Wirusowa choroba krwotoczna królików

Hasło o królikach spacerujących po Związku Radzieckim „króliki to nie tylko ciepłe futro, ale także 4 kg dietetycznego mięsa”. A wcześniej króliki były naprawdę opłacalnym zajęciem dla letnich mieszkańców, którzy trzymali zwierzęta na działkach wydanych im przez państwo, nie znając kłopotów. Króliki można hodować w niemal każdej ilości, nie martwiąc się o ochronę przed chorobami. Najważniejsze, że sąsiedzi w daczy spółdzielni nie piszą oszczerstw.

Raj dla hodowców królików trwał do 1984 roku, kiedy wirus zawierający RNA po raz pierwszy pojawił się w Chinach, powodując nieuleczalną chorobę królików. Ponadto choroba, przed którą trudno się uchronić, ponieważ zwykle przebieg choroby przebiega błyskawicznie.

W związku z tym, że bariera kwarantannowa dla wirusa nie została postawiona na czas i chiński królik przybył do Włoch, wirus zaczął rozprzestrzeniać się z Chin na cały świat, a wirusowy krwotoczny choroba królików rozpoczął swój triumfalny marsz.

Problem przeciwdziałania chorobie potęgował fakt, że na zewnątrz króliki często były całkowicie zdrowe aż do ostatnich minut życia, kiedy nagle zaczęły krzyczeć, padać, wykonywać bolesne ruchy i umierać.

W rzeczywistości króliki chorowały na HBV przez co najmniej 2 dni, podczas których udało im się zarazić wirusem sąsiadujące zdrowe zwierzęta.

Ponadto właściciele początkowo nie podejrzewali, że wirus może przetrwać nawet w skórach, które w tamtych czasach często wymieniano na paszę dla zwierząt. Ponieważ często w tym samym pomieszczeniu przechowywano paszę dla królików i skóry zwierząt rzeźnych, również pasza okazała się być zakażona wirusem. Pomogło to wirusowi podbić wszystkie nowe terytoria.

Wirus przedostał się do Związku Radzieckiego z dwóch kierunków jednocześnie: z zachodu, skąd kupowali europejskie mięso królicze, oraz na Daleki Wschód bezpośrednio z Chin przez punkty celne nad Amurem.

Tak więc w byłym ZSRR nie było obszaru wolnego od krwotocznej choroby królików.

Dziś dwa wirusy: VGBK wraz z myksomatozą są dosłownie plagą hodowców królików na całym świecie, poza Australią, która nie pozwala hodować królików nawet do ubojowej masy.

Królik w każdym wieku może zachorować na HBV, ale choroba jest szczególnie niebezpieczna dla królików w wieku 2-3 miesięcy, wśród których śmiertelność z powodu HBV sięga 100%.

Wirus HBV jest dość stabilny w środowisku zewnętrznym i może wytrzymać stosunkowo wysokie temperatury. W temperaturze 60°C wirus ginie dopiero po 10 minutach, więc nie da się „ogrzać” królika w taki sposób, aby go zabić. Zwierzę umrze wcześniej. Chociaż wiele mniej odpornych wirusów ginie już w temperaturze 42°C, którą żywy organizm jest w stanie wytrzymać. Sama „gorączka” w przypadku choroby to walka organizmu z wirusem.

W skórach chorych królików wirus utrzymuje się do 3 miesięcy.

Sposoby zakażenia wirusem HBV

Dzięki dobrej odporności wirusa tej choroby w środowisku zewnętrznym, można go przenieść do swoich królików po prostu odwiedzając przyjaciela hodowcę królików, który postanowił pochwalić się nowym królikiem. Wirus doskonale przenosi się przez odzież, buty czy koła samochodu. Nie wspominając o rękach, których dezynfekcja jest prawie niemożliwa.

Głównymi źródłami infekcji są pasza, obornik od chorych zwierząt, ściółka, woda i gleba zanieczyszczona wydzielinami chorych królików. Źródłem wirusa są również puch i skórki.

Ale nawet jeśli farma znajduje się w szczerym polu, nie ma gwarancji, że króliki będą w stanie uniknąć choroby krwotocznej. Oprócz wspomnianych już źródeł, wirus może być przenoszony przez wysysające krew owady, gryzonie i ptaki. Sami pozostają odporni na chorobę.

Objawy choroby VGBK

Okres inkubacji wirusa wynosi od kilku godzin do 3 dni. Nie ma czterech postaci VHD, które są standardowe dla innych chorób. Ta choroba ma tylko 2 formy przebiegu choroby: nadostrą i ostrą.

Nadwrażliwy królik wygląda zupełnie zdrowo. Zwierzę ma normalną temperaturę, normalne zachowania i apetyt. Aż do momentu, gdy upada na ziemię w konwulsjach.

W ostrej postaci zwierzę może zauważyć objawy depresji, zaburzenia OUN, czasem przed śmiercią królikowi pojawia się krew z pyska, odbytu i nosa. Ponadto krew z nosa można mieszać z wydzieliną śluzowo-ropną. Mogą występować tylko krwawienia z nosa. Może w ogóle nic.

Dlatego jeśli królik nagle „bez wyraźnego powodu” wziął go i umarł, konieczne jest oddanie zwłok zwierzęcia do badań do laboratorium.

Diagnoza choroby

Dokładna diagnoza jest ustalana na podstawie wywiadu i badań patoanatomicznych. U królika, który zmarł z powodu VGBK, podczas autopsji obserwuje się krwotoki w narządach wewnętrznych. Ponadto prowadzone są również badania wirusologiczne.

Sekcja zwłok wykazała, że ​​przyczyną śmierci królika był obrzęk płuc. Ale wirus zaczyna się rozwijać w wątrobie, prowadząc do nieodwracalnych zmian w niej do czasu śmierci zwierzęcia. W rzeczywistości wątroba po śmierci królika przypomina zgniłą szmatę, którą łatwo rozerwać pod ręką. Wątroba ma kolor żółtobrązowy i jest powiększona.

Na zdjęciu widać zmiany w wątrobie i płucach.

Serce jest powiększone, zwiotczałe. Czerwono-brązowe nerki z krwotokami wybroczynowymi. Śledziona ciemna wiśnia, spuchnięta, powiększona od 1,5 do 3 razy. Przewód pokarmowy jest w stanie zapalnym.

Potrzebne są badania laboratoryjne, aby oddzielić VBHC od wirusowych chorób układu oddechowego, pasterelozy, gronkowca i zatruć.

To ostatnie jest szczególnie prawdziwe, ponieważ niektóre trujące rośliny również prowadzą do szybkiej śmierci. A wiele roślin jest tak trujących, że możesz nie zauważyć małego kawałka trucizny w sianie dla królika.

Zapobieganie i leczenie VGBK

W przypadku wybuchu epidemii VGBK możliwe są tylko środki kwarantanny. Nie prowadzi się leczenia, ponieważ nie ma leków na wirusa. W przypadku wybuchu choroby wszystkie chore i podejrzane króliki są zabijane i palone.

Komentarz! Zniszczenie zwłok jest konieczne, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji, ponieważ w zasadzie mięso królika z HBV nadaje się do spożycia.

Inną rzeczą jest to, że właściciele, którzy widzieli, co dzieje się w chorym zwierzęciu, raczej nie zjedzą tego mięsa.

Pozostałe zdrowe króliki są szczepione. W przypadku braku szczepionki ubija się cały inwentarz w gospodarstwie. Ferma uważana jest za bezpieczną dopiero po 15 dniach od ostatniej śmierci królika i po wykonaniu wszystkich procedur sanitarnych, króliki chore zostały ubite i zaszczepione króliki zdrowe.

Rodzaje szczepionek i harmonogram szczepień przeciwko chorobie

Aby stworzyć odporność na HBV w Rosji, produkuje się 6 wariantów szczepionek, z których co najmniej dwa są biwalentne: przeciwko myksomatozie i VGBK oraz przeciwko pasterelozie i VGBK. Wcześniej, przy mniej bogatym wyborze, istniał schemat szczepień, w którym po raz pierwszy szczepionkę wstrzyknięto królikom w wieku 1,5 miesiąca. Następnym razem szczepionka została przekłuta 3 miesiące po pierwszym szczepieniu. Trzecie i wszystkie kolejne szczepienia przeprowadzano co sześć miesięcy.

Dziś musimy skupić się na instrukcjach dotyczących szczepionki.

Uwaga! Wielu hodowców królików uważa, że ​​rosyjskie szczepionki nie są bardzo wysokiej jakości i powodują „załamanie” odporności.

A czasami zdarza się, że zwierzęta zaraz po szczepieniu chorują. Ostatni przypadek sugeruje, że króliki były już chore, akurat zdążyły się zaszczepić w samą porę na okres inkubacji choroby.

Stacje weterynaryjne zalecają szczepienie królików w wieku 1,5 miesiąca., ale zdarza się, że młode zaczynają umierać już za miesiąc. Aby zapobiec takim przypadkom, należy ściśle przestrzegać harmonogramu szczepień królików. Młode od matek zaszczepionych mają odporność bierną do 2 miesięcy.

Rada! Króliki należy szczepić przed kryciem.

W przypadku „rozbicia” szczepionki przez wirusa wszystkie chore i podejrzane króliki będą musiały zostać ubite, a surowica przeciwko VBHK zostanie podana zwierzętom warunkowo zdrowym. To nie jest szczepionka, to lek stymulujący układ odpornościowy i działający zapobiegawczo do 30 dni. Nie to, że pomoże, ale nie pogorszy.

Co i jak dezynfekować

W VGBK po zniszczeniu chorych zwierząt przeprowadzają pełną dezynfekcję nie tylko sprzętu i odzieży personelu, ale także całego wyposażenia gospodarstwa, w tym klatek, poideł i karmników. Jak również sam budynek.

Dezynfekcja przeprowadzana jest za pomocą konwencjonalnych środków dezynfekujących z najbardziej dostępnych: chloru, fenolu, formaliny i innych. Do wypalania mikroorganizmów często stosuje się również palnik lub palnik gazowy. Ale jeśli pamiętasz, że wirus w 60 ° C potrzebuje 10 minut., umrzeć, łatwo się domyślić, że albo lampa lutownicza będzie nieskuteczna, albo do tego czasu wszystko się wypali poza metalowymi częściami.

Obecnie istnieją bardziej skuteczne środki dezynfekujące, które mogą pomóc w walce z wirusem. Jak zdezynfekować i przygotować się do szczepienia przeciwko HBV można obejrzeć na filmie.

Schemat szczepień królików, niezawodna ochrona przed śmiercią

Ściółka, obornik i zanieczyszczona pasza są spalane.

Na forach i stronach internetowych często można znaleźć pytania „czy można zostawić królika, który przeżył po wybuchu VGBK” lub „czy można leczyć VGBK środkami ludowymi”. Szkoda oczywiście, że ludzie tracą cały inwentarz w swoim gospodarstwie, ale w obu przypadkach odpowiedź brzmi „nie”. Żyjący królik staje się nosicielem infekcji. Nowo zakupione króliki bardzo szybko zarażą się wirusem i umrą.

Wyniki

Jeśli farmę nawiedził wirus tej choroby, najlepszą opcją byłoby ubicie całego dostępnego inwentarza i dokładne zdezynfekowanie inwentarza, nie szczędząc wysiłku ani czasu.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: