Gidnellum blue: jak wygląda, gdzie rośnie, opis i zdjęcie
Zadowolony
| Nazwa: | Hydnellum niebieski |
| Nazwa łacińska: | Hydnellum caeruleum |
| Typ: | Niejadalny |
| Dane techniczne: |
|
| Systematyka: |
|
Grzyby z rodziny Banker należą do saprotrofów. Przyspieszają proces rozkładu resztek roślinnych i żywią się nimi. Gidnellum blue (Hydnellum caeruleum) - jeden z przedstawicieli tej rodziny, decydujący się na uprawę miejsc bliżej sosen.
Jak wygląda hydnellum blue?
Owoc może osiągnąć wysokość 12 cm. A kapelusz rośnie do 20 cm średnicy. Jego powierzchnia jest nierówna, z dołkami i guzkami. Kolor młodych grzybów jest jasnoniebieski w środku, ciemnoniebieski na brzegach. Z biegiem czasu powierzchnia ciemnieje, nabiera brązowego, szarego, ziemistego odcienia. Gdy dotkniesz kapelusza, poczujesz jego aksamitność. Dolna część pokryta kolcami o długości 5-6 mm. Oto hymenofor, gdzie dojrzewają zarodniki. W ludziach grzyb nazywa się jeż.
Kolce płynnie przechodzą na krótką nogę, nadając jej aksamitną konsystencję. Jego wysokość to 5 cm. Jest ciemniejszy niż kapelusz, ma brązowy kolor i wnika głęboko w ziemię lub mech.
Młody okaz wygląda jak mała biała chmurka z niebieską obwódką
Gdzie rośnie Hydnellum blue?
Gatunek ten występuje w lasach sosnowych krajów północnej Europy i północnej Rosji latem i wczesną jesienią. Zasiedla się pojedynczo na glebach ubogich w składniki odżywcze, obok białego mchu, nie lubi przenawożonych gruntów. Tak więc w Holandii, z powodu przesycenia gleb azotem i siarką, pozostało bardzo niewiele tych grzybów. Jego zbieranie jest tutaj zabronione. Kopia jest wymieniona w Czerwonej Księdze Obwodu Nowosybirskiego.
Czy można jeść błękit hydnellum?
Ten owocnik jest niejadalny, ale jest używany do celów ekonomicznych. Miąższ jest gęsty, drzewny u dorosłych grzybów, bez zapachu. Wcześniej zbierano je i z miazgi przygotowywano barwnik do tkanin. W zależności od stężenia zmieniało się od szarego do głębokiego błękitu. Właściwości barwiące gatunku były aktywnie wykorzystywane przez holenderskie manufaktury.
Podobne gatunki
Kilka podobnych grzybów. Pomiędzy nimi:
- Gidnellum rdzawy, który ma tę samą nierówną powierzchnię kapelusza, początkowo jasnoszary, potem ciemnobrązowy, rdzawy. To mały grzybek o wysokości do 10 cm, rosnący w lasach sosnowych. Nogę można całkowicie zakopać w mchu lub świerkowej ściółce. Jeż rdza z wiekiem nabiera rdzawego odcienia.
![]()
- Pachnący Gidnellum jest również trudny do odróżnienia od jeżyny niebieskiej: ta sama wypukło-wklęsła wyboista powierzchnia i hymenofor z niebieskimi kolcami na spodzie kapelusza. Ale noga ma kształt stożka, a miąższ wydziela nieprzyjemny, odpychający zapach. Na powierzchni czasami widoczne są czerwone krople, które odstają od miazgi. Powierzchnia pachnącego Hydnellum jest pofalowana, nierówna.
![]()
- Gidnellum Peca występuje w Australii, Ameryce Północnej i Europie. Aksamitna powierzchnia przypomina lekkie ciasto posypane kroplami czerwonego syropu. Miąższ jędrny, korkowaty, niebiesko-brązowy. Ma ostry zapach. Ale owady to uwielbiają, grzyb wykorzystuje to, żywiąc się ich wydzieliną. Jeż dziobaka ma właściwości antybakteryjne.
![]()
Wniosek
Gidnellum blue - dość rzadki grzyb. Jest wymieniony w czerwonych księgach wielu krajów europejskich, ponieważ w średniowieczu był używany na potrzeby gospodarstwa domowego - do barwienia tkanin w manufakturach. Teraz okaz nie jest interesujący dla grzybiarza.
