Rasa kur pavlovskaya: produkcja jaj, charakterystyka
Zadowolony
Jakich ras kurczaków nie można dziś znaleźć w gospodarstwach rolnych i na działkach domowych Rosji. Wiele kur hoduje się nie tylko na mięso i jajka, ale także do celów dekoracyjnych, a takich ras jest coraz więcej. Ale na rozległych przestrzeniach naszego kraju okazuje się, że istnieje rasa kurczaków, która jest uznawana na całym świecie za wzór do naśladowania pod wieloma względami, ale przede wszystkim ze względu na swoją urodę. Co więcej, kurczaki Pawłowskiego są uznawane za prawie najstarszą rasę kurcząt w historii Rosji. Są one podobne do starożytnych zwierząt kopalnych, o których odrodzeniu marzy każdy zainteresowany paleontologią.
Jeśli chodzi o rasę kur Pavlovskaya, jest prawie jak ptak Feniks, odżyła z całkowitego zapomnienia w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku staraniem kilku entuzjastycznych hodowców, którzy pracują także w zupełnie innych częściach Rosji. W tej chwili można już z całą oczywistością mówić o całkowitym odtworzeniu tej rasy, choć jej los był bardzo trudny.
Historia rasy
Częściowo ze względu na starożytność pochodzenia, a częściowo z powodu braku pisemnych dowodów, sama historia pojawienia się rasy kurczaka Pawłowa jest wciąż niestety owiana mrokiem.
Wiadomo tylko, że pierwsze kurczaki tej rasy zostały wyhodowane we wsi Pavlovo w prowincji Niżny Nowogród, skąd w rzeczywistości wzięła się ich nazwa. Ta wieś i jej mieszkańcy zasłynęli w całej Rosji nie tylko z kurczaków. W starożytności nazywano ją Wulkanowo, ponieważ głównym rzemiosłem, które posiadał prawie każdy dorosły mężczyzna w wiosce, było kowalstwo. Prawdopodobnie ze względu na to, że kowalstwo było wysoko cenione w Rosji, mieszkańcy wsi otrzymywali paszporty specjalnym dekretem cesarzowej Katarzyny II, dzięki którym mogli swobodnie przemieszczać się nie tylko po całej Rosji, ale także za granicą i handlować swoimi wyrobami. Chociaż w tym samym czasie w pozostałej części Rosji kwitła pańszczyzna, Pawłowcy mieli możliwość podróżowania przywozić różne ciekawostki z odległych krain, nie bez powodu zasłynęli z hodowli wyjątkowej cytryny Pawłowa, która rosła i rodziła owoce w prawie każdej chacie.
Zajmowali się również hodowlą różnych ras ptaków: gęsi, kurcząt, kanarków itp. Najwyraźniej mieszkańcy wsi Pavlovo byli zaskakująco utalentowani we wszystkim, ponieważ udało im się wyhodować, a nawet utrzymać w czystości, rasę kurczaków o bardzo złożonej genetyce recesywnej.
Począwszy od XIX wieku rasa kurcząt Pawłowa zaczęła rozprzestrzeniać się do wielu krajów Europy i Azji, gdzie zyskała należne uznanie i tylko w swojej ojczyźnie została prawie całkowicie zapomniana. Ze względu na pogardę dla ras krajowych i preferencję dla wszystkiego, co obce w tamtych latach, kury rasy Pawłowa znalazły się na skraju wyginięcia. Chociaż wtedy, na przełomie XIX i XX wieku, nadal zapobiegano zniknięciu rasy.
W 1878 roku kurczęta Pawłowa zostały zaprezentowane w Moskwie na międzynarodowej wystawie, aw 1899 roku otrzymały status rasy narodowej. Ale potem nastąpiła rewolucja 1917 roku, wojna domowa i kolejne lata wywłaszczenia, kiedy wiele ras drobiu i zwierząt zostało utraconych lub zmieszanych ze sobą.
I dopiero pod koniec ubiegłego wieku, dosłownie cudem, udało się przywrócić rasę Pawłowską w formie, w jakiej istniała na początku XX wieku.
Opis rasy
Kurczaki w Pawłowsku, których opis rasy następuje poniżej, to mały, mocno zbudowany ptak brodaty, z nogami pokrytymi gęstym upierzeniem.
- Żywa waga koguta tej rasy wynosi odpowiednio około 1,5-2,2 kg, kura około 1,3-1,5 kg;
- Głowa jest okrągła, średniej wielkości. Dziób prawie prosty, kolor zależy od koloru upierzenia, cienki;
- Oczy są raczej duże, okrągłe, ciemne;
- Crest - jedna z głównych cech rasy. Istnieją trzy odmiany, ale trzecia jest zwykle odrzucana. Idealnie grzebień powinien mieć okrągłą lub owalną podstawę i rosnąć w formie snopa ku górze, a następnie rozpadać się we wszystkich kierunkach w takiej fontannie. Są też Ukraińcy w kształcie hełmów, węższy, ściśnięty po bokach i lekko pochylony do przodu. Jednocześnie nie rozpadają się i nie zakłócają wzroku ptaka. Trzeci typ grzebienia, gdy się rozpada i przeszkadza w widzeniu, jest uważany za małżeństwo w rasie-
![]()
- Herb jest bardzo mały, przypomina rogi. Kolczyki są bardzo małe, trudno je odróżnić dzięki piórom na brodzie. Broda i baki są dobrze rozwinięte, gęste, pokrywające większość twarzy i gardła. Sama twarz jest czerwona;
- Szyja nie jest długa, również pokryta grubą osłoną z piór. Skrzydła szerokie, średnie, zwykle ciasno sprasowane. Ogon pełny, pięknie rozłożony pod kątem prostym do tyłu;
- Dolna część nogi jest również gęsto upierzona, charakterystyczną cechą jest tzw. kępka jastrzębia. U ptaków pióra w okolicy stawu kolanowego mają kształt wachlarza w kształcie łyżki, więc gdy kura przykucnie, pod jego stopami tworzy się swego rodzaju ściółka z piór, dzięki której może nawet spać. śnieg-
![]()
- Śródstopie (tzw. dolne partie nóg, u zwykłych kur nagie) są niebieskie lub szare, gęsto upierzone, natomiast pióra są przyciśnięte do śródstopia i nie odstają na bok, jak u innych ras górskich kurczaki;
- Muszą być cztery palce, wszystkie muszą mieć upierzenie, co najmniej jedną czwartą długości.
Wygląd kurczaka i koguta rasy Pawłowa jest dość podobny, z wyjątkiem kogutów ogon jest znacznie bardziej wyraźny i szeroko rozłożony. Kurczak właściwie nie ma kolczyków. Ale, co dziwne, grzebień, baki i broda są zwykle bardziej rozwinięte u kur niż u koguta.
Wielu początkujących, którzy dopiero zaczynają hodować rasę Pawłowsk, interesuje się, w jakim wieku i jak odróżnić kurczaki od kogutów. Pod tym względem rasa jest dość trudna, jest mało prawdopodobne, aby możliwe było określenie płci przed dwoma miesiącami. Ptaki potrafią się dobrze zamaskować, ale nadal można zauważyć pewne oznaki.
- U kur grzebień wygląda bardziej jak okrągła czapka, podczas gdy u samców grzebień jest raczej wydłużony w postaci miniaturowego irokeza;
- Jeśli spojrzysz na kurczaki w całkowitej masie z góry, to u kogucików Pawłowa wzór na skrzydłach i grzbiecie jest nieco większy i jaśniejszy;
- Samice wyginają się szybciej i bardziej równomiernie niż samce, które rosną dłużej i mogą mieć duże, dobrze widoczne, nagie plamy na ciele;
- Łapy kogutów są zwykle większe i dłuższe niż u kur;
- Cóż, nie można nie wspomnieć o często stosowanej „metodzie ludowej” określania płci dowolnego kurczaka - delikatnie unieś go w powietrze jedną nogą do góry nogami. W tym przypadku kura przyciśnie głowę do klatki piersiowej, a kogut raczej wyciągnie głowę w dół i na boki, jakby oceniał sytuację.
Poważne wady rasy Pawłowa, kiedy ptaki są zwykle zabijane, obejmują następujące cechy:
- całkowity brak grzebienia lub grzebienia rozłożonego w różnych kierunkach, zakłócającego widzenie;
- nogi bez upierzenia;
- brak brody;
- obecność piątego palca lub przepukliny mózgowej.
Charakterystyka kurcząt rasy Pawłowa ze zdjęciem
Rasa jest uważana za jajko ozdobne, ponieważ pomimo swojego nieziemskiego piękna, kurczak rasy Pawłow jest w stanie złożyć od 150 do 170 jaj rocznie. Zaczyna się spieszyć średnio w wieku około roku. Jaja są białe, a czasem kremowe, masa jąder jest dość duża jak na tak małe ptaki - 50-65 gr. Jajka mają doskonałe właściwości smakowe, większość jaja stanowi żółtko.
Koguty rasy Pawłowian rosną dość szybko i po sześciu miesiącach osiągają masę od 1200 do 1500 gram.
Kury nioski mają dobrze rozwinięty instynkt rozmnażania i są bardzo troskliwymi matkami, które wychowują i kształcą swoje pisklęta we wzruszający sposób. Wylęgowość wynosi około 90%, a przeżywalność piskląt jest jeszcze wyższa i wynosi około 95%.
Ogólnie rzecz biorąc, ptaki tej rasy są bardzo przywiązane do ludzi, chętnie nawiązują kontakt, komunikują się, chociaż mają raczej niespokojny i aktywny charakter.
Cudem jest też wytrzymałość tych ptaków. W mrozie -36°C nie chowają się kurnik, ale wolą dobrowolnie spędzić noc na gałęziach drzew i na ogrodzeniu. Ze względu na obfite okrycie z piór w ogóle nie zamarzają.
Wreszcie odmiany kolorystyczne rasy Pawłowa są dość zróżnicowane. Hodowcy mają odmiany złote, srebrne, dymne, czarne, białe, porcelanowe, łososiowe i żółtego ptaka.
Złoty
Pavlovskaya golden jest obecnie jedną z najpopularniejszych i najbardziej rozpowszechnionych odmian kurczaków rasy Pavlovskaya. To jeden z tych kolorów, których wypchane zwierzęta przetrwały do dziś i kiedyś dokonywano doboru odpowiednich okazów do ich rozmnażania. Poniższe zdjęcie przedstawia zakonserwowane nadziewane koguty i kury rasy Pawłow, a na ich tle żyjącego koguta współczesnego.
Ogólny kolor bazowy upierzenia jest złoty. Na czubku prawie każdego pióra znajduje się czarna plama o dość regularnym kształcie. Na niektórych częściach ciała plamy przybierają dość wyraźną formę łacińskiej litery V. Herb i czołgi z brodą mogą być czarne lub barwne. Trudno jednak oddać słowami całą barwność tego upierzenia, dla którego ptaki popularnie nazywano „złotym”.
Srebrzysty
Srebrna rasa Pawłowsk jest drugą najczęstszą i to właśnie ten kolor znalazł się również wśród starych zdjęć przedstawiających przedstawicieli rasy kurczaków Pawłowsk.
U kur i kogutów tego gatunku głównym kolorem upierzenia jest białe lub srebrne. A na nim, podobnie jak u złotych kurczaków, rozsiane są czarne plamki o różnych rozmiarach i kształtach, które mają dość regularny wygląd.
Inne odmiany
Wiadomo, że rasa Pawłowa miała inne odmiany kolorystyczne, ale są one znacznie mniej powszechne i często są odrzucane z powodu rozbieżności z jednym lub innym wymogiem wzorca rasy. Niemniej jednak białe kurczęta Pawłowa są dość powszechne - kolor ich upierzenia, zgodnie z nazwą, jest śnieżnobiały.
Czasami zdarzają się tak zwane porcelanowe kurczaki Pawłowa, których kolor upierzenia jest tak różnorodny, że trudno jest preferować jeden kolor. Rzuć okiem na zdjęcia tych piękności i przekonaj się, jak wyglądają.
Dość ciekawe są żółte kury Pawłowa, których kolor można określić raczej jako czerwony lub płowy.
No i wreszcie są czarne kury Pawłowa, które w dużej mierze przypominają swoich bliskich krewnych - kępki syberyjskie.
Hodowla kurczaków
Rasa kur Pavlovskaya nie jest na próżno bardzo popularna, ponieważ oprócz wysokich właściwości dekoracyjnych i dość wysokich wskaźników produkcji jaj dla rasy ozdobnej, ptaki te są bardzo bezpretensjonalne w stosunku do warunków przetrzymywania. To, czego naprawdę potrzebują, to dużo miejsca do poruszania się, ponieważ te kurczaki są niezwykle energiczne. Dlatego lepiej nie trzymać ich w klatkach. Najważniejszą rzeczą jest zapewnienie im swobodnego chodzenia na wystarczająco dużym obszarze, ponieważ brak spacerów na świeżym powietrzu może niekorzystnie wpłynąć na zdrowie kurcząt w Pawłowsku.
Koguty rasy Pawłowa zachowują się dość spokojnie, pod warunkiem, że istnieją na dużym obszarze, ale w ciasnych warunkach muszą być rozdzielone, ponieważ same nie mogą dzielić przestrzeni życiowej.
Kurczaki Pawłowa są bezpretensjonalne w karmieniu, a latem mogą praktycznie zapewnić sobie pożywienie. Zimą oczywiście potrzebują zwykłego dobrego odżywiania z suplementami witaminowymi i mineralnymi. Koniecznie zaopatrz się w kredę, muszlę i piasek, w którym kurczaki uwielbiają pływać.
Jak widać, utrzymanie i hodowla kurów rasy Pawłowa nie jest bardzo trudne, ale jeśli chcesz, możesz nie tylko włączyć się w pomnażanie dziedzictwa domowego, jakim jest ta rasa kur, ale także cieszyć się ich podziwianiem , a także dodatkowy smaczny i zdrowy dodatek do stołu w postaci mięsa i jajek.
