony. Biała, według opinii, nie jest rasą mięsno-jajową kur, ale bardziej składającą jaja. Chociaż opis zwykle mówi, że wszystkie mini kurczaki są mięsne. Kolorowa rasa kur należy do mini-jajek mięsnych.
Charakterystyki produkcyjne tej rasy mięsno-jajnej kurcząt są dość wysokie. Zaczynają się spieszyć po 5 miesiącach, a waga jajka wynosi około 50 g. Mogą znosić jaja o wadze 75 - 97 g, ale lepiej takie ptaki odciąć z hodowli. Duże jajka zawierają kilka żółtek. Jajko o wadze 97 g było trzyżółtkowe.
Waga 5-miesięcznego koguta wynosi 1,3 - 1,7 kg, co jest dość porównywalne z wagą pełnoprawnej dużej kury nioski.
Gen karłowatości wpływa na długość kończyn, ale ciało zwykle pozostaje takie samo jak u dużych osobników.
Jakie są zalety tej rasy i dlaczego według opinii jest to jedna z najlepszych ras kurcząt mięsnych i jajecznych:
Zaletą minikurek jest również to, że jest to rasa, a nie hybryda. Oznacza to, że podczas hodowli właściciel otrzymuje pełnoprawnego kurczaka, którego może sprzedać lub pozostawić do samodzielnej naprawy.
Według właścicieli mini-kur są to najbardziej bezpretensjonalne kurczaki mięsne i jajeczne. Jedyne, czego kupujący mogą żałować: zabrali kilka jaj wylęgowych. Popyt na tę rasę rośnie, a gwarantowany ptak czystej krwi można kupić w Genofond w Moskwie.
Póki co tę grupę o kierunku mięsa i jaj nadal trudno nazwać rasą, ale już zainteresowali się nią ci hodowcy drobiu, którzy są ważniejsi niż produktywność niż rasa czysta. Kurczak w Carskim Siole jest hodowany w oparciu o trzy rasy: Połtawską Glinę, Brojler 6 i New Hampshire. Ze względu na powstałe bardzo piękne upierzenie, kurczaki z tej grupy ras są często określane jako ozdobne, chociaż ich wskaźniki produkcyjne nie są gorsze od już ustalonych ras kurczaków o uniwersalnym kierunku.
Średnia waga kur niosek Carskie Sioło wynosi 2,4 kg. Kogut waży średnio 3 kilogramy. Przedstawiciele grupy ras Carskie Sioło szybko przybierają na wadze, co cieszy hodowców, którzy hodują drób na mięso. Kury są w połowie sezonu, w pośpiechu od 5 miesięcy. Roczna wydajność kur niosek - 180 jaj o wadze średnio 60 g. Skorupki jaj kurcząt z Carskiego Sioła mogą mieć kolor od jasnego do ciemnobrązowego.
Do niewątpliwych zalet tej grupy ras można zaliczyć fakt, że pomimo stosunkowo wysokiej produkcji jaj, kurczęta nie zatraciły instynktu wylęgania. Kurczak w Carskim Siole to też dobra kura.
Grupa ras ma dobrą wylęgowość kurcząt urodzonych z czerwonym puchem.
Różnice między grupami dotyczą kształtu kalenicy i związanej z nią mrozoodporności. Linka z grzebieniem w kształcie róży lepiej znosi mróz niż linka w kształcie liścia.
Celem hodowli nowej rasy jest przydatność do hodowli zarówno w fabrykach, jak i na prywatnych podwórkach. Dlatego już teraz grupa ras Carskie Sioło wyróżnia się bezpretensjonalnością warunków przetrzymywania, dobrą witalnością i wysoką wytrzymałością. Kurczaki Carskie Sioło są w stanie zimować w zimnych kurnikach bez zatrzymywania składania jaj. Ten moment czyni je obiecującymi do hodowli w północnych regionach kraju. Ponadto grupa ras jest bardzo odporna na choroby i zapewnia dobre bezpieczeństwo inwentarza żywego.
Czy jest taki kurczak, który ma dużą wagę, znosi dużo jaj i nie wymaga złotego pałacu? Niewymagający treści zawsze wyróżniał zwierzęta „produkcji sowieckiej”, więc takiego kurczaka trzeba szukać wśród rosyjskich przedstawicieli typu „kurczak z dżungli Bankivskaya”.
Początek prac nad rocznicą Kuchinsky zbiegł się z końcem panowania Chruszczowa - początkiem panowania Breżniewa. Prace selekcyjne trwały do 1990 roku, kiedy Rocznica Kuczyńskiego, zostały ostatecznie zarejestrowane jako rasa. Ponieważ w tamtych czasach żywność była produkowana w obfitości tylko na papierze, jubileusz Kuczyńskiego miał wspierać ludność wiejską w zaopatrywaniu mieszkańców wsi w mięso i jajka.
Wioska musiała więc zaopatrywać się w mięso. W niewielkich ilościach sprzedawano także zboże na paszę dla zwierząt gospodarskich dla mieszkańców wsi. I w ogóle nie było mieszanek paszowych we współczesnym tego słowa znaczeniu. W takich warunkach stworzyli jubileusz Kuchinsky`ego. Wynik spełnił oczekiwania. Jubileusz Kuchinsky`ego jest dziś popularny wśród praktycznych mieszkańców wsi. Dla uniwersalnego kierunku jest to duży kurczak: waga kur niosek do 3 kg, koguty do 4 kg. Średnia produkcja jaj szt. jajka rocznie. Jaja jubileuszowe Kuchinsky`ego mają prawie taką samą wagę jak te produkowane przez przemysłowe krzyżówki jaj.
Bez przesady kolejne arcydzieło sowieckich hodowców, a nawet w czasach, gdy o genetyce nie wiedzieli prawie nic i traktowali ją jako pseudonaukę. Łosoś Zagorski uważany za idealnego kurczaka na warunki wiejskie. Ma tylko jedną wadę: ze względu na zdolność wydobycia maksymalnej ilości składników odżywczych z oferowanej paszy, ten kurczak ma skłonność do otyłości.
Kurczęta z Zagorska rosną bardzo szybko, w wieku 2 miesięcy przybierają na wadze 1 kg. Dorosłe kury karmiono do 2,5 kg, koguty do 3 kg, co niekorzystnie wpłynęło na ich produkcję jaj.
Łosoś Zagorski wyróżnia się późnym dojrzewaniem. Zaczynają się spieszyć dopiero po 7 miesiącach. Kura nioska w normalnych warunkach jest w stanie wyprodukować do 220 jaj rocznie.
Z powyższego możemy wywnioskować, że wśród dużych odmian są najlepsze rasy kurczaków mięsnych i jajecznych: Kuchinsky Jubilee, Ukraińskie nauszniki, Wyandot, Łosoś Zagorskaya.
Każdy hodowca drobiu chce wybrać najlepszą rasę kurcząt mięsnych i jajecznych, ale to, która z nich będzie najlepsza dla konkretnego właściciela fermy drobiu, zależy tylko od jego preferencji. Ktoś chce, żeby kurczaki cieszyły oko, ktoś interesuje się wyjątkowo produktywnymi cechami. Nie należy kierować się opiniami na stronach, które rasy kurczaków mięsnych i jajecznych są lepsze. Doświadczenie każdego właściciela ptaka jest inne. Wybierając rasę, musisz wziąć pod uwagę swoje zainteresowania i obszar zamieszkania.