Cyprys arizona: zdjęcie i opis
Zadowolony
Cyprysy często kojarzą się z południowymi miastami i rzędami ostro zakończonych, pięknych drzew. Rzeczywiście, większość cyprysów to nie tylko tubylcy z południa, ale nie mogą one rosnąć ani rozwijać się w warunkach strefy środkowej. Chociaż cyprys z Arizony jest najbardziej odpornym na zimę gatunkiem i całkiem możliwe jest uprawianie go w domu, a później próba sadzenia go na otwartym terenie.
Opis cyprysu Arizony
Cyprys z Arizony należy do rodziny o tej samej nazwie, która obejmuje również dobrze znane tuje i jałowce. Jeśli dobrze znany wiecznie zielony cyprys jest ogromnym drzewem, to jego odpowiednik w Arizonie rzadko osiąga więcej niż 20-25 m wysokości, nawet w swoim naturalnym środowisku. Jej ojczyzną, jak łatwo się domyślić, są wyżyny w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych, głównie w stanie Arizona. Chociaż niewielkie obszary jego dystrybucji znajdują się również w Teksasie, południowej Kalifornii, a nawet północnym Meksyku. Zamieszkuje wysokości od 1300 do 2400 m n.p.m., bardziej północne i zimniejsze warunki nie sprzyjają przetrwaniu młodego pokolenia cyprysów. Zwykle w naturze tworzy mieszane nasadzenia z dębami, klonami, sosnami, świerkami i topolami. Ten rodzaj cyprysu jest znany od połowy XIX wieku, kiedy to po raz pierwszy został odkryty dla nauk botanicznych i szczegółowo opisany przez Edwarda Lee Greena.
Z biegiem czasu cyprys z Arizony przybył do Europy, gdzie często jest uprawiany w kulturze. A jako naturalne siedlisko wybrał Krym i Karpaty. W 1885 roku nasiona tej odmiany cyprysu przybyły do Rosji, gdzie nadal są uprawiane, głównie w regionach południowych.
Drzewa rosną dość szybko, zwłaszcza gdy są młode. Jednocześnie średnia długość życia jest wysoka, wiek niektórych cyprysów z Arizony ma setki lat i sięga 500-600 lat. Ale takie okazy są rzadkie, ponieważ drzewa podlegają pożarom, co nie jest rzadkością w ich ojczyźnie.
Pień cyprysu Arizona jest prosty, gdy jest młody, a z czasem może się wygiąć i podzielić na kilka gałęzi. U młodych drzew do 10-20 lat kora charakteryzuje się ciekawym fioletowym odcieniem, jest dość gładka i błyszcząca. Później zaczynają się na nim tworzyć zmarszczki i pęknięcia, kolor zmienia się na brązowy. Zaczyna się rozwarstwiać pionowo wzdłuż pnia w wąskie płytki. W wieku dorosłym pień cyprysu Arizona może osiągnąć średnicę 50-70 cm.
Korona w pierwszej połowie życia jest dość gruba, wiele osób porównuje ją kształtem do kręgli. Ale z wiekiem może stać się bardziej rozczochrany i bezkształtny.
Pomimo tego, że cyprysy są roślinami iglastymi, ich liście niewiele przypominają igły, a raczej łuski. Mają bardzo mały rozmiar, do 2 mm długości i są ciasno sprasowane naprzeciwko gałęzi. Same gałęzie znajdują się w różnych płaszczyznach i dlatego tworzą dość gęstą, obszerną, ale ażurową koronę. Igły mają szaro-zielonkawy kolor, w niektórych formach są szczerze niebieskawe z białymi plamkami. Zawiera gruczoły wypełnione olejkami eterycznymi.
Kwiaty męskie i żeńskie pojawiają się najczęściej jesienią, gdyż okres dojrzewania nasion może trwać nawet półtora roku. Ale otwierają się dopiero na wiosnę. Mimo mikroskopijnych rozmiarów nadal można zobaczyć męskie kwiaty. Wyglądają jak małe jajowate kłoski na końcach gałązek, długości kilku milimetrów. Kobiece guzki są początkowo całkowicie niewidoczne, mają kształt nerki. Po zapyleniu wyrastają w okrągłe lub podłużne grudki o misternym wzorze, do 3 cm średnicy, z wypukłymi, twardymi i grubymi łuskami. Jeden stożek może zawierać od 4 do 9 łusek ochronnych. W miarę dojrzewania zmieniają kolor z zielonkawoszarego na brązowy.
Dojrzewanie nasion cyprysu jest dość długie, może trwać do 24 miesięcy. I nawet po otwarciu przez długi czas nie opuszczają gałęzi rodziców. Przez cały ten czas nasiona cyprysu z Arizony pozostają żywe.
Ze wszystkich cyprysów znanych nauce to podgatunek Arizona ma maksymalną odporność na mróz: mogą wytrzymać do -25 ° C. Oczywiście dotyczy to przede wszystkim osobników dorosłych. Młode sadzonki nie są tak odporne na mróz. Z tego powodu najczęściej nie przeżywają w naturze w bardziej północnych regionach. Jednak w uprawie młode rośliny cyprysa z Arizony mogą być chronione do pewnego wieku, a tym samym promować ich dystrybucję na stosunkowo północnych szerokościach geograficznych.
Ponadto wyhodowanie młodych sadzonek z nasion początkowo w trudnych warunkach może pomóc w rozwoju jeszcze bardziej odpornych na mróz cyprysów.
Ciekawą cechą cyprysu Arizona jest bardzo ciężkie, gęste i trwałe drewno, które można porównać tylko z orzechem. Ma jasny odcień i jest często stosowany w stolarstwie i budownictwie. Drewno jest żywiczne, więc nie boi się gnicia. Tak, a różne owady również omijają produkty cyprysowe z Arizony.
Cyprysy z Arizony są odporne na suszę, ale mogą być podatne na rdzewienie w warunkach wysokiej wilgotności. Są dość światłolubne, ale młode rośliny mogą znosić pewne zacienienie.
Cyprys z Arizony w projektowaniu krajobrazu
Cyprysy będą mile widziane w każdym miejscu ze względu na swój wyrafinowany wygląd z egzotycznym akcentem. Cyprys z Arizony to jedyne drzewo z przedstawicieli swojej rodziny, które można wykorzystać na działki krajobrazu na środkowym pasie.
Te drzewa są łatwe do ścinania już od najmłodszych lat. Dzięki temu można im nadać dowolny kształt i wykorzystać jako żywopłot.
Znanych jest około 17 kulturowych form cyprysu Arizona, wśród których najpopularniejsze to:
- Conica - drzewa o wydłużonej koronie, wrażliwe na mróz i dorastające do 5 m wysokości.
- Compacta - odmiana będąca krzewem o zaokrąglonym kształcie korony. Łuski mają niebiesko-srebrny odcień.
- Fastigiata to smukłe drzewo z przydymionymi, niebieskimi igłami i dość dużymi, ażurowymi pąkami. Jedna z najbardziej mrozoodpornych i odpornych odmian cyprysu.
- Glauka - drzewa o stosunkowo niewielkiej wysokości (do 4-5 m), o kolumnowej koronie i srebrzystych igłach. Niezbyt mrozoodporny.
Sadzenie i pielęgnacja cyprysu Arizona
Cyprys z Arizony wyróżnia się bezpretensjonalnością do warunków uprawy. Jedyną trudnością jest stosunkowo niska mrozoodporność w porównaniu z innymi drzewami iglastymi (sosny, świerki). Dlatego sadzonki cyprysów sadzone w regionach południowych będą wymagały minimalnej opieki. Cóż, na środkowym pasie, co najmniej 5 lat po posadzeniu, konieczne jest staranne przykrycie młodych drzew na okres zimowy.
Przygotowanie do sadzenia i sadzenia
Cyprys z Arizony nie stawia glebie specjalnych wymagań. Dosyć dobrze rośnie na różnych jej odmianach: na glinie, piasku, a nawet na glebach kamienistych.
Ważne jest tylko, aby miejsce lądowania znajdowało się na wzgórzu i nie było zalewane wiosną roztopioną wodą. Poziom wód gruntowych również nie powinien zbliżać się do powierzchni, ponieważ drzewa, szczerze mówiąc, nie znoszą bagiennych nizin.
Oświetlenie może być czymś innym niż głębokim cieniem. Jednak cyprysy zwykle rosną na tyle długo, że można je sadzić w cieniu. A przy młodych sadzonkach z łatwością przenoszą cień, szczególnie po południu.
Cyprysa Arizony nie należy sadzić w pobliżu hałaśliwych i zagazowanych autostrad - w takich warunkach drzewa będą miały trudności z zakorzenieniem się. Najlepiej używać sadzonek z dobrze zachowaną glinianą grudą, ponieważ jak większość drzew iglastych nie mogą znieść nagich korzeni.
Zasady lądowania
Otwór do sadzenia cyprysu Arizony jest wykopany w taki sposób, że ma głębokość dwa razy większą niż gliniana śpiączka. Należy to zrobić tak, aby co najmniej 1/3 jego objętości była zajęta przez drenaż. Bez niego korzenie drzew, które są wrażliwe na nasiąkanie wodą, mogą łatwo gnić. Drenaż przygotowuje się z łamanych cegieł, fragmentów ceramiki, żwiru lub tłucznia. Wylewa się na nią niewielką warstwę przygotowanej gleby. Może składać się z równych części humusu, torfu, gliny i piasku. Cyprys bardzo doceni, jeśli możliwe będzie dodanie do gleby do sadzenia do 20% próchnicy iglastej lub ściółki spod drzew iglastych.
Następnie w dole do sadzenia umieszcza się kulę ziemną wraz z sadzonką cyprysu Arizona i przykleja się drewniany kołek, do którego przywiązuje się pień cyprysu przez pierwsze dwa lub trzy lata. Dół jest całkowicie pokryty gotową glebą i lekko ubity. Konieczne jest upewnienie się, że szyjka korzenia cyprysu nie jest zakopana w ziemi, ale także nie jest zbyt odsłonięta.
Odległość między sąsiednimi sadzonkami podczas sadzenia żywopłotu cyprysowego powinna wynosić około 1,5 m. Przy sadzeniu oddzielnych drzew lepiej pozostawić odległość między nimi a najbliższymi budynkami lub roślinami co najmniej 3 m.
Podlewanie i karmienie
Zaraz po posadzeniu młody cyprys należy obficie podlać. Po kilku dniach, gdy ziemia nieco się uspokoi, ponownie ją podlewamy i, jeśli to konieczne, lekko dodaje się ziemię.
W przyszłości tylko sadzonki będą wymagały regularnego podlewania w pierwszym roku po posadzeniu oraz w okresach szczególnie suchych i gorących. Rośliny w wieku 10 lat lub więcej nie wymagają szczególnie dodatkowego podlewania.
Aby uzyskać dobry i jednolity wzrost, młode sadzonki cyprysów z Arizony muszą być dość regularnie karmione. W aktywnym sezonie wegetacyjnym podlewa się je raz w miesiącu naparem dziewanny (2 kg na 10 litrów wody) z dodatkiem superfosfatu (20 g). Często wygodnie jest stosować specjalistyczne złożone nawozy do roślin iglastych. Po 5 latach wystarczy karmić go 1 raz w sezonie, na wiosnę.
Cyprysy z Arizony również dobrze zareagują na okresowe spryskiwanie igieł wodą z rozpuszczonym w niej Epin lub innym stymulatorem wzrostu. Młode sadzonki można spryskiwać wodą nawet w odstępach 2 razy w tygodniu przy upalnej i suchej pogodzie.
Ściółkowanie i spulchnianie
W celu ochrony przed chwastami i dodatkowej aplikacji składników odżywczych stosuje się ściółkowanie pni drzew sadzonych cyprysów. W tym celu przydatna jest kora wielu drzew, opadłe igły, zwykła słoma, torf i zgniła humus. Zaleca się coroczną aktualizację warstwy ściółki wiosną lub jesienią, po lekkim rozluźnieniu gleby pod koroną.
przycinanie
Przycinanie cyprysów w Arizonie nie powinno rozpoczynać się zbyt wcześnie. Lepiej poczekać kilka lat, aż sadzonka dobrze się zakorzeni i zacznie szybko rosnąć. Obowiązkowe coroczne przycinanie sanitarne, podczas którego usuwa się suche lub zamrożone pędy.
Przycinanie formujące polega na przycięciu wierzchołków gałęzi o nie więcej niż ¼-1/3 ich długości. W przeciwnym razie drzewo może wyrządzić więcej szkody niż pożytku. Ale po odpowiednim przycięciu i późniejszym karmieniu cyprys zaczyna intensywnie się rozgałęziać, a korona staje się gęsta i piękna. Profesjonalnym ogrodnikom udaje się zastosować przycinanie, aby nadać cyprysom zupełnie wyjątkowe kształty.
Przygotowanie do zimy
Podczas uprawy cyprysu Arizona w warunkach centralnej Rosji pożądane jest całkowite pokrycie młodych sadzonek gałęziami świerkowymi, a na wierzchu włókniną na zimę w ciągu pierwszych 3-4 lat życia. Ta technika pomoże zapewnić im bezpieczeństwo. W przyszłości konieczne jest ostrożne zaizolowanie kręgów przy pniu wszelką materią organiczną jesienią, aby wiosną drzewa były od niej uwolnione co najmniej w połowie.
W przypadku wysokich cyprysów gruba pokrywa śnieżna może również stanowić zagrożenie. Może łamać gałęzie, więc jeśli to możliwe, należy okresowo odśnieżać je zimą.
reprodukcja
Ten rodzaj cyprysu jest stosunkowo łatwy do rozmnażania przez nasiona, sadzonki i nakładanie warstw.
Podczas uprawy cyprysu Arizona wiele młodych roślin uzyskuje się natychmiast z nasion, które ponadto od urodzenia mogą być utwardzone i przyzwyczajone do mroźnych zim. Do kiełkowania nasiona potrzebują 2-3 miesięcznego okresu stratyfikacji w temperaturze około + 2-5 ° C. Nasiona można umieścić w mokrym piasku lub po prostu zawinąć w wilgotną szmatkę.
Następnie uwarstwione nasiona cyprysu układa się na głębokości około 1 cm w lekkiej, wilgotnej glebie, przykrytej polietylenem z otworami. W temperaturze około + 20 ° C pędy pojawiają się najczęściej w ciągu 2-3 tygodni. Kiełkowanie wynosi zwykle około 50%.
Kiełki można sadzić w osobnych pojemnikach, gdy osiągną wysokość 5-6 cm. Zwykle 3-4 letnie rośliny przesadza się na otwarty teren.
Sadzonki cyprysów są wycinane z częściowo zdrewniałych pędów, które mają niewielką powierzchnię kory starszej gałęzi („pięty”). Dolne igły są usuwane do 1/3 pędu i pozostawiane na dzień w wodzie z dodatkiem Epin lub Kornevin. Następnie umieścić 4-5 cm w lekkiej mieszance składników odżywczych, nawilżyć i przykryć szklanym słoikiem na wierzchu. W sprzyjających warunkach upałów i wilgotności sadzonki ukorzenią się za kilka miesięcy.
Jeszcze łatwiej rozmnażać cyprysy przez nakładanie warstw. Aby to zrobić, wybierz sadzonkę z gałęziami blisko ziemi. Robią na nim nacięcie, wkładają do niego kawałek polietylenu i upuszczają go w ziemię, zapobiegając wysychaniu przez kilka miesięcy, kiedy z nacięcia powinny uformować się korzenie.
Choroby i szkodniki
Przy odpowiedniej pielęgnacji i odpowiednio dobranym miejscu lądowania cyprys w ogóle nie zachoruje, ponieważ pasożyty odstrasza zapach żywicy z jego drewna. Ale gdy jest podmokły, mogą na niego wpływać choroby grzybowe. W celu zapobiegania stosuje się regularne zabiegi fitosporynowe młodych roślin.
Spośród szkodników owadzich największym niebezpieczeństwem jest przędziorek i owad łuskowy. Pomoże w tym leczenie preparatem Actellik, Fitoverm lub innym środkiem owadobójczym.
Wniosek
Cyprys z Arizony to bardzo piękne drzewo, które może wnieść południowy smak do każdego miejsca. Jednocześnie jej uprawa nie jest trudna, wystarczy w pierwszych latach zadbać o jej schronienie na zimę.
