Dlaczego brytyjskie rasy krów są popularne wśród hodowców?

Hodowla bydła prowadzona jest na całym świecie. Gospodarstwa mleczarskie i mięsne dostarczają nie tylko żywność ludności, ale także są podstawą międzynarodowych stosunków gospodarczych. Z tego powodu naukowcy ze wszystkich krajów zajmują się selekcją mającą na celu hodowlę nowych i udoskonalenie istniejących ras. Krowy brytyjskie znane są w wielu krajach świata ze swojej wydajności i doskonałego smaku otrzymywanych z nich produktów. Oczywiście przede wszystkim gatunki te rozprzestrzeniały się na terenach dawnych kolonii brytyjskich, ale obecnie są integralną częścią światowej hodowli bydła. Ten artykuł opowie o najpopularniejszym z Brytyjczyków.

Cechy ras brytyjskich

Większość brytyjskich przedstawicieli bydła należy do linii produkcyjnej mięsa. Wyróżniają się dobrze rozwiniętymi mięśniami i zdolnością przystosowania się do rodzaju pastwiska. Wytrzymałość, umiejętność pokonywania długich dystansów w poszukiwaniu pastwisk, szybki przyrost masy ciała przy naturalnym odżywianiu są również nieodłączne od tych ras krów. Prawie wszyscy Brytyjczycy mają grubą sierść, która równomiernie pokrywa całe ciało zwierząt. Dobrze przystosowują się w zimnym klimacie, tolerują zimno i wiatr (z wyjątkiem Shortgon). Wiele brytyjskich ras krów nie uległo żadnym zmianom i zostało zachowanych w swojej historycznie oryginalnej formie.Zawartość mleka jest zwykle niska, podobnie jak procent zawartości tłuszczu w mleku. Często w hodowli używa się Brytyjczyków, ponieważ mają bardzo odporne geny, a hybrydy dziedziczą większość ich zalet.

Krowy te wyróżniają się przedwczesnym rozwinięciem i wysoką przeżywalnością potomstwa.

Popularni przedstawiciele

Najpopularniejsze wśród hodowców bydła na świecie to Galloway, Aberdeen Angus, duże krowy Shortgon i karłowate wyżyny lub dexters. Dzięki pracy hodowców i walorom naturalnym gatunki te doskonale nadają się zarówno do chowu domowego, jak i do produkcji na dużą skalę. Rasa zyskała uznanie na całym świecie stosunkowo niedawno. Po raz pierwszy na międzynarodowych wystawach zostały zaprezentowane publiczności na początku XX wieku, po czym popyt na nie wzrósł ponad trzykrotnie. Brytyjskie krowy są wykorzystywane nie tylko do produkcji, ale także do ulepszania innych ras bydła. Jedynym minusem, jaki można zidentyfikować dla tych ras, jest dość wysoka wartość rynkowa cieląt.

Galloway

Historyczną ojczyzną krów Galloway są północne regiony Wielkiej Brytanii z ich surowym zimnym i suchym klimatem. Krowy tej rasy trzymane są na pastwiskach prawie przez cały rok, co przyczyniło się do ukształtowania ich niezwykłego, dziwacznego wyglądu. Jeśli zmiany w sylwetce nie są tak wyraźnie widoczne, od razu widać gęste kręcone włosy. Galloway jest całkowicie pokryty gęstym „futrem”, co sprawia, że ​​wydają się nieco większe niż w rzeczywistości. Jednocześnie nie posiadają rogów, widoczne są jedynie niewielkie zrogowaciałe wypustki w miejscu dla nich przeznaczonym.

Gruba wełna pomaga krowom rasy Galloway przystosować się do wszelkich warunków klimatycznych, w tym w gorących regionach (nie cierpią z powodu przegrzania). Dobrze rozwinięte kończyny pozwalają im na dalekie podróże w poszukiwaniu zielonego jedzenia.

Rasa ta zyskała sławę stosunkowo niedawno, po pewnej poprawie selekcji. Pure Galloways były krzyżowane od wielu dziesięcioleci, od 1760 roku, z największymi przedstawicielami szkockiego bydła, takimi jak krowy Ayrshire. W efekcie otrzymaliśmy osoby, których wyróżniającymi cechami są:

  • duża sylwetka, dobrze rozwinięte mięśnie i mocne kości;
  • futro długie w kolorze brązowym, rzadziej w odcieniach szarości. Zimą długość wełny sięga 15-20 cm, co pozwala im wytrzymać nawet najniższe temperatury i nie bać się podmuchów wiatru czy przeciągów;
  • śmiertelna wydajność mięsa, sięgająca 60-65%;
  • wysoka produktywność mięsa, dorosłe byki ważą od 800 do 900 kg, samice ważą 450-500 kg;
  • szybki wzrost i przyrost masy ciała;
  • bezpretensjonalność warunków przetrzymywania i paszy. Przeczytaj więcej o trzymaniu krów w domu tutaj.

Krowy Galloway szybko osiągają dojrzałość płciową i przynoszą pierwsze potomstwo. Poród odbywa się bez komplikacji, bo cielęta rodzą się małe, tylko 25-27 kg. Śmiertelność noworodków jest niska. Przy doskonałej opiece jedna krowa nie daje więcej niż 1300 kg mleka rocznie, a jego zawartość tłuszczu nie przekracza 3-4%. Ten materiał opowie o diecie karmienia bydła.

Trzymanie Gallovów na mleko nie ma sensu.

Shortgonskaja

Krowa Shortgon jest jedną z najstarszych brytyjskich ras bydła. Po raz pierwszy gatunek ten został wyhodowany w hrabstwie York i Durgam (nawiasem mówiąc, druga nazwa rasy to Durgam), po czym przez wiele lat był ulepszany przez hodowców. Materiał do krzyżowania pobrano od krów holenderskich kierunku mięsno-mlecznego. Shortgon ma jeden z najwyższych wskaźników produktywności mięsa. Są to zwierzęta dużych rozmiarów, których wysokość w kłębie sięga 150 cm, a skośny obwód ciała przekracza 169 cm. Charakterystyczne cechy zewnętrzne obejmują:

  • małe, prawie niezauważalne rogi;
  • muskularna skrócona szyja, płynnie przechodząca w ciało;
  • mała głowa z krótką częścią twarzową;
  • szeroka klatka piersiowa z mocno wystającym, masywnym podgardlem;
  • krótkie, mocne nogi;
  • zaokrąglony tył, na którym guzki kulszowe, makloki i sacrum są praktycznie niewidoczne;
  • gruba sierść, która równomiernie pokrywa całe ciało.

Ile waży krowa można znaleźć w tym artykule.

Krowy shortgon mogą mieć dowolny kolor, podczas selekcji naukowcy nie zwracali uwagi na kolor. W inwentarzu nadal jednak przeważają kolory czerwony i brązowy.

Pod względem produktywności rasa Shortgon znacznie przewyższa wielu przedstawicieli bydła. Najwyższe wskaźniki masy obserwuje się w wieku 2 lat: byki ważą 800-900 (a czasem 1000) kg, krowy ważą do 600 kg. Wydajność czystego mięsa to 65-82%, a mięso jest miękkie, prawie beztłuszczowe. Wczesne dojrzewanie można również przypisać zaletom rasy: dzienny przyrost masy cieląt wynosi 1-1,5 kg. Istnieje jednak szereg wad, na które należy również zwrócić uwagę:

  • kapryśność warunków przetrzymywania i żywienia (niewystarczająca ilość lub niska jakość żywności znacznie obniżają wskaźniki wydajności);
  • niezdolność do przystosowania się do zimnych klimatów;
  • niska płodność;
  • słaba odporność i odporność na choroby.

Średniogórze

Gatunek ten jest potomkiem niepoddanych selekcji celtyckich ras bydła, które zyskały światową sławę na początku ubiegłego wieku. Łatwo rozpoznać krowę Highland wśród innych gatunków.Kolor górski najczęściej ma czerwone, brązowe, rzadziej czarne osobniki. Oczy są chronione przed wiatrem długimi falistymi grzywkami. Ich budowa ciała jest silna, a wzrost niewielki. Nogi są krótkie i mocne, przystosowane do długiego wypasu na terenach pagórkowatych. Highland cieszy się dobrym zdrowiem i dobrze radzi sobie z mrozem, ale w ogóle nie toleruje upałów. przeczytaj o luźnym trzymaniu krów pod tym linkiem.

Krowy górskie nie mogą być trzymane w warunkach boksowych, wymagają całorocznego wypasu. W przeciwnym razie zwierzę po prostu przestaje przybierać na wadze.

Ta rasa jest bezpretensjonalna pod względem treści: wystarczy baldachim, w którym można ukryć się przed deszczem. Potrzebuje pogłównego opatrunku tylko zimą, a przez resztę czasu przybiera na wadze na własnym, znalezionym pastwisku. Maksymalna waga dorosłych buhajów sięga 750 kg, a jałówek - 500 kg. Zwyczajowo ubija się w wieku 1-3 lat, kiedy mięso jest najbardziej delikatne i miękkie. Krowy szybko się rozmnażają, a potomstwo ma wysoki wskaźnik przeżywalności. Porody przebiegają bez zakłóceń, cielęta szybko rosną i mogą wychodzić na pastwiska z dorosłym stadem. Dodatkowym atutem jest ich bardzo spokojne usposobienie, są posłuszne i szybko przyzwyczajają się do właściciela.

Gatunek ten należy do klasy krów mini, ma imponujące rogi i gęstą, długą sierść z bujnym podszerstkiem.

Obecnie wielu hodowców hobbystów hoduje Highlands w celach ozdobnych ze względu na ich niezwykły wygląd. Jednak głównym obszarem jest hodowla mięsa.

zręczność

Dexter często znajduje się na listach najbardziej niezwykłych ras krów. Powodem tego jest jego niezwykle niski wzrost jak na rogate, rzadko osiągający 100 cm w kłębie. Kolor Dextera to przeważnie ciemnobrązowy, czasem czarny. Nogi są nieproporcjonalnie krótkie w stosunku do ciała. Takie krowy hoduje się najczęściej w małych gospodarstwach, ponieważ produkcja na dużą skalę nie uzasadnia kosztów. W gospodarstwie domowym idealne są mini-krowy: zajmują mało miejsca, nie wymagają specjalnej opieki i nie chorują. Wskaźniki produktywności rasy Dexter są małe - 2,5-3 litry mleka dziennie i 100-130 kg mięsa na wyjściu. Tak niewielka ilość produktu jest w pełni uzasadniona jeszcze niższymi kosztami utrzymania.

Krowy mini są idealne na przydomowe podwórka: zajmują mało miejsca, nie wymagają specjalnej opieki i nie chorują.

Dextery są często hodowane w celach zdobniczych lub hodowlanych. Te małe krowy, ze względu na ich odporność i dobre zdrowie, służą jako podstawa genetyczna dla wielu gatunków hybrydowych.

Mięso krów karłowatych Dexter wyróżnia się wysoką zawartością pełnowartościowych białek i żelaza, minimalną procentową zawartością tłuszczu oraz doskonałym smakiem. Mleko tej rasy jest dość specyficzne, ma delikatny zapach lodów i zawartość tłuszczu do 5% przy odpowiedniej zawartości. Są to zwierzęta wypasane, nie potrzebują dodatkowego dokarmiania, gdyż ich układ pokarmowy jest przystosowany do pasz objętościowych, zbóż i ziół, które krowa produkuje samodzielnie. Młode szybko stają się silniejsze i przybierają na wadze, mają silną odporność. Przeczytaj o trzymaniu cieląt w domu zimą tutaj.

Wideo

Film opowiada o rasie bydła Galloway, ich zaletach i wadach.

wnioski

  1. Rasy brytyjskie są znane i lubiane na całym świecie, ponieważ charakteryzują się wysoką wydajnością i dają doskonałe mięso.
  2. Prawie wszystkie krowy brytyjskie należą do kierunku mięsnego, z wyjątkiem gatunków uzyskanych przez skrzyżowanie czystej krwi brytyjskiej z krowami z innych krajów.
  3. Krowy brytyjskie od dawna są wykorzystywane do hodowli jako firmy, ponieważ mogą być zarówno dużymi rekordzistami pod względem ilości pozyskiwanego mięsa, jak i krowy karłowate o kierunku mięsnym i mlecznym, dając średnią ilość obu.
  4. Dziś już nie można sobie wyobrazić światowej hodowli zwierząt bez brytyjskich ras krów. We wszystkich krajach świata, jeśli nie czystej krwi brytyjskiej, hodowane są hybrydy tych ras.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: