Gidnellum zardzewiały: opis i zdjęcie
Zadowolony
| Nazwa: | Hydnellum zardzewiały |
| Nazwa łacińska: | Hydnellum ferrugineum |
| Typ: | Niejadalny |
| Synonimy: | Gidnellum ciemnobrązowy, Calodon ferrugineus, Hydnum hybridum, Phaeodon ferrugineus, Hydnellum hybridum |
| Dane techniczne: |
|
| Systematyka: |
|
Gidnellum rdzawy lub ciemnobrązowy to grzyb rodziny Bunker. Owocnik tego gatunku ma specyficzną budowę, przypominającą nieco wklęsły zarośla na krótkiej łodydze. Gidnellum zardzewiały ma unikalną cechę - porastania przeszkód wraz ze wzrostem.
Jak wygląda hydnellum rdzawe?
Owocnik grzyba jest ułożony według klasycznego schematu: składa się z kapelusza i łodygi. Czasami trudno jest odróżnić przejście z jednej części do drugiej, ponieważ ze względu na specjalną strukturę hymenoforu granica separacji między nimi praktycznie nie jest wykrywana. W niektórych okazach wręcz przeciwnie, noga jest dobrze zaznaczona i ma stosunkowo długą długość.
Średnica kapelusza wynosi od 5 do 10 cm, natomiast w młodości grzyba ma kształt okrągły lub maczugowy. Z wiekiem pojawia się na nim ledwo zauważalna wklęsłość, a stare okazy zewnętrznie przypominają miskę lub lejek. Powierzchnia kapelusza zawiera dużą liczbę guzków. Jest jednak aksamitny i ma prawie jednolitą fakturę (z wyjątkiem twardszego środka).
Dorosłe owocniki Hydnellum rusticus
Kolor kapelusza jest biały, gdy jest młody, z wiekiem zmienia się na jasnobrązowy. Niekiedy pojawiają się na niej czerwone lub fioletowe krople cieczy, która po wyschnięciu pokrywa rdzawą łęgi plamkami o różnych odcieniach szarości.
Miąższ grzyba jest w rzeczywistości dwuwarstwowy. Zewnętrzna włóknista powłoka kryje gęstą białą tkaninę. W środku kapelusza miąższ jest bardzo twardy, ma skórzastą konsystencję. Wraz ze wzrostem owocnika otacza różne przeszkody w postaci gałęzi, pniaków i kamieni.
Włączenie obiektów zewnętrznych w strukturę grzyba podczas wzrostu jego kapelusza
Noga ma długość około 2-5 cm. Na zewnątrz pokryta jest miękką tkaniną o brązowo-brązowym odcieniu. Struktura zewnętrznej warstwy łodygi jest podobna do tekstury górnej warstwy czapki i różni się od niej tylko kolorystyką.
Hymenofor Hydnellum Rusty ma strukturę kolczastą. Składa się z wielu kilkumilimetrowych segmentów zwisających od spodu czapki. Ich kolor u młodych grzybów jest biały, u dojrzałych ciemnobrązowy lub brązowy. Nawet przy lekkim dotyku kolce łamią się. Zarodniki są żółtawe.
Gdzie rośnie rdzawa hydnellum?
Występuje w umiarkowanych i subtropikalnych regionach półkuli północnej. Instancje Hydnellum Rust można znaleźć w północnej Szkocji i Skandynawii. Rozszerzony na wschód do brzegów Oceanu Spokojnego. Rozległe siedliska obserwowane są w Europie Środkowej, zachodniej Syberii i północnej Afryce.
Tworzy mikoryzę z drzewami iglastymi. Lubi podłoża omszałe, a także gleby silnie kwaśne. Chętnie osiedlają się na granicach różnych typów terenu: skrajów lasów, polan, wzdłuż ścieżek. Często można go zobaczyć w pobliżu mieszkania osoby. Owocowanie następuje w połowie lata i trwa do października.
Czy można jeść zardzewiałą hydnellum?
Według współczesnej klasyfikacji gatunek ten należy do niejadalnych. Jednocześnie wielu badaczy zauważa dość silny aromat owocników, podobny do zapachu świeżo zmielonej mąki.
Wniosek
Hydnellum rustis to niejadalny grzyb z rodziny Bunker, szeroko rozpowszechniony w klimacie umiarkowanym półkuli północnej. Cechą tego gatunku jest zdolność jego owocnika do zarastania przeszkód wraz ze wzrostem wielkości. Grzyb ma przypominający cierń hymenofor, niezwykły dla wielu przedstawicieli Królestwa.
